Goffman and Bergman (2004) reported

Goffman and Bergman (2004) reported mean concentrations of 69,
213 and 274 mg GAE 100 g−1 for light brown, red and black pericarp
color rice grains, respectively, while Shen, Jin, Xiao, Lu, and Bao
(2009) reported mean concentrations of 151.8, 470.1 and 1055.7 mg
GAE 100 g−1 for light brown, red and black pericarp color grains,
respectively.
Several phenolic compounds have already been identified in rice.
While grains with light brown pericarp color present mainly phenolic
acids, especially ferulic and ρ-coumaric acids (Tian et al., 2004; Zhou
et al., 2004), in those with red and black pericarp color prevail compounds
with higher molecular weight, mainly the anthocyanins
cyaniding-3-O-β-D-glucoside and peonidin-3-O-β-D-glucoside
(Chen et al., 2006; Hu et al., 2003; Oki et al., 2002; Yawadio et al.,
2007; Zhang et al., 2006). This difference may account for the higher
content of polyphenols in the grains with red and black pericarp
colors. In addition to the difference in the concentration of phenolic
compounds related to the pericarp color, variation was also observed
in the concentration of these compounds in grains with the same
pericarp color. For example, the grains with a red pericarp color had
concentrations that varied between 478.72 mg GAE 100 g−1 and
972.99 mg GAE 100 g−1, suggesting variation in this characteristic
within the group. Goffman and Bergman (2004) also observed this
variation, with concentrations of polyphenols varying from 25 to
246 mg GAE 100 g−1 for light brown, 34 to 424 mg GAE 100 g−1 for
red, and 69 to 535 mg GAE 100 g−1 for black pericarp color grains.
The variation within the group with the same pericarp color was
also reported by Shen et al. (2009), with concentrations varying
from 108.1 to 251.4 mg GAE 100 g−1, 165.8 to 731.8 mg GAE
100 g−1, and 841.0 to 1244.9 mg GAE 100 g−1 for light brown, red
and black pericarp color rice grains, respectively. A number of researchers
have demonstrated the AOA of phenolic compounds from
different sources. In this work, the AOA, expressed as the TE, differed
significantly among the genotypes (Table 1). A lower AOA was observed
for the rice grains with a light brown pericarp color, which
was 8 to 14 times lower than the AOA observed for the grains with
red and black pericarp colors, indicating a difference in the AOAs of
the grains depending on pericarp color. Higher AOAs for rice grains
with red and black pericarp colors were also observed by Goffman
and Bergman (2004) using DPPH assay, and Shen et al. (2009) using
an 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) (ABTS) assay.
Similar to the concentrations of TSPCs, a variation in the AOA in
grains with the same pericarp color was observed. The AOAs in grains
with a red pericarp color varied between 37.19 mmol TE g−1 grain
and 68.83 mmol TE g−1 grain, demonstrating AOA variability within
the group. Variation in the antioxidant activity of rice grains with
the same pericarp color was also observed by Goffman and Bergman

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Goffman และเบิร์กแมน (2004) รายงานหมายถึงความเข้มข้น 69, 213 และ
274 mg แก 100 กรัม-1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน, สีแดงและสีดำเปลือก
เมล็ดข้าวสีตามลำดับในขณะ Shen, จินเสี่ยว Lu และบัวทอง
( 2009) รายงานหมายถึงความเข้มข้นของ 151.8, 470.1 และ 1055.7 มก.
แก 100 กรัม-1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน, สีแดงและสีดำเปลือกเมล็ดสีตามลำดับ
.
สารประกอบฟีนอลหลายคนได้รับการระบุไว้ในขณะที่ข้าว
ธัญพืชด้วยแสงสีน้ำตาลเปลือกฟีนอลนำเสนอส่วนใหญ่เป็นกรด
กรด ferulic และโดยเฉพาะอย่างยิ่งρ-coumaric (Tian et al, 2004;.. โจว
et al, 2004). ในบรรดา ด้วยสีแดงและสีดำเปลือกสีเหนือกว่าสารประกอบ
มีน้ำหนักโมเลกุลที่สูงขึ้นส่วนใหญ่ anthocyanins
cyaniding-3-O-β-D-glucoside และ peonidin-3-O-β-D-glucoside
(Chen et al, 2006;. Hu et al, 2003;. OKI, et al, 2002;.. yawadio, et al, 2007
. Zhang et al, 2006) ความแตกต่างนี้อาจบัญชีสำหรับเนื้อหา
ที่สูงขึ้นของโพลีฟีนในเมล็ดที่มีสีแดงและสีดำสีเปลือก
นอกเหนือไปจากความแตกต่างในความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอล
ที่เกี่ยวข้องกับสีเปลือกการเปลี่ยนแปลงก็ยังตั้งข้อสังเกต
ในความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในเม็ดเดียวกันด้วย
สีเปลือก ตัวอย่างเช่นธัญพืชที่มีเปลือกสีแดงมีความเข้มข้นที่แตกต่างกัน
ระหว่าง 478.72 มก. แก 100 กรัม-1 และ
972.99 mg 100 กรัม-1 แกบอกการเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้
ภายในกลุ่ม Goffman และเบิร์กแมน (2004) ยังพบการเปลี่ยนแปลง
นี้มีความเข้มข้นของโพลีฟีนที่แตกต่างจาก 25 ถึง
246 mg แก 100 กรัม-1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน, 34-424 มก. แก 100 กรัม-1 สำหรับ
สีแดงและ 69-535 มก. แก 100 กรัม-1 สีดำเปลือกเมล็ดสี.
การเปลี่ยนแปลงภายในกลุ่มเดียวกันกับเปลือก สี
ยังรายงานโดย Shen et al, (2009) ที่มีความเข้มข้นแตกต่างกัน
108.1-251.4 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัมแก-1, 165.8-731.8 มิลลิกรัมแก
100 กรัม-1 และ 841.0-1244.9 มิลลิกรัมแก 100 กรัม-1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน, สีแดง
และสีดำเปลือกเมล็ดข้าวสีตามลำดับ จำนวนนักวิจัย
ได้แสดงให้เห็น AoA ของสารประกอบฟีนอลจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกัน
ในงานนี้ aoa แสดงเป็น Te แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในหมู่
ยีน (ตารางที่ 1) aoa ต่ำก็สังเกตเห็น
สำหรับเมล็ดข้าวด้วยแสงสีน้ำตาลเปลือกซึ่งเป็น
8 ถึง 14 ครั้งต่ำกว่า aoa สังเกตสำหรับธัญพืชด้วย
สีแดงและสีดำเปลือกแสดงให้เห็นความแตกต่างใน aoas
จากธัญพืชขึ้นอยู่กับสีเปลือก aoas ที่สูงขึ้นสำหรับเมล็ดข้าว
ด้วยสีแดงและสีดำเปลือกยังพบได้ตาม Goffman
และเบิร์กแมน (2004) โดยใช้วิธี DPPH และ Shen et al, (2009) โดยใช้การวิเคราะห์
2,2 '-azino bis-(3-ethylbenzothiazoline-6​​-sulfonate) (ABTS).
คล้ายกับความเข้มข้นของ tspcs,การเปลี่ยนแปลงใน aoa ในธัญพืช
มีสีเปลือกเดียวกันก็สังเกตเห็น aoas ในธัญพืช
มีสีเปลือกสีแดงที่แตกต่างกันระหว่าง 37.19 mmol กรัมเมล็ด Te-1
และ 68.83 มิลลิโมลเตกรัม-1 เม็ดแสดงให้เห็นถึงความแปรปรวน aoa ภายในกลุ่ม
การเปลี่ยนแปลงในการต้านอนุมูลอิสระของเมล็ดข้าวที่มี
สีเปลือกเดียวกันก็ยังตั้งข้อสังเกตโดย Goffman และ Bergman

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Goffman และ Bergman (2004) รายงานความเข้มข้นเฉลี่ยของ 69,
213 และ 274 mg GAE 100 g−1 สำหรับแสงสีน้ำตาล สีแดง และสีดำ pericarp
สีข้าวธัญพืช ตามลำดับ ในขณะที่เฉิน จิน เสี่ยว Lu และ Bao
(2009) รายงานความเข้มข้นเฉลี่ยของ 151.8, 470.1 และ 1055.7 มิลลิกรัม
g−1 GAE 100 สำหรับ pericarp สีน้ำตาล สีแดง และสีดำแสงสีธัญพืช,
ตามลำดับ
แล้วมีการระบุหลายม่อฮ่อมในข้าว
ขณะที่ธัญพืชกับแสงสี pericarp น้ำตาลปัจจุบันส่วนใหญ่ฟีนอ
กรด โดยเฉพาะ ferulic และρ coumaric กรด (เทียนร้อยเอ็ด al., 2004 โจว
et al., 2004), ในผู้ที่ มีสีแดง และสีดำ pericarp เหนือกว่าสาร
มีน้ำหนักโมเลกุลสูง ส่วนใหญ่เป็น anthocyanins
cyaniding-3-O-β-D-glucoside และ peonidin-3-O-β-D-glucoside
(Chen et al., 2006 Hu et al., 2003 Oki et al., 2002 Yawadio et al.,
2007 จางและ al., 2006) ความแตกต่างนี้อาจบัญชีสำหรับสูง
เนื้อหาของโพลีฟีนในธัญพืชที่ มีสีแดง และดำ pericarp
สี นอกจากความแตกต่างของความเข้มข้นของ phenolic
สารประกอบที่เกี่ยวข้องกับสี pericarp เปลี่ยนแปลงได้นอกจากนี้ยังสังเกต
ในความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในธัญพืชมีเหมือน
สี pericarp ตัวอย่าง ธัญพืชสี pericarp แดงมี
ความเข้มข้นที่แตกต่างกันระหว่าง 478.72 mg GAE 100 g−1 และ
972.99 mg GAE 100 g−1 การแนะนำการเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้
ภายในกลุ่ม Goffman และ Bergman (2004) นอกจากนี้ยังสังเกตนี้
เปลี่ยนแปลง มีความเข้มข้นของโพลีฟีนที่แตกต่างจาก 25 ไป
246 มิลลิกรัม GAE 100 g−1 สำหรับแสงสีน้ำตาล 34-424 mg GAE 100 g−1 สำหรับ
สีแดง และ 69-535 มิลลิกรัม GAE 100 g−1 สำหรับธัญพืชสีดำ pericarp.
ถูกเปลี่ยนแปลงภายในกลุ่มมีสี pericarp เหมือน
ยัง รายงานโดย Shen et al. (2009), ความเข้มข้นแตกต่างกัน
จาก 108.1 เพื่อ 251.4 mg GAE 100 g−1, 165.8 กับ 731.8 mg GAE
100 g−1และ 841.0-1244.9 มิลลิกรัมต่อ GAE 100 g−1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน สีแดง
และดำ pericarp สีข้าวธัญพืช ตามลำดับ จำนวนนักวิจัย
มีสาธิต AOA ม่อฮ่อมจาก
แหล่งต่าง ๆ ในงานนี้ AOA แสดงเป็น TE แตกต่าง
อย่างมีนัยสำคัญในการศึกษาจีโนไทป์ (ตารางที่ 1) AOA ล่างถูกสังเกต
สำหรับแป้งข้าวมีสี pericarp สีน้ำตาลอ่อน ซึ่ง
8 ถึง 14 เท่าต่ำกว่า AOA ที่พบในธัญพืชกับ
สีแดง และดำ pericarp สี ระบุความแตกต่างใน AOAs ของ
แป้งตามสี pericarp AOAs สูงสำหรับข้าว
มี pericarp สีแดง และสีดำ สีก็ยังสังเกต โดย Goffman
และ Bergman (2004) โดยใช้ DPPH assay และ Shen et al. (2009) ใช้
ทดสอบ 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) (รเรียน) การ
คล้ายกับความเข้มข้นของ TSPCs ความผันแปรใน AOA ใน
ธัญพืช มีสี pericarp เหมือนถูกตรวจสอบ AOAs ในธัญพืช
มี pericarp แดง สีหลากหลายระหว่าง 37.19 mmol TE g−1 ข้าว
และ ธัญ g−1 ติ 68.83 mmol เห็น AOA สำหรับความผันผวนภายใน
กลุ่ม เปลี่ยนแปลงในกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของข้าว grains มี
สี pericarp เดียวกันยังถูกสังเกตโดย Goffman Bergman

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสรีนิยมแนวใหม่และ bergman ( 2004 )รายงานว่าหมายความว่าความเข้มข้นของ 69 ,
213 และ 274 mg gae 100 G - 1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน,สีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าวสีข้าวเมล็ดธัญพืช
ตามลำดับในขณะที่, Shen ,นักสร้างสรรค์ Zhang Jin ,"ซั่งไห่เสี่ยวหลงเปา", Lu ,และ Bao
( 2009 )รายงานว่าความเข้มข้นของ 151.8 , 470.1 และ 1055.7 มก.
gae 100 G - 1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน,สีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าวสีเมล็ดธัญพืช,
ตามลำดับ.
ตัวเครื่อง Phenolic สารประกอบหลายได้รับการระบุไว้ในข้าว.
ในขณะที่เมล็ดธัญพืชพร้อมด้วยสีน้ำตาลอ่อนปลอกเมล็ดข้าวสีในปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นตัวเครื่อง Phenolic
กรด,โดยเฉพาะ ferulic และρ - coumaric กรด, Tian An Men Square et al ., 2004 ; Zhou
et al ., 2004 ),ในที่มีสีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าวสีมีผลบังคับใช้เหนือกว่าสารประกอบ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มสูงขึ้นด้วยน้ำหนักโมเลกุลเป็นส่วนใหญ่ anthocyanins
cyaniding - 3 - o - เฉพาะ - D - glucoside และ peonidin - 3 - o - เฉพาะ - D - glucoside
( Chen et al ., 2006 ,ประธานาธิบดีหู et al ., 2003 ; oki et al ., 2002 ; yawadio et al .,
2007 ;จาง et al ., 2006 ) ความแตกต่างนี้อาจสูงขึ้นบัญชีสำหรับ
เนื้อหาของ polyphenols ในเมล็ดข้าวที่มีสีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าว
นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ในการรวมกลุ่มของคนไทยที่เกี่ยวข้องกับตัวเครื่อง Phenolic
ซึ่งจะช่วยเป็นสีปลอกเมล็ดข้าวที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังพบว่า
ตามมาตรฐานในความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้ในเมล็ดข้าวพร้อมด้วยสี
ปลอกเมล็ดข้าวเหมือนกัน ตัวอย่างเช่นเมล็ดธัญพืชที่มีสีปลอกเมล็ดข้าวสีแดงที่มี
ซึ่งจะช่วยความเข้มข้นที่หลากหลายระหว่าง 478.72 มก. gae 100 G 1 และ
972.99 มก. gae 100 G 1 แนะนำการเปลี่ยนแปลงในลักษณะนี้
ภายใน กลุ่ม เสรีนิยมแนวใหม่และ bergman ( 2004 )นอกจากนี้ยังสังเกตเห็น
ซึ่งจะช่วยในเรื่องนี้ด้วยความเข้มข้นของ polyphenols หลากหลายตั้งแต่ 25 ถึง
246 มก. gae 100 G - 1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน, 34 ถึง 424 มก. gae 100 G - 1 สำหรับ
สีแดง,และ 69 กับ 535 mg gae 100 G - 1 สำหรับสีดำปลอกเมล็ดข้าวสีเมล็ดธัญพืช.
ที่แตกต่างกัน ภายใน กลุ่มเดียวกันปลอกเมล็ดข้าวสีเป็น
ยังรายงานโดย, Shen et al . ( 2009 )พร้อมด้วยความใส่ใจกัน
จาก 108.1 เป็น 251.4 มก. gae 100 G - 1 , 165.8 731.8 มก.เพื่อ gae
100 G - 1 ,และ 841.0 เพื่อ 1244.9 มก. gae 100 G - 1 สำหรับสีน้ำตาลอ่อน,สีแดง
และเมล็ดข้าวสีปลอกเมล็ดข้าวสีดำตามลำดับ. หมายเลขที่นักวิจัยของ
ซึ่งจะช่วยได้แสดงให้เห็นถึง AOA ของสารประกอบจากตัวเครื่อง Phenolic
จากแหล่งที่แตกต่างกัน ในงานนี้ AOA ที่แสดงเป็น Te
อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันในหมู่ genotypes (ตารางที่ 1 ) AOA ต่ำพบว่า
สำหรับเมล็ดข้าวที่มีสีปลอกเมล็ดข้าวสีน้ำตาลอ่อนซึ่ง
ซึ่งจะช่วยเป็น 8 ถึง 14 ครั้งต่ำกว่า AOA พบเมล็ดธัญพืชที่มี
โทนสีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าวแสดงความแตกต่างใน aoas ของเมล็ดธัญพืช
ซึ่งจะช่วยได้ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปลอกเมล็ดข้าวสี. สูงกว่า aoas สำหรับข้าวเมล็ดธัญพืช
พร้อมด้วยโทนสีแดงและสีดำปลอกเมล็ดข้าวได้สังเกตเห็น
เสรีนิยมแนวใหม่และ bergman ( 2004 )โดยใช้สอบ dpph และ Shen et al .ยัง ( 2009 )โดยใช้
ที่ 2,2 ' - azino - ทวิ( 3 - ethylbenzothiazoline - 6 - กรดกำมะถันประกอบกับน้ำมัน)( abts )สอบ.
คล้ายกับความเข้มข้นของ tspcsการเปลี่ยนแปลงใน AOA ใน
เมล็ดธัญพืชพร้อมด้วยสีเดียวกันกับปลอกเมล็ดข้าวที่พบว่า ที่ aoas ในเมล็ดข้าว
พร้อมด้วยสีแดงปลอกเมล็ดข้าวสีที่หลากหลายระหว่าง 37.19 มิลลิโมล Te G - 1 เมล็ดธัญพืช
และ 68.83 มมมิลลิโมล Te G - 1 เมล็ดธัญพืช,การสาธิต AOA ได้ ภายใน
กลุ่ม. การเปลี่ยนแปลงในการต้านอนุมูลอิสระอยู่มากของเมล็ดข้าวพร้อมด้วยสี
ปลอกเมล็ดข้าวเหมือนกับที่พบว่าโดยเสรีนิยมแนวใหม่และ bergman ยัง