Becoming a mother has both an immed

Becoming a mother has both an immediate, negative impact on women’s wages and also permanently reduces their rate of wage growth and occupational advancement (Abendroth et al. 2014; Miller 2011). In part, this effect can be explained by women’s working hours—motherhood is associated with a reduction in working hours which lowers earnings and occupational status (Abendroth et al. 2014; Miller 2011). This suggests one path by which women might counter the negative career effects of motherhood (by working longer hours). However, reduced working hours may result in part from discrimination (e.g., less responsibility and fewer opportunities at work) rather than from mothers’ preferences. In addition, working longer hours reduces mothers’ time with children, requiring a substitute for maternal care which may not be readily available (access to quality daycare is limited: Clawson and Gerstel 2002).

Although delaying the timing of the transition to motherhood may seem like an obvious means of lessoning its impact, research is mixed. Miller (2011) estimates that a year delay in first birth increases women’s earnings by 9%. The reduction to women’s wage growth is smaller for women who delay motherhood, in part because such women tend to work longer hours after birth (Miller 2011). Interestingly, this effect is larger for women with college degrees and for women in professional and managerial occupations—those women who generally enjoy the steepest wage growth benefit most from delaying birth. However, the potential career benefits of delaying motherhood are inconsistent across other, similar analyses. For example, using longitudinal data on women from several European countries, Abendroth et al (2014) do not find that delaying the timing of a first birth lessons its impact on occupational status over time. The first birth is associated with an immediate drop in occupational status and a slower growth trajectory, compared to childless women, and the career cost of becoming a mother is not lessened by delaying the first birth.

Some women may choose to have fewer children (or only one child) in order to reduce the career cost of motherhood but this may not be an effective strategy. Abendroth et al (2014) find that the first birth is the most damaging to occupational status, causing an immediate drop in status and slower growth in status over time. In other words, new mothers suffer a decrease in status at the time of birth and fall further behind as their child ages. Having a second or third birth causes another immediate drop in status but generally does not further flatten women’s status growth trajectory. If it is the first birth that is most detrimental to women’s occupational advancement, opting to have only one child is an ineffective strategy to reduce the negative career effects of motherhood.

However, there is some evidence that employing substitutes for maternal care may reduce the occupational motherhood penalty. Anecdotal evidence and profiles of top CEOs suggest that women who are extremely successful in their careers without opting out of motherhood often have stay-at-home husbands (Hymowitz 2012). Obviously, not all women can afford (or desire) stay-at-home husbands or even full-time nannies, but better childcare options may help women combine career success and motherhood. Indeed, Abendroth et al (2014) find that motherhood does less damage to women’s occupational status in countries that prioritize public childcare and early childhood education. Such programs may allow women to take less time off work (resulting in less real or perceived depreciation of human capital and thus a smaller drop in occupational status) and to work longer hours after returning to work. In addition, by supporting women’s employment rather than encouraging women to opt out of employment, such policies may reduce negative stereotypes of motherhood as incompatible with career success. Thus, although doubtless controversial, expansions in the availability of quality childcare may promote gender equity in employment.

In any case, the importance of national policy context demonstrates that the motherhood penalty is not entirely within the control of individual mothers, as does extensive evidence of discrimination against mothers (e.g., Correll and Benard 2010). As with many dimensions of social inequality, individual behavior can influence individual outcomes, but such strategies do not alter the underlying, structural determinants of inequality. The occupational motherhood penalty is a social problem, not just an individual problem, and eliminating it will entail social and institutional change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นแม่มีทั้งทันที ผลกระทบเชิงลบเกี่ยวกับค่าจ้างของผู้หญิง และยังช่วยลดอัตราการเจริญเติบโตของค่าจ้างของพวกเขาอย่างถาวร และความก้าวหน้าในอาชีพ ( อบินดรอท et al . 2014 ; มิลเลอร์ 2011 ) ในส่วนของผลนี้สามารถอธิบายได้โดยผู้หญิงเป็นชั่วโมงการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการลดลงในชั่วโมงการทำงานที่ลดรายได้และอาชีพ สถานะ ( อบินดรอท et al . 2014 ;มิลเลอร์ 2011 ) นี้แสดงให้เห็นหนึ่งในเส้นทางที่ผู้หญิงอาจจะนับผลกระทบในอาชีพของมารดา ( โดยชั่วโมงทำงานอีกต่อไป ) อย่างไรก็ตาม การลดชั่วโมงการทำงานอาจเป็นผลส่วนหนึ่งจากการเลือกปฏิบัติ ( เช่น ความรับผิดชอบน้อยลง และมีโอกาสน้อยลงในการทำงาน ) มากกว่าจากมารดา ' การตั้งค่า นอกจากนี้ชั่วโมงการทำงานยาวนาน ช่วยลดเวลาของมารดาที่มีบุตรต้องการทดแทนการดูแลมารดาซึ่งอาจไม่พร้อมใช้งาน ( การเข้าถึงเด็ก คุณภาพ และจำกัด : Clawson อนเกอร์ ทล 2002 )

ถึงแม้ล่าช้าเวลาของการเปลี่ยนไปของแม่ อาจดูเหมือนชัดเจนวิธีการ lessoning ผลกระทบของมัน การวิจัย คือ แบบผสม มิลเลอร์ ( 2011 ) ประมาณการว่าปีแรกเกิดความล่าช้าในการเพิ่มรายได้ของผู้หญิง 9 %การลดอัตราค่าแรงของผู้หญิงมีขนาดเล็กสำหรับผู้หญิงที่ล่าช้า motherhood ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผู้หญิงมักจะทำงานชั่วโมงยาวหลังคลอด ( Miller 2011 ) ทั้งนี้ ผลกระทบนี้จะเป็นขนาดใหญ่สำหรับผู้หญิงที่มีองศาวิทยาลัยและสตรีในอาชีพและการบริหารจัดการพวกผู้หญิงที่มักเพลิดเพลินไปกับการได้ประโยชน์มากที่สุดจากการจ้าง สิ่งที่เกิด อย่างไรก็ตาม