The final acidity achieved in the p

The final acidity achieved in the present study was lower than that
achieved in citron (6.8%) (Kang, Jang, & Kim, 2006) but similar to
garlic vinegar (4.9%) (Ko, Hur, & Choi,1998). However, garlic vinegar
takes twice as long as the H. erinaceus acetic fermentation to reach
similar final acidity. The acidity differences in various vinegars could
be attributed to variations in the rawmaterials, the amount of acetic
acid bacteria added, as well as fermentation time and dilution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่าสุดท้ายที่ประสบความสำเร็จในการศึกษาปัจจุบันไม่ต่ำกว่าสำเร็จใน citron (6.8%) (Kang แจง & คิม 2006) แต่กับน้ำส้มสายชูกระเทียม (4.9%) (เกาะ Hur และ Choi, 1998) อย่างไรก็ตาม กระเทียมน้ำส้มสายชูใช้สองครั้งตราบเท่าการหมักอะซิติก erinaceus H. ถึงว่าสุดท้ายคล้ายกัน มีความแตกต่างใน vinegars ต่าง ๆ สามารถเกิดจากการเปลี่ยนแปลงใน rawmaterials จำนวนของอะซิติกแบคทีเรียกรดเพิ่ม เวลาหมักและเจือจาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นกรดสุดท้ายประสบความสำเร็จในการศึกษาในปัจจุบันต่ำกว่าที่ประสบความสำเร็จในมะนาว (6.8%) (คังจางและคิม 2006) แต่คล้ายกับน้ำส้มสายชูกระเทียม(4.9%) (เกาะเฮอร์และชอย, 1998) แต่น้ำส้มสายชูกระเทียมใช้เวลานานเป็นสองเท่าเอช erinaceus หมักอะซิติกที่จะเข้าถึงความเป็นกรดสุดท้ายที่คล้ายกัน ความแตกต่างในความเป็นกรด vinegars ต่างๆสามารถนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงในrawmaterials ปริมาณของอะซิติกแบคทีเรียกรดเพิ่มเช่นเดียวกับเวลาการหมักและการลดสัดส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมสุดท้ายสําเร็จในการศึกษาต่ำกว่า
ได้มะนาว ( 6.8% ) ( คัง จาง &คิม , 2006 ) แต่คล้ายกับ
น้ำส้มสายชูกระเทียม ( 4.9% ) ( โก เฮอร์&ชอย , 1998 ) อย่างไรก็ตาม
น้ำส้มสายชูกระเทียมจะยาวเป็นสองเท่าเป็น H . erinaceus กรดการหมักถึง
เหมือนกันสุดท้ายเม . กรดในน้ำส้มสายชูต่างๆอาจแตกต่างกัน
จะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในวัตถุดิบปริมาณของแบคทีเรียกรดอะซิติก
เพิ่ม รวมทั้งเวลาหมัก และเจือจาง