trations 1.5 and 2 ml/l. These resu

trations 1.5 and 2 ml/l. These results are in agreement with Pandeyet al. (2003), who reported lemongrass oil activity against Candidaalbicans, Fusarium solani, and Clostridium spp., Salem (2011), whoconfirmed lemongrass inhibition of P. digitatum on orange fruit at2.5 ml/l, and Lopez-Reyes et al. (2013), who reported that the essen-tial oils from oregano, savory, and thyme at 1% controlled bothB. cinerea and Monilinia laxa. These essential oils showed similarresults on apricots, plums, and stone fruit and their antimicrobialactivity could be ascribed to the synergistic activity of their majorcomponents -pinene, p-cymene, carvacrol, and thymol. The maincomponent found in lemongrass oil was citral, which is a mixture oftwo isomers, geranial and neral, with significant antifungal activ-ity against postharvest pathogens (Wuryatmo et al., 2003). It hasbeen speculated about the mode of action for essential oils withoutphenolic groups as lemongrass oil. Knobloch et al. (1989) found thatthe plasmalemma of Aspergillus flavus in the presence of lemongrassessential oil at 1 ml/l was seen to be irregular. The marked action ofits terpenic alcohols may be attributed to the polarity of OH group,making them relatively soluble in water, and to the terpenoid moi-ety, which confers their lipophilic properties and thus the ability topenetrate the plasma membrane (Meincken et al., 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

trations 1.5 และ 2 ml/l ผลลัพธ์เหล่านี้จะยังคง Pandeyet al. (2003), ที่รายงานกิจกรรมน้ำมันตะไคร้กับ Candidaalbicans, Fusarium solani และโอเชื้อ Clostridium, Salem (2011) ยับยั้งตะไคร้ whoconfirmed P. digitatum บนผลไม้ส้ม at2.5 ml/l และโลเปซ Reyes et al. (2013), ที่รายงานว่า น้ำมันเอสเซน tial จากออริกาโน เผ็ด thyme 1% ควบคุม bothB cinerea และ Monilinia laxa น้ำมันหอมระเหยเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า similarresults บนแอปริค็อบ พลัม และผลไม้หิน และ antimicrobialactivity ของพวกเขาสามารถเป็น ascribed กิจกรรมพลังของ majorcomponents ของพวกเขา-pinene, p cymene คาร์วาครอล และ thymol การ Maincomponent ที่พบในน้ำมันตะไคร้เป็น citral ซึ่งเป็นการผสม oftwo isomers, geranial และ neral กับ ity อาการ activ สำคัญกับโรคหลังการเก็บเกี่ยว (Wuryatmo et al., 2003) จึงมีการคาดการณ์เกี่ยวกับวิธีการดำเนินการสำหรับกลุ่ม withoutphenolic น้ำมันหอมเป็นน้ำมันตะไคร้ Knobloch et al. (1989) พบว่า มีเห็น plasmalemma ของ Aspergillus flavus ในต่อหน้าของน้ำมัน lemongrassessential ที่ 1 ml/l จะไม่สม่ำเสมอ การดำเนินการทำเครื่องหมายของ alcohols ของ terpenic อาจเกิดจากขั้วของกลุ่ม OH ทำให้พวกเขาค่อนข้างละลายในน้ำ และ terpenoid อย-ety ที่ confers คุณสมบัติ lipophilic จึง topenetrate ความสามารถในการพลาสมาเมมเบรน (Meincken et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

trations 1.5 และ 2 มิลลิลิตร / ลิตร ผลเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับอัล Pandeyet (2003) ที่รายงานกิจกรรมน้ำมันตะไคร้กับ Candidaalbicans, Fusarium solani และ Clostridium spp. ซาเลม (2011) การยับยั้ง whoconfirmed ตะไคร้ของ digitatum พีผลไม้สีส้ม at2.5 มล. / ลิตรและโลเปซเรเยส, et al (2013) ที่รายงานว่าน้ำมัน essen-TIAL จากออริกาโน, อาหารคาวและโหระพาที่ 1% ควบคุม bothB ซีเนเรียและ Monilinia Laxa เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าน้ำมันหอมระเหย similarresults ในแอปริคอตพลัมและผลไม้หินและ antimicrobialactivity ของพวกเขาอาจจะมีการกำหนดกิจกรรมกันอย่างลงตัวของ majorcomponents ของพวกเขา -pinene, p-cymene, carvacrol และไทมอล maincomponent พบในน้ำมันตะไคร้เป็น Citral ซึ่งเป็นส่วนผสม oftwo สารอินทรีย์ที่ geranial และ neral กับเชื้อราอย่างมีนัยสำคัญ Activ-ity กับเชื้อโรคหลังการเก็บเกี่ยว (Wuryatmo et al., 2003) มัน hasbeen คาดการณ์เกี่ยวกับโหมดของการดำเนินการสำหรับน้ำมันหอมระเหย withoutphenolic กลุ่มน้ำมันตะไคร้ Knobloch et al, (1989) พบ plasmalemma thatthe ของเชื้อรา Aspergillus flavus ในการปรากฏตัวของน้ำมัน lemongrassessential วันที่ 1 มล. / ลิตรที่เห็นจะผิดปกติ การกระทำที่ทำเครื่องหมายไว้ ofits แอลกอฮอล์ terpenic อาจจะประกอบกับขั้วของกลุ่มโอที่ทำให้พวกเขาค่อนข้างละลายในน้ำและทาง terpenoid moi-ety ซึ่งฟาโรห์คุณสมบัติ lipophilic ของพวกเขาและทำให้ความสามารถใน topenetrate เมมเบรนพลาสม่า (Meincken et al., 2005)