Americans love shrimp! It’s estimat

Americans love shrimp! It’s estimated that the average American eats 4.1 pounds of it every year, but you might want to think twice next time you pick up a bag of frozen shrimp at the grocery store. It turns out that the process of getting shrimp into those convenient frozen packages wreaks havoc on the environment. Farmed shrimp are pumped with chemicals that end up in people’s bodies, and shrimp cultivation can render huge swathes of the sea into barren wastelands for decades. Wild shrimp aren’t any better, as harvesting them kills droves of other sea animals in the process.






Farmed shrimp are raised in pools on the coast, where the tide can refresh the water and carry waste out to the sea. But according to Treehugger, these ponds are rife with massive amounts of chemicals including superphosphate and diesel. In addition to that hideous cocktail, the shrimp are exposed to even more chemicals. Pesticides, antibiotics, sodium tripolyphosphate, and borax are just a few of the toxins that get slathered over these sea bugs before people dive in with knives and forks. To make it worse, it’s estimated that nearly 40 percent of the world’s mangroves have been decimated in order to create these shrimp ponds, and those aren’t likely to recuperate any time soon: 5 square miles of mangrove is required to cultivate just a couple of pounds of shrimp, and after just a short decade of production, the area will be too toxic for use for another 40 to 50 years.

If you think that eating wild shrimp is the better/more ethical option, that’s a big “no” too. Deep-sea trawlers are used to harvest wild shrimp, and they’re not the only creatures that end up in trawling nets: up to 20 pounds of bycatch (aka unwanted species that end up netted by accident) such as sea turtles, rays, and sharks, are killed for every pound of shrimp. Try to wrap your head around that one. Some people estimate that the wild shrimp harvest is responsible for over 1/3 of the world’s bycatch, and with ocean species dwindling by the day, this method is pretty much the antithesis of sustainability.

With both farmed and wild shrimp in question, what kind of shrimp is good to eat? Unfortunately, there aren’t a lot of options. Some wild pink shrimp from Oregon and spot prawns from British Columbia are certified by the Marine Stewardship Council, but those aren’t exactly widely available. The best option, which is a tough one, is to just stop eating shrimp altogether.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อเมริกันรักกุ้ง คาดว่า อเมริกันเฉลี่ยกินปอนด์ 4.1 ของทุกปี แต่คุณอาจต้องการคิดสองครั้งถัดไปที่คุณหยิบถุงกุ้งแช่แข็งที่ร้านค้า มันจะออกว่า กระบวนการรับเข้ากุ้งแพน้ำแข็งสะดวกที่ wreaks ความเสียหายแก่สิ่งแวดล้อม กุ้ง farmed จะขุ่น มีสารเคมีที่ท้ายในร่างกายของคน และกุ้งเพาะปลูกสามารถทำ swathes ขนาดใหญ่ของทะเลเป็น wastelands แห้งแล้งสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ป่ากุ้งไม่ดี เป็นการเก็บเกี่ยวฆ่า droves ของสัตว์ทะเลอื่น ๆ ในกระบวนการ กุ้ง farmed จะยกในสระฝั่ง ที่น้ำสามารถฟื้นฟูน้ำและยกเสียออกไปในทะเล แต่ตาม Treehugger บ่อเหล่านี้จะ มีจำนวนสารเคมี superphosphate และเครื่องยนต์ดีเซลขนาดใหญ่ rife นอกจากนั้นค็อกเทล hideous กุ้งกำลังเผชิญกับสารเคมีมากขึ้น ยาฆ่าแมลง ยาปฏิชีวนะ โซเดียม tripolyphosphate และ borax ได้เพียงไม่กี่ของสารพิษที่ได้รับ slathered กว่าบักซีเหล่านี้ก่อนที่คนดำ ด้วยมีดและส้อม จะทำให้มันแย่ลง คาดที่เกือบร้อยละ 40 ของโลกโกรฟส์มีการ decimated เพื่อสร้างบ่อกุ้งเหล่านี้ และที่ไม่น่าจะพักฟื้นตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้: 5 ตารางไมล์ของป่าชายเลนต้องปลูกเพียงไม่กี่ปอนด์ของกุ้ง และหลังจากเพียงสั้น ๆ ทศวรรษผลิต พื้นที่จะเป็นพิษมากเกินไปสำหรับการใช้สำหรับอีก 40-50 ปีถ้าคุณคิดว่า ที่กิน กุ้งป่าเป็นจริยธรรมดีกว่า/ยิ่งตัว ที่มีขนาดใหญ่เกินไป "ไม่" ใช้อวนลึกเกี่ยวกุ้งป่า และพวกเขาไม่ได้สิ่งมีชีวิตเท่านั้นที่จบลงใน trawling มุ้ง: bycatch (aka ไม่สปีชีส์ที่ท้ายสุทธิ โดยบังเอิญ) ถึง 20 ปอนด์ เช่นเต่าทะเล รังสี ฉลาม ถูกฆ่าตายในทุกปอนด์กุ้ง พยายามตัดหัวหน้าสถาน บางคนประเมินว่า เก็บเกี่ยวกุ้งป่ารับผิดชอบกว่า 1/3 ของ bycatch ของโลก และโอเชี่ยนพันธุ์ dwindling ตามวัน วิธีการนี้จะสวยมากที่แอนติเธซิสอย่างยั่งยืนกุ้ง farmed และป่าคำถาม ชนิดของกุ้งคือกินดี อับ ไม่มากมาย บางกุ้งสีชมพูป่าจากโอเรกอนและกุ้งจุดจากบริติชโคลัมเบียมีรับรองจากสภาดูแลทะเล แต่ที่ไม่แน่นอนใช้ได้อย่างกว้างขวาง ตัวเลือกที่สุด ซึ่งเป็นหนึ่งในยาก จะเพียงแค่หยุดกินกุ้งทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวอเมริกันที่รักกุ้ง! ก็คาดว่าค่าเฉลี่ยของชาวอเมริกันกิน£ 4.1 ของมันทุกปี แต่คุณอาจต้องการที่จะคิดว่าครั้งต่อไปเป็นครั้งที่สองที่คุณรับถุงกุ้งแช่แข็งที่ร้านขายของชำ แต่กลับกลายเป็นว่าขั้นตอนการรับกุ้งแช่แข็งเข้าไปในแพคเกจที่สะดวกสบายเหล่านั้น wreaks ความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม กุ้งเพาะเลี้ยงจะสูบที่มีสารเคมีที่สิ้นสุดในร่างกายของผู้คนและการเลี้ยงกุ้งสามารถทำให้กอใหญ่ของทะเลให้เป็นดินแดนรกร้างหมันมานานหลายทศวรรษ กุ้งป่าใด ๆ ที่ไม่ดีขึ้นในขณะที่พวกเขาเก็บเกี่ยวฆ่าฝูงสัตว์ทะเลอื่น ๆ ในกระบวนการ. กุ้งเพาะเลี้ยงมีการเติบโตในสระว่ายน้ำบนชายฝั่งที่น้ำสามารถฟื้นฟูน้ำเสียและดำเนินการออกไปในทะเล แต่ตาม TreeHugger บ่อเหล่านี้จะอุดมไปด้วยจำนวนมหาศาลของสารเคมีรวมทั้ง superphosphate และดีเซล นอกจากนั้นน่าเกลียดค๊อกเทลกุ้งมีการสัมผัสกับสารเคมีมากยิ่งขึ้น สารกำจัดศัตรูพืช, ยาปฏิชีวนะ, ไตรโพลีฟอสเฟตโซเดียมและบอแรกซ์เป็นเพียงไม่กี่ของสารพิษที่ได้รับ slathered มากกว่าข้อบกพร่องทะเลเหล่านี้ก่อนที่คนดำน้ำในด้วยมีดและส้อม ที่จะทำให้มันแย่ลงก็คาดว่าเกือบร้อยละ 40 ของป่าชายเลนของโลกที่ได้รับการทำลายเพื่อสร้างเหล่านี้บ่อเลี้ยงกุ้งและผู้ที่ไม่ได้มีโอกาสที่จะฟื้นเร็ว ๆ นี้: 5 ตารางไมล์ของป่าชายเลนจะต้องปลูกฝังเพียงไม่กี่ ปอนด์ของกุ้งและหลังจากนั้นเพียงทศวรรษที่ผ่านมาในระยะสั้นของการผลิตพื้นที่จะเป็นพิษเกินไปสำหรับการใช้งานสำหรับอีก 40 ถึง 50 ปี. ถ้าคุณคิดว่าการกินกุ้งป่าที่ดีกว่าตัวเลือก / จริยธรรมมากขึ้นที่เป็นใหญ่ "ไม่" เกินไป trawlers ทะเลลึกจะใช้ในการเก็บเกี่ยวกุ้งป่าและพวกเขาไม่ได้สิ่งมีชีวิตเดียวที่สิ้นสุดในมุ้ง trawling: ได้ถึง 20 ปอนด์ของ bycatch (หรือที่รู้จักสายพันธุ์ที่ไม่พึงประสงค์ที่จบลงด้วยการหักจากอุบัติเหตุ) เช่นเต่าทะเลรังสี และฉลามถูกฆ่าตายสำหรับปอนด์กุ้งทุก พยายามที่จะตัดหัวของรอบที่หนึ่ง บางคนคาดว่าการเก็บเกี่ยวกุ้งเป็นผู้รับผิดชอบในป่ามานานกว่า 1/3 ของ bycatch ของโลกและมีสายพันธุ์ทะเลลดน้อยลงโดยวันที่วิธีการนี้จะสวยมากสิ่งที่ตรงกันข้ามของการพัฒนาอย่างยั่งยืน. มีทั้งทำไร่ไถนาและกุ้งป่าในคำถามชนิด กุ้งเป็นสิ่งที่ดีที่จะกิน? แต่น่าเสียดายที่มีไม่มากของตัวเลือก บางกุ้งสีชมพูป่าจากกุ้งโอเรกอนและจุดจากบริติชโคลัมเบียได้รับการรับรองจากทางทะเล Stewardship Council แต่เหล่านี้จะไม่สามารถใช้ได้อย่างกว้างขวางว่า เลือกที่ดีที่สุดซึ่งเป็นหนึ่งยากที่จะหยุดเพียงแค่กินกุ้งทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนอเมริกันชอบกุ้ง ! มันประมาณว่า ค่าเฉลี่ยของชาวอเมริกันกิน 4.1 ปอนด์ทุกปี แต่คุณอาจต้องการคิดสองครั้ง ครั้งต่อไปที่คุณเลือกถุงกุ้งแช่แข็งที่ร้านขายของชำ ปรากฎว่า กระบวนการของการกุ้งแช่แข็งในแพคเกจสะดวกทำความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม ฟาร์มกุ้ง สูบกับสารเคมีที่สิ้นสุดขึ้นในร่างกายของคนและการเพาะเลี้ยงกุ้งทะเลขนาดใหญ่สามารถให้เด่นชัดใน wastelands แห้งแล้งมานานหลายทศวรรษ กุ้งป่าไม่มีดี ขณะที่การเก็บเกี่ยวพวกเขาฆ่า droves ของสัตว์ทะเลอื่น ๆในกระบวนการ .






ฟาร์มกุ้งเลี้ยงในสระน้ำบนชายฝั่งที่น้ำสามารถทำให้น้ำและนำของเสียออกสู่ทะเล แต่ตามที่ ทรี กเกอร์ ,บ่อเหล่านี้ rife กับจำนวนมหาศาลของสารเคมีรวมทั้ง superphosphate และ ดีเซล นอกจากค็อกเทลน่าเกลียดว่า กุ้งจะเปิดเผยมากขึ้น สารเคมี ยาฆ่าแมลง ยาปฏิชีวนะ โซเดียมไตรโพลีฟอสเฟต และสารบอแรกซ์เป็นเพียงไม่กี่ของสารพิษที่ได้รับ slathered กว่าแมลงทะเล ก่อนดำน้ำด้วยมีดและส้อม ที่จะทำให้มันแย่ลงมันคือประมาณว่าเกือบร้อยละ 40 ของโลก ป่าชายเลนถูกทำลายเพื่อสร้างเหล่านี้ บ่อกุ้ง และผู้ที่ไม่ได้มีโอกาสที่จะฟื้นเร็วๆนี้ : 5 ตารางไมล์ของป่าชายเลนจะต้องฝึกฝน แค่ 2-3 ปอนด์ของกุ้ง และหลังจากเพียงไม่กี่ทศวรรษของการผลิต พื้นที่จะ พิษด้วยเพื่อใช้ต่ออีก 40 ถึง 50 ปี .

ถ้าคุณคิดว่ากุ้งกินป่าดีกว่า / จริยธรรมมากขึ้นตัวเลือกที่เป็น " ไม่มี " ด้วย อวนลากใต้ทะเลลึกที่ใช้เกี่ยวกุ้งป่า และพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่สิ้นสุดใน trawling ตาข่าย : 20 ปอนด์ bycatch ( aka ไม่พึงประสงค์ชนิดที่ท้ายหักจากอุบัติเหตุ เช่น เต่าทะเล , รังสี , และฉลามถูกฆ่าสำหรับทุกปอนด์ของกุ้งลองห่อหัว ประมาณนั้น บางคนประมาณการว่าผลผลิตกุ้งป่ารับผิดชอบมากกว่า 1 / 3 ของโลก bycatch และทะเลชนิดบางเบา โดยวัน วิธีนี้จะสวยมาก ตรงกันข้ามของความยั่งยืน .

มีทั้งสีสันและป่ากุ้งในคำถาม , ชนิดของกุ้งเป็นสิ่งที่ดีที่จะกิน แต่น่าเสียดายที่ไม่มีตัวเลือกมากมายบางป่าสีชมพูกุ้งจากโอเรกอนและกุ้งจุดจากบริติชโคลัมเบียได้รับการรับรองโดยสภาการจัดการทางทะเล แต่นั่น ไม่ใช่ใช้ได้อย่างกว้างขวาง . เลือกที่ดีที่สุดซึ่งเป็นหนึ่งยาก คือการ เลิกกินกุ้งทั้งหมด