The optimal IBA concentration for a

The optimal IBA concentration for adventitious rooting
was screened using apomictic seedlings Malus xiaojinensis
(MX) in May, 2012. IBA concentrations were 4,000, 3,000,
2,000 and 1,000 mg L-1, with distilled water as control.
To test the effects of juvenility, H2O2 and season on the
rooting ability of apple rootstocks, in May, June and July,
2013, leafy cuttings were collected fromshoots on the canopy
(adult phase, A) and suckers at the stem base (permanently
juvenile like, S) of reproductively mature trees and also apomictic
seedlings (juvenile phase, J) ofMX. Softwood cuttings
fromcanopy shoots of reproductivelymature trees of dwarfing
rootstocks, SH1 and SH6,were used as control to estimate the
variance between cultivars. The chemical treatments were
designed as follows: 3,000 mg L-1 IBA, 100 mM H2O2,
50 mMH2O2, 25 mMH2O2, 3,000 mg L-1 IBA ? 100 mM
H2O2, 3,000 mg L-1 IBA ? 50 mM H2O2, 3,000 mg L-1
IBA ? 25 mM H2O2 and distilled water (control).
To further validate the effect of exogenous H2O2 on
adventitious rooting, an independent experiment was performed
usingH2O2 repressorDPI simultaneously inMay, July
and August, 2013. The plant materials were softwood leafy
cuttings from apomictic seedlings of MX. The chemical
treatments were designed as follows: 3,000 mg L-1 IBA,
50 mM H2O2, 0.5 mM DPI, 3,000 mg L-1 IBA ? 50 mM
H2O2, 3,000 mg L-1 IBA ? 0.5 mM DPI, 50 mM H2O2 ?
0.5 mM DPI, 3,000 mg L-1 IBA ? 50 mM H2O2 ?
0.5 mM DPI and distilled water (control).
The softwood adventitious rooting ability of 24 apple
dwarfing rootstocks was then assessed using the optimal
chemical treatments, 3,000 mg L-1 IBA and 3,000 mg L-1
IBA ? 50 mM H2O2, with distilled water as control.
To further verify the impacts of juvenility on adventitious
rooting, rejuvenation was achieved by using serial subcultures
shoot apical meristem in adult reproductive phase MX, shoot
tipmeristems taken fromapomictic seedlings ofMXand adult
phase M9, M26 were used as juvenile and adult phase biological
control, respectively. The initial culture medium (pH
5.5) was 1/2 MS (Murashige and Skoog 1962), containing
30 g L-1 sugar, 7 g L-1 agar, 0.2 mg L-1 6-benzylaminopurine
(6-BA) and 0.5 mg L-1 IBA. After initial of in vitro
shoots from shoot apical meristem, the micro-shoots were
proliferated by stem subculture once every 4 weeks on the
medium growth media, containing MS salts, 30 g L-1 sugar,
7 g L-1 bacteriological agar, 0.2 mg L-1 6-BA and
0.5 mg L-1 IBA, pH 5.5. The in vitro rooting ability of the
micro-shoots was tested every three rounds of subculture on
root media (pH 5.5), containing 1/2 MSsalts, 30 g L-1 sugar,
7 g L-1 bacteriological agar and 0.5 mg L-1 IBA. Rooting
rate, the number of adventitious roots and root length were
recorded after 5 weeks of rooting culture. Fully expanded
leaves of every three rounds of subculture were sampled in
three biological replicates for the assessments of phytohormones
and related gene expressions.
When the in vitro rooting rates of micro-shoots recovered
at a high level, the micro-shoots were transferred onto

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเข้มข้นของ IBA ที่เหมาะสมสำหรับราก adventitiousเป็นตรวจโดยใช้ต้นกล้า apomictic Malus xiaojinensis(MX) พฤษภาคม 2012 IBA ความเข้มข้นได้ 4,000, 3,0002000 และ 1,000 มก. L-1 ด้วยน้ำกลั่นเป็นตัวควบคุมการทดสอบผลกระทบของ juvenility, H2O2 และฤดูกาลในการทำลายความสามารถของแอปเปิ้ล rootstocks พฤษภาคม มิถุนายน และ กรกฎาคม2556 ใบตัดมี fromshoots รวบรวมบนท้องฟ้า(ผู้ใหญ่ระยะ A) และหน่อที่ฐานก้าน (ถาวรเช่นเด็กและเยาวชน S) ของต้นไม้ใหญ่ reproductively และ apomictic ยังต้นกล้า (เด็กและเยาวชนระยะ J) ofMX ตัดไม้เนื้ออ่อนfromcanopy หน่อของต้น reproductivelymature ของสะโอดrootstocks, SH6 และ SH1 ถูกใช้เป็นตัวควบคุมการประเมินการผลต่างระหว่างสายพันธุ์ เคมีบำบัดได้ออกเป็นดังนี้: 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA, H2O2, 100 มม.50 mMH2O2, 25 mMH2O2, 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA 100 mMH2O2, 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA 50 มม. H2O2, 3000 มิลลิกรัม L-1อิบา 25 มม. H2O2 และน้ำกลั่น (ควบคุม)เพื่อตรวจสอบผลของ H2O2 ภายนอกบนราก adventitious ทำการทดลองอิสระusingH2O2 repressorDPI พร้อมกัน inMay กรกฎาคมและ 2556 วัสดุโรงงานเป็นไม้เนื้ออ่อนใบตัดจากต้นกล้า apomictic ของ MX สารเคมีบริการออกแบบเป็นดังนี้: 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA50 มม. H2O2, 0.5 มม. DPI, 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA 50 มม.H2O2, 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA 0.5 mM DPI, H2O2 50 มม.0.5 mM DPI, 3000 มิลลิกรัม L-1 IBA H2O2 50 มม.0.5 มิลลิเมตร DPI และน้ำกลั่น (ควบคุม)ไม้เนื้ออ่อน adventitious ทำลายความสามารถของ 24สะโอด rootstocks รับแล้วประเมินการใช้ที่เหมาะสมเคมี 3,000 mg L-1 IBA และ 3,000 มิลลิกรัม L-1อิบา มม. 50 H2O2 ด้วยน้ำกลั่นเป็นตัวควบคุมเพื่อตรวจสอบผลกระทบของ juvenility บน adventitiousทำลาย ฟื้นฟูสำเร็จโดย subcultures อนุกรมถ่ายภาพเนื้อเยื่อปลายในระยะสืบพันธุ์ผู้ใหญ่ MX ยิงtipmeristems นำ ofMXand fromapomictic ต้นกล้าผู้ใหญ่ระยะ M9 ใช้ M26 เป็นเยาวชน และผู้ใหญ่ระยะทางชีวภาพควบคุม ตามลำดับ สื่อวัฒนธรรม (ค่า pH เริ่มต้น5.5) เป็น 1/2 MS (Murashige และ Skoog 1962), ประกอบด้วย30 กรัมน้ำตาล L-1, L-1 อาหาร 7 กรัม 0.2 มิลลิกรัม L-1 6-benzylaminopurine(6-BA) และ 0.5 มิลลิกรัม L-1 IBA หลังจากการเริ่มต้นของในหลอดทดลองไมโครหน่อหน่อจากเนื้อเยื่อปลายยิง ถูกproliferated โดยต้นกำเนิดวัฒนธรรมทุก 4 สัปดาห์ในการเจริญเติบโตปานกลางสื่อ ประกอบด้วย MS เกลือ 30 กรัมน้ำตาล L-1อาหารแบคทีเรียกรัม L-1, 0.2 มิลลิกรัม L-1 6-BA และ0.5 มิลลิกรัม L-1 IBA ค่า pH 5.5 ในหลอดทดลองทำลายความสามารถในการไมโครหน่อถูกทดสอบทุก ๆ รอบที่สามของวัฒนธรรมสื่อหลัก (ค่า pH 5.5), ที่ประกอบด้วย MSsalts 1/2, 30 กรัมน้ำตาล L-1อาหารแบคทีเรียกรัม L-1 และ 0.5 มิลลิกรัม L-1 IBA ขจัดราคา จำนวน adventitious รากและรากยาวได้บันทึกหลัง 5 สัปดาห์ทำลายวัฒนธรรม ขยายทั้งหมดใบของทุก ๆ รอบที่สามของวัฒนธรรมย่อยเป็นตัวอย่างในชีวภาพที่สามเหมือนกับสำหรับการประเมินของ phytohormonesและนิพจน์ยีนที่เกี่ยวข้องเมื่อการกู้คืนของราคาไมโครหน่อรากในหลอดทดลองระดับสูง ไมโครหน่อถูกโอนไปยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

IBA ความเข้มข้นที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการขจัดบังเอิญ
ได้รับการคัดเลือกโดยใช้ต้นกล้า apomictic Malus xiaojinensis
(MX) ในเดือนพฤษภาคมปี 2012 ความเข้มข้นของ IBA เป็น 4,000, 3,000,
2,000 และ 1,000 มิลลิกรัม L-1 กับน้ำกลั่นเป็นตัวควบคุม.
เพื่อทดสอบผลกระทบของ juvenility ที่ H2O2 และฤดูกาลใน
ความสามารถในการขจัดของต้นตอแอปเปิ้ลในเดือนพฤษภาคมมิถุนายนและกรกฎาคม
2013 การตัดใบที่ถูกเก็บรวบรวม fromshoots บนหลังคา
(เฟสผู้ใหญ่ A) และหน่อที่ลำต้นฐาน (ถาวร
เด็กและเยาวชนเช่น S) ของผู้ใหญ่สืบพันธุ์ ต้นไม้และยัง apomictic
ต้นกล้า (เฟสเยาวชน J) ofMX การตัดไม้เนื้ออ่อน
fromcanopy หน่อของต้นไม้ reproductivelymature ของสะโอดสะอง
ต้นตอ, SH1 และ SH6 ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุมการประมาณ
ความแปรปรวนระหว่างพันธุ์ การรักษาทางเคมีที่ถูก
ออกแบบมาเป็นดังนี้: 3,000 mg L-1 IBA, 100 มิลลิเมตร H2O2,
50 mMH2O2 25 mMH2O2 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA? 100 มิลลิเมตร
H2O2 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA? ขนาด 50 มม H2O2 3,000 มิลลิกรัม L-1
IBA? 25 มม H2O2 และน้ำกลั่น (Control).
ได้รับการยืนยันผลของ H2O2 จากภายนอกใน
การขจัดบังเอิญ, การทดสอบอิสระได้ดำเนินการ
usingH2O2 repressorDPI พร้อมกัน inMay กรกฎาคม
และสิงหาคม 2013 วัสดุพืชเป็นไม้เนื้ออ่อนใบ
ตัดจากต้นกล้า apomictic ของ MX . สารเคมีที่
รักษาได้รับการออกแบบเป็นดังนี้: 3,000 mg L-1 IBA,
ขนาด 50 มม H2O2, 0.5 มิลลิ DPI 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA? ขนาด 50 มม
H2O2 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA? 0.5 มิลลิ DPI 50 มิลลิ H2O2?
0.5 มิลลิ DPI 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA? ขนาด 50 มม H2O2?
0.5 มิลลิ DPI และน้ำกลั่น (Control).
ไม้เนื้ออ่อนขจัดความสามารถบังเอิญของแอปเปิ้ล 24
ต้นตอสะโอดสะองได้รับการประเมินแล้วใช้ที่ดีที่สุด
สารเคมี 3,000 มิลลิกรัม L-1 IBA และ 3,000 มิลลิกรัม L-1
IBA? ขนาด 50 มม H2O2 กับน้ำกลั่นเป็นตัวควบคุม.
เพื่อเป็นการตรวจสอบผลกระทบของ juvenility บนบังเอิญ
รากฟื้นฟูก็ประสบความสำเร็จโดยใช้วัฒนธรรมอนุกรม
ถ่ายเนื้อเยื่อปลายในผู้ใหญ่เฟสสืบพันธุ์ MX ยิง
tipmeristems นำต้นกล้า fromapomictic ofMXand ผู้ใหญ่
เฟส M9, M26 ถูกนำมาใช้ เป็นเด็กและเยาวชนและเฟสผู้ใหญ่ทางชีวภาพ
ควบคุมตามลำดับ สื่อวัฒนธรรมเริ่มต้น (pH
5.5) เป็น 1/2 MS (Murashige และ Skoog 1962) มี
30 กรัม L-น้ำตาล 1, 7 กรัม L-1 วุ้น 0.2 mg L-1 6-benzylaminopurine
(6-BA) และ 0.5 มก. L-1 IBA หลังจากที่เริ่มต้นของในหลอดทดลอง
ยิงจากถ่ายเนื้อเยื่อปลายที่ยอด Micro ถูก
แพร่กระจายออกจากต้นกำเนิดวัฒนธรรมทุกๆ 4 สัปดาห์ที่ผ่านมาใน
สื่อการเจริญเติบโตของกลางที่มีเกลือ MS, 30 กรัม L-น้ำตาล 1,
7 กรัม L-1 วุ้นแบคทีเรีย 0.2 มก. L-1 6-BA และ
0.5 mg L-1 IBA ค่า pH 5.5 ในหลอดทดลองการขจัดความสามารถของ
ไมโครหน่อได้รับการทดสอบทุกสามรอบของวัฒนธรรมใน
สื่อราก (pH 5.5) ที่มี 1/2 MSsalts, 30 กรัม L-น้ำตาล 1,
7 กรัม L-1 แบคทีเรียวุ้นและ 0.5 มก L- 1 IBA ขจัด
อัตราจำนวนของรากและความยาวของรากที่ถูก
บันทึกหลังจาก 5 สัปดาห์ของวัฒนธรรมการขจัด ขยายตัวได้เต็มที่
ใบของทุกสามรอบของศักดาเก็บตัวอย่างใน
สามซ้ำชีวภาพสำหรับการประเมินผลของ phytohormones
และการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้อง.
เมื่อในหลอดทดลองอัตราการขจัดของไมโครหน่อฟื้นตัว
ในระดับสูงที่ยอด Micro ถูกโอนไปยัง