On this particular evening, Meng Ha

On this particular evening, Meng Hao was walking along in an area near the edge of the One Hundred Mountains. He lifted his head up, and saw a woman standing atop one of the mountains off in the distance. She wore a black robe, and stood upon a stone pillar which jutted up from the mountain. The wind caused her garment, as well as her long black hair, to flutter about her. The instant Meng Hao saw her face, his mind trembled.

This woman was beautiful, but cold and cheerless….

He had been searching for her everywhere, and then suddenly, here she was, floating in the wind.

Her expression was one of blankness. She stood on the stone pillar, looking like she wanted to float away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในค่ำคืนนี้โดยเฉพาะ เมงเฮาได้เดินตามในบริเวณใกล้กับขอบของภูเขาร้อยหนึ่ง เขายกศีรษะขึ้น แล้วเห็นผู้หญิงยืนอยู่บนภูเขาอย่างใดอย่างหนึ่งออกในระยะไกล เธอสวมเสื้อคลุมมีสีดำ และยืนตามเสาหินซึ่งอยู่ขึ้นจากภูเขา ลมเกิดจากเสื้อผ้าของเธอ เป็นผมสีดำยาว กระพือของเธอ เฮา เมงทันทีเห็นใบหน้าของเธอ trembled ใจของเขานี้คือหญิง สวย แต่เย็น และ cheerless ...เขาได้รับการค้นหาเธอทุกหนทุกแห่ง แล้ว ทันใดนั้น นี่เธอ ลอยลมแสดงเป็น blankness อย่างใดอย่างหนึ่ง เธอยืนอยู่บนเสาหิน มองเหมือนเธออยากลอยอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเย็นวันนี้โดยเฉพาะเม้งเฮาก็เดินไปตามในพื้นที่ที่ใกล้กับขอบของหนึ่งร้อยเทือกเขา เขายกศีรษะของเขาขึ้นและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่บนยอดภูเขาลูกหนึ่งอยู่ห่างออก เธอสวมเสื้อคลุมสีดำและยืนอยู่บนเสาหินที่ยื่นขึ้นมาจากภูเขา ลมที่เกิดจากการตัดเย็บเสื้อผ้าของเธอเช่นเดียวกับผมสีดำยาวของเธอเพื่อกระพือเกี่ยวกับเธอ ทันทีเม้งเฮาเห็นใบหน้าของเธอใจของเขาสั่นสะท้าน.

ผู้หญิงคนนี้เป็นภาพที่สวยงาม แต่ที่หนาวเย็นและเศร้าใจ ... .

เขาได้รับการค้นหาของเธอทุกที่และแล้วก็ที่นี่เธอก็ลอยอยู่ในสายลม.

การแสดงออกของเธอเป็นหนึ่งในความว่างเปล่า . เธอยืนอยู่บนเสาหินมองเช่นเธออยากจะลอยออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเย็นนี้ เฉพาะ เมิ่งฮ่าวกำลังเดินตามในพื้นที่ที่อยู่ใกล้ขอบของหนึ่งร้อยที่ภูเขา เขายกศีรษะของเขาขึ้น และได้เห็นผู้หญิงยืนอยู่บนยอดภูเขาลูกหนึ่งปิดในระยะทาง เธอสวมเสื้อคลุมสีดำ และยืนอยู่บนเสาศิลา ซึ่ง jutted ขึ้นจากภูเขา ลมทำให้เสื้อผ้าของเธอเช่นเดียวกับผมยาวสีดำของเธอจะสั่นระริกของเธอ ทันทีที่เมงเฮาเห็นใบหน้าของเธอ , จิตใจของเขาสั่นสะท้านผู้หญิงคนนี้สวย แต่หนาวและไม่รื่นเริง . . . . . . .เขาเคยตามหาเธอทุกที่ แล้วทันใดนั้น ที่นี่เธอลอยตามลมการแสดงออกของเธอเป็นหนึ่งถึงแม้ว่า . เธอยืนอยู่บนเสาศิลา ดูเหมือนเธอจะล่องลอยไป