After the study ended in 1989, rese

After the study ended in 1989, researchers
conducted dozens of analyzes of the data. One
of the few points analysts agree on is that the
teacher’s assistants did not make any difference
to academic performance. Researchers
disagree about how long students have to be
in smaller classes to get a benefit, how big
that benefit is, when it becomes noticeable—
in other words, the collected findings have
yielded no consensus on the issues of real
interest to policymakers.
Jeremy Finn of the State University of
New York and Charles M. Achilles of Eastern
Michigan University found “an array of
benefits of small classes” in their review. Finn
calculated that students in the small classes
outperformed their counterparts in normalsized
classes by a fifth of a standard deviation,
and that this sizable jump in achievement
generally appeared by the first grade. Best of
all, this advantage seemed to persist into
upper elementary levels even after students
returned to larger classes. In order to appreciate
how big a difference there is in terms of a fifth
of a standard deviation, it is necessary to compare
two pupils first starting school who are as
average as it is possible to be statistically.
Both are in the 50th percentile, meaning that
half of the other pupils perform better than
those two and that half perform worse. One
student should be placed in a small class, and
the other in a normal-sized class. After a year,
the pupil in the small class will be in the 58th
percentile—in other words, the student will be
doing better than nearly 60% of his or her
peers—while the other student will still be
doing better than only 50%. Finn and Achilles
also found that the effect was stronger for
ethnic minority students, by a factor of two

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากศึกษาจบในปี 1989 นักวิจัยจำนวนมากดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูล หนึ่งจุดไม่กี่ นักวิเคราะห์ยอมรับว่า การครูผู้ช่วยไม่ทำให้ความแตกต่างการศึกษาประสิทธิภาพการทำงาน นักวิจัยไม่เห็นเกี่ยวกับระยะนักเรียนจะต้องในชั้นเรียนขนาดเล็กเพื่อได้รับประโยชน์ ใหญ่ว่า ประโยชน์คือ เมื่อเป็นที่เห็นได้ชัดซึ่งในคำอื่น ๆ รวบรวมผลการวิจัยได้ผลไม่มีฉันทามติในประเด็นของจริงดอกเบี้ยที่ผู้กำหนดนโยบายเจเรมีฟินน์ของมหาวิทยาลัยของรัฐนิวยอร์กและ Charles M. อคิลลีสของตะวันออกพบ "อาร์เรย์ของมหาวิทยาลัยมิชิแกนประโยชน์ของชั้นเรียนขนาดเล็ก"วิจารณ์ของเขา ฟินแลนด์คำนวณได้ว่านักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กคู่ของพวกเขาใน normalsized กรรมการเรียน โดยหนึ่งในห้าของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและที่ขนาดนี้กระโดดในความสำเร็จโดยทั่วไปจะปรากฏ โดยเกรดแรก ดีที่สุดของทั้งหมด สิ่งนี้ดูเหมือนจะ ยังคงอยู่ในชั้นประถมหลังจากนักเรียนกลับไปชั้นเรียนขนาดใหญ่ เพื่อชื่นชมมีความแตกต่างขนาดใหญ่ในแง่ของหนึ่งในห้าของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน จำเป็นต้องเปรียบเทียบสองนักเรียนแรกเริ่มโรงเรียนที่เป็นเฉลี่ยก็ได้ที่จะเป็นทางสถิติทั้งสองอยู่ในการหลกก หมายความ ว่าครึ่งหนึ่งของนักเรียนอื่น ๆ ทำงานได้ดีกว่าทั้งสองและครึ่งหนึ่งทำเลว หนึ่งนักเรียนควรจะอยู่ในชั้นเรียนขนาดเล็ก และอื่น ๆ ในชั้นเรียนปกติขนาดนี้ หลังจากปีนักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กจะอยู่ในที่ 58thเปอร์เซ็นต์ — ในคำอื่น ๆ นักเรียนจะทำได้ดีกว่าเกือบ 60% ของของเขาหรือเธอเพื่อน — ในขณะที่นักเรียนจะทำได้ดีกว่าเพียง 50% ฟินแลนด์และอคิลลีสนอกจากนี้ยัง พบว่า ผลความแข็งแรงขึ้นนักเรียนชนกลุ่มน้อย โดยปัจจัยที่สอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการศึกษาสิ้นสุดลงในปี 1989 นักวิจัย
ดำเนินการหลายสิบของการวิเคราะห์ข้อมูล หนึ่ง
ของจุดไม่กี่คนที่เห็นด้วยกับนักวิเคราะห์คือการที่
ผู้ช่วยของครูไม่ได้สร้างความแตกต่างใด ๆ
ในการปฏิบัติงานวิชาการ นักวิจัย
ไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับวิธีการที่นักเรียนยาวจะต้องมีการ
เรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กที่จะได้รับผลประโยชน์วิธีการใหญ่
ที่ได้รับประโยชน์คือเมื่อมันกลายเป็น noticeable-
ในคำอื่น ๆ ที่มีผลการวิจัยที่เก็บรวบรวมได้
ผลฉันทามติในเรื่องของความเป็นจริงไม่มี
ความสนใจที่จะกำหนดนโยบาย.
เจเรมีฟินน์ ของมหาวิทยาลัยแห่งรัฐ
นิวยอร์กและชาร์ลส์เอ็มจุดอ่อนทางตะวันออกของ
มหาวิทยาลัยมิชิแกนพบว่า "อาร์เรย์ของ
ประโยชน์ของชั้นเรียนขนาดเล็ก" ในความคิดเห็นของพวกเขา ฟินน์
คำนวณว่านักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็ก
ประสิทธิภาพสูงกว่าคู่ของพวกเขาใน normalsized
เรียนโดยหนึ่งในห้าของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
และที่นี้กระโดดขนาดใหญ่ในความสำเร็จที่
ปรากฏโดยชั้นแรกโดยทั่วไป ที่ดีที่สุดของ
ทั้งหมดได้เปรียบนี้ดูเหมือนจะยังคงมีอยู่เข้าไปใน
ระดับประถมศึกษาตอนบนแม้หลังจากที่นักเรียน
กลับไปเรียนที่มีขนาดใหญ่ ในการสั่งซื้อที่จะชื่นชม
ว่าใหญ่แตกต่างที่มีอยู่ในแง่ของห้า
ของค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานก็เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเปรียบเทียบ
นักเรียนทั้งสองคนแรกที่เริ่มเข้าโรงเรียนที่มี
ค่าเฉลี่ยที่มันเป็นไปได้ที่จะเป็นทางสถิติ.
ทั้งสองอยู่ในร้อยละ 50 มีความหมาย ว่า
ครึ่งหนึ่งของนักเรียนคนอื่น ๆ ทำงานได้ดีกว่า
ทั้งสองครึ่งที่ทำงานแย่ลง หนึ่ง
นักเรียนควรจะวางอยู่ในชั้นเรียนขนาดเล็กและ
อื่น ๆ ในชั้นเรียนขนาดปกติ หลังจากปี
นักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กจะอยู่ใน 58
เปอร์เซ็นต์ในคำอื่น ๆ ที่นักเรียนจะ
ทำดีกว่าเกือบ 60% ของเขาหรือเธอ
คนรอบข้างในขณะที่นักเรียนคนอื่น ๆ จะยังคง
ทำดีกว่าเพียง 50% . ฟินน์และจุดอ่อน
ยังพบว่าผลที่ออกมาเป็นที่แข็งแกร่งสำหรับ
นักเรียนชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์โดยปัจจัยที่สอง