The ancient town of Luang Prabang s

The ancient town of Luang Prabang situated in northern Laos, was designated a UNESCO World Heritage Site in 1995. Considered by many travellers and writers as being the heart of Laotian culture, the tiny town is encircled by mountains and is 700 metres above sea level at the confluence of the Nam Khan and Mekong Rivers. Here visitors are subjected to an inflamed economic bubble that does not apply to the rest of the country. Being Laos' premier tourist destination and (arguably) Southeast Asia's most beautiful spot, ironically tourists will pay more for the innate pleasures of eating, drinking and sleeping than they would in the country's capital city Vientiane.

Luang Prabang was the ancient royal capital of the Lan Xang Kingdom until King Phothisarat moved the administrative seat to Vientiane in 1545. Regardless, it has continued to overlook Vientiane as the destination of choice with its amalgamation of crumbling French architecture, glistening temples and extensive natural beauty. Even the hardest of hearts would have a struggle not to warm to the place. The town's entire historical section is dedicated to tourism, with everything from former royal palaces to over 33 Wats (temples), on the tourist trail. This former Royal capital still remains the main centre for Buddhist learning in Laos and is the perfect location for spiritual contemplation.

Cascading waterfalls, scaling peaks and the milky-brown waters of the Mekong River provide ample opportunity to swim, climb and sail your way through Luang Prabang. It is only as recent as 1989 that Laos opened up to tourism and the country that had previously been cut off from the rest of Southeast Asia developed a small but steady economy, based on tourism and regional trade. This small and gentle town where most locals are asleep by 22:00 is now one of the richest and most visited provinces in Laos. It's one of the few places where you feel that this is the genuine article and one that retains its unique ambiance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองโบราณของหลวงตั้งอยู่ในภาคเหนือของลาวได้รับการกำหนดให้เป็นยูเนสโกมรดกโลกในปี 1995 พิจารณาโดยนักท่องเที่ยวจำนวนมากและนักเขียนในฐานะที่เป็นหัวใจของวัฒนธรรมลาว, เมืองเล็ก ๆ ที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาและ 700 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลที่บรรจบกันของ nam ข่านและแม่น้ำโขงที่นี่ผู้เข้าชมจะยัดเยียดให้เศรษฐกิจฟองสบู่อักเสบที่ไม่ได้นำไปใช้กับส่วนที่เหลือของประเทศ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวลาว 'ชั้นนำและ (เนื้อหา) จุดที่สวยที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของกระทบกระเทียบนักท่องเที่ยวจะจ่ายเพิ่มเติมสำหรับความสุขโดยธรรมชาติของการกินดื่มและนอนหลับกว่าที่พวกเขาจะอยู่ในประเทศที่เวียงจันทน์เมืองหลวง.

หลวงพระบางเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์โบราณของอาณาจักรล้านช้าง lan จนกระทั่งกษัตริย์ phothisarat ย้ายที่นั่งบริหารใน vientiane 1545 ไม่ว่าจะมีอย่างต่อเนื่องที่จะมองข้าม vientiane เป็นปลายทางของทางเลือกที่มีการควบรวมกิจการของบี้สถาปัตยกรรมฝรั่งเศส, ประภัสสรวัดและความงามตามธรรมชาติมากมายแม้ที่ยากที่สุดของหัวใจจะมีการต่อสู้ที่จะไม่ให้ความอบอุ่นไปยังสถานที่ ส่วนทางประวัติศาสตร์ของเมืองทั้งหมดทุ่มเทให้กับการท่องเที่ยวที่มีทุกอย่างจากพระราชวังหลวงอดีตกว่า 33 วัดเบญจมบพิตร (วัด) ในเส้นทางท่องเที่ยว นี้เงินทุนพระราชอดีตยังคงเป็นศูนย์กลางสำคัญสำหรับการเรียนรู้พุทธศาสนาในลาวและเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับการทำสมาธิจิตวิญญาณ.

น้ำตก,ปรับยอดเขาและน้ำขุ่นสีน้ำตาลของแม่น้ำโขงให้โอกาสเหลือเฟือที่จะว่ายน้ำ, ปีนและวิธีการของคุณแล่นเรือผ่านหลวงพระบาง มันเป็นเพียงที่ผ่านมาเป็นปี 1989 ที่ลาวเปิดขึ้นมาเพื่อการท่องเที่ยวและประเทศที่เคยถูกตัดออกจากส่วนที่เหลือของเอเชียพัฒนาเศรษฐกิจเล็ก ๆ แต่มั่นคงตะวันออกเฉียงใต้ขึ้นอยู่กับการท่องเที่ยวและการค้าในภูมิภาคเมืองเล็ก ๆ และอ่อนโยนนี้ที่ชาวบ้านส่วนใหญ่จะนอนหลับโดย 22:00 เป็นหนึ่งในจังหวัดที่ร่ำรวยที่สุดและเข้าชมมากที่สุดในลาว มันเป็นหนึ่งในสถานที่ไม่กี่ที่ที่คุณรู้สึกว่านี่เป็นบทความของแท้และคนที่ยังคงรักษาบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โบราณเมืองของหลวงพระบางในลาวเหนือ ถูกกำหนดไซต์มรดกโลกองค์การยูเนสโกในปี 1995 พิจารณา โดยนักท่องเที่ยวมากมายและเขียนเป็น หัวใจของวัฒนธรรมลาว เมืองเล็ก ๆ ล้อมรอบ ด้วยภูเขา และ 700 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลที่บรรจบของน้ำคานและแม่น้ำโขง ผู้เข้าชมที่นี่อยู่ภายใต้การการอักเสบภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่ที่ใช้ไม่ได้กับส่วนเหลือของประเทศ การท่องเที่ยวเมียร์ลาวปลายทาง (ว่า) ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สวยงามที่สุดจุด แดกดันนักท่องเที่ยวจะจ่ายมากกว่าความสุขโดยธรรมชาติกิน ดื่ม และนอนมากกว่าที่ทำในเมืองหลวงของประเทศเวียงจันทน์

หลวงพระบางเป็นเมืองหลวงหลวงโบราณของอาณาจักรล้านช้างลานจนกษัตริย์ Phothisarat ย้ายนั่งปกครองเวียงจันทน์ใน 1545 ไม่คำนึงถึง มันมียังคงมองข้ามเวียงจันทน์เป็นปลายทางของทางเลือกกับการควบบริษัทของผุสถาปัตยกรรมฝรั่งเศส ประกายวัดและธรรมชาติที่สวยงามกว้างขวาง แม้การที่ยากที่สุดของหัวใจจะได้ต่อสู้ไม่ให้อบอุ่นไป ส่วนประวัติศาสตร์ของเมืองทั้งหมดทุ่มเทในการท่องเที่ยว มีทุกอย่างจากอดีตพระราชวังหลวงถึงกว่า 33 วัด บนเส้นทางท่องเที่ยว เมืองหลวงรอยัลอดีตยังคงเหลือ ศูนย์หลักการศาสนาในลาว และเหมาะสำหรับการพักผ่อนจิตวิญญาณ

Cascading น้ำตก พีคส์มาตราส่วนและน้ำนมน้ำตาลน้ำโขงให้โอกาสพอว่ายน้ำ ปีน และแล่นเรือทางผ่านหลวงพระบาง เฉพาะมีล่าเป็นตัวเล็ก แต่มั่นคงเศรษฐกิจ ท่องเที่ยวและการค้าภูมิภาคพัฒนา 1989 ที่ลาวเปิดการท่องเที่ยวและประเทศที่ได้ก่อนหน้านี้ถูกตัดออกจากส่วนเหลือของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมืองนี้เล็ก และเบาที่ซึ่งชาวบ้านส่วนใหญ่จะหลับ โดย 22:00 เป็นหนึ่งในจังหวัดที่รวยที่สุด และที่สุดในลาว เป็นหนึ่งในสถานไม่กี่ที่ที่คุณรู้สึกว่า นี่คือบทความของแท้และที่ยังคงบรรยากาศไม่ซ้ำกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองโบราณของหลวงพระบางที่ตั้งอยู่ในประเทศลาวทางตอนเหนือที่กำหนดเป็นสถานที่ทางมรดกโลกแห่งองค์การยูเนสโก้ในปี 1995 ได้รับการพิจารณาให้โดยนักเขียนและนักเดินทางจำนวนมากเป็นหัวใจของวัฒนธรรมของลาวเมืองขนาดเล็กที่มีโอบล้อมไปด้วย ภูเขา และ 700 เมตรจากระดับน้ำทะเลในแม่น้ำที่มีแม่น้ำ Nam Khan และแม่น้ำโขงณที่นี่นักท่องเที่ยวอยู่ใน ภาวะ ฟองสบู่กลัดมันที่ไม่สามารถใช้ได้กับส่วนที่เหลือของประเทศ เป็นจุดหมายปลายทางเพื่อการท่องเที่ยวระดับ Premier ของลาวและเป็นจุดที่งดงามมากที่สุดของ(เป็นที่ถกเถียงกัน)ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในทางกลับกันนักท่องเที่ยวจะยอมจ่ายเงินมากขึ้นเพื่อความเพลิดเพลินใจโดยสันดานที่การนอนหลับพักผ่อนและดื่มกินกว่าที่พวกเขาจะอยู่ในเมืองหลวงของประเทศที่กรุงเวียงจันทน์.

หลวงพระบางเป็นเมืองหลวงแห่งราชวงศ์ที่เก่าแก่ของ LAN xang ราชอาณาจักรจนกว่ากษัตริย์ phothisarat ย้ายไปที่นั่งศาลปกครองเพื่อประชาชนลาวเวียงจันทน์ใน 1545 โดยไม่คำนึงว่าจะมีอย่างต่อเนื่องเพื่อสามารถมองเห็นเมืองเวียงจันทน์เป็นปลายทางของทางเลือกที่หลากหลายพร้อมด้วยรวมกันของสถาปัตยกรรมฝรั่งเศสพังทลายส่องแสงระยิบระยับความงดงามทางธรรมชาติที่หลากหลายและวัดแม้จะยากที่สุดของหัวใจจะมีการต่อสู้ที่ไม่ให้ความร้อนให้วางที่ ส่วนพื้นที่ทางประวัติศาสตร์ของเมืองคือการให้บริการการท่องเที่ยวพร้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่างโดยเริ่มจากพระราชวังแห่งราชวงศ์ที่เก่าแก่มากกว่า 33 ตำรับพิชัยสงคราม(วัด)บนเส้นทางท่องเที่ยว เมืองหลวงแห่งราชวงศ์ที่เก่าแก่แห่งนี้ยังคงเป็นศูนย์กลางที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ของพระพุทธศาสนาในประเทศลาวและมีที่ตั้งที่สมบรูณ์แบบสำหรับครุ่นคิดพิจารณาทางจิตวิญญาณ.

น้ำตกแบบลดระดับการปรับยอดเขาและผืนน้ำส - สีน้ำตาลของ Mekong River ขนาดกว้างขวางที่จัดให้บริการโอกาสเพื่อการว่ายน้ำการปีนป่ายและล่องเรือไปตามทางของท่านผ่านทางหลวงพระบาง มันเป็นเพียงไม่กี่ปีมานี้เป็นปี 1989 ที่ประเทศลาวเปิดให้บริการเพื่อการท่องเที่ยวและประเทศที่ถูกตัดออกไปแล้วจากส่วนที่เหลือของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ผ่านมาพัฒนาเศรษฐกิจขนาดเล็กแต่ขึ้นอย่างต่อเนื่องที่ใช้ในการท่องเที่ยวและการค้าระดับ ภูมิภาคเมืองขนาดเล็กและอ่อนโยนแห่งนี้สถานที่ซึ่งผู้คนในท้องถิ่นมากที่สุดเป็นหลับอยู่ที่ 22 : 00 ในตอนนี้คือหนึ่งในจังหวัดเข้าเยี่ยมชมมากที่สุดและร่ำรวยที่สุดในประเทศลาว เป็นหนึ่งในสถานที่เพียงไม่กี่แห่งที่ซึ่งท่านสามารถสัมผัสได้ถึงความที่แห่งนี้เป็นของแท้และหนึ่งที่ยังคงรักษาไว้ซึ่งบรรยากาศที่โดดเด่นของโรงแรม