These traditions lend added weight

These traditions lend added weight to the ideal of harmony between the political moralities. And the force, I would say the
virtue, of these traditions is best served by striking the balance so as to diminish rather than increase the likelihood that each
of the moralities will invade the other's territory. Accordingly our constitutional arrangements should in my opinion provide
an imperative of restraint on the part of the courts when they venture onto the territory of the morality of government. This
imperative is no less important because the judges enter that territory at the behest of statute - the Human Rights Act. It
is justified against the background of our constitutional traditions because the legitimacy of elected power, the authority of
the ballot-box, are the gatekeepers of the morality of government. But judicial restraint is not just a question of democratic
accountability. You will recall a contrast between the two moralities which I have drawn already: while the morality of law
is given effect through settled principles, the morality of government is not. Therefore, when the judges enter into the latter
territory, the armoury of principles by which they wield the law cannot help them. What works in that territory is a utilitarian
perception of the general interest; and that is not the judges' metier.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเพณีเหล่านี้ให้ยืมเพิ่มน้ำหนักในอุดมคติของความสามัคคีระหว่างจริยธรรมทางการเมือง และแรงที่ฉันจะบอกว่าคุณธรรมของประเพณีเหล่านี้จะทำหน้าที่ที่ดีที่สุดโดยสมดุลเพื่อลดมากกว่าเพิ่มโอกาสที่แต่ละของศีลธรรมจะบุกดินแดนอื่นๆ ดังนั้นการเตรียมการตามรัฐธรรมนูญของเราควรอยู่ในความคิดของฉันให้ความจำเป็นของความยับยั้งชั่งใจในส่วนของศาลเมื่อพวกเขาไปยังดินแดนร่วมของศีลธรรมของรัฐบาล นี้ความจำเป็นที่มีความสำคัญไม่น้อยเพราะผู้พิพากษาเข้าสู่ดินแดนที่ตามคำสั่งของพระราชบัญญัติ - กฎหมายสิทธิมนุษยชน มันเป็นธรรมกับพื้นหลังของประเพณีรัฐธรรมนูญของเราเพราะความชอบธรรมของอำนาจได้รับการเลือกตั้งมีอำนาจในการลงคะแนนเสียงกล่องเป็นคนเฝ้าประตูของความมีคุณธรรมของรัฐบาล แต่การพิจารณาคดีความยับยั้งชั่งใจไม่ได้เป็นเพียงคำถามของประชาธิปไตยความรับผิดชอบ คุณจะจำความแตกต่างระหว่างทั้งสองจริยธรรมซึ่งผมได้วาดแล้วในขณะที่มีคุณธรรมของกฎหมายที่จะได้รับผลกระทบผ่านหลักการตัดสินคุณธรรมของรัฐบาลไม่ได้ ดังนั้นเมื่อผู้พิพากษาที่ใส่ลงไปในหลังดินแดนคลังอาวุธของหลักการโดยที่พวกเขาควงกฎหมายไม่สามารถช่วยให้พวกเขา สิ่งที่ทำงานในดินแดนที่เป็นประโยชน์การรับรู้ที่น่าสนใจทั่วไป และที่ไม่ได้ metier ของผู้พิพากษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเพณีเหล่านี้ช่วยเพิ่มน้ำหนักในอุดมคติของความสามัคคีระหว่างจริยธรรมทางการเมือง และบังคับให้ฉันพูด
คุณธรรมของประเพณีเหล่านี้ถูกเสิร์ฟโดยโดดเด่นสมดุลเพื่อลดมากกว่าเพิ่มโอกาสที่แต่ละ
ของหลักศีลธรรมจะบุกของดินแดน ตามรัฐธรรมนูญของเราควรในความคิดของฉันให้
การขวางได้ในส่วนของศาลเมื่อพวกเขาร่วมเข้าสู่อาณาเขตของจริยธรรมของรัฐบาล ขวางนี้
มีความสําคัญไม่น้อย เพราะผู้พิพากษาระบุว่า ดินแดนที่คำสั่งของกฎหมาย - กฎหมายสิทธิมนุษยชน . มัน
เป็นธรรมกับพื้นหลังของประเพณีตามรัฐธรรมนูญ เพราะความชอบธรรมของอำนาจจากการเลือกตั้ง อำนาจของ
ลงคะแนนกล่องเป็นผู้เฝ้าประตูแห่งคุณธรรมของรัฐบาล แต่ตุลาการได้ไม่ใช่แค่คำถามของความรับผิดชอบประชาธิปไตย

คุณจะเรียกคืนความคมชัดระหว่างสองหลักศีลธรรมที่ฉันได้วาดแล้ว : ในขณะที่ศีลธรรมของกฎหมาย
จะได้รับผลผ่านการตัดสินหลักจริยธรรมของรัฐบาลไม่ได้ ดังนั้น เมื่อศาลเข้าสู่ดินแดนหลัง
,คลังอาวุธของหลักการที่พวกเขาพลิกแพลงกฎหมายช่วยพวกเขาไม่ได้ สิ่งที่ทำงานในเขตแดนนั้นคือการรับรู้ประโยชน์
ของผู้สนใจทั่วไป และไม่ได้เป็นผู้พิพากษา ' อาชีพ