Why Is There Something and Not Noth

Why Is There Something and Not Nothing?
Surely there is one major question that I haven't been able to answer, one central issue that a
naturalistic approach cannot possibly address. Why does anything exist at all? Much astrophysical
evidence supports the theory that the universe emerged from a very hot, dense state around fourteen
billion years ago, in a big bang that instituted time and space. But where did the big bang come from?
Few educated people now buy the biblical picture that the world was created just six thousand years
ago, but there is still some appeal to the idea that God made the big bang and thereby created the
universe. Problems with this view are easily spotted, such as how a nonmaterial being managed to
create matter and energy, but there is something more satisfying about the idea of a creator than about
the idea of our universe just popping into existence through some kind of inexplicable quantum
fluctuation. Theology still seems more explanatory than does magic.
Recently, however, an alternative to both theology and magic has been proposed by two
distinguished physicists, Paul Steinhardt and Neil Turok. They have developed a new theory of a
cyclic universe, according to which our universe came into existence because of the repeatable
collision between two strange objects called branes. The cyclic model is based on the leading
approach to fundamental physics, string theory, according to which matter is composed of vibrating
stringlike objects operating in more dimensions than the one temporal and three spatial ones familiar
from our everyday experience. A brane (short for “membrane”) is a multidimensional surface that can
move, stretch, curve, and collide with similar constituents. According to Steinhardt and Turok, our
universe began with a violent transition from a low-energy density state to a very high-energy density
state consisting of the hot plasma that constituted the big bang. The energy produced will eventually
decay, leading back over a trillion years or so to the state in which a brane collision could produce
another big bang, with repetitions at regular intervals throughout cosmic history, past and future. In
each cycle, there is a big bang followed by stages dominated successively by radiation, matter, and
energy, leading to contraction and eventually another big bang.
Steinhardt and Turok present evidence that the cyclic theory matches all the current astronomical
observations with the same accuracy as the modified big bang theory, and show how it potentially can
explain and unify some aspects of the universe beyond the range of the big bang theory. No one yet
knows whether the cyclic universe theory will become an accepted part of astrophysics, in part
because it has been difficult to perform experiments to provide evidence that would support the
acceptance of string theory, which the cyclic theory presupposes. Nevertheless, I mention the cyclic
model here because it shows the possibility of an evidence-based answer to the question of why there
is something and not nothing. According to the model, there has always been something, namely,
branes, which are the historical causes of the existence of an infinite number of universes, including
ours. The main explanation of the existence of familiar things such as the sun, the planets, and
members of our own species is the big bang history of our universe, which originated through the
brane mechanism that Steinhardt and Turok propose. Perhaps the cyclic universe is not emotionally
satisfying, because it stands far from providing any kind of reassurance about the meaning of the
universe and our place in it. But it is potentially cognitively satisfying because it provides a
nonmysterious mechanism by which our universe could have come to be. If I someday write a second
edition of this book, I hope it will have a chapter section called “Branes and the Meaning of Life.”
Steinhardt and Turok reject the popular anthropic principle, according to which the complexity of
the universe is connected with our ability to exist in it as observers, as if the universe were somehow
fine-tuned to produce humans. They grant that the physical laws and conditions that govern the
universe must be compatible with the fact that life exists, but this fact tells us nothing about the origins
of those laws and conditions. Some physicists suggest that our planet lies in an unusual universe out
of a multiverse of possibilities, finely tuned as a prerequisite for life to evolve. In contrast, the cyclic
model sees our universe as arising from physical mechanisms, not abstract ideas such as the
multiverse and fine tuning to support life.
I see the anthropic principle as yet another attempt to stage a Ptolemaic counterrevolution, aiming
to put human minds back at the center of reality. This attempt is no more successful than its many
predecessors, including Kant's theory of knowledge, Husserl's phenomenology, Buddhist mysticism,
New Age wishful spirituality, postmodernism, the Wittgensteinian defense of everyday concepts, and
consciousness-based interpretations of quantum mechanics. Rejecting idealism and the lure of
dualism, we need to comprehend the insights of physics, biology, and neuroscience that our minds are
just another physical process in a vast universe. The cyclic theory shows how this universe might
have come into existence through a physical mechanism, without generating spurious reassurance
about the centrality of human thinking to reality. Only in the past few hundred thousand years, out of
the many billions of years that the universe has existed, have human minds been around to interpret
reality. We have no way of ever knowing whether other kinds of minds evolved in previous cycles of
expansion before our universe was formed, or whether new kinds will evolve in future cycles
trillions of years from now.
The Future of Wisdom

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมมีอะไรบางอย่างและไม่ได้ไม่มีอะไร? แน่นอนมีคำถามหนึ่งที่สำคัญที่ฉันยังไม่ได้สามารถที่จะตอบปัญหาหนึ่งที่กลางวิธีธรรมชาติไม่สามารถเป็นไปได้อยู่ อะไรทำไมอยู่ได้ทั้งหมดหรือไม่ ดาราศาสตร์มากหลักฐานสนับสนุนทฤษฎีที่ว่าจักรวาลโผล่ออกมาจากความร้อนสูงมากรัฐหนาแน่นรอบสิบสี่พันล้านปีที่ผ่านมาในบิ๊กแบงที่จัดเวลาและพื้นที่ แต่ที่ไม่บิ๊กแบงมาจากไหนไม่กี่คนที่มีการศึกษาตอนนี้ซื้อภาพในพระคัมภีร์ไบเบิลว่าโลกที่ถูกสร้างขึ้นเพียงหกพันกว่าปีที่ผ่านมาแต่ยังคงมีการอุทธรณ์บางความคิดที่ว่าพระเจ้าทรงสร้างบิ๊กแบงและจึงสร้างจักรวาล ปัญหาเกี่ยวกับมุมมองนี้จะเห็นได้ง่ายเช่นวิธีการที่เป็น nonmaterial การจัดการเพื่อสร้างสสารและพลังงานแต่มีอะไรบางอย่างที่น่าพอใจเกี่ยวกับความคิดของผู้สร้างกว่าเกี่ยวกับความคิดของจักรวาลของเราเพียงแค่ popping ในชีวิตผ่านชนิดของควอนตัมลึกลับบางอย่าง ความผันผวน ธรรมยังดูเหมือนว่าอธิบายมากกว่าไม่มายากล. เร็ว ๆ นี้ แต่ทางเลือกให้กับทั้งธรรมและความมหัศจรรย์ที่ได้รับการเสนอโดยสองนักฟิสิกส์ที่โดดเด่นพอลSteinhardt และนีลทูรอค พวกเขาได้พัฒนาทฤษฎีใหม่ของจักรวาลเป็นวงกลมตามที่จักรวาลของเราเข้ามาในชีวิตเพราะการทำซ้ำการปะทะกันระหว่างสองวัตถุแปลกที่เรียกว่าBranes รูปแบบวงกลมจะขึ้นอยู่กับชั้นนำแนวทางการฟิสิกส์พื้นฐานทฤษฎีสตริงตามที่ว่าประกอบด้วยสั่นวัตถุstringlike การดำเนินงานในมิติมากขึ้นกว่าหนึ่งในสามชั่วคนคุ้นเคยเชิงพื้นที่จากประสบการณ์ประจำวันของเรา brane (ย่อมาจาก "เมมเบรน") เป็นพื้นผิวหลายมิติที่สามารถย้ายไปยืดเส้นโค้งและชนกับประชาชนในเขตเลือกตั้งที่คล้ายกัน ตามที่ Steinhardt และทูรอคของเราจักรวาลเริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงจากสถานะความหนาแน่นของพลังงานต่ำจะมีความหนาแน่นสูงมากพลังงานของรัฐประกอบด้วยพลาสม่าร้อนที่ประกอบด้วยบิ๊กแบง พลังงานที่ผลิตในที่สุดก็จะสลายตัวที่นำกลับมาเป็นล้านล้านปีหรือมากกว่านั้นให้กับรัฐในการที่การปะทะกัน brane สามารถผลิตบิ๊กแบงอีกด้วยซ้ำในช่วงเวลาปกติตลอดประวัติศาสตร์ของจักรวาลที่ผ่านมาและในอนาคต ในแต่ละรอบมีบิ๊กแบงตามด้วยขั้นตอนที่โดดเด่นอย่างต่อเนื่องโดยการฉายรังสีไม่ว่าและพลังงานที่นำไปสู่การหดและในที่สุดอีกบิ๊กแบง. Steinhardt และทูรอคแสดงหลักฐานว่าทฤษฎีวงจรตรงกับทุกดาราศาสตร์ในปัจจุบันสังเกตด้วยความถูกต้องเหมือนกันเป็นการแก้ไขทฤษฎีบิ๊กแบงและแสดงให้เห็นว่ามันอาจจะสามารถอธิบายและการรวมกันบางแง่มุมของจักรวาลเกินช่วงของทฤษฎีปังใหญ่ ยังไม่มีใครรู้ว่าทฤษฎีจักรวาลวงจรจะกลายเป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับการยอมรับของดาราศาสตร์ในส่วนหนึ่งเพราะได้รับยากที่จะดำเนินการทดลองเพื่อให้มีหลักฐานที่จะสนับสนุนการยอมรับของทฤษฎีสตริงซึ่งทฤษฎีวงจรเห แต่ผมพูดถึงวงจรรูปแบบที่นี่เพราะมันแสดงให้เห็นความเป็นไปได้ของคำตอบหลักฐานที่ใช้ในการคำถามที่ว่าทำไมมีบางสิ่งบางอย่างและไม่ได้เป็นอะไร ตามรูปแบบที่ได้มีบางสิ่งบางอย่างเสมอคือBranes ซึ่งเป็นสาเหตุทางประวัติศาสตร์ของการดำรงอยู่ของจำนวนอนันต์ของจักรวาลรวมทั้งเรา คำอธิบายหลักของการดำรงอยู่ของสิ่งที่คุ้นเคยเช่นดวงอาทิตย์ดาวเคราะห์และสมาชิกของสายพันธุ์ของเราเองเป็นประวัติศาสตร์ของบิ๊กแบงของจักรวาลของเราที่เกิดขึ้นผ่านกลไกbrane ที่ Steinhardt ทูรอคและนำเสนอ บางทีจักรวาลวงจรไม่ได้เป็นอารมณ์ที่น่าพอใจเพราะมันยืนห่างไกลจากการให้ชนิดของความมั่นใจใด ๆ เกี่ยวกับความหมายของจักรวาลและสถานที่ของเราอยู่ในนั้น แต่มันอาจเป็น cognitively ที่น่าพอใจเพราะมีกลไกnonmysterious โดยที่จักรวาลของเราจะได้มาเป็น ถ้าฉันสักวันหนึ่งเขียนสองฉบับหนังสือเล่มนี้ผมหวังว่ามันจะมีส่วนบทที่เรียกว่า "Branes และความหมายของชีวิต." การ Steinhardt และทูรอคปฏิเสธหลักการมานุษยวิทยาที่นิยมตามที่ซับซ้อนของจักรวาลจะเชื่อมต่อกับเราความสามารถในการอยู่ในฐานะผู้สังเกตการณ์เช่นถ้าจักรวาลถูกอย่างใดปรับการผลิตมนุษย์ พวกเขาให้ว่ากฎหมายทางกายภาพและเงื่อนไขที่ควบคุมจักรวาลจะต้องเข้ากันได้กับความจริงที่ว่ามีชีวิตอยู่แต่ความเป็นจริงนี้บอกเราว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับต้นกำเนิดของกฎหมายเหล่านั้นและเงื่อนไข นักฟิสิกส์บางคนแนะนำว่าโลกของเราอยู่ในจักรวาลที่ผิดปกติออกของลิขสิทธิ์ของความเป็นไป, ปรับละเอียดเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตที่จะพัฒนาขึ้น ในทางตรงกันข้ามวงจรรูปแบบเห็นจักรวาลของเราเป็นที่เกิดจากกลไกทางกายภาพไม่ได้ความคิดนามธรรมเช่นการปรับค่าลิขสิทธิ์และปรับให้สนับสนุนการใช้ชีวิต. ผมเห็นหลักการมานุษยวิทยายังพยายามที่จะทำการปฏิวัติ Ptolemaic เล็งที่จะนำความคิดของมนุษย์กลับที่เป็นศูนย์กลางของความเป็นจริง ความพยายามนี้จะไม่ประสบความสำเร็จมากกว่าหลายรุ่นก่อนรวมทั้งทฤษฎีของคานท์ของความรู้ปรากฏการณ์ของ Husserl เวทย์มนต์พุทธยุคใหม่จิตวิญญาณปรารถนาลัทธิหลังสมัยใหม่, การป้องกัน Wittgensteinian ของแนวความคิดในชีวิตประจำวันและการตีความสติ-based ของกลศาสตร์ควอนตั ปฏิเสธความเพ้อฝันและธรรมชาติของคู่เราต้องเข้าใจข้อมูลเชิงลึกของฟิสิกส์ชีววิทยาและประสาทที่จิตใจของเราเป็นเพียงกระบวนการทางกายภาพอื่นในจักรวาลอันกว้างใหญ่ ทฤษฎีวงจรแสดงให้เห็นว่าจักรวาลนี้อาจจะได้เข้ามาในการดำรงอยู่ผ่านกลไกทางกายภาพโดยไม่สร้างความมั่นใจปลอมเกี่ยวกับศูนย์กลางของความคิดของมนุษย์ที่จะเป็นจริง เพียง แต่ในช่วงไม่กี่แสนปีที่ผ่านมาจากหลายพันล้านปีที่ผ่านมาว่าจักรวาลมีชีวิตอยู่ได้ในจิตใจของมนุษย์รับรอบในการตีความความเป็นจริง เรามีวิธีการที่เคยทราบว่าชนิดอื่น ๆ ของจิตใจการพัฒนาในรอบก่อนหน้านี้ไม่มีการขยายตัวก่อนที่จักรวาลของเราถูกสร้างขึ้นหรือไม่ว่าชนิดใหม่จะมีวิวัฒนาการในรอบอนาคตล้านล้านปีนับจากนี้. อนาคตของภูมิปัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไม มีอะไร และไม่ได้อะไรเลย
ย่อมมีหนึ่งหลัก คำถามที่ผมยังไม่ได้ตอบ หนึ่งกลางปัญหาที่
วิธีการดจะอยู่ที่ ทำไมอะไรๆอยู่เลย หลักฐานที่สนับสนุนทฤษฎีแหล่งกำเนิด
มากว่า จักรวาลเกิดจากร้อนหนาแน่นสภาพประมาณสิบสี่
พันล้านปีก่อน ในบิ๊กแบง ที่ทำให้เวลาและพื้นที่แต่ว่า พวกบิ๊กแบงมา ?
ไม่กี่คนการศึกษาตอนนี้ซื้อคัมภีร์ภาพว่าโลกถูกสร้างขึ้นเพียงหกพันปี
มาแล้ว แต่ยังคงมีการอุทธรณ์เพื่อความคิดที่ว่าพระเจ้าทรงสร้างบิ๊กแบงและจึงสร้าง
จักรวาล ปัญหากับมุมมองนี้จะเปรอะเปื้อนได้ง่าย เช่นว่า การ nonmaterial จัดการ
สร้างสสารและพลังงานแต่มันมีบางอย่างที่น่าพอใจมากขึ้นเกี่ยวกับแนวคิดของผู้สร้างมากกว่า
ความคิดของจักรวาลของเราเพียง popping ขึ้นผ่านบางชนิดของลึกลับควอนตัม
ความผันผวน เทววิทยายังดูเหมือนจะอธิบายมากกว่าเวทมนตร์
เมื่อเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม ทางเลือกทั้งศาสนาและเวทมนตร์ได้ถูกเสนอโดยสอง
โดดเด่น นักฟิสิกส์ พอล สไตน์ฮาดต์และ Neil Turok .พวกเขาได้พัฒนาทฤษฎีของจักรวาลใหม่
วัฏจักรซึ่งจักรวาลของเรามาเป็นชาติเพราะการปะทะกันระหว่างสองวัตถุเรียกว่าทำซ้ำ
แปลก branes . รูปแบบวงจรจะขึ้นอยู่กับผู้นำ
แนวทางฟิสิกส์ ทฤษฎีพื้นฐาน ซึ่งประกอบด้วย
เรื่องสั่นstringlike วัตถุปฏิบัติการในมิติกว่าหนึ่งกาล และสามคนที่เชิงพื้นที่ที่คุ้นเคย
จากประสบการณ์ในชีวิตประจำวันของเรา เป็นเบรน ( สั้นสำหรับ " เมมเบรน " ) คือพื้นผิวหลายมิติที่สามารถ
ย้าย , ยืด , เส้นโค้ง , และชนกับองค์ประกอบที่คล้ายคลึงกัน ตามสไตน์ฮาดต์กับ Turok ของเรา
จักรวาลเริ่มมีการใช้ความรุนแรงจากรัฐสูงความหนาแน่นความหนาแน่นมาก
รัฐประกอบด้วยพลาสมาร้อนนั่นคือ บิ๊กแบง พลังงานที่ผลิตได้จะในที่สุด
ผุ นำกลับไปมากกว่าล้านปีหรือดังนั้น รัฐซึ่งเป็นเบรนชนสามารถผลิต
อีกบิ๊กแบงกับ repetitions ที่ช่วงเวลาปกติตลอดประวัติศาสตร์คอสมิก