In his work Beckett Recognizes thre

In his work Beckett Recognizes three sources of human alienation. First is the alienation of the individual from society; his characters are mostly outcasts or at least
isolated from human society. Second, his characters are also alienated from themselves; the mind/body split is a constant theme in his work, the difficulty in reconciling the potential beauty of existence, which is revealed through the mind, and the inevitable suffering and decay of the body. And this leads to the final and overarching issue, the alienation of human beings from. their destiny: We are born to die, a fact that we can neither explain nor escape from. The inexorable passage of tine through an infinite space is the frame for all of Beckett's work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาทำงานรู้จักเบ็คเค็ทท์สามแหล่งจำหน่ายมนุษย์ ครั้งแรก เป็นที่สุดของแต่ละบุคคลจากสังคม ตัวเขาเป็นส่วนใหญ่ outcasts หรือน้อย แยกต่างหากจากสังคมมนุษย์ สอง อักขระของเขาจะยัง alienated ตัวเอง ร่างกาย/จิตใจแบ่งเป็นรูปแบบคงที่ในการทำงานของเขา ความยากลำบากในการกระทบยอดการเสื่อมลงของร่างกายและความงามเป็นไปได้ของการดำรงอยู่ ซึ่งเปิดเผยจิต ใจ และหลีกเลี่ยงทุกข์ และนี้นำไปสู่ขั้นสุดท้าย และคัดสรรประเด็น ที่สุดของมนุษย์จาก ชะตากรรมของพวกเขา: เราเกิดมาเพื่อตาย ความจริงที่เราไม่สามารถอธิบาย หรือหนี พาส inexorable ของแพงกว่าผ่านช่องว่างเป็นอนันต์เป็นกรอบของการทำงานของเบ็คเค็ทท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำงานของเขาตระหนัก Beckett สามแหล่งที่มาของการโอนของมนุษย์ แรกคือการโอนเงินของแต่ละบุคคลจากสังคม; ตัวละครของเขาส่วนใหญ่จะเป็นพวกจัณฑาลหรืออย่างน้อยก็
แยกออกจากสังคมมนุษย์ ประการที่สองตัวละครของเขาก็จะแปลกไปจากตัวเอง; แยกใจ / ร่างกายเป็นรูปแบบคงที่ในการทำงานของเขายากลำบากในการกลับมาคืนดีกับความงามที่มีศักยภาพของการดำรงอยู่ซึ่งถูกเปิดเผยผ่านใจและความทุกข์ทรมานหลีกเลี่ยงไม่ได้และการสลายตัวของร่างกาย และสิ่งนี้จะนำไปสู่ประเด็นสุดท้ายและเสริมสร้างสภาวะของมนุษย์จาก ชะตากรรมของพวกเขาเราจะเกิดมาเพื่อตายความเป็นจริงที่เราไม่สามารถทำอธิบายหรือหนีออกมาจาก เนื้อเรื่องไม่ยอมผ่านขวากหนามของพื้นที่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดเป็นกรอบสำหรับทุกการทำงานของ Beckett

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในงานของเขา เบ็คเก็ต ตระหนักถึงสามแหล่งแปลกแยกของมนุษย์ ที่แรกคือ ความแปลกแยกของบุคคลจากสังคม ตัวละครของเขาส่วนใหญ่ถูกขับไล่ หรืออย่างน้อย
แยกจากสังคมมนุษย์ ประการที่สอง ตัวละครของเขายังแปลกแยกจากตัวเอง จิตใจ / ร่างกายแยกเป็นแบบคงที่ในงานของเขายาก reconciling ความงามที่มีศักยภาพของการมีชีวิตอยู่ซึ่งเผยให้เห็นถึง จิตใจ และหลีกเลี่ยงความทุกข์และความเสื่อมของร่างกาย และนี้นำไปสู่สุดท้ายและครอบคลุมปัญหา ความแปลกแยกของมนุษย์จาก โชคชะตา : เราเกิดมาเพื่อตาย จริง ที่เราไม่สามารถอธิบายหรือหนีจาก ที่ไม่ยอมให้ผ่านแล้วผ่านพื้นที่อนันต์เป็นกรอบทั้งหมดของ Beckett ทำงาน .