Decreasing enteric methane (CH4) em

Decreasing enteric methane (CH4) emissions from ruminants without altering animal production is desirable both as a strategy
to reduce global greenhouse gas (GHG) emissions and as a means of improving feed conversion efficiency. The aim of
this paper is to provide an update on a selection of proved and potential strategies to mitigate enteric CH4 production by
ruminants. Various biotechnologies are currently being explored with mixed results. Approaches to control methanogens
through vaccination or the use of bacteriocins highlight the difficulty to modulate the rumen microbial ecosystem durably.
The use of probiotics, i.e. acetogens and live yeasts, remains a potentially interesting approach, but results have been
either unsatisfactory, not conclusive, or have yet to be confirmed in vivo. Elimination of the rumen protozoa to mitigate
methanogenesis is promising, but this option should be carefully evaluated in terms of livestock performances. In addition,
on-farm defaunation techniques are not available up to now. Several feed additives such as ionophores, organic acids and plant
extracts have also been assayed. The potential use of plant extracts to reduce CH4 is receiving a renewed interest as they are
seen as a natural alternative to chemical additives and are well perceived by consumers. The response to tannin- and saponin-containing plant extracts is highly variable and more research is needed to assess the effectiveness and eventual presence of
undesirable residues in animal products. Nutritional strategies to mitigate CH4 emissions from ruminants are, without doubt,
the most developed and ready to be applied in the field. Approaches presented in this paper involve interventions on the
nature and amount of energy-based concentrates and forages, which constitute the main component of diets as well as the
use of lipid supplements. The possible selection of animals based on low CH4 production and more likely on their high
efficiency of digestive processes is also addressed. Whatever the approach proposed, however, before practical solutions are
applied in the field, the sustainability of CH4 suppressing strategies is an important issue that has to be considered. The
evaluation of different strategies, in terms of total GHG emissions for a given production system, is discussed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดการปล่อยจาก ruminants enteric มีเทน (CH4) โดยไม่ต้องดัดแปลงผลิตสัตว์เป็นสิ่งที่ต้องทั้งเป็นกลยุทธ์
ลดปล่อยก๊าซ (GHG) เรือนกระจกทั่วโลก และเป็นวิธีการของการพัฒนาฟีด efficiency แปลง จุดมุ่งหมายของ
กระดาษนี้จะมีการปรับปรุงในการเลือกกลยุทธ์พิสูจน์ และมีศักยภาพเพื่อลด enteric CH4 ผลิตโดย
ruminants ปัจจุบันมีกำลังอุดม biotechnologies ต่าง ๆ ผสมผล วิธีควบคุม methanogens
วัคซีนหรือการใช้ของ bacteriocins เน้น difficulty การ modulate ระบบนิเวศต่อจุลินทรีย์ durably.
วิธีน่าสนใจอาจยังคงการใช้ probiotics เช่น acetogens และ yeasts สด แต่ผลได้
เฉย ๆ ไม่ ข้อสรุป หรือยังไม่ได้เป็น confirmed ในสัตว์ทดลอง ตัดของโพรโทซัวต่อการบรรเทา
methanogenesis แจ่ม แต่ตัวเลือกนี้ควรมีประเมินอย่างระมัดระวังในด้านปศุสัตว์แสดง นอกจากนี้,
ไม่มีเทคนิคในฟาร์ม defaunation ถึงตอนนี้ สารเติมแต่งเช่น ionophores กรดอินทรีย์ และพืชอาหารหลาย
assayed บางส่วนยัง ได้รับดอกเบี้ยต่ออายุอาจมีการใช้สารสกัดจากพืชเพื่อลด CH4 มี
ถือเป็นทางเลือกธรรมชาติกับสารเคมีได้ดีโดยผู้บริโภค การตอบสนองต่อสารสกัดจากพืชที่ประกอบด้วยแทนนิน และ saponin เป็นผันแปรสูง และจำเป็นต้องวิจัยเพิ่มเติมเพื่อประเมินประสิทธิผลและก็เก็บ
ผลตกค้างในผลิตภัณฑ์สัตว์ มีกลยุทธ์ทางโภชนาการเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CH4 จาก ruminants โทนโท่,
พัฒนามากที่สุด และพร้อมที่จะใช้ใน field วิธีที่นำเสนอในเอกสารนี้เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงใน
ธรรมชาติและสารสกัดที่ใช้พลังงานและ forages ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของอาหารตลอดจน
ใช้เสริมกระบวนการ การเลือกสัตว์ตามผลิต CH4 ต่ำ และมีแนวโน้มในความสูงสุด
efficiency ของระบบการย่อยอาหารยังได้รับการจัดการ เพียงวิธีการนำเสนอ อย่างไรก็ตาม ก่อนวิธีปฏิบัติ
ใช้ใน field ความยั่งยืนของ CH4 เมื่อกลยุทธ์ถือเป็นประเด็นสำคัญที่ได้รับการพิจารณา ใน
การประเมินกลยุทธ์ที่แตกต่างกัน ในแง่ของการปล่อยก๊าซ GHG รวมสำหรับระบบการผลิตที่กำหนด ระบุไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การลดก๊าซมีเทนลำไส้ (CH4) ปล่อยจากสัตว์เคี้ยวเอื้องโดยไม่ต้องเปลี่ยนการผลิตสัตว์เป็นที่น่าพอใจทั้งสองเป็นกลยุทธ์
ในการลดก๊าซเรือนกระจกทั่วโลก (GHG) และเป็นวิธีการปรับปรุงประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร จุดมุ่งหมายของการ
วิจัยนี้คือการให้มีการปรับปรุงในการเลือกกลยุทธ์การพิสูจน์และมีศักยภาพที่จะลดการผลิต CH4 ลำไส้โดย
สัตว์เคี้ยวเอื้อง วิทยาการต่างๆกำลังมีการสำรวจด้วยผลต่าง วิธีการในการควบคุมแบคทีเรียสร้างมีเทน
ผ่านการฉีดวัคซีนหรือการใช้ bacteriocins เน้นยากลำบากในการปรับเปลี่ยนระบบนิเวศของจุลินทรีย์ในกระเพาะหมักคงทน
การใช้โปรไบโอติกคือ acetogens และยีสต์สดยังคงเป็นวิธีการที่น่าสนใจที่อาจเกิดขึ้น แต่ผลที่ได้รับ
อย่างใดอย่างหนึ่งที่น่าพอใจไม่ได้ข้อสรุปหรือ ยังไม่ได้รับการยืนยันในร่างกาย การกำจัดของโปรโตซัวในกระเพาะหมักเพื่อลด
methanogenesis มีแนวโน้ม แต่ตัวเลือกนี้ควรได้รับการประเมินอย่างรอบคอบในแง่ของการแสดงสัตว์ นอกจากนี้
ฟาร์มเทคนิค defaunation ไม่สามารถใช้ได้ถึงตอนนี้ สารอาหารหลายอย่างเช่น ionophores กรดอินทรีย์และพืช
สารสกัดยังได้รับการวิเคราะห์ การใช้ศักยภาพของสารสกัดจากพืชเพื่อลด CH4 จะได้รับความสนใจเท่าที่พวกเขาจะถูก
มองว่าเป็นทางเลือกที่ธรรมชาติสารเคมีและมีการรับรู้อย่างดีจากผู้บริโภค การตอบสนองการแทนนินและโรงงานซาโปนินที่มีสารสกัดจากเป็นอย่างสูงที่ตัวแปรและการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อประเมินประสิทธิภาพและการปรากฏตัวในที่สุด
ที่ไม่พึงประสงค์ตกค้างในผลิตภัณฑ์จากสัตว์ กลยุทธ์ทางโภชนาการเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CH4 จากสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็นโดยไม่ต้องสงสัย
การพัฒนามากที่สุดและพร้อมที่จะนำไปใช้ในสนาม วิธีการที่นำเสนอในบทความนี้เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงใน
ลักษณะและปริมาณของพลังงานที่เข้มข้นที่ใช้และจำนงซึ่งเป็นองค์ประกอบหลักของอาหารเช่นเดียวกับ
การใช้งานของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารไขมัน การเลือกที่เป็นไปได้ของสัตว์ที่อยู่บนพื้นฐานของการผลิต CH4 ต่ำและมีโอกาสมากขึ้นที่สูงของพวกเขา
ที่มีประสิทธิภาพของกระบวนการย่อยอาหารถูกส่งยัง ไม่ว่าวิธีการที่นำเสนอ แต่ก่อนที่จะแก้ปัญหาจริงจะถูก
นำไปใช้ในสาขาที่ยั่งยืนของ CH4 กลยุทธ์การปราบปรามเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องมีการพิจารณา
การประเมินผลของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกรวมสำหรับระบบการผลิตที่ได้รับการกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การลดก๊าซมีเทนต่อ ( ร่าง ) มลพิษจากสัตว์เคี้ยวเอื้องโดยไม่มีการดัดแปลงการผลิตสัตว์ที่พึงประสงค์ทั้งในฐานะกลยุทธ์
ลดก๊าซเรือนกระจก ( GHG ) ปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลก และ เป็นวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหารเป็น EF จึง . จุดมุ่งหมายของ
กระดาษนี้เพื่อให้การปรับปรุงในการพิสูจน์และกลยุทธ์ที่มีศักยภาพเพื่อลดการผลิตที่มีร่างโดย
สัตว์เคี้ยวเอื้อง .มร. ต่างๆกำลังถูกสำรวจกับผลผสม วิธีการควบคุมการสร้างมีเทน
ผ่านวัคซีนหรือการใช้วัตถุดิบเน้นดิฟจึง culty เพื่อปรับกระบวนการจุลินทรีย์ระบบนิเวศอย่างถาวร
ใช้โปรไบโอติก คือ งานยกและยีสต์ที่ยังคงวิธีการอาจน่าสนใจ แต่ผลลัพธ์ที่ได้
เหมือนกันที่ห่วยแตก ไม่สรุปหรือ ยังถูกหลอกจึง rmed ในสิ่งมีชีวิต การขจัดอาหารโปรโตซัวโดย
ช้ามีแนวโน้ม แต่ตัวเลือกนี้ควรได้รับการประเมินอย่างรอบคอบในแง่ของการแสดงของสัตว์ นอกจากนี้
เทคนิค defaunation ฟาร์มจะไม่สามารถใช้ได้จนถึงปัจจุบัน วัตถุเจือปนอาหารหลายอย่าง เช่น ionophores กรดอินทรีย์และสารสกัดจากพืช
ได้รับ assayed .ศักยภาพของสารสกัดพืชลดร่างได้รับความสนใจอีกครั้ง เช่น พวก
เห็นเป็นทางเลือกที่เป็นธรรมชาติกับสารเคมีและมีการรับรู้ของผู้บริโภค การตอบสนองต่อสารแทนนินและซาโปนินที่มีสารสกัดจากพืชมีตัวแปรและการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อประเมินประสิทธิผลและสถานะสุดท้ายของ
ไม่พึงประสงค์ตกค้างในผลิตภัณฑ์สัตว์กลยุทธ์ด้านโภชนาการเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากสัตว์เคี้ยวเอื้องร่างเป็นโดยไม่ต้องสงสัย
การพัฒนามากที่สุดและพร้อมที่จะใช้ในการถ่ายทอดละมั่ง . แนวทางที่นำเสนอในบทความนี้เกี่ยวข้องกับการแทรกแซงใน
ธรรมชาติ และตามปริมาณของพลังงานที่เข้มข้นและค้นหาที่เป็นส่วนประกอบหลักของอาหารรวมทั้ง
ใช้อาหารเสริมไขมันเป็นไปได้การเลือกสัตว์ตามการผลิตต่ำและมีแนวโน้มที่ร่างสูงของประสิทธิภาพของกระบวนการย่อยอาหาร
EF จึงยังให้ความสนใจ ไม่ว่าวิธีการที่เสนอ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะใช้วิธีแก้ปัญหา
จึงละมั่ง , ความยั่งยืนของการร่างกลยุทธ์เป็นปัญหาสำคัญที่ต้องได้รับการพิจารณา
ประเมินผลของกลยุทธ์ที่แตกต่างกันในแง่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดเพื่อให้ระบบการผลิต ที่จะกล่าวถึง