The complex nature of the interrela

The complex nature of the interrelationships between agricultural production and
the natural environment means that we are far from knowing which methods
and systems in di€erent locations will lead to sustainability (Youngberg and Harwood,
1989). This seems to be a crucial issue in the debate, and leads one to ask,
how long should an agrosystem behave sustainably to be considered sustainable,
and how should sustainability be assessed? It is extremely dicult to determine
whether certain agricultural practices are sustainable or not. It is only in retrospect
that sustainable techniques can be truly identi®ed. The identi®cation of technologies
as sustainable today is questionable, since such identi®cation is based on hypotheses
regarding the sustainable management of natural resources, maintaining their productive
capacity through time. This implies that a constant process of monitoring
and reevaluation is required. In fact, there have been few attempts ``to characterise
the sustainability of speci®c agricultural systems''

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรรมชาติซับซ้อนของ interrelationships ระหว่างเกษตร และสภาพแวดล้อมธรรมชาติหมายความ ว่า เราจะไกลรู้วิธีใดและระบบ di erent สถานจะนำไปสู่ความยั่งยืน (Youngberg และ Harwood1989) . นี้ดูเหมือนจะ เป็นปัญหาสำคัญในการอภิปราย และเป้าหมายหนึ่งที่จะขอระยะควร agrosystem การทำงานฟื้นฟูจะถือว่ายั่งยืน,และอย่างไรควรพัฒนาอย่างยั่งยืนได้รับการประเมิน เป็นลัทธิดีกำหนดมากว่าบางวิธีปฏิบัติทางการเกษตรได้อย่างยั่งยืน หรือไม่ มันเป็นเพียงใน retrospectว่า เทคนิคอย่างยั่งยืนได้อย่างแท้จริง identi ® ed Identi ® cation เทคโนโลยีเป็นวันนี้ยั่งยืนอาจ ตั้งแต่เช่น identi ® cation ตามสมมุติฐานเกี่ยวกับการจัดการอย่างยั่งยืนของทรัพยากรธรรมชาติ การรักษาความมีประสิทธิผลกำลังผ่านเวลา นี้หมายถึงการที่กระบวนการคงที่ของการตรวจสอบและจำเป็นต้องปฏิเสธ ในความเป็นจริง มีความพยายามน้อย '' จะ characteriseความยั่งยืนของ speci ® ระบบเกษตร c''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธรรมชาติที่ซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างการผลิตทางการเกษตรและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติหมายความว่าเราอยู่ห่างไกลจากที่รู้วิธีการและระบบในดิ?? สถานที่ต่างกันจะนำไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน (Youngberg และฮาร์วู้ด, 1989) นี้น่าจะเป็นปัญหาที่สำคัญในการอภิปรายและนำไปสู่การอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะถามว่าระยะเวลาที่ agrosystem ควรประพฤติอย่างยั่งยืนที่จะได้รับการพิจารณาอย่างยั่งยืนและวิธีการที่ควรมีการประเมินการพัฒนาอย่างยั่งยืน? มันเป็นอย่างมาก di ?? ศาสนาเพื่อตรวจสอบว่าการปฏิบัติทางการเกษตรบางอย่างยั่งยืนหรือไม่ มันเป็นเพียงการมองย้อนกลับไปว่าเทคนิคที่ยั่งยืนสามารถidenti®edอย่างแท้จริง identi®cationของเทคโนโลยีเป็นอย่างยั่งยืนในวันนี้เป็นที่น่าสงสัยเนื่องจากidenti®cationดังกล่าวจะขึ้นอยู่กับสมมติฐานเกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน, การบำรุงรักษาประสิทธิภาพของพวกเขากำลังการผลิตผ่านช่วงเวลาที่ นี่ก็หมายความว่าเป็นกระบวนการที่ต่อเนื่องของการตรวจสอบและการประเมินจะต้อง ในความเป็นจริงมีความพยายามไม่กี่ `` ที่จะอธิบายลักษณะความยั่งยืนของระบบการเกษตรspeci®cว่า''

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างการผลิตและ
ธรรมชาติ หมายความว่า เราอยู่ห่างไกลจากการรู้วิธี
และระบบใน € erent สถานที่จะนำไปสู่ความยั่งยืนทางการเกษตร ( youngberg เส้นทางขนส่ง
, 1989 ) นี้ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาที่สำคัญในการอภิปราย และนำหนึ่งถาม
นานควรมี agrosystem ทำตัวอย่างยั่งยืนเป็นอย่างยั่งยืน
และวิธีการที่ควรได้รับการประเมินความยั่งยืน ? มันเป็นสิ่งดี ? ศาสนาศึกษา
ไม่ว่าการปฏิบัติทางการเกษตรบางอย่างจะยั่งยืนหรือไม่ มันเป็นเพียงในการหวนกลับ
เทคนิคที่ยั่งยืนสามารถอย่างแท้จริง identi ®เอ็ดที่ identi ®ไอออนบวกของเทคโนโลยี
อย่างยั่งยืน วันนี้ยังเป็นปัญหาอยู่ เนื่องจากการดังกล่าว identi ®ขึ้นอยู่กับสมมติฐาน
เกี่ยวกับการจัดการอย่างยั่งยืนของทรัพยากรธรรมชาติการรักษากําลังการผลิต
ของพวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ นี้หมายถึงกระบวนการที่คงที่และตรวจสอบ
reevaluation เป็นสิ่งจำเป็น ในความเป็นจริงมีไม่กี่พยายาม characterise
` ` เพื่อความยั่งยืนของระบบเกษตรประเภท® C ' '