When all the work was finished and

When all the work was finished and KangYoon bade farewell to everyone, the sky was already dark. It was summer, and the sunset was late. It was only until now could everyone leave work on their cars with exhausted bodies.
KangYoon left his office after everyone left. He thought that a team leader should be a role model so he was putting this into practice.

“Huh? Ahjussi?”

KangYoon was going past one of the convenience stores near the company when he heard a voice calling him. When he turned around, it was Jung MinAh, who showed her thin, bare legs while wearing hotpants.

“You Jung MinAh?”
“What the heck is ‘You Jung MinAh’? If it’s Jung MinAh, then it’s Jung MinAh and if it’s MinAh, then it’s MinAh. You Jung MinAh? Ayy.”

MinAh was quite daring even while waving. However, KangYoon knew very well that this was her own style. He went up to her and sat down next to her.[3]

“Training should have ended ages ago?”
“I did private training, pri~ vate~ trai~ ning~. What, you think I was smoking again?”
“I didn’t say anything. You got cold feet?”
“No?”

Jung MinAh’s unique trait of speech – one that complains a lot – was similar to a sharp girl in puberty. KangYoon found this kind of Jung MinAh cute. It was as if he was seeing a little sister that didn’t listen. He was always near HeeYoon, who was quiet and feeble, so when he saw the active and strong Jung MinAh, it was a new experience.

“Ok, I got it. So, did you practice a lot?”
“A lot… Well… So so?”
“Hey, that’s boring. You should do a lot since you’re in your prime.”
“Oh, I did a lot. It’s awkward for me to say that I did a lot with my own mouth, right? Anyway, I need to get back into the singers class… I can’t give up like this as you said, right? A woman must have face.”[4]

At the word face, KangYoon couldn’t help but laugh.

“Pfft, yeah, must have face alright. Work hard. Since you will definitely succeed that way.”

KangYoon tapped her shoulders and stood up, but she grabbed his arm.

“Ahjussi.”
“Why? Anything else you want to say?”
“Can I… really do it?”

She had strength one moment and none the next. KangYoon grabbed both of her shoulders, and spoke strongly to her, who seemed like she had a bipolar disorder.

“Of course. If it doesn’t turn out well here, then go to another place. Since it means that this place doesn’t have eyes for people.”
“……”
“I guarantee it. You will definitely become a great singer. Definitely.”

KangYoon put strength into his hands. He wanted to give her a strong confidence boost. In the ‘future’, KangYoon ‘knew’ she became a great singer, so he could say it confidently. Words with evidence have strength.

“… Ahjussi.”
“Yes?”
“It hurts.”
“Oh, sorry.”

Finally, KangYoon let go of her shoulders. At KangYoon, who was coughing since he was embarrassed by his actions, Jung MinAh spoke:

“Thanks, then and now… for believing in me…”
“I spoke what I felt. It’s an unbiased evaluation.”
“Hahaha. It feels good when you say that, you know? If I become big, then I will make you the #1 fan.”

“Yeah, yeah. Please become big. Okay?”

KangYoon tapped her back and ran to get on the bus that could be seen far away. Jung MinAh stood up to say something, but KangYoon had already ran fairly far.

‘Tch. I wanted to speak a bit more… Anyway… He’s cool, that ahjussi.’

Until that wide back disappeared, Jung MinAh couldn’t take her eyes off the direction that KangYoon disappeared to.

***

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเสร็จสิ้นการทำงาน และ KangYoon bade อำลาทุกคน ฟ้าแล้วเป็นสีเข้ม มันเป็นฤดูร้อน และพระอาทิตย์ก็สาย มันก็เท่านั้นจนถึงขณะนี้ สามารถทุกคนปล่อยให้ทำงานบนรถกับร่างกายที่เหน็ดเหนื่อยKangYoon ซ้ายสำนักงานของเขาหลังจากทุกคน เขาคิดว่า ผู้นำทีมควรเป็นแบบอย่างเพื่อให้เขาถูกวางนี้ไปสู่การปฏิบัติ"ฮะ Ahjussi "KangYoon กำลังจะผ่านร้านสะดวกซื้อใกล้บริษัทอย่างใดอย่างหนึ่งเมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกเขา เมื่อเขาหัน ก็จุ MinAh ที่แสดงให้เห็นว่าขาของเธอบาง เปลือยขณะสวม hotpants"คุณจุ MinAh"แบบบูรณาการคืออะไร 'คุณ Jung MinAh' ถ้าจุ MinAh แล้วก็จุ MinAh และถ้า MinAh แล้วมันเป็น MinAh คุณจุ MinAh Ayy"ค่อนข้างถูกกล้า MinAh แม้ขณะโบก อย่างไรก็ตาม KangYoon รู้ดีว่า นี่คือสไตล์ของเธอเอง เขาไปขึ้นกับเธอ และนั่งลงข้าง ๆ เธอ [3]"การฝึกอบรมควรได้สิ้นสุดอายุแล้ว""ผมทำการฝึกอบรมส่วนตัว pri ~ vate ~ trai ~ หนิง ~ อะไร คุณคิดว่า ฉันถูกสูบบุหรี่อีกครั้ง""ฉันไม่ได้พูดอะไร คุณมีการเท้าเย็น""ไม่ใช่หรือ"จุง MinAh วัฏจักรในการพูด –หนึ่งที่บ่นมาก – เป็นคล้ายสาวคมในวัยแรกรุ่น KangYoon พบ MinAh จังแบบนี้น่ารัก ว่า เขารับเป็นน้องสาวที่ฟังไม่ได้ เขาก็มักจะใกล้ HeeYoon ที่เงียบ และ เบา ดังนั้นเมื่อเขาเห็น MinAh จุงใช้งานอยู่ และแข็งแรง มันเป็นประสบการณ์ใหม่"ตกลง ได้หลาย ดังนั้น ไม่คุณปฏิบัติมาก""มาก... อีกทั้ง... ดังนั้นเช่นนั้น""เฮ้ ที่เป็นที่น่าเบื่อ คุณควรได้มากเนื่องจากคุณนายกของคุณ""โอ้ ฉันไม่มาก ก็ใจฉันบอกว่า ฉันไม่มาก ด้วยปากของตัวเอง ขวา อย่างไรก็ตาม ต้องได้รับกลับมาในระดับนักร้อง... ผมไม่สามารถให้ค่าเช่นนี้ตามที่คุณกล่าวว่า ขวา ผู้หญิงต้องมีใบหน้า" [4]ใบหน้า word, KangYoon ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ"Pfft ใช่ ต้องมีใบหน้าไม่เป็นไร ทำงานหนัก ตั้งแต่คุณจะแน่นอนสำเร็จด้วยวิธี"KangYoon เคาะไหล่ของเธอ และลุกขึ้นยืน แต่เธอคว้าแขนของเขา"Ahjussi""ทำไม สิ่งอื่นใดคุณต้องการพูดอะไร""อัณฑะจริง ๆ ทำได้"เธอมีแรงชั่วขณะหนึ่งและไม่มีต่อไป KangYoon คว้าไหล่ของเธอทั้งสอง และพูดขอเธอ ที่ดูเหมือนว่าเธอมีโรคสองขั้ว"อย่างแน่นอน ถ้ามันไม่เปิดออกดีที่นี่ แล้วไปสถานที่อื่น เพราะมันหมายความ ว่า สถานที่แห่งนี้ไม่มีตาสำหรับคน"“……”"ผมกล้ารับประกัน คุณจะกลายเป็นนักร้องที่ดีแน่นอน แน่นอน"KangYoon ใส่แรงเข้าไปในมือของเขา เขาอยากให้เธอมั่นเพิ่ม ในการ 'อนาคต' KangYoon 'รู้' เธอเป็นนักร้องที่ดี เพื่อให้เขาสามารถพูดได้อย่างมั่นใจ คำที่ มีหลักฐานมีความแข็งแรง“… Ahjussi""ใช่หรือไม่""มันเจ็บ""โอ้ ขออภัยด้วย"ในที่สุด KangYoon ปล่อยให้ไปของไหล่ของเธอ ที่ KangYoon ที่เป็นไอเนื่องจากเขาถูกตำกระทำ Jung MinAh พูด:"ขอบคุณ แล้ว และตอนนี้...เชื่อในฉัน. ... ""ฉันพูดรู้สึก เป็นการประเมินที่เป็นกลาง""Hahaha มันรู้สึกดีเมื่อคุณพูดว่า คุณทราบ ถ้าผมเป็นใหญ่ แล้วฉันจะทำให้คุณแฟน #1 ""ใช่ ใช่ เป็นใหญ่ โอเค"KangYoon เคาะเธอกลับ และวิ่งไปบนรถบัสที่สามารถเห็นได้ไกล Jung MinAh ลุกขึ้นพูดบางสิ่งบางอย่าง แต่ KangYoon ได้แล้ววิ่งค่อนข้างไกล' สำนักหักบัญชี อยากจะพูดเล็กน้อย... อย่างไรก็ตาม... เขาอยู่เย็น ที่ ahjussi .'จนกว่าที่กว้างกลับหายไป Jung MinAh ไม่ใช้ดวงตาของเธอปิดทิศทางที่ KangYoon หายไป***

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อทุกคนทำงานเสร็จแล้วก็สั่ง KangYoon อำลาให้กับทุกคนที่ฟ้ามืดอยู่แล้ว มันเป็นฤดูร้อนและพระอาทิตย์ตกก็สาย มันเป็นเพียงจนถึงขณะนี้ทุกคนสามารถออกจากการทำงานในรถของพวกเขากับร่างกายที่อ่อนล้า
KangYoon ออกจากสำนักงานของเขาหลังจากที่ทุกคนที่เหลือ เขาคิดว่าเป็นผู้นำทีมควรจะเป็นแบบอย่างที่ดีเพื่อให้เขาได้รับการวางนี้ไปสู่การปฏิบัติ

"ฮะ? ลุง? "

KangYoon กำลังจะผ่านมาหนึ่งในร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้กับ บริษัท เมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกเขาว่า เมื่อเขาหันไปรอบ ๆ ก็คือจุงมินอาซึ่งแสดงให้เห็นบางขาที่เปลือยเปล่าของเธอในขณะที่สวม hotpants

"คุณจุงมินอา?"
"ห่าคือ 'คุณจุงมินอา'? ถ้ามันจุงมินอาแล้วก็จุงมินอาและถ้ามินอาแล้วก็มินอา คุณจุงมินอา? Ayy. "

มินอาค่อนข้างกล้าหาญแม้ในขณะที่โบก อย่างไรก็ตาม KangYoon รู้ดีว่านี่คือสไตล์ของเธอเอง เขาได้ขึ้นไปของเธอและนั่งลงข้าง ๆ เธอ. [3]

"การฝึกอบรมควรจะได้จบทุกเพศทุกวัยที่ผ่านมา?"
"ผมไม่ฝึกอบรมภาคเอกชน, PRI ~ ~ vate Trai ~ ~ หนิง สิ่งที่คุณคิดว่าฉันได้รับการสูบบุหรี่อีกครั้ง? "
" ผมไม่ได้พูดอะไร คุณมีเท้าเย็น "?
" ไม่? "

จุงมินอาของลักษณะที่ไม่ซ้ำกันในการพูด - หนึ่งที่บ่นมาก - มีความคล้ายคลึงกับหญิงสาวที่คมชัดในวัยแรกรุ่น KangYoon พบชนิดของจุงมินอาน่ารักนี้ มันเป็นเหมือนกับว่าเขาได้เห็นน้องสาวคนเล็กที่ไม่ได้ฟัง เขามักจะอยู่ใกล้กับ HeeYoon ซึ่งเป็นที่เงียบสงบและอ่อนแอดังนั้นเมื่อเขาเห็นการใช้งานและความแข็งแกร่งจุงมินอามันเป็นประสบการณ์ใหม่

"โอเคเข้าใจแล้ว. ดังนั้นคุณไม่ปฏิบัติมาก? "
" มาก ... ดี ... ดังนั้นเพื่อ? "
" เฮ้ที่น่าเบื่อ คุณควรจะทำมากตั้งแต่คุณอยู่ในที่สำคัญของคุณ. "
" โอ้ฉันไม่มาก มันเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจสำหรับผมที่จะบอกว่าฉันไม่มากด้วยปากของตัวเองใช่มั้ย? อย่างไรก็ตามผมต้องการที่จะได้รับกลับเข้ามาในระดับนักร้อง ... ฉันไม่สามารถให้ได้เช่นนี้ที่คุณกล่าวว่าใช่มั้ย? ผู้หญิงต้องมีใบหน้า. "[4]

ที่ใบหน้าคำ KangYoon ไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ

"Pfft ใช่ต้องมีใบหน้าไม่เป็นไร ทำงานหนัก. เนื่องจากคุณจะประสบความสำเร็จแน่นอนวิธีที่. "

KangYoon เคาะไหล่ของเธอและลุกขึ้นยืน แต่เธอก็คว้าแขนของเขา

"ลุง."
"ทำไม? อะไรก็ได้ที่คุณต้องการที่จะพูด? "
" ฉันจะทำจริงๆ ... มันได้หรือไม่ "

เธอมีความแข็งแรงช่วงเวลาหนึ่งและไม่มีผู้ใดต่อไป KangYoon คว้าทั้งสองไหล่ของเธอและพูดกับเธออย่างยิ่งที่ดูเหมือนว่าเธอมีความผิดปกติของสองขั้ว

"แน่นอน. ถ้ามันไม่ได้เปิดออกมาได้ดีที่นี่แล้วไปยังสถานที่อื่น เพราะมันหมายความว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ได้มีตาสำหรับคน.
" " ...... "
" ผมรับประกันได้ว่า แน่นอนคุณจะเป็นนักร้องที่ดี แน่นอน. "

KangYoon ใส่ความแข็งแรงไปอยู่ในมือของเขา เขาต้องการที่จะให้เธอสร้างความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่ง ใน 'อนาคต' KangYoon 'รู้' เธอกลายเป็นนักร้องที่ดีเพื่อที่เขาจะบอกว่ามันมีความมั่นใจ คำที่มีหลักฐานที่มีความแข็งแรง

" ... ลุง."
"ใช่?"
"มันเจ็บ."
"โอ้ขอโทษ."

สุดท้าย KangYoon ปล่อยให้ไปของไหล่ของเธอ ที่ KangYoon ที่ถูกไอตั้งแต่เขาอายโดยการกระทำของเขาจุงมินอาพูด:

"ขอบคุณแล้วและตอนนี้ ... เชื่อในตัวฉัน ... "
"ผมพูดในสิ่งที่ผมรู้สึกว่า มันเป็นเรื่องการประเมินผลที่เป็นกลาง. "
" ฮ่า ๆ ๆ ๆ มันให้ความรู้สึกที่ดีเมื่อคุณบอกว่าคุณรู้หรือไม่ ถ้าฉันกลายเป็นใหญ่แล้วผมจะทำให้คุณเป็นแฟน # 1. "

" ใช่ใช่ กรุณากลายเป็นใหญ่ เอาล่ะ? "

KangYoon ทาบทามเธอกลับและวิ่งจะได้รับบนรถบัสที่สามารถมองเห็นได้ไกลออกไป จุงมินอาลุกขึ้นยืนพูดอะไรบางอย่าง แต่ KangYoon ได้วิ่งแล้วค่อนข้างไกล

'ชิ ผมอยากจะพูด ... อย่างไรก็ตาม ... เขาเย็นลุงที่มากขึ้นอีกนิด.

จนถึงที่กว้างกลับหายไปจุงมินอาไม่สามารถใช้สายตาของเธอออกไปทิศทางนั้น KangYoon หายไป

***