regarded a primary symptom, rather

regarded a primary symptom, rather than secondary or comorbid feature, and hence a priority treatment target. However, there remains a need to consider how to intervene with voices in the context of other presentations. It is notable that voice characteristics can be broadly similar across different diagnostic groups. However, assumptions that methods will generalize to non-schizophrenia populations, such as those with borderline personality or dissociative disorder diagnoses, are yet to be tested.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถือเป็นอาการหลัก มากกว่าสองหรือ comorbid คุณลักษณะ และดังนั้นเป้าหมายการรักษาระดับความสำคัญ อย่างไรก็ตาม ยังคงต้องพิจารณาวิธีการแทรกแซง ด้วยเสียงในบริบทของงานนำเสนออื่น โดดเด่นที่ลักษณะเสียงสามารถคล้ายกันอย่างกว้างขวางในกลุ่มวินิจฉัยได้ อย่างไรก็ตาม สมมติฐานที่วิธีจะทั่วไปจะไม่ใช่โรคจิตเภทประชากร เช่นเป็นผู้ มีบุคลิกภาพที่เส้นขอบ หรือ dissociative โรควิเคราะห์ ยังสามารถทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถือได้ว่าเป็นอาการหลักมากกว่าคุณลักษณะรองหรือ comorbid และด้วยเหตุนี้เป้าหมายการรักษาความสำคัญ อย่างไรก็ตามยังคงมีความจำเป็นที่จะต้องพิจารณาวิธีการที่จะเข้าไปแทรกแซงกับเสียงในบริบทของการนำเสนอผลงานอื่น ๆ มันเป็นที่น่าสังเกตว่าลักษณะเสียงอาจจะคล้ายกันในวงกว้างในกลุ่มวินิจฉัยที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามสมมติฐานว่าวิธีการที่จะพูดคุยกับประชากรที่ไม่ใช่จิตเภทเช่นผู้ที่มีชายแดนบุคลิกหรือการวินิจฉัยความผิดปกติของทิฟจะยังไม่ได้รับการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถือว่าเป็นอาการหลัก มากกว่ามัธยม หรือ comorbid คุณลักษณะ และด้วยเหตุนี้จึงมีความสำคัญ การรักษาเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม ก็ยังคงต้องพิจารณาว่าจะแทรกแซงด้วยเสียงในบริบทของงานนำเสนออื่น ๆ มันเป็นน่าสังเกตว่าลักษณะเสียงจะคล้ายคลึงกันอย่างกว้างขวางในกลุ่มการวินิจฉัยที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามสันนิษฐานว่า จะหาวิธีที่จะไม่ทำให้ประชากร เช่น ผู้ที่มีบุคลิกภาพเส้นเขตแดนหรือเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์วินิจฉัย ยังไม่ได้ถูกทดสอบ