It has become a truism to say that

It has become a truism to say that Freud was steeped in a Cartesian worldview that
split subject and object, and for that reason analysis has historically seen the
“intrapsychic” as its subject matter. To redress this imbalance, many today, especially
those whose analytic predilections may be categorized as “relational,” advocate an
integration of the “intrapsychic” and the “interpersonal.” Despite this recognition of the
importance of the interpersonal world, such a view accepts uncritically the existence of
an “intrapsychic” realm somehow separated from the world that must be joined to it. The
thesis of this chapter is that the very assumption of an intrapsychic realm has no basis in
the structure of human experience, and this recognition shifts the nature of
psychoanalytic therapy in significant ways.
The alternative is to be found in the phenomenological philosophy founded by
Husserl which sees that all experience is “of” the world. The nature of human experience
does not warrant giving “the intrapsychic” ontological status. Heidegger added to
Husserl’s insight that “consciousness of” is a way of being, and that Being-in-the-world
is the uniquely human way of relating that can only be captured by reference to an
experiencing subject.
In addition, developmental research indicates that the child’s self forms in response
to the mother-child relationship and especially the gaze of the mothering figure. The
evidence from mother-infant interaction is overwhelming that the self does not come to
fruition without another who recognizes the child’s potential ways of experiencing and
brings them to form.
This shift in the conception of human being has decisive theoretical, clinical, and
social implications. From a theoretical perspective, the patient’s fantasies and dreams,
normally accorded the ontological category of the “intrapsychic,” are modes of
responding to and creating worlds of experience. The analytic process embraces such
psychic phenomena as ways of being to be experienced and appreciated in their own right
before their interpretation can be fully meaningful.
In addition, viewing the human condition as Being-in-the-world implies the
elimination of all reified concepts from analytic theory. The concept of “the unconscious”
is one such analytic concept that is reformulated to fit with psychoanalysis as a science of
the subjective. In addition, concentration on experience as it is lived means that the
patient’s psychic patterns are seen not only for what they now are, but also for what they
might become. In this way, the future enters into the analytic process.
Finally, because human being is inherently related to the world, self and culture are
inextricably bound. The analytic model built on Being-in-the World returns to the
Aristotelian view that self can emerge only within a community. The relationship
between patient and analyst is infused with often-unnoticed unconscious cultural
assumptions that, if unseen, may impede the analytic process.
Examples of an analytic case conducted according to the model of Being-in-the-
World is used to illustrate the conceptualization presented.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Truism ว่าที่ Freud ถูกดองในโลกทัศน์ของคาร์ทีเซียนเป็นที่แบ่งหัวเรื่องและวัตถุ และการ วิเคราะห์เหตุผลได้อดีตเห็น"intrapsychic" เป็นเรื่องของการ การ redress ความไม่สมดุลนี้ ในวันนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ predilections มีคู่อาจจัดประเภทเป็น "เชิง ทนายความรวมของการ "intrapsychic" และ "มนุษยสัมพันธ์" แม้ มีการรับรู้ของการความสำคัญของโลกมนุษยสัมพันธ์ เช่นนี้ยอมรับแต่โดยดีการดำรงอยู่ของแดน "intrapsychic" แยกออกจากโลกที่ต้องร่วมกับอย่างใด ที่วิทยานิพนธ์ของบทนี้คือ ที่อัสสัมชัญมากของขอบเขตการ intrapsychic มีพื้นฐานไม่โครงสร้างของประสบการณ์มนุษย์ และการรับรู้นี้กะธรรมชาติของบำบัด psychoanalytic วิธีอย่างมีนัยสำคัญทางเลือกจะพบในปรัชญา phenomenological ก่อตั้งโดยHusserl ซึ่งเห็นว่า ทุกประสบการณ์เป็น "ของ" โลก ธรรมชาติของประสบการณ์มนุษย์รับประกันให้สถานะ "การ intrapsychic" โต้ เพิ่ม Heideggerของ Husserl เข้าใจว่า "จิตสำนึก" เป็นวิธีการ และที่อยู่ในโลกเป็นวิธีเชื่อมโยงเฉพาะมนุษย์ที่สามารถจับได้ โดยอ้างอิงถึงเท่าตัวประสบปัญหาเรื่องนอกจากนี้ วิจัยพัฒนาระบุว่า ของเด็กตนเองใช้ในการตอบสนองความสัมพันธ์แม่ลูกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตาของตัวเลข mothering ที่หลักฐานจากโต้ตอบมารดาทารกมีมากมายที่ตนเองไม่มาบรรลุผลไม่อื่นที่รับรู้ของเด็กเป็นวิธีพบ และนำแบบฟอร์มการเปลี่ยนแปลงนี้ในความคิดของมนุษย์ได้เด็ดขาดทฤษฎี คลินิก และผลกระทบทางสังคม จากมุมมองทางทฤษฎี ให้ผู้ป่วย fantasies และความ ฝันปกติทรัพย์ประเภทโต้ของที่ "intrapsychic" เป็นวิธีการตอบสนอง และการสร้างโลกของประสบการณ์ การสร้างวัฒนธรรมดังกล่าวปรากฏการณ์ psychic เป็นวิธีการที่จะมีประสบการณ์ และชื่นชมในสิทธิของตนเองก่อนที่การตีความของพวกเขาสามารถมีความหมายสมบูรณ์ดูเงื่อนไขมนุษย์นอกจากนี้ ตามความหมายของความเป็นอยู่ในโลกนี้ขจัดแนวคิด reified ทั้งหมดจากทฤษฎีที่สำคัญคือ แนวคิดของ "อสัญ"เป็นหนึ่งดังกล่าวที่สำคัญคือแนวคิดที่มีให้พอดีกับ psychoanalysis เป็นศาสตร์ของตามอัตวิสัย นอกจากนี้ ความเข้มข้นประสบการณ์เป็นที่อยู่อาศัยหมายความ ว่า การผู้ป่วย psychic รูปเห็นไม่เพียงแต่ สำหรับตอนนี้คืออะไร แต่ยัง สำหรับสิ่งนั้นอาจเป็น ด้วยวิธีนี้ อนาคตป้อนเข้ากระบวนการที่สำคัญคือในที่สุด เนื่องจากมนุษย์มีความเกี่ยวข้องกับโลก ด้วยตนเองและวัฒนธรรมผูก inextricably แบบคู่ที่สร้างบนอยู่ในโลกกลับไปดู Aristotelian ที่ตนเองสามารถเกิดได้เฉพาะภายในชุมชน ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยและนักวิเคราะห์จะผสมผสานส่วนใหญ่มักอสัญวัฒนธรรมสมมติฐานที่ ถ้า unseen อาจเป็นอุปสรรคการรวมยอดตัวอย่างของกรณีที่สำคัญคือการดำเนินการตามรูปแบบของการ-ใน- -โลกใช้แสดง conceptualization แสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันได้กลายเป็นกำปั้นทุบดินที่จะบอกว่าฟรอยด์เป็นที่แพร่หลายในโลกคาร์ทีเซียนที่
แยกเรื่องและวัตถุและสำหรับการวิเคราะห์เหตุผลที่ได้เห็นในอดีต
"intrapsychic" เป็นเรื่องของ ที่จะแก้ไขความไม่สมดุลนี้หลายวันนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้ที่มี predilections วิเคราะห์อาจจะแบ่งออกเป็น "สัมพันธ์" สนับสนุน
การรวมกลุ่มของ "intrapsychic" และ "ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล." แม้จะมีการรับรู้ของนี้
ความสำคัญของการมีปฏิสัมพันธ์กับโลกเช่นมุมมองที่ยอมรับ uncritically การดำรงอยู่ของ
"intrapsychic" ดินแดนที่แยกออกจากกันอย่างใดจากโลกที่จะต้องเข้าร่วมกับมัน
วิทยานิพนธ์ของบทนี้คือสมมติฐานมากของดินแดน intrapsychic มีพื้นฐานไม่มี
โครงสร้างของประสบการณ์ของมนุษย์และการรับรู้นี้กะธรรมชาติของ
การรักษาด้วยจิตวิเคราะห์ในรูปแบบที่มีนัยสำคัญ.
ทางเลือกที่จะพบได้ในปรัชญาปรากฏการณ์วิทยาก่อตั้งโดย
Husserl ซึ่งเห็นว่าประสบการณ์ทั้งหมดคือ "ของ" โลก ลักษณะของประสบการณ์ของมนุษย์
ไม่รับประกันการให้ "intrapsychic" สถานะ ontological ไฮเดกเกอร์เพิ่มเพื่อ
ความเข้าใจ Husserl ว่า "จิตสำนึกของ" เป็นวิธีการของการเป็นและที่เป็นอยู่ในโลก
เป็นวิธีที่มนุษย์ไม่ซ้ำกันของที่เกี่ยวข้องที่สามารถจับโดยการอ้างอิงถึง
เรื่องที่ประสบ.
นอกจากนี้การวิจัยพัฒนาการแสดงให้เห็น ว่าลูกของตัวเองในรูปแบบในการตอบสนอง
ความสัมพันธ์แม่ลูกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจ้องมองร่างแม่
หลักฐานจากการทำงานร่วมกันแม่ทารกเป็นอย่างดีว่าตัวเองไม่ได้มาเพื่อ
การบรรลุผลโดยไม่ต้องอีกคนหนึ่งที่ตระหนักถึงวิธีการที่มีศักยภาพของเด็กประสบและ
นำพวกเขาในรูปแบบ.
การเปลี่ยนแปลงนี้ในความคิดของมนุษย์มีแตกหักทฤษฎีทางคลินิกและ
ผลกระทบทางสังคม . จากมุมมองของทฤษฎีจินตนาการของผู้ป่วยและความฝัน
ได้ตามปกติตามที่หมวดหมู่ ontological ของ "intrapsychic" เป็นรูปแบบของการ
ตอบสนองและการสร้างโลกของประสบการณ์ กระบวนการวิเคราะห์โอบกอดเช่น
ปรากฏการณ์ทางจิตเป็นวิธีการของการที่จะมีประสบการณ์และชื่นชมในสิทธิของตนเอง
ก่อนที่จะแปลความหมายของพวกเขาสามารถจะมีความหมายอย่างเต็มที่.
นอกจากนี้ดูสภาพของมนุษย์ในฐานะที่เป็นในโลกหมายถึง
การกำจัดของแนวคิด reified ทั้งหมด จากทฤษฎีการวิเคราะห์ แนวคิดของ "สติ"
เป็นหนึ่งในแนวคิดการวิเคราะห์ดังกล่าวที่ reformulated เพื่อให้พอดีกับจิตวิเคราะห์เป็นวิทยาศาสตร์ของ
อัตนัย นอกจากนี้ความเข้มข้นกับประสบการณ์ตามที่มีการอาศัยอยู่หมายความว่า
รูปแบบของผู้ป่วยทางจิตจะเห็นไม่เพียง แต่สำหรับสิ่งที่พวกเขาอยู่ในขณะนี้ แต่ยังสำหรับสิ่งที่พวกเขา
อาจจะกลายเป็น ด้วยวิธีนี้ในอนาคตเข้าสู่กระบวนการวิเคราะห์.
ในที่สุดเพราะมนุษย์มีความเกี่ยวข้องโดยเนื้อแท้ไปทั่วโลกด้วยตนเองและวัฒนธรรมมี
ความสัมพันธุ์ที่ถูกผูกไว้ รูปแบบที่สร้างขึ้นบนการวิเคราะห์เป็นในผลตอบแทนที่โลก
อริสโตเติ้มุมมองว่าตัวเองสามารถโผล่ออกมาเฉพาะภายในชุมชน ความสัมพันธ์
ระหว่างผู้ป่วยและนักวิเคราะห์เป็นสีด้วยมักจะไม่มีใครสังเกตเห็นวัฒนธรรมสติ
สมมติฐานว่าถ้ามองไม่เห็นอาจเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการวิเคราะห์.
ตัวอย่างของกรณีการวิเคราะห์การดำเนินการตามรูปแบบของการอยู่ในล้ำหน้าด้วย
โลกที่ใช้ในการแสดงให้เห็นถึงแนวความคิด นำเสนอ