1. IntroductionAlthough mania and h

1. Introduction
Although mania and hypomania are the signature and most recognizable characteristics of bipolar disorder, depression is its most frequent clinical presentation. This is dramatically demon
strated in a long-term follow-up of 146 patients with bipolar I disorder, which found that nearly half of the time over 13 years patients were symptomatic in some fashion, overwhelmingly with depressive symptoms (Judd et al., 2002). Thus, nearly 40% of the time over 13 years, individuals with bipolar disorder were depressed. In contrast, patients were manic or hypomanic less than 10% of the time and without symptoms about half the time (Judd et al., 2002). The predominance of depressive compared with mood elevation symptoms was even greater when considering patients with bipolar II disorder (Judd et al., 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำแม้ว่าความบ้าคลั่งและ hypomania มีลายเซ็นและส่วนใหญ่รู้จักลักษณะของโรค bipolar ภาวะซึมเศร้าเป็นการนำเสนอคลินิกบ่อย ๆ เป็นปีศาจอย่างมากstrated ในการติดตามผลระยะยาวของผู้ป่วยที่ 146 มีไฟที่ไบโพลาร์ฉันโรค ซึ่งพบว่าเกือบครึ่งหนึ่งของเวลากว่า 13 ปีผู้ป่วยมีอาการในบาง overwhelmingly กับอาการ depressive (จัดด์และ al., 2002) ดังนั้น เกือบ 40% ของเวลากว่า 13 ปี บุคคลที่ มีโรค bipolar ได้ตก ในทางตรงข้าม ผู้ป่วยได้ hypomanic น้อยกว่า 10% ของเวลา และไม่ มีอาการ หรือคลั่งไคล้ครั้ง (จัดด์และ al., 2002) เด่นของ depressive เปรียบเทียบกับอาการยกอารมณ์ขึ้นยิ่งเมื่อพิจารณาผู้ป่วยที่ มีโรค II ไฟที่ไบโพลาร์ (จัดด์และ al., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำแม้ว่าความบ้าคลั่งและhypomania มีลายเซ็นและลักษณะที่รู้จักมากที่สุดของโรคสองขั้ว, ซึมเศร้าเป็นอาการแสดงที่พบบ่อยที่สุดของ นี้อย่างมากปีศาจ
strated ในระยะยาวติดตาม 146 ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของผมสองขั้วซึ่งพบว่าเกือบครึ่งหนึ่งของเวลากว่า 13 ปีผู้ป่วยที่มีอาการในแฟชั่นบางอย่างท่วมท้นที่มีอาการซึมเศร้า (จัดด์ et al., 2002 ) ดังนั้นเกือบ 40% ของเวลากว่า 13 ปีที่ผ่านมาบุคคลที่มีโรคสองขั้วที่ถูกกดดัน ในทางตรงกันข้ามผู้ป่วยหรือคลั่งไคล้ hypomanic น้อยกว่า 10% ของเวลาและไม่มีอาการประมาณครึ่งหนึ่งของเวลา (จัดด์ et al., 2002) ความเด่นของซึมเศร้าเมื่อเทียบกับอาการยกระดับอารมณ์ก็ยิ่งมากขึ้นเมื่อพิจารณาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของสองขั้ว (จัดด์ et al., 2003)