The participants performed BE in th

The participants performed BE in the supine position.
The hip joint was maintained in neutral rotation using the
procedure recommended by Hölmich et al15). For the 45°
hip flexion position, the knee joint was maintained in 60°
of flexion with the feet on the floor, toes pointed forward,
and hands on the floor by the subjects’ sides, palms down.
The subjects lifted their pelvis until 0° of hip flexion was
reached with the pelvis in neutral alignment. The position
was held for 5 s.
Participants performed the BEHA using a pressure biofeedback
unit (Stabilizer, USA) to control the force of hip
adduction. The biofeedback cuff was placed between the
knees. The participant was instructed to perform hip adduction
to maintain a pressure of 60 mmHg. Then, with the
hip joint in full extension and a neutral position, the EMG
was recorded for 5 s.
Data of each muscle were normalized as percentages of
MVIC. Statistical analysis was performed using SPSS ver.
18.0 for Windows (SPSS, Chicago, IL). The paired t-test
was used to evaluate differences in EMG activities between
BE and BEHA. All statistical tests were performed at the
5% level of significance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้เข้าร่วมดำเนินการจะในตำแหน่งหงายข้อสะโพกกรุงหมุนเป็นกลางโดยใช้การขั้นตอนที่แนะนำ โดย Hölmich et al15) สำหรับ 45°ตำแหน่งงอสะโพก เข่าถูกรักษาไว้ใน 60°การงอเท้าบนพื้น นิ้วเท้าชี้ไปข้างหน้าและมือบนชั้นโดยด้านของวัตถุ ฝ่ามือลงเรื่องยกเชิงกรานของตนจนเป็น 0° ของสะโพกงอถึงกับกระดูกเชิงกรานในแนวกลาง ตำแหน่งจัดขึ้นสำหรับ 5 sผู้เข้าร่วมดำเนินการ BEHA ใช้ biofeedback ความดันหน่วย (โคลง สหรัฐอเมริกา) ในการควบคุมแรงของสะโพกadduction กำไล biofeedback อยู่ระหว่างการหัวเข่า ผู้เข้าร่วมถูกคำสั่งทำ adduction สะโพกเพื่อรักษาแรงดัน 60 mmHg จากนั้น มีการสะโพกขยายเต็มรูปแบบและตำแหน่งกลาง EMGบันทึกสำหรับ 5 sข้อมูลของแต่ละกล้ามเนื้อได้ตามปกติเป็นเปอร์เซ็นต์ของทำอีเอ็ม. สถิติวิเคราะห์โดยใช้ SPSS ver18.0 สำหรับ Windows (SPSS, Chicago, IL) จับคู่ทดสอบ tใช้ในการประเมินความแตกต่างในกิจกรรม EMG ระหว่างจะและ BEHA การทดสอบทางสถิติทั้งหมดดำเนินการในการ5% ระดับนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เข้าร่วมดำเนินการอยู่ในตำแหน่งหงาย.
สะโพกถูกเก็บรักษาไว้ในที่เป็นกลางหมุนโดยใช้
ขั้นตอนที่แนะนำโดยHölmich et al15) สำหรับ 45 °
ตำแหน่งงอสะโพกข้อเข่าได้รับการเก็บรักษาไว้ในอุณหภูมิ 60 °
งอเท้าบนพื้นเท้าชี้ไปข้างหน้า
และมือบนชั้นโดยด้านข้างของอาสาสมัครที่ฝ่ามือลง.
วิชายกกระดูกเชิงกรานของพวกเขาจนกว่า 0 องศาของการงอสะโพก
ถึงกับกระดูกเชิงกรานในการจัดตำแหน่งที่เป็นกลาง ตำแหน่งที่
ถูกจัดขึ้นเป็นเวลา 5 เอส.
เข้าร่วมดำเนินการ BEHA โดยใช้ความดัน biofeedback
หน่วย (Stabilizer, USA) เพื่อควบคุมแรงของสะโพก
adduction ข้อมือ biofeedback ถูกวางอยู่ระหว่าง
หัวเข่า ผู้เข้าร่วมได้รับคำสั่งให้ดำเนินการ adduction สะโพก
ในการรักษาความดัน 60 มิลลิเมตรปรอท แล้วกับ
สะโพกในส่วนขยายเต็มรูปแบบและตำแหน่งที่เป็นกลาง, อีเอ็ม
ได้รับการบันทึกเป็นเวลา 5 s.
ข้อมูลของแต่ละกล้ามเนื้อถูกปกติเป็นร้อยละของ
MVIC การวิเคราะห์ทางสถิติได้ดำเนินการโดยใช้โปรแกรม SPSS Ver.
18.0 สำหรับ Windows (SPSS, Chicago, IL) T-ทดสอบจับคู่
ถูกนำมาใช้ในการประเมินความแตกต่างในการทำกิจกรรมระหว่างอีเอ็ม
จะเป็นและ BEHA การทดสอบทางสถิติทั้งหมดถูกดำเนินการใน
ระดับ 5% อย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และมีกิจกรรมอยู่ในท่านอนราบข้อต่อสะโพกยังคงเป็นกลางในการหมุนโดยใช้ขั้นตอนที่แนะนำโดย H ö lmich et al15 ) สำหรับ 45 เมตรข้อสะโพกตำแหน่งข้อเข่าไว้ใน 60 เมตรงอด้วยเท้าบนพื้น ปลายเท้าชี้ไปข้างหน้ามือและบนพื้นโดยกลุ่มตัวอย่างด้านฝ่ามือลงวิชายกกระดูกเชิงกรานของพวกเขาจนถึง 0 องศาของข้อสะโพก คือเข้าถึงได้กับกระดูกเชิงกรานในแนวกลาง ตำแหน่งถูกจัดขึ้นเป็นเวลา 5 วินาทีผู้เข้าร่วมแสดงความประพฤติโดยใช้แรงดันไบโอฟีดแบคหน่วย ( Stabilizer , USA ) ในการควบคุมแรงของสะโพกหุบ . biofeedback ที่ข้อมือถูกวางไว้ระหว่างเข่า ผู้เข้าร่วมถูกสั่งให้แสดงสะโพก adductionเพื่อรักษาความดัน 60 มิลลิเมตรปรอท แล้วกับสะโพกขยายเต็มและตำแหน่งที่เป็นกลาง กล้ามเนื้อถูกบันทึกเป็นเวลา 5 วินาทีข้อมูล คือ ร้อยละของกล้ามเนื้อแต่ละกลุ่ม เช่นmvic . วิเคราะห์ด้วยโปรแกรม สำเร็จรูป SPSS Ver .18.0 สำหรับ Windows ( SPSS , ชิคาโก , อิลลินอยส์ ) และ Paired t-testใช้ประเมินความแตกต่างระหว่างกิจกรรมของกล้ามเนื้อและความประพฤติ . การทดสอบทางสถิติมีการปฏิบัติที่5 % ที่ระดับ . 05