In recent years, there has been inc

In recent years, there has been increasing interest in the relationship between trauma and juvenile psychopathy. Adolescent offenders who presently or have been exposed to violence, abuse, or neglect significantly influence development of psychopathic traits. This is further supported by studies that demonstrate adolescents offenders who were abused with higher CL:YV scores than their non-abused counterparts. Krischer and Sevecke (2008) were able to associate specific traumas with specific PCL:YV scales. They found that female juvenile offenders who were sexually abused scored higher on the Personal Gain and Parasitic Orientation scales, and those who were emotionally and physically abused scored higher on the Manipulation for Personal Gain and Parasitic Orientation scales. Physically abused adolescent male offenders tended to score higher on the Interpersonal and Antisocial Factor, specifically on the Poorer Anger Control, Irresponsibility and Serious Criminal Behavior scales (Krischer & Sevecke, 2008). Although relationships were found between specific traumas and CL:YV scales, emotional neglect and family variables (e.g., foster home placements) had the most significant influence with regard to higher CL:YV scores, 26 J.S. Rubio et al. / Aggression and Violent Behavior 19 (2014) 23–31 specifically to Factor 4. Krischer, Sevecke, and Lehmkuhl (2007) denote that adolescents with a history of abuse may be more likely to commit violent crimes earlier and more frequently than those who have not been abused.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปีที่ผ่านมา มีแล้วสนใจเพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างการบาดเจ็บและสลบ psychopathy ผู้กระทำผิดวัยรุ่นซึ่งปัจจุบันมีการสัมผัสกับความรุนแรง ละเมิด หรือละเลยการพัฒนาลักษณะ psychopathic อิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ นี้เพิ่มเติมสนับสนุนการศึกษาที่ผู้กระทำผิดของวัยรุ่นที่ถูกถูก ด้วยคะแนน CL:YV สูงกว่าคู่ของพวกเขาถูกไม่ Krischer และ Sevecke (2008) มีความสามารถในการเชื่อมโยงปัญหาเฉพาะกับเครื่องชั่งน้ำหนัก PCL:YV เฉพาะ พวกเขาพบว่า ผู้กระทำผิดที่เยาวชนหญิงที่มีการอัพทารุณกรรมทางเพศคะแนนสูงในระดับกำไรส่วนบุคคลและการวางแนวเสียงฟู่เหมือนกาฝาก และผู้ที่มีอารมณ์ และร่างกายถูกคะแนนสูงในจัดการสำหรับกำไรส่วนบุคคล และปรับขนาดแนวเสียงฟู่เหมือนกาฝาก ร่างกายถูกผู้กระทำผิดเพศที่วัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะได้ คะแนนสูงในการ Interpersonal และปัจจัย Antisocial โดยเฉพาะในการ ควบคุมความโกรธย่อม Irresponsibility และ ลักษณะอาญาร้ายแรงปรับขนาด (Krischer & Sevecke, 2008) แม้ว่าจะพบความสัมพันธ์ระหว่างปัญหาเฉพาะและ CL:YV เครื่องชั่งน้ำหนัก ละเลยอารมณ์และครอบครัวตัวแปร (เช่น กระชับภายในบ้านและ) มีอิทธิพลสำคัญที่สุดเกี่ยวกับคะแนนสูงกว่า CL:YV, al. et Rubio เจเอส 26 / รุกรานและพฤติกรรมรุนแรง 19 (2014) 23 – 31 เพื่อปัจจัย 4 Krischer, Sevecke และ Lehmkuhl (2007) แสดงว่า วัยรุ่น มีประวัติละเมิดอาจจะมีแนวโน้มกระทำอาชญากรรมรุนแรงก่อนหน้านี้ และข้อมูลมากกว่าผู้ที่ไม่ได้ถูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปีที่ผ่านมาได้มีการเพิ่มขึ้นของความสนใจในความสัมพันธ์ระหว่างการบาดเจ็บและโรคทางจิตของเด็กและเยาวชน ผู้กระทำผิดที่วัยรุ่นในปัจจุบันหรือได้รับการสัมผัสกับความรุนแรงก​​ารละเมิดหรือละเลยการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อลักษณะโรคจิต นี้ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมจากการศึกษาที่แสดงให้เห็นวัยรุ่นผู้กระทำผิดที่ถูกทารุณกรรมกับ CL สูง: คะแนน YV กว่าคู่ที่ไม่ทำร้ายพวกเขา Krischer และ Sevecke (2008) ก็สามารถที่จะเชื่อมโยงกับตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงเฉพาะบมจ: เครื่องชั่ง YV พวกเขาพบว่าเยาวชนที่กระทำผิดหญิงที่ถูกทารุณกรรมทางเพศได้คะแนนที่สูงขึ้นในผลประโยชน์ส่วนตัวและปรสิตเกล็ดปฐมนิเทศและบรรดาผู้ที่ถูกอารมณ์และทำร้ายร่างกายได้คะแนนที่สูงขึ้นในการจัดการเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวและปรสิตเกล็ดปฐมนิเทศ ผู้กระทำผิดที่ถูกทารุณกรรมทางร่างกายชายวัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะได้คะแนนที่สูงขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและต่อต้านสังคมปัจจัยโดยเฉพาะการควบคุมความโกรธยากจน, ความรับผิดชอบและจริงจังเกล็ดพฤติกรรมทางอาญา (Krischer และ Sevecke 2008) แม้ว่าความสัมพันธ์ของเขาถูกพบระหว่างตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจงและ CL: YV ชั่งละเลยอารมณ์และตัวแปรครอบครัว (เช่นอุปถัมภ์ตำแหน่งบ้าน) มีอิทธิพลที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับการ CL สูง: คะแนน YV 26 JS Rubio et al, / การรุกรานและความรุนแรงพฤติกรรม 19 (2014) 23-31 โดยเฉพาะเพื่อให้ปัจจัย 4 Krischer, Sevecke และ Lehmkuhl (2007) แสดงว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการละเมิดอาจจะมีแนวโน้มที่จะกระทำอาชญากรรมรุนแรงก​​่อนหน้านี้และบ่อยกว่าผู้ที่มี ไม่ได้รับการทารุณกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปีที่ผ่านมา , ได้มีความสนใจเพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์กับการบาดเจ็บและเด็กโรคจิต . วัยรุ่นปัจจุบัน หรือผู้ที่ได้สัมผัสกับความรุนแรง , การล่วงละเมิดหรือละเลยมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของคนโรคจิต . นี้แสดงให้เห็นถึงการสนับสนุนเพิ่มเติม โดยศึกษาว่าวัยรุ่นที่ถูกทารุณกับผู้ที่สูง CL :yv สูงกว่าผู้ไม่ของพวกเขา counterparts และ krischer sevecke ( 2008 ) ก็สามารถที่จะเชื่อมโยงเฉพาะกับ traumas จำกัดเฉพาะ : yv เกล็ด พวกเขาพบว่า ผู้หญิง เด็กที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ คะแนนที่สูงบนผลประโยชน์ส่วนตัวและปรสิตวางเครื่องชั่งผู้ที่ถูกทารุณกรรมทางร่างกาย อารมณ์ และมีความสามารถในการจัดการเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว และปรสิตที่มีเกล็ด ร่างกายถูกผู้ต้องขังวัยรุ่นชายมีแนวโน้มที่จะคะแนนสูงในด้านบุคคล และต่อต้านสังคม โดยเฉพาะในกลุ่มความโกรธควบคุมรับผิดชอบและร้ายแรงพฤติกรรมอาชญากรระดับ ( krischer & sevecke , 2008 )แม้ว่าความสัมพันธ์ที่พบระหว่างการบาดเจ็บที่เฉพาะเจาะจงและ CL : yv ชั่งตัวแปรละเลยอารมณ์และครอบครัว ( เช่น บ้านอุปถัมภ์ตำแหน่ง ) มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญมากที่สุดเกี่ยวกับ CL : yv สูงกว่าคะแนน 26 เจ. เอส. รูบิโอ et al . พฤติกรรมก้าวร้าวและรุนแรง / 19 ( 2014 ) 23 - 31 โดยเฉพาะปัจจัย 4 krischer sevecke , ,และ lehmkuhl ( 2007 ) ระบุว่าวัยรุ่นที่มีประวัติของการละเมิดอาจมีแนวโน้มที่จะก่ออาชญากรรมรุนแรงก่อนหน้านี้ และบ่อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ถูกทำร้าย