Central to this study is to evaluat

Central to this study is to evaluate the toxicity of deltamethrin
and fenvalerate in soil by highlighting the differences in terms of
toxic sensitivity among the several endpoints. The results emphasized
that concentration, exposure time, endpoints selected and
environmental matrix, all influenced the identification of toxicity
response of deltamethrin and fenvalerate. Deltamethrin has
been classified as moderately toxic, and fenvalerate as highly toxic
in the filter paper test, and both chemicals have been identified
as low toxicity in the acute soil tests. However, both pyrethroids
have profound chronic and cytotoxic toxicity at very low concentrations
(2.0 and 0.5 mg kg−1) far beyond the LOEC values based
on the acute test (25 mg kg−1). Data from present study provided
a necessary supplement for a sound toxicity classification of
deltamethrin and fenvalerate in soil. The study also confirms that
the inevitable potential risk of deltamethrin and fenvalerate at low
concentrations together with the toxic metabolites, which should
be accounted in the assessment of ecological risk of pyrethroids in
soil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลางการศึกษานี้คือการ ประเมินความเป็นพิษของ deltamethrinและ fenvalerate ในดินโดยเน้นความแตกต่างในแง่ของความไวต่อพิษระหว่างปลายทางหลาย เน้นผลลัพธ์ที่ความเข้มข้น เวลาเปิดรับแสง เลือกปลายทาง และเมตริกซ์สิ่งแวดล้อม ทั้งหมดมีอิทธิพลต่อการระบุความเป็นพิษการตอบสนองของ deltamethrin fenvalerate มี Deltamethrinการจัดประเภทเป็นพิษปานกลาง และ fenvalerate เป็นพิษสูงในกระดาษกรอง ทดสอบ และสารเคมีทั้งสองได้รับการระบุเป็นความเป็นพิษต่ำสุดในการทดสอบดินเฉียบพลัน อย่างไรก็ตาม pyrethroids ทั้งมีความเป็นพิษเรื้อรัง และ cytotoxic ที่ลึกซึ้งที่ความเข้มข้นต่ำมาก(2.0 และ kg−1 0.5 mg) ไกลเกินค่า LOEC ตามในแบบเฉียบพลันการทดสอบ (kg−1 25 มิลลิกรัม) ข้อมูลจากการศึกษาแสดงให้อาหารเสริมที่จำเป็นสำหรับการจัดประเภทความเป็นพิษเสียงของdeltamethrin และ fenvalerate ในดิน การศึกษายังยืนยันที่ความเสี่ยงอาจหลีกเลี่ยงไม่ได้ของ deltamethrin fenvalerate ที่ต่ำความเข้มข้นกับ metabolites พิษ ที่ควรจะลงบัญชีในการประเมินความเสี่ยง pyrethroids ในระบบนิเวศดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลางการศึกษานี้คือการประเมินความเป็นพิษของ deltamethrin
และ fenvalerate ในดินโดยเน้นความแตกต่างในแง่ของ
ความไวที่เป็นพิษในหมู่หลายปลายทาง ผลการเน้น
ความเข้มข้นที่เวลาเปิดรับปลายทางเลือกและ
เมทริกซ์สิ่งแวดล้อมอิทธิพลบัตรประจำตัวของความเป็นพิษต่อ
การตอบสนองของ deltamethrin และ fenvalerate deltamethrin ได้
รับการจำแนกเป็นพิษปานกลางและ fenvalerate เป็นพิษสูง
ในการทดสอบกระดาษกรองและสารเคมีทั้งสองได้รับการระบุ
ว่าเป็นพิษต่ำในการทดสอบดินเฉียบพลัน อย่างไรก็ตามไพรีทรอยด์ทั้งสอง
มีความเป็นพิษเรื้อรังและพิษอย่างยิ่งที่ความเข้มข้นต่ำมาก
(2.0 และ 0.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1) ไกลเกินกว่าค่า LOEC ตาม
ในการทดสอบเฉียบพลัน (25 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1) ข้อมูลจากการศึกษาในปัจจุบันให้
เป็นอาหารเสริมที่จำเป็นสำหรับการจำแนกประเภทความเป็นพิษเสียง
deltamethrin และ fenvalerate ในดิน การศึกษายังยืนยันว่า
มีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ deltamethrin และ fenvalerate ที่ต่ำ
พร้อมกับความเข้มข้นของสารพิษที่ควร
นำมาใช้ในการประเมินความเสี่ยงในระบบนิเวศของไพรีทรอยด์ใน
ดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์กลางการศึกษาเพื่อประเมินความเป็นพิษของเดลต้าเมทริน และ เฟนวาลีเรท
ในดิน โดยการเน้นความแตกต่างในแง่ของความไวในการโจมตี
พิษหลาย ผลลัพธ์เน้น
ที่ความเข้มข้น เวลา การเลือกข้อมูลและเมทริกซ์
สิ่งแวดล้อมทั้งหมดมีอิทธิพลต่อการตอบสนองความเป็นพิษ
ของ deltamethrin และเฟนวาเลอเรต . เดลต้าเมทรินมี
ถูกจัดเป็นสารพิษที่เป็นพิษสูง ปานกลาง และเฟนวาเลอเรต
ในกรองกระดาษทดสอบ ทั้งสารเคมีที่ได้รับการระบุ
เป็นระดับพิษในการทดสอบดินแบบเฉียบพลัน อย่างไรก็ตาม ทั้ง ไพรีทรอยด์
ได้ลึกซึ้งและความเป็นพิษเรื้อรัง พิษที่ความเข้มข้นต่ำมาก
( 2.0 และ 0.5 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ไกลเกินกว่าค่า
loec ตามการทดสอบในเฉียบพลัน ( 25 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 ) ข้อมูลที่ได้จากการศึกษาเสนอให้
อาหารเสริมที่จำเป็นสำหรับการจำแนกพิษเสียง
deltamethrin และเฟนวาเลอเรตในดิน ผลการศึกษายังยืนยันว่า หลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของเดลต้าเมทริน

และ เฟนวาลีเรทที่ความเข้มข้นต่ำร่วมกับสารเป็นพิษ ซึ่งควร
มีสัดส่วนในการประเมินความเสี่ยงต่อระบบนิเวศของไพรีทรอยด์ใน
ดิน