mountains were all around us and th

mountains were all around us and the moon was behind black clouds. I could see nothing but I could still hear the wolves. The horses went faster and faster, and the driver laughed wildly. Suddenly the carriage stopped. I opened the door and got out. At once the carriage drove away and I was alone in front of the dark, silent castle. I stood there looking up at it, and slowly, the big wooden door opened. A tall man stood in front of me. His hair was white and he was dressed in black from head to foot. "Come in, Mr Harker,' he said. "I am Count Dracula.' He held out his hand and I took it. It was as cold as ice! l went into the castle and the Count carefully

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูเขารอบตัวเรา และพระจันทร์หลังเมฆดำ จะได้เห็นอะไร แต่ยังคงเห็นหมาป่า ม้าไปได้เร็วขึ้น และเร็ว ขึ้น และไดรเวอร์หัวเราะอย่างดุเดือด การขนส่งหยุดก็ ผมเปิดประตู และได้ออก พร้อมกัน การขนส่งขับรถออกไป และผมคนเดียวที่หน้าปราสาทมืด เงียบ ผมยืนมีที่มันมอง และช้า ประตูไม้บานใหญ่เปิด คนตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้า ผมเป็นคนขาว และเขาสวมชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า "มา นาย Harker เขากล่าวว่า . " ผมเคานต์แดรคคิวล่า.' เขาจัดมือของเขาออก และเอามัน ก็เย็นเป็นน้ำแข็ง l เข้าไปในปราสาทและจำนวนอย่างระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูเขาอยู่รอบ ๆ ตัวเราและดวงจันทร์อยู่เบื้องหลังเมฆสีดำ ฉันจะได้เห็นอะไร แต่ผมก็ยังสามารถได้ยินเสียงหมาป่า ม้าไปได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้นและคนขับก็หัวเราะอย่างดุเดือด ทันใดนั้นสายการบินหยุด ผมเปิดประตูและได้ออก ในครั้งเดียวสายการบินขับรถออกไปและผมเป็นคนเดียวในด้านหน้าของความมืดปราสาทเงียบ ฉันยืนอยู่ที่นั่นมองขึ้นไปที่มันและช้าประตูไม้ขนาดใหญ่เปิด ชายร่างสูงที่ยืนอยู่ในด้านหน้าของฉัน ผมของเขาเป็นสีขาวและเขาอยู่ในชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า "มานายฮาร์เกอร์" เขากล่าว. "ผม Count Dracula. เขาจัดมือของเขาออกและฉันเอามัน มันเป็นความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็ง! L เดินเข้าไปในปราสาทและจำนวนอย่างระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูเขาอยู่รอบๆตัวเรา และพระจันทร์หลังเมฆดำ ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ฉันก็ยังได้ยินเสียงของหมาป่า ม้าเดินเร็วขึ้นและเร็วขึ้น และคนขับหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง จู่ๆรถม้าก็หยุด ฉันเปิดประตูออกมา เมื่อรถขับออกไป และผมอยู่ในด้านหน้าของปราสาทมืด เงียบ ผมยืนมองมัน และค่อยๆ ใหญ่ ประตูไม้เปิด ผู้ชายตัวสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ผมของเขาขาวและเขาอยู่ในชุดดำตั้งแต่หัวจรดเท้า " มา คุณฮาร์เกอร์ ' เขากล่าว ผมนับ Dracula ' เขาจัดมือของเขาออก และคว้ามันไว้ มันเย็นเหมือนน้ำแข็ง ผมก็เข้าไปในปราสาทและนับอย่างระมัดระวัง