“That person is…… Chen Feng?” Yang

“That person is…… Chen Feng?” Yang Chen finally recognized that pitiful fellow, he didn’t expect that it would be him.



Compared to the last time he met Chen Feng, he looked hell of a lot different. His originally slim face was now even more slender, his hair was so messy as if he rolled around in the grass, his cheeks were sunken in, and there were quite a number of scratches and bruises on his body.



What made him even harder to recognize was his muddleheaded and crazed smile. Rather than calling him human, he could be called an animal in the shape of a human, that has zero intelligence.



The original Chen family’s young master has now turned into something that doesn’t look like a human or a ghost, perhaps this was heaven’s will.



However, Yang Chen did not pity him in the slightest, karma naturally has its way of doling out retribution. The Chen Feng of now is the result of him being an evildoer in the past.



Zhang Ying looked at Chen Feng with a malevolent gaze. It was Chen Feng who ruined her life, and so there was no reason for her not to hate him.



“That’s right, he is no longer called Chen Feng, now he is just a dog I’m raising!” As Zhang Ying spoke, she suddenly pulled on the rope in her hand!



Chen Feng who was just desperately banging Lin Kun was suddenly dragged down to the ground with a hoarse yelp. Then like a dog he quickly crawled to the front of Zhang Ying’s feet and began licking her toes.



At that moment, Yang Chen noticed that on Chen Feng’s neck was a leather collar used for pets, with the leash in Zhang Ying’s hand!



Chen Feng’s movements had already lost all rationality, it seemed like he had received too many mental shocks and became deranged.



“Everytime I see that bastard I feel like putting a bullet through his head, but my sister just won’t allow it.” Zhang Hu fiercely said.



“Killing him will be letting him off too easy. I want to torture him, he toyed with me in the past, so I’ve let other men toy with him. Every night there are brothers and sisters who had been bullied by him coming to toy with him. It won’t be too late to kill him after we play with him till we are sick of him.” Zhang Ying naturally said, “Mr Yang, do you still need my pet to serve that old man?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ท่านผู้นั้นคือ. ... เฉินเฟิง" Yang Chen ก็รู้จักเพื่อนที่น่าสงสาร เขาไม่ได้คาดหวังว่า มันจะเขา เมื่อเทียบกับครั้งล่าสุดเขาได้พบกับเฉินเฟิง เขาดูนรกของแตกต่างกันมาก ใบหน้าของเขาเดิมบางเวลานี้ยิ่งผอม ผมกำลังดังว่าเขารีดรอบหญ้า แก้มของเขาถูกฝังใน และมีจำนวนค่อนข้างรอยขีดข่วนและฟกช้ำบนร่างกายของเขา สิ่งที่ทำเขาก็ยากที่จะรู้จักคือ muddleheaded และคลั่งยิ้มของเขา แทนที่จะเขาเรียกมนุษย์ เขาสามารถเรียกสัตว์ในรูปของมนุษย์ ที่มีศูนย์ข่าวกรอง ตระกูลเฉินเดิมหนุ่มหลักตอนนี้มีเปิดบางที่ไม่เหมือนมนุษย์หรือผี บางทีนี้เป็นของสวรรค์จะ อย่างไรก็ตาม Yang Chen ไม่สงสารเขาในน้อยที่สุด กรรมมีวิธีของ doling ออกมาตามธรรมชาติ ฮเฉินของตอนนี้เป็นผลของเขาถูก evildoer ที่ในอดีต จางหยิงมองที่เฉินเฟิงกับการจ้องมองซึ่งคิดร้าย มันเป็นเฉินเฟิงที่เจ๊งชีวิตของเธอ และดังนั้นมีเหตุผลที่เธอจะเกลียดเขาไม่ "ที่นี่ เขาไม่เรียกว่าเฉินเฟิง ตอนนี้เขาเป็นเพียงสุนัขยกขึ้น" ขณะที่จางหยิงพูด เธอก็ดึงบนเชือกในมือของเธอ เฉินเฟิงที่ถูกเพียงหมดต่อสู้ Kun หลินก็ถูกลากลงกับกฎแหบพื้น เหมือนสุนัข เขาเร็วตระเวนที่ด้านหน้าของเท้าจางหยิง แล้วเริ่มเลียเท้าของเธอ ขณะที่การ Yang Chen สังเกตเห็นว่า บนคอเฉินเฟิงเป็นคอหนังที่ใช้สำหรับสัตว์เลี้ยง สายจูงมือจางหยิง เคลื่อนไหวของเฉินเฟิงได้สูญหายไปแล้วเหตุผลทั้งหมด ดูเหมือนเขาได้รับแรงกระแทกทางจิตมากเกินไป และกลายเป็นบ้า "ทุกครั้งที่เห็นว่า bastard พักใส่กระสุนผ่านหัวของเขา แต่น้องก็จะไม่อนุญาตให้มัน" Zhang Hu กล่าวว่า ถึงพริกถึงขิง "ฆ่าเขาจะปล่อยให้เขาออกง่ายเกินไป อยากจะทรมานเขา เขา toyed กับฉันในอดีต ดังนั้นฉันได้ให้ของเล่นของคนอื่นกับเขา ทุกคืนมีพี่ชายและพี่สาวที่ได้รับการรังแก โดยเขามาถึงของเล่นกับเขา มันจะสายเกินไปฆ่าเขาหลังจากเราเล่นกับเขาจนกว่าเราจะป่วยของเขาด้วย" จางหยิงธรรมชาติกล่าวว่า "นาย Yang คุณยังคงต้องการสัตว์เลี้ยงของฉันให้คนที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คนนั่นคือ ...... ฮเฉิน?" เฉินหยางในที่สุดก็ยอมรับว่าเพื่อนที่น่าสงสารเขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเขา



เมื่อเทียบกับครั้งสุดท้ายที่เขาได้พบกับเฉินฮเขามองนรกของจำนวนมากที่แตกต่างกัน ใบหน้าบางเดิมของเขาคือตอนนี้แม้แต่เรียวมากขึ้นผมของเขาก็ยุ่งเช่นถ้าเขากลิ้งไปรอบ ๆ ในหญ้าแก้มของเขาถูกจมในและมีจำนวนมากของรอยขีดข่วนและรอยฟกช้ำบนร่างกายของเขา



สิ่งที่ทำให้เขายังยากที่จะรับรู้เป็นรอยยิ้ม muddleheaded และบ้าคลั่งของเขา แทนที่จะเรียกเขาว่ามนุษย์เขาอาจจะเรียกว่าสัตว์ในรูปร่างของมนุษย์การที่มีศูนย์ข่าวกรอง



ต้นแบบหนุ่มเดิมครอบครัวของเฉินได้หันตอนนี้เป็นสิ่งที่ไม่ได้มีลักษณะเหมือนมนุษย์หรือผีบางทีนี่อาจเป็นสวรรค์ประสงค์



อย่างไรก็ตามหยางเฉินไม่สงสารเขาในน้อยกรรมตามธรรมชาติมีวิธีการของสเปกของกรรม เฉินฮขณะนี้เป็นผลมาจากเขาเป็นเป็นคนทำความชั่วในอดีตที่ผ่านมา



Zhang Ying มองที่ฮเฉินด้วยสายตามุ่งร้าย มันเป็นฮเฉินที่ทำลายชีวิตของเธอและเพื่อให้มีเหตุผลสำหรับเธอที่จะไม่เกลียดเขาไม่มี



"นั่นเป็นสิทธิที่เขาจะเรียกว่าไม่เฉินฮตอนนี้เขาเป็นเพียงสุนัขที่ฉันยก!" ในขณะที่ Zhang Ying พูดเธอก็ดึงเชือกในมือของเธอ!



ฮเฉินที่เป็นเพียงการต่อสู้หมดหลินคุนก็ถูกลากลงไปที่พื้นกับ Yelp แหบแห้ง แล้วเหมือนสุนัขเขารีบคลานไปยังด้านหน้าของเท้า Zhang Ying และเริ่มเลียเท้าของเธอ



ในขณะที่เฉินหยางสังเกตเห็นว่าที่คอของฮเฉินเป็นคอหนังที่ใช้สำหรับสัตว์เลี้ยงด้วยการข่มในมือ Zhang Ying ของ!



การเคลื่อนไหวของฮเฉินได้หายไปแล้วมีเหตุผลทุกอย่างที่มันดูเหมือนว่าเขาได้รับแรงกระแทกจิตมากเกินไปและกลายเป็นสติฟั่นเฟือน



"ทุกครั้งที่ผมเห็นไอ้ที่ผมรู้สึกว่าเหมือนกับการใส่กระสุนผ่านหัวของเขา แต่น้องสาวของฉันก็จะไม่ยอมให้มัน." Zhang Hu กล่าวอย่างรุนแรง



"ฆ่าเขาจะปล่อยให้เขาออกง่ายเกินไป ฉันต้องการที่จะทรมานเขาเล่นกับผมในอดีตที่ผ่านมาดังนั้นผมจึงได้แจ้งให้ผู้ชายคนอื่น ๆ ของเล่นกับเขา ทุกคืนมีพี่ชายและน้องสาวที่ได้รับการรังแกโดยเขาจะมาถึงของเล่นกับเขา มันจะไม่สายเกินไปที่จะฆ่าเขาหลังจากที่เราเล่นกับเขาจนกว่าเราจะป่วยของเขา. "Zhang Ying ธรรมชาติกล่าวว่า" นายหยางทำคุณยังคงต้องสัตว์เลี้ยงของฉันที่จะให้บริการที่คนเก่า? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คนๆนั้นคือ . . . . . . . เฉินฟง ? " หยางเฉินก็ยอมรับว่าน่าสงสารคนที่เขาไม่คิดว่าจะเป็นเขาเมื่อครั้งสุดท้ายที่เขาเจอเฉินฟง เขาดูเหมือนนรกของมากที่แตกต่างกัน ใบหน้าเดิมบางของเขาตอนนี้เรียวมากขึ้น ผมของเขายุ่งเหยิงมากราวกับว่าเขากลิ้งในหญ้า แก้มของเขาจมอยู่ใน , และมีจํานวนมากจากรอยขีดข่วนและแผลตามร่างกายของเขาอะไรทำให้เขายากที่จะจำเขา muddleheaded และยิ้มแปลกๆ แทนที่จะเรียกเขาเป็นมนุษย์ เขาสามารถเรียกสัตว์ในรูปร่างของมนุษย์ มีศูนย์อัจฉริยะคุณชายเฉินครอบครัวเดิมได้ตอนนี้กลายเป็นอะไรบางอย่างที่ดูไม่เหมือนมนุษย์หรือผี บางทีนี่อาจเป็นลิขิตฟ้าอย่างไรก็ตาม หยางเฉินไม่สงสารเขาเลยแม้แต่น้อย กรรมย่อมมีหนทางของมัน doling ออกกรรม เฉินเฟิงในตอนนี้คือ " เขาเป็นคนที่ทำสิ่งที่ชั่วร้ายในอดีตจางอิงมองเฉินฟงด้วยสายตาอันชั่วร้าย มันคือเฉินเฟิง ที่ทำลายชีวิตของเธอ ดังนั้น ไม่มีเหตุผลที่เธอจะต้องไม่เกลียดเขา" นั่นสินะ เขาไม่เรียกว่า เฉินฟง ตอนนี้เขาเป็นเพียงแค่สุนัขที่ฉันเลี้ยง ! " จางอิงพูด จู่ๆเธอก็ดึงเชือกในมือเธอเฉินฟงที่กำลังสิ้นหวัง กับ หลินคุงก็ลากลงสู่พื้นดินด้วยเสียงแหบคราง . แล้วเหมือนหมา เขารีบคลานไปถึงด้านหน้าของเท้าของจางอิงและเริ่มเลียเท้าของเธอในขณะนั้น หยางเฉินเฉินฟงสังเกตเห็นว่าบนคอเป็นหนังปลอกคอที่ใช้สำหรับสัตว์เลี้ยง มีบังคับใน Zhang Ying มือ !ความเคลื่อนไหวของเฉินฟงได้สูญเสียความมีเหตุผล มันเหมือนเขาได้รับแรงกระแทกมากเกินไป และกลายเป็นจิตฟั่นเฟือน" ทุกครั้งที่ฉันเจอไอ้บ้านั่น ฉันรู้สึกเหมือนใส่กระสุนทะลุหัวของเขา แต่พี่สาวก็ไม่อนุญาต " ZenithZealotry อย่างรุนแรง กล่าว" ฆ่าเขา จะให้เขาออกได้ง่าย ฉันต้องการทรมานเขา เขาเล่นตลกกับผมในอดีต ผมเคยให้ของเล่นผู้ชายคนอื่นกับเขา ทุกคืนมีพี่น้องที่ถูกรังแกโดยเขาจะไปเล่นกับเขา มันไม่สายเกินไปที่จะฆ่าเขา หลังจากที่เราเล่นกับเขา จนเราเบื่อเขา " จางอิงธรรมชาติกล่าวว่า " นายหยาง , คุณยังต้องการสัตว์เลี้ยงของฉันให้ตาแก่นั่นเหรอ "