In the evening in the town of Old W

In the evening in the town of Old Well, on a bustling street of the small town, a youngster who looked travel-worn and weary was going slowly with his head slightly lowered, making it impossible for other people to see his face clearly. He was looking around in a seemingly curious yet actually alert manner.

After quickly buying the necessary goods and materials from various business shops, Bai Yunfei went to the only hotel in town.

In the rather spacious hall of the Happy Arrival Hotel, a few customers were sitting at several tables. As soon as the servant standing at the counter saw a visitor come in, he ran up solicitously and said with a big smile: “Welcome, sir! May I ask if you stop for a meal or to stay in the hotel?

Bai Yunfei cast a look at him then lowered his head and walked towards a table in a corner while telling him: “I’m here for both! Bring me all the best foods in your hotel and prepare a room for me. I’ll rest in there after having dinner.”

When he finished talking, he had already walked up to that corner. He then sat down on a stool and did not talk again, putting up an unsociable facade.

The servant looked at Bai Yunfei doubtfully several times, seeming to have rarely seen such a strange guest. Bai Yunfei frowned and said discontentedly: “Why are you still there?!”

“Ah, yes! Yes! Please wait a minute, sir. Your food will be ready very soon!” The servant said repeatedly. It seemed that only now did he react.

Bai Yunfei touched his stomach, which had already begun to protest, and thought in his mind: “I can finally eat a good meal…”

“Er, sir…” A shout rang out in front of him. Bai Yunfei was surprised for a moment. As he lifted his eyes and looked, he saw that the servant had turned around and come back.

“What’s up?”

“Sir, I just want to ask if you need a jar of wine?” The servant bowed in an ingratiating manner and looked at Bai Yunfei with a broad smile, “Our hotel’s vintage Nu’er Hong has a mellow taste and a fair price. It will definitely satisfy you, sir!”

Bai Yunfei was surprised. The first and the only time he had drunk wine had been when he had paid a visit to Uncle Wu’s grave that night. It was during that time that his soulforce awakened completely, turning him into a soul cultivator.

“Whatever. Just bring me a jar then. But quickly get me the food first.” Bai Yunfei did not mind either and said casually.

“Alright! Please wait a minute, sir. Your food will come very soon!”

After returning to the counter, the servant whispered to the innkeeper behind it. It seemed he was reporting on the food and drink the guest had ordered to his boss.

However, Bai Yunfei, who had lowered his head because he did not want to be noticed by other people, did not notice that after the innkeeper heard the servant’s words, his expression changed slightly. He glanced at Bai Yunfei in an unnoticeable manner then took out a portrait from under the counter and secretly compared him with it…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเย็นในเมืองเก่าดีที่บนถนนที่คึกคักของเมืองเล็ก ๆ ที่มองเจ้าหนูเดินทางสวมใส่และเบื่อหน่ายที่เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ กับศีรษะของเขาลดลงเล็กน้อยทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับคนอื่น ๆ เพื่อดูใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน เขาได้รับการมองไปรอบ ๆ ในลักษณะที่ดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็นเลยแจ้งเตือนจริง. หลังจากได้อย่างรวดเร็วการซื้อสินค้าที่จำเป็นและวัสดุจากร้านค้าทางธุรกิจต่างๆตากใบ Yunfei ไปโรงแรมแห่งเดียวในเมือง. ในห้องโถงค่อนข้างกว้างขวางมาถึงโรงแรมแฮปปี้ลูกค้าไม่กี่ กำลังนั่งอยู่ที่หลายตาราง เร็วที่สุดเท่าที่คนรับใช้ที่ยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์เห็นผู้เข้าชมมาในเขาวิ่งขึ้น solicitously และกล่าวด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่: "ยินดีต้อนรับครับ! ผมอาจจะถามว่าคุณหยุดรับประทานอาหารหรือที่จะเข้าพักในโรงแรม? ตากใบ Yunfei โยนดูที่เขาแล้วลดลงหัวของเขาและเดินไปที่โต๊ะในมุมในขณะที่บอกเขาว่า "ฉันนี่สำหรับทั้งสอง! นำมาให้ฉันอาหารทั้งหมดที่ดีที่สุดในโรงแรมของคุณและจัดเตรียมห้องพักสำหรับฉัน ฉันจะพักอยู่ในที่นั่นหลังจากที่มีอาหารค่ำ. " เมื่อเขาพูดเสร็จเขาก็เดินไปแล้วถึงมุมที่ จากนั้นเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้และไม่ได้พูดคุยอีกครั้งวางขึ้นซุ้มไม่พูดมาก. ผู้รับใช้มองที่ตากใบ Yunfei หวาดระแวงหลายครั้งดูเหมือนจะได้เห็นไม่ค่อยดังกล่าวเป็นแขกแปลก ตากใบ Yunfei ขมวดคิ้วและกล่าวว่า discontentedly: "ทำไมคุณยังคงมี ?!" "อาใช่! ใช่ กรุณารอสักครู่ครับ อาหารของคุณจะพร้อมเร็ว ๆ นี้! "ทาสกล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีก มันดูเหมือนว่าเพียงตอนนี้เขาก็ไม่ตอบสนอง. ตากใบ Yunfei สัมผัสท้องของเขาซึ่งได้เริ่มขึ้นแล้วเพื่อประท้วงและคิดว่าในใจของเขา: "ในที่สุดผมก็สามารถที่จะกินอาหารที่ดี ... " "เอ่อครับ ... " ตะโกนดังออกมาในด้านหน้า ของเขา. ตากใบ Yunfei รู้สึกประหลาดใจสักครู่ ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นเขาและมองดูเขาเห็นว่าคนรับใช้ได้หันไปรอบ ๆ และกลับมา. "เกิดอะไรขึ้น?" "เซอร์ผมแค่อยากจะถามว่าคุณต้องการขวดไวน์?" ผู้รับใช้โค้งคำนับในลักษณะที่เอาใจและ มองไปที่ตากใบ Yunfei ด้วยรอยยิ้มกว้าง "โรงแรมของเราของวินเทจ Nu'er ฮ่องกงมีรสชาติที่กลมกล่อมและราคาที่ยุติธรรม แน่นอนมันจะตอบสนองคุณครับ! " Bai Yunfei รู้สึกประหลาดใจ ครั้งแรกและครั้งเดียวที่เขามีไวน์เมาได้รับเมื่อเขาได้เข้าเยี่ยมคารวะหลุมฝังศพของลุงวูในคืนนั้น มันเป็นช่วงเวลาที่ Soulforce เขาตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ทำให้เขากลายเกษตรกรจิตวิญญาณ. "สิ่งที่ เพียงแค่นำมาให้ฉันขวดแล้ว แต่อย่างรวดเร็วได้รับฉันอาหารที่แรก. "Bai Yunfei ไม่ได้ใจอย่างใดอย่างหนึ่งและบอกว่าตั้งใจ. " เอาล่ะ! กรุณารอสักครู่ครับ อาหารของคุณจะมาเร็ว ๆ นี้! " หลังจากที่กลับไปที่เคาน์เตอร์ทาสกระซิบกับเจ้าของโรงแรมที่อยู่เบื้องหลังมัน มันดูเหมือนเขาได้รับรายงานเกี่ยวกับอาหารและเครื่องดื่มของผู้เข้าพักได้รับคำสั่งให้เจ้านายของเขา. อย่างไรก็ตามตากใบ Yunfei ที่ได้ลดลงหัวของเขาเพราะเขาไม่ได้ต้องการที่จะสังเกตเห็นโดยคนอื่น ๆ ไม่ได้สังเกตเห็นว่าหลังจากที่เจ้าของโรงแรมได้ยินคนรับใช้ของ คำพูดการแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเหลือบมองไปที่ตากใบ Yunfei ในลักษณะที่สังเกตแล้วเอาออกแนวจากใต้เคาน์เตอร์และแอบเปรียบเทียบเขากับมัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนเย็นในเมืองเก่าดี บนถนนที่คึกคักของเมืองเล็ก ๆ เด็กที่ดูเหนื่อยล้าจะค่อยๆเดินทางใส่กับหัวของเขาเล็กน้อยลดลง การทำให้คนอื่นเห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน เขากำลังมองไปรอบ ๆในที่ดูเหมือนจะรู้แต่การแจ้งเตือนต่างๆหลังจากรีบซื้อสินค้าจำเป็น และวัสดุจากร้านค้า ธุรกิจต่าง ๆ , ใบ yunfei ไปโรงแรมแห่งเดียวในเมืองในห้องโถงที่กว้างขวางแต่ของโรงแรมมาถึงมีความสุขไม่กี่ลูกค้านั่งอยู่ที่โต๊ะหลาย ทันทีที่คนรับใช้ที่ยืนอยู่ที่เคาน์เตอร์เห็นแขกเข้ามา เขาวิ่งขึ้นด้วยความห่วงใย และกล่าวด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่ : " ยินดีต้อนรับค่ะ ผมขอถามถ้าคุณหยุดสำหรับการทานอาหารหรือพักในโรงแรม ?ใบ yunfei ทอดมองเขาแล้วก้มหัว เดินไปที่โต๊ะในมุมในขณะที่บอกเขาว่า : " ผมมาที่นี่เพื่อทั้งสอง ให้ฉันอาหารที่ดีที่สุดในโรงแรมของคุณและเตรียมห้องให้ผม ผมก็พักที่นั่น หลังจากที่ดินเนอร์”พอเขาพูดจบ เขาก็เดินไปที่มุมนั้น จากนั้นเขาก็นั่งลงบนเก้าอี้ และไม่ได้พูดอะไรอีก ตั้งเป็นซุ้มไม่พูดมากผู้รับใช้มองไป๋ yunfei อย่างสงสัย หลายๆ ครั้ง ที่ไม่ค่อยเห็นเช่นแขกแปลก ใบ yunfei ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ และกล่าวว่า : " ทำไมคุณยังอยู่ที่นั่นไหม ? ! "" อ่า ครับ ใช่ ! โปรดรอสักครู่ครับ อาหารของคุณจะพร้อมในเร็วๆนี้ " คนรับใช้พูดซ้ำแล้วซ้ำอีก ดูเหมือนตอนนี้เขาตอกกลับใบ yunfei แตะท้องของเขา ซึ่งได้เริ่มประท้วง และความคิดในใจของเขา : " ฉันสามารถกินอาหารที่ดี . . . "" เอ้อ ครับ . . . . . . . " เสียงตะโกนดังขึ้นข้างหน้าเขา ใบ yunfei ประหลาดใจสักครู่ เขายกขึ้นดวงตาของเขาและมอง เขาเห็นว่าลูกจ้างได้หันไปรอบ ๆและกลับมา" เกิดอะไรขึ้น ? "" ครับ ผมอยากถามว่าคุณต้องการขวดของไวน์ " ผู้รับใช้จมลงในลักษณะมองไป๋ ทําให้คนชอบ yunfei กับยิ้มกว้าง " โรงแรมของเราเป็นแนววินเทจ nu"er ฮง ได้รสชาติกลมกล่อม และราคายุติธรรม มันแน่นอนจะตอบสนองคุณ ครับ "ใบ yunfei ประหลาดใจ ครั้งแรกและครั้งเดียวที่เขาได้ดื่มน้ำองุ่นได้ เมื่อเขาได้ไปเยี่ยมหลุมศพของลุงอู๋ คืนนั้น มันเป็นช่วงเวลาที่ soulforce ของเขาตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์เปลี่ยนเขาเป็นวิญญาณที่มี ." อะไรก็ตาม ไปเอาขวดแล้ว แต่รีบเอาอาหารก่อน " ไป๋ yunfei ไม่ได้ใจเหมือนกัน และพูดเรียบๆ" เอาล่ะ ! โปรดรอสักครู่ครับ อาหารของคุณจะมาเร็วๆนี้ ! "หลังจากกลับมาที่เคาน์เตอร์ คนรับใช้กระซิบให้โรงเตี๊ยมที่อยู่เบื้องหลังมัน ดูเหมือนเขารายงานเกี่ยวกับอาหารและเครื่องดื่มที่แขกสั่งให้เจ้านายของเขาอย่างไรก็ตาม ไป๋ yunfei ที่ยอมก้มหัวให้เพราะเขาไม่ได้ต้องการจะสังเกตเห็นโดยคนอื่น ๆที่ไม่ได้แจ้งให้ทราบว่าหลังจากโรงเตี๊ยมได้ยินคำพูดของคนรับใช้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาชายตามองไป๋ yunfei ในลักษณะผิดสังเกตแล้วเอาภาพจากใต้เคาน์เตอร์และแอบเทียบกับเขามัน . . . . . . .