SummaryFrom a previously reported 5

Summary
From a previously reported 5-year screening programme of 6,956 47–49-year-old Malmö males, a series of 41 subjects with early-stage Type 2 (non-insulin-dependent) diabetes mellitus and 181 subjects with impaired glucose tolerance were selected for prospective study and to test the feasibility aspect of long-term intervention with an emphasis on life-style changes. A 5-year protocol, including an initial 6-months (randomised) pilot study, consisting of dietary treatment and/or increase of physical activity or training with annual check-ups, was completed by 90% of subjects. Body weight was reduced by 2.3–3.7% among participants, whereas values increased by 0.5–1.7% in non-intervened subjects with impaired glucose tolerance and in normal control subjects (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปจากโครงการคัดกรอง 5 ปีก่อนหน้านี้รายงานของ 6,956 47 – 49 ปี Malmö ชาย ชุดวิชา 41 กับระยะแรก ๆ 2 ชนิด (ไม่ใช่อินซูลินขึ้นอยู่กับ) เบาหวานและหัวข้อ 181 มีกลูโคสลดได้เลือกอนาคตศึกษา และ การทดสอบด้านความเป็นไปได้ของการแทรกแซงระยะยาวเน้นการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต โพรโทคอ 5 ปี รวมถึงการเริ่มต้น 6-เดือน (randomised) นำร่องศึกษา ประกอบด้วยอาหารบำบัดและ/หรือเพิ่มกิจกรรมทางกายภาพหรือการฝึกอบรมกับปีเครื่อง ups เสร็จ โดย 90% ของเรื่อง น้ำหนักลดลง 2.3 – 3.7% ในหมู่ผู้เข้าร่วม ในขณะที่ค่าที่เพิ่มขึ้น 0.5-1.7% ในเรื่องการไม่เข้าแทรกแซงมีกลูโคสลด และวิชาควบคุมปกติ (p < มาก 0.0001); ดูดซับออกซิเจนสูงสุด (ml · min−1 · kg−1) เพิ่มขึ้น โดยเปรียบเทียบกับ 10-14% ลด 5-9% ตามลำดับ (p < มาก 0.0001) ยอมรับกลูโคสได้ตามปกติ > 50% ของเรื่องมีผู้ที่มีกลูโคส อุบัติการณ์สะสมของโรคเบาหวานได้ 10.6% และมากกว่า 50% ของผู้ป่วยโรคเบาหวานได้ในปลดหลังจากติดตามหมายถึงปีที่ 6 ความดันโลหิต โครงการ และ hyperinsulinaemia ได้ตอบสนองอินซูลินลดลง และต้นให้กลูโคสโหลดเก็บ ปรับปรุงในการเผื่อน้ำตาลกลูโคสถูก correlated เพื่อลดน้ำหนัก (r = 0.19, p < 0.02) และเพิ่มการออกกำลังกาย (r =$ 0.22, p < 0.02) การรักษาปลอดภัย และการตายต่ำ (ในความเป็นจริง 33% ต่ำกว่าในส่วนเหลือของ cohort) เราสรุปว่า ระยะยาวในรูปแบบของอาหารและการออกกำลังกายทางกายภาพจึงเป็นไปได้แม้ในพื้นที่ขนาดใหญ่ และปรับปรุงการเผาผลาญที่พบสามารถทำได้ซึ่งอาจนำไปสู่ป้องกัน หรือเลื่อนรายการโรคเบาหวานคำสำคัญความบกพร่องทางด้านกลูโคสเผื่อ 2 ชนิด (ไม่ใช่อินซูลินขึ้นอยู่กับ) เบาหวานน้ำตาลในช่องปากเผื่อทดสอบอินซูลินระยะยาวแทรกแซงอาหารกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปจากรายงานก่อนหน้านี้โครงการตรวจคัดกรอง 5 ปี 6956 47-49 ปีเพศชายMalmöชุดวิชาที่มี 41 ประเภทขั้นต้น 2 (ที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอินซูลิน) โรคเบาหวานและ 181 วิชาที่มีความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องอยู่ เลือกสำหรับการศึกษาในอนาคตและในการทดสอบด้านความเป็นไปได้ของการแทรกแซงในระยะยาวที่มีความสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต
โปรโตคอล 5 ปีรวมถึงการเริ่มต้น 6 เดือน (สุ่ม) การศึกษานำร่องประกอบด้วยการรักษาอาหารและ / หรือการเพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายหรือการฝึกอบรมที่มีการตรวจสุขภาพประจำปีก็เสร็จสมบูรณ์โดย 90% ของอาสาสมัคร น้ำหนักตัวลดลง 2.3-3.7% ระหว่างผู้เข้าร่วมในขณะที่ค่าเพิ่มขึ้น 0.5-1.7% ในวิชาที่ไม่แทรกแซงที่มีความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องในการควบคุมเรื่องปกติ (p <0.0001); การดูดซึมออกซิเจนสูงสุด (มล. ·นาที 1 ·กิโลกรัม-1) เพิ่มขึ้น 10-14% เทียบกับที่ลดลง 5-9% ตามลำดับ (p <0.0001) ความทนทานต่อกลูโคสได้ปกติใน> 50% ของวิชาที่มีความทนทานต่อกลูโคสลดอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานสะสมเป็น 10.6% และกว่า 50% ของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่อยู่ในการให้อภัยหลังจากติดตามเฉลี่ย 6 ปี ความดันโลหิตไขมันและ hyperinsulinaemia ลดลงและการตอบสนองต่ออินซูลินก่อนที่จะโหลดกลูโคสที่เก็บรักษาไว้ การปรับปรุงความทนทานต่อกลูโคสมีความสัมพันธ์ไปสู่การลดน้ำหนัก (r = 0.19, p <0.02) และการออกกำลังกายเพิ่มขึ้น (r = 0.22, p <0.02) การรักษาความปลอดภัยและการตายต่ำ (ในความเป็นจริง 33% ต่ำกว่าในส่วนที่เหลือของการศึกษาที่) เราสรุปได้ว่าการแทรกแซงในระยะยาวในรูปแบบของการรับประทานอาหารและการออกกำลังกายเป็นไปได้แม้ในขนาดใหญ่และการปรับปรุงการเผาผลาญอาหารที่สำคัญสามารถทำได้ซึ่งอาจนำไปสู่การป้องกันหรือชะลอการเป็นโรคเบาหวานอย่างชัดแจ้ง.
คำสำคัญความทนทานต่อกลูโคสบกพร่องชนิดที่ 2 (ไม่ใช่ ขึ้นอยู่กับ -insulin) โรคเบาหวานความทนทานต่อกลูโคสอินซูลินในช่องปากการทดสอบในระยะยาวการแทรกแซงการรับประทานอาหารการออกกำลังกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
จากรายงานก่อนหน้านี้ 5 ปี ฉายรายการของ 6956 47 – 49 ปีลุมเมนชาย , ชุด 41 วิชาประเภทสุขภาพ 2 ( ไม่ ) โรคเบาหวานและ 181 วิชาที่มีความทนกลูโคสบกพร่องการวิจัยในอนาคต และเพื่อทดสอบความเป็นไปได้ในด้านของการแทรกแซงของระยะยาว โดยเน้นรูปแบบการเปลี่ยนแปลง 5 ขั้นตอน ,รวม 6 เดือนแรก ( หัวใจ ) การศึกษานำร่อง ประกอบด้วย ใยอาหาร และ / หรือการเพิ่มกิจกรรมทางกายหรือการฝึกอบรมกับ UPS ตรวจสอบประจำปี แล้วเสร็จ โดย 90% ของคน น้ำหนักตัวลดลง 2.3 – 3.7% ในหมู่ผู้เข้าร่วม ในขณะที่ค่าเพิ่มขึ้น 0.5 – 1.7% ไม่เข้าแทรกแซงวิชาที่มีความทนกลูโคสบกพร่องในการควบคุมและคนปกติ ( p < 0.0001 )การใช้ออกซิเจนสูงสุด ( ml ด้วยมิน− 1 ด้วยกก− 1 ) เพิ่มขึ้นโดย 10 – 14 % และลดลง 5 – 9 ตามลำดับ ( P < 0.0001 ) ความทนกลูโคสเป็นปกติใน > 50% ของกลุ่มตัวอย่างที่มีความทนต่อกลูโคสบกพร่อง การสะสมของอุบัติการณ์ของโรคเบาหวาน 10.6 % และมากกว่า 50% ของผู้ป่วยเบาหวานใน remission หมายถึงติดตามหลังจาก 6 ปี ความดันโลหิต , ไขมันhyperinsulinaemia และลดต้นการตอบสนองกลูโคสและอินซูลินโหลดเก็บไว้แล้ว การปรับปรุงความทนต่อกลูโคส มีความสัมพันธ์กับการลดน้ำหนัก ( r = 0.19 , p < 0.02 ) และเพิ่มฟิตเนส ( r = 0.22 , p < 0.02 ) การรักษาปลอดภัย และอัตราการตายต่ำ ( ในความเป็นจริง 33 % น้อยกว่าส่วนที่เหลือของหมู่คน )เราสรุปได้แทรกแซงที่ระยะยาวในรูปแบบของอาหารและการออกกำลังกายเป็นไปได้แม้ในขนาดใหญ่ และปรับปรุงการเผาผลาญอย่างมากที่สามารถทำได้ ซึ่งอาจช่วยป้องกัน หรือเลื่อนรายการเบาหวาน

คำสำคัญความทนทานต่อกลูโคสบกพร่อง 2 ชนิด ( ชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ) อินซูลินเบาหวานช่องปากกลูโคสทดสอบความอดทนต่อการแทรกแซงอาหารการออกกำลังกายระยะยาว