นิทานอีสป กระต่ายกับเต่ามีกระต่ายตั

นิทานอีสป กระต่ายกับเต่า

มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งได้เร็วมาก จนหลงตัวเองว่าไม่มีใครวิ่งเร็วชนะตนได้ วันหนึ่งกระต่ายเห็นเต่าคลานต้วมเตี้ยม กระต่ายจึงหัวเราะเยาะเย้ยว่า “มัวแต่คลานต้วมเตี้ยมอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เต่ารู้สึกไม่พอใจที่กระต่ายพูดจาแบบนั้นใส่ตน จึงพูดว่า “กระต่ายหลงตัวเองอย่างเจ้า ไม่เห็นว่าจะเก่งตรงไหน ดีแต่โม้ไปวันวัน” กระต่ายผู้ทะนงในตนเองเห็นเต่าพูดจาอย่างนั้น จึงท้าวิ่งแข่งกับเต่า เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น กระต่ายวิ่งด้วยความเร็วสุดฝีเท้านำเต่าไปก่อน พอถึงกลางทางหันกลับไปมองข้างหลังไม่เห็นแม้แต่เงาของเต่า เจ้ากระต่ายจึงนั่งพักที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างทางจนเผลอหลับไป ส่วนเจ้าเต่ายังคงคลานต้วมเตี้ยมๆอย่างไม่ย่อท้อ เจ้ากระต่ายสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อเจ้าเต่าคลานจะถึงเส้นชัยแล้ว มันรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วหวังจะไล่ให้ทัน แต่ก็สายไปเสียแล้ว เพราะเต่าสามารถเอาชนะกระต่ายได้ในการวิ่งแข่งขัน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความประมาท นำมาซึ่งความล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิทานอีสป กระต่ายจึงหัวเราะเยาะเย้ยว่า ฮ่าฮ่าฮ่า " จึงพูดว่า "กระต่ายหลงตัวเองอย่างเจ้าไม่เห็นว่าจะเก่งตรงไหนดี แต่โม้ไปวันวัน" จึงท้าวิ่งแข่งกับเต่าเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น แต่ก็สายไปเสียแล้ว นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความประมาทนำมาซึ่งความล้มเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิทานอีสปกระต่ายกับเต่า

มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งได้เร็วมากจนหลงตัวเองว่าไม่มีใครวิ่งเร็วชนะตนได้วันหนึ่งกระต่ายเห็นเต่าคลานต้วมเตี้ยมกระต่ายจึงหัวเราะเยาะเย้ยว่า " มัวแต่คลานต้วมเตี้ยมอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงล่ะฮ่าฮ่าฮ่า "จึงพูดว่า " กระต่ายหลงตัวเองอย่างเจ้าไม่เห็นว่าจะเก่งตรงไหนดีแต่โม้ไปวันวัน " กระต่ายผู้ทะนงในตนเองเห็นเต่าพูดจาอย่างนั้นจึงท้าวิ่งแข่งกับเต่าเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นพอถึงกลางทางหันกลับไปมองข้างหลังไม่เห็นแม้แต่เงาของเต่าเจ้ากระต่ายจึงนั่งพักที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างทางจนเผลอหลับไปส่วนเจ้าเต่ายังคงคลานต้วมเตี้ยมๆอย่างไม่ย่อท้อมันรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วหวังจะไล่ให้ทันแต่ก็สายไปเสียแล้วเพราะเต่าสามารถเอาชนะกระต่ายได้ในการวิ่งแข่งขันนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความประมาทนำมาซึ่งความล้มเหลว