Pectin has a promising pharmaceutic

Pectin has a promising pharmaceutical uses and is presently
considered as a carrier material in colon-specific drug delivery
systems (for systemic action or a topical treatment of diseases such
as ulcerative colitis, Crohn’s disease, colon carcinomas), as
indicated by the large number of studies published over the last few
years (Table 2). The potential of pectin or its salt as a carrier for
colonic drug delivery was first demonstrated by two studies, i.e.
Ashford et al. (1993) and Rubinstein et al. (1993). The rationale for
this is that pectin and calcium pectinate will be degraded by colonic
pectinolytic enzymes (Englyst et al., 1987), but will retard drug
release in the upper gastrointestinal tract due to its insolubility and
because it is not degraded by gastric or intestinal enzymes (Sandberg
et al., 1983). Rubinstein et al. (1992) demonstrated that
pectin-degrading bacteria, Klebsiella oxytoca, could adhere to
a film casted of low methoxylated pectin. The ability of the bacteria
to adhere to the films, however, was not correlated with their
ability to degrade pectin. When the dissolution of pectin matrix
tablets was analysed with and without K. oxytoca, a significant
retardation in the dissolution rate was observed in the presence of
K. oxytoca, suggesting the formation of a biofilm on the matrix or
sedimentation of insoluble pectin salts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพคตินที่มีการใช้ยาที่มีแนวโน้มและเป็นปัจจุบัน
ถือว่าเป็นวัสดุที่ผู้ให้บริการในการส่งมอบยาเสพติด
ระบบลำไส้ใหญ่เฉพาะ (สำหรับการดำเนินการในระบบหรือการรักษาเฉพาะโรคดังกล่าว
บวมเป็นลำไส้ใหญ่อักเสบโรค Crohn ของมะเร็งลำไส้ใหญ่) เป็น
แสดงโดย จำนวนมากของการศึกษาที่ตีพิมพ์ในช่วงไม่กี่
ปีที่ผ่านมา (ตารางที่ 2) ศักยภาพของเพคตินหรือเกลือในฐานะผู้ให้บริการ
การส่งมอบยาเสพติดได้รับการแสดงให้เห็นถึงลำไส้ใหญ่เป็นครั้งแรกโดยทั้งสองการศึกษาคือ
Ashford ตอัล (1993) และรูบินเอตอัล (1993) เหตุผลสำหรับการ
นี้ก็คือเพคตินและแคลเซียม pectinate จะสลายตัวโดยเอนไซม์ลำไส้ใหญ่
pectinolytic (englyst et al,., 1987) แต่จะชะลอการปล่อยยาเสพติด
ในทางเดินอาหารส่วนบนเนื่องจากความไม่ละลายและ
ของเพราะไม่ได้สลายตัวโดยเอนไซม์ในกระเพาะอาหารหรือลำไส้ (sandberg
et al,. 1983) รูบินเอตอัล (1992) แสดงให้เห็นว่าเพคติน
ย่อยสลายแบคทีเรีย Klebsiella oxytoca สามารถเป็นไปตาม
ฟิล์มหล่อของเพคติน methoxylated ต่ำ ความสามารถของแบคทีเรีย
ให้เป็นไปตามหนัง แต่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับพวกเขา
ความสามารถในการย่อยสลายเพคติน เมื่อการสลายตัวของเมทริกซ์เพคติน
เม็ดได้รับการวิเคราะห์ที่มีและไม่มี k oxytoca,
อย่างมีนัยสำคัญในการชะลออัตราการสลายตัวที่ถูกตั้งข้อสังเกตในการแสดงตนของ k
oxytoca แนะนำการก่อตัวของไบโอฟิล์มในเมทริกซ์หรือ
การตกตะกอนของเกลือเพคตินที่ไม่ละลายน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพกทินมีการใช้ยาสัญญา และพิจารณา
ถือเป็นวัสดุผู้ขนส่งในการส่งมอบยาเสพติดเฉพาะคู่
ระบบ (สำหรับระบบปฏิบัติการหรือการรักษาเฉพาะโรคเช่น
เป็น ulcerative colitis มะเร็งลำไส้ใหญ่ โรคของ Crohn), เป็น
ระบุเป็นตัวเลขขนาดใหญ่ของการศึกษาที่เผยแพร่ผ่านสิ่งสุดท้าย
ปี (ตารางที่ 2) ศักยภาพของเพกทินหรือเกลือที่เป็นผู้ขนส่งสำหรับ
จัดส่งยา colonic ถูกแสดงก่อน โดยศึกษา 2, i.e.
Ashford และ al. (1993) และ al. et เทอร์รูบินสไตน์ (1993) เหตุผลสำหรับ
นี้ว่าเพกทิน และแคลเซียม pectinate จะเสื่อมโทรม โดย colonic
pectinolytic เอนไซม์ (Englyst et al., 1987), แต่จะถ่วงยา
ปล่อยในระบบบนทางเดินเนื่องจากการ insolubility และ
เนื่องจากไม่มีการเสื่อมโทรม โดยเอนไซม์ในกระเพาะอาหาร หรือลำไส้ (Sandberg
et al., 1983) เทอร์รูบินสไตน์ et al. (1992) แสดงที่
เพกทินลดแบคทีเรีย Klebsiella oxytoca สามารถยึดติด
คราบหล่อเพกทิน methoxylated ต่ำ ความสามารถของแบคทีเรียใน
ไปภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม ไม่ correlated กับตน
ความสามารถในการย่อยสลายเพกทิน เมื่อยุบของเพกทินเมทริกซ์
เม็ดมี analysed ด้วย และ โดยคุณ oxytoca สำคัญ
ปัญญาในอัตรายุบได้สังเกตหน้า
คุณ oxytoca แนะนำการก่อตัวของ biofilm ในเมตริกซ์ หรือ
ตกตะกอนเพกทินละลายเกลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธาตุวุ้นมีดาวรุ่งอนาคตไกลทางด้าน เภสัช กรรมใช้และปัจจุบันคือ
ซึ่งจะช่วยได้รับการพิจารณาให้เป็นผู้ให้บริการวัสดุที่ใช้ในเครื่องหมายโคลอน - เฉพาะการส่งยา
ซึ่งจะช่วยระบบ(สำหรับระบบการดำเนินการหรือที่คลินิกของการบำบัดโรคดังกล่าว
ซึ่งจะช่วยเป็น ulcerative อาการลำไส้ใหญ่บวม, crohn ของโรค,ลำไส้ใหญ่ carcinomas ),เป็น
ซึ่งจะช่วยระบุโดยที่ขนาดใหญ่จำนวนของการศึกษาเผยแพร่ในช่วงไม่กี่ปี
(ตารางที่ 2 ) มี ศักยภาพ ของธาตุวุ้นหรือเกลือเป็นผู้ให้บริการสำหรับ
ตามมาตรฐานการจัดส่งยาผิว Intracavitary therapy คือเป็นการศึกษาแสดงให้เห็นได้จากทั้งสองครั้งแรกเช่น
Dairy Ashford et al . ( 1993 )และ rubinstein et al . ( 1993 ) สำหรับเหตุผลที่
ซึ่งจะช่วยเป็น pectinate แคลเซียมและธาตุวุ้นที่จะถูกปรับระดับลงด้วยเอนไซม์ผิว Intracavitary therapy คือ
pectinolytic ( englyst et al . 1987 )แต่จะหน่วงยา
ซึ่งจะช่วยในการวางระบบทางเดินอาหารส่วนบนได้เนื่องจากยังแก้ไม่ตกและ
เพราะมันไม่ถูกปรับระดับลงด้วยเอนไซม์ย่อยหรือตัวตืด( sandberg
et al . 1983 ) rubinstein et al . ( 1992 )แสดงให้เห็นว่าเชื้อแบคทีเรีย
ธาตุวุ้น - ย่ำยีศักดิ์ศรี klebsiella oxytoca ไม่สามารถปฏิบัติตาม casted
ภาพยนตร์ ของธาตุวุ้น methoxylated ต่ำ ความสามารถของแบคทีเรีย
ซึ่งจะช่วยในการปฏิบัติตามกฎหมายแต่ก็เป็นหนังที่ไม่ได้ความสัมพันธ์กับความสามารถของเขา
ซึ่งจะช่วยในการลดธาตุวุ้น เมื่อการยุบ สภา Matrix Storage ธาตุวุ้น
ตามมาตรฐานเม็ดก็วิเคราะห์ได้ด้วยและไม่มี oxytoca K .อย่างมีนัยสำคัญ
ซึ่งจะช่วยถ่วงอยู่ในอัตราที่ถูกยุบพบว่าในการมีอยู่ของ oxytoca
K .แนะนำการจัดตั้ง biofilm บน Matrix Storage Manager หรือ
ตะกอนเกลือธาตุวุ้นแก้ไม่ตก