The enzyme extract was obtained fro

The enzyme extract was obtained from 20 g of potato (Solanum
tuberosum L., Monalisa variety) with 100 ml of buffer solution pH
7 (0.1 M phosphate-citrate buffer). After 2 min of grinding in a
blender, the mixture was filtered (by cotton) and centrifuged
(15 min, 4 C, 3200g). The crude enzyme extract was used as the
enzyme source, with the soluble protein content estimated in mg
of albumin (Lowry, Rosenbrough, Farr, & Randall, 1951). The peroxidase
enzyme activity was determined using 0.2 ml of enzyme extract,
1 ml of 30 mM H2O2, 2 mL of a 5 mM guaiacol solution, with
the final volume of the tube being completed to 4 ml with buffer
pH 7, and the reaction absorbance detected at 470 nm after
10 min of reaction at 30 C. The polyphenol oxidase activity was
determined using 1 ml of enzyme extract, 2 mL of a solution of
10 mM catechol, 1 mL of buffer pH 7 with the absorbance reaction
detected at 425 nm after 10 min of reaction at 30 C. The inhibitory
effect of phenolic compounds extracted from rice bran and fermented
rice bran (96 h) in the activity of these enzymes was evaluated
using different concentrations of the inhibitor. The final pH
of the reaction was adjusted at 7 by the addition of a solution of
0.1 M NaOH.
The inhibition mechanism of phenolic compounds on the
peroxidase enzyme was also evaluated by the km and Vmax parameters.
Different concentrations of the substrate (guaiacol) were
used in the enzymatic reaction with the addition of phenolic extract
solutions. The results were plotted according to Lineweaver
& Burk (1934) graphic method.
2.6. Statistical analysis
One-way Analysis of Variance (ANOVA) test was used to determine
significant differences between variables. Differences with a
probability value of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารสกัดจากเอนไซม์ได้รับจาก 20 กรัมของมันฝรั่ง (Solanumtuberosum L., Monalisa ต่าง ๆ) กับ 100 ml ของบัฟเฟอร์ pH โซลูชัน7 (0.1 M ฟอสเฟตซิเตรตบัฟเฟอร์) หลังจาก 2 นาทีของการบดในตัวกรอง (โดยฝ้าย) และ centrifuged blender ส่วนผสม(15 นาที 4 C, 3200 กรัม) สารสกัดจากเอนไซม์ดิบถูกใช้เป็นเอนไซม์แหล่งที่มา มีโปรตีนละลายน้ำเนื้อหาประเมินในมก.ของ albumin (Lowry, Rosenbrough, Farr และ Randall, 1951) การ peroxidaseเอนไซม์ถูกกำหนดใช้ 0.2 ml ของเอนไซม์สกัดจาก1 ml ของ H2O2, 2 mL ของโซลูชัน guaiacol 5 มม. 30 มม.ด้วยปริมาตรสุดท้ายของท่อเสร็จไป 4 ml กับบัฟเฟอร์pH 7 และ absorbance ปฏิกิริยาใน 470 nm หลังของปฏิกิริยาที่ 30 เซลเซียส 10 นาที มี polyphenol oxidase กิจกรรมกำหนดใช้ 1 ml ของเอนไซม์สกัดจาก 2 mL ของโซลูชันของ10 มม. catechol, 1 mL ของบัฟเฟอร์ pH 7 กับปฏิกิริยา absorbanceตรวจพบที่ 425 nm หลังจาก 10 นาทีของปฏิกิริยาที่ 30 ซี ที่ลิปกลอสไขผลของสารฟีนอสกัดจากรำข้าว และหมักรำข้าว (96 h) ในกิจกรรมของเอนไซม์เหล่านี้ถูกประเมินใช้ความเข้มข้นต่าง ๆ ของสารที่ยับยั้งการ ค่า pH สุดท้ายของปฏิกิริยาที่มีการปรับปรุงที่ 7 ด้านนอกของโซลูชันของ0.1 M NaOHกลไกการยับยั้งม่อฮ่อมในการนอกจากนี้ยังมีประเมินเอนไซม์ peroxidase km และ Vmax พารามิเตอร์มีความเข้มข้นแตกต่างกันของพื้นผิว (guaiacol)ใช้ในปฏิกิริยาที่เอนไซม์ในระบบด้วยการเพิ่มสารสกัดจากฟีนอการแก้ไขปัญหา ผลถูกพล็อตตาม Lineweaver& วิธีกราฟิก Burk (1934)2.6. สถิติวิเคราะห์ทางเดียวทดสอบความแปรปรวนของการวิเคราะห์ (วิเคราะห์ความแปรปรวน) ถูกใช้เพื่อกำหนดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวแปร ผลต่างกับการค่าความน่าเป็นของ < 0.05 ได้ถืออย่างมีนัยสำคัญ และข้อมูลทั้งหมดมีรายงานเป็นเฉลี่ย± sd3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. เนื้อหาชีวมวลและฟีนอหลังจากเวลาหมัก 48 h ยังไม่มีการตรวจพบสำคัญเพิ่มเนื้อหาฟีนอ ในขณะที่ชีวมวลเชื้อราแสดงให้เห็นว่า มีความสำคัญเพิ่มขึ้นจนถึง h 96 ของหมักดอง(Fig. 1) Glucosamine วิภาคของไคทิน ไม่ละลายเป็นเชิงเส้นกำหนดพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยพันธบัตรเป็น 1,4 acetylglucosamineการประเมินการคูณใน SSF เชื้อรา (Schmidt และเฟอร์ลอง2012) ที่ 96 h, mgglucosamine 8.8 g ได้รับมาจากชีวมวลร้า แสดงว่า เชื้อรา R. แห้งระดับต่าง ๆ สามารถเจริญเติบโตใช้รำข้าวเป็นแหล่งคาร์บอนเนื้อหาม่อฮ่อมของหมักดองมีประมาณ 2.4 mg/g และ 120 h จบมี 5.1 mg/gผลในการเพิ่มขึ้นกว่า 110% (Fig. 1) Phenolics ข้าวรวมอนุพันธ์ของ benzoic และ กรด hydroxycinnamic, ferulic ส่วนใหญ่กรดและ diferulates เหล่านี้มีอยู่ทั่วไปในแบบลูกโซ่และมีส่วนประกอบของโครงสร้างซับซ้อนเช่นhydrolyzable tannins และ lignins และเชื่อมโยงกับโครงสร้างผนังเซลล์ส่วนประกอบของเซลลูโลส lignin และโปรตีน โดยเอสลิงค์ (Zhang et al., 2010) Phenolics ละลายมากขึ้นจะ compartmentalisedภายในเซลล์ vacuoles และพวกเขาอยู่ในฟรี หรือแบบฟอร์มกลวง ขณะ phenolics ละลายเชื่อมต่อโครงสร้างในผนังเซลล์ esterified arabinose หรือกาแล็กโทสตก hemicellulose หรือคอมโพเนนต์ pectic (มิร่า MassarettoPascual, & มาร์ 2009 มิร่า et al., 2008)มีสองวิธีที่สามารถมีม่อฮ่อมรูปแบบ จากการเน่าของการเชื่อมโยงระหว่าง ligninเซลลูโลสและ hemicellulose หรือผลิตเป็นส่วนหนึ่งของรำข้าวน้ำมัน (Pourali et al., 2010) ในกรณีของข้าวรำหมัก การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารสกัดจากเอนไซม์ที่ได้รับจาก 20 กรัมมันฝรั่ง (Solanum
tuberosum ลิตร Monalisa หลากหลาย) 100 มล. ของบัฟเฟอร์ pH แก้ปัญหา
7 (0.1 M ฟอสเฟตบัฟเฟอร์-ซิเตรต) หลังจากนั้น 2
นาทีบดในเครื่องปั่นผสมถูกกรอง(โดยฝ้าย) และหมุนเหวี่ยง
(15 นาที 4 องศาเซลเซียส, 3200g) สารสกัดจากเอนไซม์ดิบถูกใช้เป็นแหล่งที่มาของเอนไซม์ที่มีปริมาณโปรตีนที่ละลายน้ำได้ประมาณมิลลิกรัมของโปรตีนชนิดหนึ่ง(โลว์รีย์ Rosenbrough, ฟาร์และแรนดัล, 1951) peroxidase เอนไซม์ถูกกำหนดโดยใช้ 0.2 มล. ของสารสกัดเอนไซม์1 มล. วันที่ 30 มิลลิ H2O2 2 มิลลิลิตร 5 มิลลิแก้ปัญหา guaiacol มีเล่มสุดท้ายของท่อจะเสร็จสมบูรณ์ถึง4 มล. กับบัฟเฟอร์pH 7 และการดูดกลืนแสงปฏิกิริยา ตรวจพบที่ 470 นาโนเมตรหลังจาก10 นาทีของการเกิดปฏิกิริยาที่ 30 องศาเซลเซียส กิจกรรมเอนไซม์โพลีฟีนได้รับการพิจารณาโดยใช้ 1 มิลลิลิตรของสารสกัดเอนไซม์ 2 มิลลิลิตรของการแก้ปัญหาของ 10 มิลลิ catechol 1 มิลลิลิตรของบัฟเฟอร์ pH 7 กับปฏิกิริยาการดูดกลืนแสงที่ตรวจพบที่425 นาโนเมตรหลังจาก 10 นาทีของการเกิดปฏิกิริยาที่ 30 องศาเซลเซียส ยับยั้งผลกระทบของสารประกอบฟีนอสกัดจากรำข้าวและหมักรำข้าว(96 ชั่วโมง) ในกิจกรรมของเอนไซม์เหล่านี้ได้รับการประเมินโดยใช้ความเข้มข้นที่แตกต่างกันของการยับยั้ง ค่า pH สุดท้ายของการเกิดปฏิกิริยามีการปรับที่7 โดยนอกเหนือจากการแก้ปัญหาของ0.1 M NaOH. กลไกการยับยั้งของสารฟีนอลในเอนไซม์ peroxidase ก็ยังประเมินโดยกม. และพารามิเตอร์ Vmax. ความเข้มข้นที่แตกต่างกันของพื้นผิว (guaiacol) เป็นที่ใช้ในการทำปฏิกิริยาของเอนไซม์มีการเพิ่มของฟีนอลสารสกัดการแก้ปัญหา ผลการวิจัยที่พล็อตตาม Lineweaver และ Burk (1934) วิธีกราฟิก. 2.6 การวิเคราะห์ทางสถิติการวิเคราะห์ทางเดียวความแปรปรวน (ANOVA) การทดสอบที่ถูกใช้ในการกำหนดความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวแปร ความแตกต่างที่มีค่าความน่าจะเป็นของ <0.05 ได้รับการพิจารณาที่สำคัญและข้อมูลทั้งหมดได้รับรายงานว่ามีค่าเฉลี่ย± SD. 3 และการอภิปรายผล3.1 ชีวมวลและเนื้อหาฟีนอลหลังจากที่เวลาการหมัก 48 ชั่วโมงมีการตรวจพบไม่ได้มีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นในเนื้อหาของฟีนอลในขณะที่มวลชีวภาพเชื้อราแสดงให้เห็นถึงความสำคัญที่เพิ่มขึ้นจนถึง96 ชั่วโมงของการหมัก(รูปที่ 1). กลูโคซาที่ส่วนประกอบของไคตินอร์, สระเชิงเส้นที่ไม่ละลายพอลิเมอประกอบด้วย-1,4 พันธบัตร acetylglucosamine ถูกกำหนดเพื่อประเมินคูณในเชื้อราSSF (ที่ชมิดท์ & หลา, 2012) 96 ชั่วโมงที่ 8.8 mgglucosamine / g ที่ได้รับจากชีวมวลหมักแสดงให้เห็นว่าอาร์oryzae เชื้อราสามารถเจริญเติบโตได้โดยใช้รำข้าวเป็นแหล่งคาร์บอน. สารประกอบฟีนอลเนื้อหาที่จุดเริ่มต้นของการหมักเป็นประมาณ 2.4 มก. / g และใน ในตอนท้ายของ 120 ชั่วโมงเป็น 5.1 มก. / g ผลในการเพิ่มขึ้นกว่า 110% (รูปที่ 1). ฟีนอลรวมถึงข้าวอนุพันธ์ของเบนโซอิกและกรด hydroxycinnamic ส่วนใหญ่ ferulic กรดและ diferulates เหล่านี้มักอยู่ในรูปแบบห่วงโซ่และเป็นปกติส่วนประกอบของโครงสร้างที่ซับซ้อนเช่นแทนนินและhydrolyzable lignins และเชื่อมโยงกับโครงสร้างผนังเซลล์ส่วนประกอบเช่นลิกนินเซลลูโลสและโปรตีนโดยเอสเตอร์เชื่อมโยง(Zhang et al., 2010) ฟีนอลที่ละลายน้ำได้มากขึ้นมีการ compartmentalised ภายในแวคิวโอลเซลล์และพวกเขาอยู่ในฟรีหรือรูปแบบคอนจูเกตในขณะที่ฟีนอลที่ไม่ละลายน้ำที่มีการเชื่อมต่อกับโครงสร้างในผนังเซลล์esterified กับอราบิโนหรือกาแลคโตตกค้างของส่วนประกอบของเฮมิเซลลูโลสหรือเพคติน(ไมรา Massaretto, ปาส และมาร์เคว 2009; Mira et al, 2008).. มีสองวิธีในการที่สารประกอบฟีนอมีความสามารถที่เกิดขึ้น; จากการสลายตัวของการเชื่อมโยงระหว่างลิกนินที่เซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและหรือโดยการผลิตส่วนหนึ่งของรำข้าวน้ำมัน(Pourali et al., 2010) ในกรณีของการหมักรำข้าวที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอนไซม์ที่สกัดได้จาก 20 กรัมมันฝรั่ง ( โซลานัม
tuberosum ล. โมนาลิซ่าความหลากหลาย ) กับ 100 มิลลิลิตรของสารละลายบัฟเฟอร์ pH 7
( 0.1 โมลาร์ฟอสเฟต ซิเตรตบัฟเฟอร์ ) หลังจาก 2 นาทีในการบดใน
เครื่องปั่นส่วนผสมที่กรอง ( ผ้าฝ้าย ) และระดับ
( 15 นาที , 4  C 3200g ) เอนไซม์สกัดใช้เป็น
เอนไซม์แหล่งที่มีปริมาณโปรตีนในมก
เนื้อหาโดยประมาณของอัลบูมิน ( เบส rosenbrough ฟาร์ , , , & Randall , 1951 ) ส่วนกิจกรรมของเอนไซม์ peroxidase
ตั้งใจใช้ 0.2 มิลลิลิตรเอนไซม์สกัด ,
1 มิลลิลิตรของ H2O2 30 มม. 2 ml 5 มม. ค่าสารละลายกับ
ปริมาณสุดท้ายของท่อจะเสร็จสมบูรณ์ 4 ml กับบัฟเฟอร์ pH 7
และปฏิกิริยาการดูดกลืนแสงที่ตรวจพบ 470 nm หลังจาก
10 นาทีของปฏิกิริยาที่ 30  C polyphenol oxidase activity
การพิจารณา 1 มิลลิลิตรเอนไซม์สกัด 2 มิลลิลิตรของสารละลาย
แคติคอล 10 มม. 1 มิลลิลิตรของบัฟเฟอร์ pH 7 กับค่าตรวจพบปฏิกิริยา
425 นาโนเมตรหลังจาก 10 นาทีของการเกิดปฏิกิริยาที่อุณหภูมิ 30 C .
 ผลยับยั้งของสารประกอบฟีนอล สารสกัดจากรำข้าวและหมัก
น้ำมันรำข้าว ( 96 ชั่วโมง ) กิจกรรมของเอนไซม์เหล่านี้เป็นข้อมูล
ใช้ระดับความเข้มข้นของสารยับยั้ง .
อ สุดท้ายของปฏิกิริยาคือปรับที่ 7 โดยการเติมสารละลาย 0.1 M NaOH
.
ยับยั้งกลไกของสารประกอบฟีนอลใน
เปอร์ออกซิเดสเอนไซม์ได้รับการประเมินโดย km และค่า Vmax .
ระดับความเข้มข้นของสารอาหาร ( ได ) ที่ใช้ในปฏิกิริยาของเอนไซม์ด้วย

เพิ่มสารสกัดฟีโนลิก โซลูชั่น ผลลัพธ์ที่ได้วางแผนตามไลน์วีเวอร์
&เบิร์ก ( 1934 ) วิธีกราฟิก
2.6 การวิเคราะห์ทางสถิติ
การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว ( ANOVA ) การทดสอบศึกษา
ความแตกต่างระหว่างตัวแปร ความแตกต่างกับ
ความน่าจะเป็นค่า < 0.05 ถือว่าสำคัญและข้อมูลทั้งหมดถูกรายงานเป็นค่าเฉลี่ย± SD
.
3 ผลและการอภิปราย
3.1 . 3
เนื้อหาฟีนหลังจากระยะเวลา 48 ชั่วโมงไม่มีการตรวจพบเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในฟีโนลิก เนื้อหา ส่วนมวลชีวภาพเชื้อรา
ที่สำคัญเพิ่มขึ้น จนถึง 96 ชั่วโมงของการหมัก
( รูปที่ 1 ) ที่เป็นส่วนประกอบของไคตินกลู , ไม่ละลายเส้น
พอลิเมอร์ประกอบด้วยพันธบัตร a-1,4 acetylglucosamine ถูกกําหนด
ประมาณการคูณเชื้อรา SSF ( ชมิดท์& Furlong
2012 ) 96 ชั่วโมง 8 .