The two parties reached a ceasefire

The two parties reached a ceasefire agreement just days before President Arroyo's July 2009 visit to Washington, however, ending a year of intense fighting in central Mindanao, and laying the groundwork for a full resuscitation of peace talks. The ceasefire enabled thousands of internally displaced persons (IDPs) to return to their homes. By 2010 the MILF was increasingly concerned about the government's ability to negotiate an interim peace agreement because of its poor leadership and "phobic" unwillingness to acknowledge points from the defunct 2008 territorial agreement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองฝ่ายเป็นหยิงข้อตกลงเพียงวันก่อนพูดถึงประธานาธิบดีอาร์โรโย่ 2009 กรกฎาคมเยือนวอชิงตัน อย่างไรก็ตาม ปีรุนแรงต่อสู้ในมินดาเนากลาง และวางส่วนการ resuscitation เต็มสันติภาพสิ้นสุดแล้ว หยิงเปิดใช้งานหลายพันคน displaced ภายใน (IDPs) กลับบ้าน 2010 MILF ถูกมากห่วงใยของรัฐบาลความสามารถในการเจรจาข้อตกลงสันติภาพชั่วคราวเนื่องจากเป็นผู้นำที่ดีความ unwillingness "phobic" เพื่อรับทราบคะแนนจากข้อตกลงดินแดน 2008 defunct

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองฝ่ายบรรลุข้อตกลงหยุดยิงเพียงไม่กี่วันก่อนที่ประธานาธิบดีอาร์โรโยกรกฎาคม 2009 ไปเยือนวอชิงตัน แต่สิ้นสุดปีของการต่อสู้ที่รุนแรงในภาคกลางของเกาะมินดาเนาและการวางรากฐานสำหรับการช่วยชีวิตเต็มรูปแบบของการเจรจาสันติภาพ การรบที่เปิดใช้งานหลายพันคนพลัดถิ่นภายในประเทศ (IDPs) เพื่อกลับไปบ้านของพวกเขา โดยปี 2010 MILF เป็นกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับความสามารถของรัฐบาลที่จะเจรจาต่อรองข้อตกลงสันติภาพระหว่างกาลเพราะของความเป็นผู้นำที่น่าสงสารและ "ขี้" ไม่เต็มใจที่จะรับทราบคะแนนจากการหมดอายุสัญญาดินแดน 2008

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งสองฝ่ายถึงข้อตกลงหยุดยิง เพียงไม่กี่วันก่อนที่ประธานาธิบดีอาร์โรโยกรกฎาคม 2009 เยือนวอชิงตัน แต่จบปีเข้มสู้กลางมินดาเนา และการวางรากฐานสำหรับการช่วยชีวิตเต็มรูปแบบของการเจรจาสันติภาพ รบช่วยนับพันของผู้พลัดถิ่นภายใน ( พ. ) เพื่อกลับไปยังบ้านของพวกเขาโดย 2010 MILF ได้รับความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับความสามารถของรัฐบาลที่จะเจรจาข้อตกลงสันติภาพชั่วคราวเพราะมีความเป็นผู้นำที่ไม่ดีและ " ของ " ไม่เต็มใจที่จะยอมรับจุดจากงาน 2008 ดินแดนข้อตกลง