in lodges and camps, in travel agen

in lodges and camps, in travel agencies and tour operators, in
the national park administration and other similar organizations that serve
the tourists or the nature photographers and film producers. Tourism is a
labour-intensive industry at various levels of the employment scale. Every
hotel needs maids, porters and bartenders as well as directors and reception
clerks (Elliott, 2001: 57). Local people also sell souvenirs, or work in shops
that sell them, and locally purchased souvenirs are the major, and sometimes
only, direct expenditures of tourists at the locality itself beyond the pre-paid
package. Small cottage industries develop around traditional crafts now
directed towards the production of tourist souvenirs (van den Berghe, 1980:
383).
Obviously, the aforementioned occupations are at the bottom of the
employment scale. They are low-wage, seasonal and non-secure jobs. They
may be construed as indicators of economic marginality compared to other
groups and sectors engaged in the tourism industry. The tourism industry is
highly centralized and internationalized as part of the same globalization that
pushes it forward (Dieke, 2000: 416). The high level of vertical integration in
the tourism industry, involving western travel agencies, airlines and hotels,
means that much of the economic gains do not reach the country that is the
tourism destination. Even within that country, most of the profits go to the
elite, the middle people, persons already wealthy and with political influence.
Some of those are not even of the same ethnic group as the people who are
the objects of tourist attraction, as with Mestizos in Peru or Kikuyu in Kenya
(van den Berghe, 1980: 381–3; Sindiga, 1984: 33; Crick, 1989: 316–17; Bruner
and Kirshenblatt-Gimblett, 1994: 443).
Relatively little trickles down to the locality that is the tourist destination.
However, the little that does trickle down is still very significant

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบ้านพักและค่ายในธุรกิจการท่องเที่ยวและผู้ประกอบการท่องเที่ยวใน
การบริหารสวนสาธารณะแห่งชาติและองค์กรอื่น ๆ ที่คล้ายกันที่ให้บริการ
นักท่องเที่ยวหรือนักถ่ายภาพธรรมชาติและผู้ผลิตภาพยนตร์ การท่องเที่ยวเป็น
อุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้นในระดับต่างๆของระดับการจ้างงาน ทุก
โรงแรมต้องการแม่บ้าน, พนักงานยกกระเป๋าและพนักงานมากเช่นเดียวกับกรรมการและพนักงานต้อนรับ
เสมียน (เอลเลียต, 2001: 57) ผู้คนในท้องถิ่นยังขายของที่ระลึกหรือทำงานในร้านค้า
ที่ขายพวกเขาและของที่ระลึกที่ซื้อในประเทศเป็นหลักและบางครั้ง
เท่านั้นค่าใช้จ่ายโดยตรงของนักท่องเที่ยวที่ท้องที่ของตัวเองเกินกว่า pre-paid
แพคเกจ อุตสาหกรรมกระท่อมขนาดเล็กพัฒนารอบงานฝีมือแบบดั้งเดิมในขณะนี้
โดยตรงต่อการผลิตของที่ระลึกการท่องเที่ยว (Van Den Berghe, 1980:
383).
เห็นได้ชัดว่าการประกอบอาชีพดังกล่าวข้างต้นอยู่ที่ด้านล่างของ
ระดับการจ้างงาน พวกเขามีค่าแรงต่ำงานตามฤดูกาลและไม่ปลอดภัย พวกเขา
อาจจะถูกตีความว่าเป็นตัวชี้วัดของขอบเขตทางเศรษฐกิจเมื่อเทียบกับ
กลุ่มและภาคส่วนมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็น
อย่างมากจากส่วนกลางและสากลเป็นส่วนหนึ่งของโลกาภิวัตน์เดียวกันกับที่
มันดันไปข้างหน้า (Dieke, 2000: 416) ระดับสูงของการรวมแนวตั้งใน
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับหน่วยงานการท่องเที่ยวทางตะวันตกของสายการบินและโรงแรม
หมายความว่ามากของกำไรทางเศรษฐกิจไม่ถึงประเทศที่เป็น
แหล่งท่องเที่ยว แม้จะอยู่ในประเทศนั้นส่วนใหญ่ของกำไรไปที่
ยอดคนวัยกลางคนแล้วและความมั่งคั่งที่มีอิทธิพลทางการเมือง.
บางคนจะไม่ได้ของกลุ่มชาติพันธุ์เช่นเดียวกับคนที่เป็น
วัตถุแห่งสถานที่ท่องเที่ยวเช่นเดียวกับ เมสติซอสในเปรูหรือคิคุในเคนยา
(Van Den Berghe 1980: 381-3; Sindiga 1984: 33; ลำคลอง 1989: 316-17; บรูเนอร์
และ Kirshenblatt-Gimblett, 1994: 443).
ค่อนข้างน้อย trickles ลงไปบริเวณใกล้เคียง ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว.
แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่หยดลงยังคงมีความสำคัญมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบ้านพักและค่ายในหน่วยงานการท่องเที่ยวและผู้ประกอบการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติ
การบริหารและองค์กรอื่น ๆที่คล้ายกันที่ใช้
นักท่องเที่ยวหรือธรรมชาติช่างภาพและภาพยนตร์ . การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรม
แรงงานในระดับต่างๆของการจ้างงานระดับ ต้องการแม่บ้านทุก
โรงแรม Porters และบาร์ ตลอดจนผู้บริหารและพนักงานแผนกต้อนรับ
( Elliott , 2544 : 1 )