Thailand forces me to be present in

Thailand forces me to be present in every moment. It’s not just a street I can walk down in mind preoccupation, but an adventure I share with tuk tuks, cars, mobile street carts, motorbikes, people, all moving amongst one another. I’m forced to be present or die. This is living.

Besides there are so many great things to take in when in Thailand why would you choose to live in the world of your head?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศไทยบังคับให้มีอยู่ในทุกช่วงเวลา ไม่มีถนนที่สามารถเดินลงในจิตใจลุ่มหลง แต่การผจญภัยที่ฉันใช้ร่วมกับรถตุ๊กตุ๊ก รถยนต์ รถถนนโทรศัพท์มือถือ รถ มอเตอร์ไซด์ คน ย้ายทั้งหมดในหมู่อื่น ฉันถูกบังคับให้อยู่ หรือตาย นี้อาศัยอยู่เป็นสิ่งที่ดีมากที่ใช้ในเวลาในประเทศไทย ทำไมจะต้องเลือกจะอยู่ในโลกของหัวของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยบังคับให้ฉันที่จะนำเสนอในทุกช่วงเวลา มันไม่ได้เป็นเพียงสถานที่ที่ฉันสามารถเดินลงไปในใจหมกมุ่น แต่การผจญภัยร่วมกันฉันกับรถตุ๊กตุ๊ก, รถยนต์, รถถนนโทรศัพท์มือถือ, รถมอเตอร์ไซด์คนทุกหมู่ย้ายอีกคนหนึ่ง ผมถูกบังคับให้เป็นปัจจุบันหรือตาย นี่คือที่อยู่อาศัย. นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่ดีมากดังนั้นจะใช้ในเมื่ออยู่ในประเทศไทยเหตุผลที่คุณจะเลือกที่จะอยู่ในโลกของหัวของคุณหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทยบังคับให้ต้องเป็นปัจจุบันในทุกขณะ ไม่ใช่แค่ถนนที่ฉันเดินลงในจิตใจลุ่มหลง แต่การผจญภัยร่วมกันฉันกับตุ๊กตุ๊ก , รถโมบาย , ถนนรถเข็น , รถมอเตอร์ไซด์ , คน , ทั้งหมดเคลื่อนไหวในหมู่คนอื่น ผมถูกบังคับให้อยู่หรือตาย นี้คือการมีชีวิตอยู่นอกจากนี้ ยังมีสิ่งดีๆ มากมายที่จะใช้ในเวลาในไทย ทำไมคุณถึงเลือกที่จะอยู่ในโลกของหัวของคุณ ?