The language of print advertising i

The language of print advertising in the UK has been the subject of extensive research, but until
now there has been no attempt to provide a unified linguistic analysis of both commercial and
non-commercial advertisements. Likewise, there have been no corpus-based investigations of
how the choice of language is conditioned by such non-linguistic parameters as addressee’s
gender (males vs females) or product type (e.g., food, cosmetics, financial services, cars,
personal accessories, etc.). The current paper aims at redressing these omissions. The data for
the study was collected from twenty-four newspapers and magazines published in the UK from
March 2006 to January 2007. The three hundred and sixty-four advertisements were sampled to
allow comparison between commercial advertising subcategorised by various types of goods
and services, and non-commercial advertising represented by charity and government adverts.
Applying the multi-dimensional (MD) approach (Biber 1988), six dimensions of variation in
advertising discourse (e.g., a hard-sell dimension, a narrative dimension, etc.) are identified and
explained. Controlling for the product type, it is shown that cosmetics advertisements targeting
females tend to use elaborate description with a pseudo-scientific focus (e.g., A “Youth Index”
was also proven and confirmed by an exclusive digital imagery technology “Pixel Skin”), while
adverts aimed at males are characterised by a terse description dominated by disjunctive
grammatical structure (e.g., Youthful appearance. Renewed looking, fresh feeling skin). Do
advertisers believe that women are more easily ‘blinded by science’ or does the finding reflect
possible gender-based differences in information processing? These and similar questions will
be asked to analyse the underlying causes of the observed variation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาโฆษณาพิมพ์ในสหราชอาณาจักรได้หัวข้อวิจัย แต่จนตอนนี้มีการพยายามที่จะให้การวิเคราะห์ทางภาษารวมทั้งเชิงพาณิชย์ และโฆษณาไม่ ในทำนองเดียวกัน มีการสอบสวนไม่ใช้สถานีของวิธีปรับเลือกภาษา โดยพารามิเตอร์ที่ไม่ใช่ภาษาดังกล่าวเป็นของผู้รับเพศ (ชายกับหญิง) หรือชนิดของผลิตภัณฑ์ (เช่น อาหาร เครื่องสำอาง บริการทางการเงิน รถ ยนต์ส่วนตัว ฯลฯ) ปัจจุบันกระดาษมีจุดมุ่งหมายที่ redressing ละเว้นเหล่านี้ ข้อมูลสำหรับการศึกษารวบรวมจากหนังสือพิมพ์ยี่สิบสี่ และนิตยสารที่ตีพิมพ์ในสหราชอาณาจักรจาก2549 มีนาคมถึง 2550 มกราคม โฆษณาสามร้อย และหกสิบสี่มีตัวอย่างการให้เปรียบเทียบระหว่างการโฆษณาเชิงพาณิชย์ที่ subcategorised โดยสินค้าประเภทต่าง ๆและบริการ และการไม่โฆษณาโดยโฆษณากุศลและรัฐบาลใช้หลายมิติ (MD) วิธีการ (Biber 1988), หกมิติของการเปลี่ยนแปลงในโฆษณาวาทกรรม (เช่น ขนาดยากขาย มิติเล่าเรื่อง ฯลฯ) จะระบุ และอธิบาย ควบคุมสำหรับชนิดของผลิตภัณฑ์ มันแสดงให้เห็นว่าการกำหนดเป้าหมายโฆษณาเครื่องสำอางตัวเมียมักจะ ใช้อธิบายละเอียด ด้วยโฟกัสหลอกทางวิทยาศาสตร์ (เช่น "เยาวชนดัชนี"ยังได้รับการพิสูจน์ และยืนยัน โดยมีเทคโนโลยีภาพดิจิตอลพิเศษ "พิกเซลผิว"), ในขณะที่โฆษณาผู้ชายมีลักษณะครอบงำ โดย disjunctive คำอธิบายย่อโครงสร้างทางไวยากรณ์ (เช่น เยาว์ ต่ออายุผิวรู้สึกดู สด) ทำอย่างไรผู้โฆษณาเชื่อว่า ผู้หญิงมีได้ง่าย 'ตาบอด ด้วยวิทยาศาสตร์' หรือไม่สะท้อนการค้นพบได้ลดความแตกต่างในการประมวลผลข้อมูลหรือไม่ เหล่านี้และคำถามที่คล้ายกันขอให้วิเคราะห์สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงที่สังเกต