Cast of Characters (1 female and 2

Cast of Characters (1 female and 2 males)

LO: A woman in search of something.

KENT: A local citizen of Metropolis.

SIMON: A local store owner.

METROPOLIS MAN SCENE 1

Lo is standing by a Superman statue and/or Superman mural looking around at the surrounding town. Actors and even dogs in Superman costumes can walk through the scene to start the show if extras are available. She has a camera and takes random pictures from weird angles. Kent is about the only person not wearing something related to Superman and has been watching Lo. When she sits at a bench near the statue, she appears sad and stressed. Kent moves in.
Kent: Can I help you? You look a bit lost.
Lo: Is this Metropolis?
Kent: The one and only.
Lois: I imagined something much bigger.
Kent: Everyone does.
Lois: Looks more like Smallville.
Kent: Superman fan?
Lo: Not really.
Kent: That is a first. I bet you are the first person to visit this town who isn't a fan.
Lo: No other reason to come here?
Kent: Nope.
Lo: So is Superman really from here?
Kent: So they say... Never met him.. Well maybe I have.. Met a lot of guys dressed like him... But none of them raced bullets or trains. And nobody flew here. We don't have an airport.
Lo: Huh? Oh... Joke. (Does a courtesy laugh but it's not convincing)
Kent: My name's Kent by the way.
Lo: Kent? As in Clark Kent?
Kent: If you are a male and born in this town, there is a good chance you're named Clark or Kent.
Lo: Oh dear... That has to be weird in school.
Kent: Kal is gaining in popularity though.
Lo: Kal?
Kent: For Kal-El... Superman's real name.
Lo: Is it required in this town to know all Superman facts or are you just a nerd?
Kent: You can't help know this stuff here.. It's everywhere... Menu items, street names, constant puns in the newspaper...
Lo: Annoying?
Kent: Not really... It's kind of nice to have something that makes our town unique. Something special to call our own... DC comics even made it official on January 21, 1972. (he notices she isn't really listening and smiles) Boring you?
Lo: Kind of.
Kent: Can I ask your name?
Lo: People call me Lo.
Kent: Lo? Short for Lois?
Lo: Nope... That would too weird... although better than my real name... Lola.
Kent: It's a nice name.
Lo: If you say so.
Kent: So you're ok then? Need directions or anything?
Lo: This is where is I going.
Kent: But you're not a fan?
Lo: You bug all the tourists like this?
Kent: That's what we do in Metropolis... Bug tourists... Have to make sure that you're not some villain in disguise out to get Superman... (Lo looks away annoyed) Still not funny... I can take a hint... Have a good visit. (he slowly goes hoping she will stop him)
Lo: Sorry... I didn't mean to be a pain.
(Kent returns happily)
Kent: You've been traveling... That makes people tired. I understand.
Lo: I feel like an idiot.
Kent: Why? A lot of people think Metropolis should be bigger... In fact our founding fathers thought our town would be a city one day being situated on a major river near the junction of four states...
Lo: Enough history okay?

Kent: Sorry... got it... Back to you... Where were we?
Lo: Idiot.
Kent: That's right. I'm listening.
Lo: Thanks.
Kent: Anytime... So why you feeling bad?
Lo: I came here because of a dream.
Kent: Really?
Lo: I had this dream about Metropolis... It was more like a city but this statue... It's exactly the same.
Kent: You ever see pictures?
Lo: Never.
Kent: Wild... So why come see it?
Lo: Because of something that happened in my dream... Something that happened at this statue that was pretty wonderful. Something I'd really like more than anything.
Kent: What?
Lo: It will sound dumb.
Kent: Go ahead. You can tell me.
Lo: I fell in love.
Kent: Really? Under a Superman statue?
Lo: Under this statue.
Kent: You get a good look at the guy?
Lo: He had on a superman shirt.
Kent: Plenty of those around here.. I have one... Didn't wear it today though... I can go put it on.

Lo: Slow down there, Flash... I don't think you're the guy.
Kent: Oh...
Lo: It can't be the first guy I run in to... That's too lucky... Sorry to hurt your feelings but I don't feel it. The chemistry. The dream had a whole lot of chemistry. And an explosion. (she gets lost in thought)
Kent: No worries. Maybe I can help. Tell me more about the dream. Maybe I know the guy.
Lo: Not much more that I remember. Oh wait. He had on glasses too.
Kent: Glasses and Superman shirt. Anything else?

Lo: The other thing about the dream that was really odd was that I felt the urge to cash in my life savings too... Something told me I'd need it for this trip.
Kent: Your entire life savings. Is there... in your purse?
Lo: Everything I have is right here.
(They are quiet a minute. Kent is looking at her and she looks away shyly. Suddenly Kent grabs the purse and runs. Lo jumps up in shock)
Lo (cont.): Hey! Wait a minute! Wh... what?! No! This isn't right! I come to your stupid town and the first thing that happens is that I'm mugged? First guy I meet and he's a con man. Kent the con man. Ah! Why am I so stupid? Don't talk to strangers. (Yells at statue) Isn't that what you teach this kids, Superman? Well, I blew it. Blabbed to some random dude and he mugs me. Why did I follow a dream? I am an idiot. A stupid, dumb bubblehead.
(she plops down on a bench)

I'm always a victim. There's not enough heroes in this world. Not enough Supermans. Sure, there's bunches of you parading around in costumes, but there's not many real men of steel. Not any willing to take a bullet for me.
(she jumps up again)
And you know what?! My life savings was 50 bucks! How's that for irony? And my credit cards are maxed out! Ha! Jokes on you!
(plops down on bench again)
I just want my lucky key chain back.
(Simon, a guy in glasses and a zip up jacket, enters with her purse)
Simon: Is this your purse?
(Lo is so stunned she doesn't know what to say)
Simon: I didn't mean to go through your purse but I needed to find an ID or something. I found your driver's license. It looks a bit like you... but you're... you're prettier in person.
Lo: Thank you!
(she runs up and hugs him)
Simon: Tough day?
(she lets go of him and nods)
Lo: Very... how did you find it?
Simon: I tripped the guy who was running away with it.
Lo: You did?
Simon: Kind of an accident. I'm a bit of a klutz. But I wouldn't give it back once I got it. I've known Kent for a long time and when you see him at a purse, you know he's not headed to a superhero cross-dressing competition.
(Lo laughs)
Simon (cont.): You have a nice laugh.
Lo: I hate my laugh. I snort.
Simon: It's cute.
Lo: So, you from around here?
Simon: Kind of. I work at the SuperMuseum. I wasn't born here but I lived here for a while. I stumbled on this little town and fell in love with it. I kept coming back until I didn't leave again.
Lo: Something just kind of drew you here.
Simon: Give me Metropolis over Chicago any day.
Lo: Chicago sucks.
Simon: And blows.
(They laugh)
Simon (cont.): Want me to show you around?
Lo: Sure. I'd like that.
(She takes his arm)
Simon: We'll do the walking tour. I left my cape at home.
Lo: You wouldn't happen to have on a Superman t-shirt would you?
(He unzips his jacket and shows her)
Simon: I do. Why?
Lo: No reason.
(She has a big smile, takes his arm again and they exit happily ever after)
END OF SCRIPT

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โยนของตัวอักษร (1 หญิงและ 2 ชาย)หล่อ: ผู้หญิงค้นหาบางสิ่งบางอย่างKENT: เฉพาะพลเมืองของนครนั้นไซมอน: เจ้าร้านค้าท้องถิ่นฉากคนนคร 1หล่อ ยืน โดยรูปปั้นซูเปอร์แมนหรือซูเปอร์แมนภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ดูสถานที่รอบ ๆ เมือง นักแสดงและแม้แต่สุนัขในชุดซูเปอร์แมนสามารถเดินผ่านฉากการเริ่มต้นการแสดงถ้าพิเศษ เธอมีกล้อง และใช้รูปภาพแบบสุ่มจากมุมแปลก ๆ เคนท์คือคนเดียวที่ไม่สวมใส่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับซูเปอร์แมน และมีการดูหล่อ เมื่อเธออยู่ที่ม้านั่งใกล้รูปปั้น เธอแล้วเศร้า และเครียด ย้ายเคนท์ในKent: ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร คุณดูหายไปเล็กน้อยหล่อ: นี่คือนครKent: หนึ่ง และเท่านั้นกฎหมาย: ฉันจินตนาการสิ่งที่ยิ่งใหญ่Kent: ทุกคนไม่กฎหมาย: มีลักษณะเหมือนกลางKent: ซูเปอร์แมนแฟนหล่อ: จริง ๆ ไม่ Kent: นั่นคือเป็นครั้งแรก ฉันเดิมพันคุณเป็นคนแรกที่จะแวะเมืองนี้ที่ไม่ได้เป็นแฟนหล่อ: ไม่มีเหตุผลอื่น ๆ มาที่นี่Kent: Nopeหล่อ: ดังนั้นคือซูเปอร์แมนจริง ๆ จากที่นี่Kent: ดังนั้นพวกเขากล่าวว่า ... ไม่เคยได้พบเขา... ดีมี... พบของพวกแต่งตัวเหมือนเขา... แต่พวกเขาไม่มี raced สัญลักษณ์หรือรถไฟ และไม่มีใครบินนี่ เราไม่มีสนามบิน หล่อ: ฮะ โอ้... เล่น (ไม่สุภาพหัวเราะ แต่มันไม่มีหลอกลวง)Kent: เคนท์ฉันชื่อ โดยวิธีหล่อ: Kent ใน Clark KentKent: หากคุณเป็นเพศชาย และเกิดในเมืองนี้ มีโอกาสดี คุณจะตั้งชื่อคลาร์กหรือ Kentหล่อ: โอ้ รัก... ที่ได้จะแปลกในโรงเรียนKent: ซ็อคกำลังได้รับความนิยมแม้ว่าหล่อ: แคลKent: สำหรับแคลเอล... ชื่อจริงของซูเปอร์แมนหล่อ: มันเป็นนี้เพื่อทราบข้อเท็จจริงทั้งหมดของซูเปอร์แมน หรือเป็นเพียงเชยKent: คุณไม่สามารถช่วยให้รู้สิ่งนี้... มันเป็นทุก... รายการเมนู ชื่อถนน puns คงที่ในหนังสือพิมพ์...หล่อ: น่ารำคาญKent: ไม่จริง ๆ ... ชนิดของดีจะมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เมืองของเราไม่ซ้ำได้ สิ่งโทรศัพท์ของเราเอง... การ์ตูน DC แม้ทำอย่างเป็นทางการในวันที่ 21 มกราคม 1972 (เขาสังเกตพบว่า เธอไม่ได้จริง ๆ ฟัง และยิ้ม) เบื่อคุณหล่อ: ชนิดของKent: สามารถฉันถามชื่อของคุณหรือไม่หล่อ: คนโทรหาผมหล่อKent: หล่อ สั้นสำหรับกฎหมายหล่อ: Nope ... ที่จะแปลกเกินไป...แต่ดีกว่าของฉันชื่อจริง... LolaKent: มันเป็นชื่อที่ดีหล่อ: ถ้าคุณพูดอย่างนั้นKent: ดังนั้นคุณตกลงแล้ว ต้องการคำแนะนำหรืออะไรหล่อ: นี้คือที่ผมจะKent: แต่คุณไม่ได้เป็นแฟนหล่อ: คุณข้อบกพร่องนักท่องเที่ยวทั้งหมดเช่นนี้Kent: นั่นคือสิ่งที่เราทำในนคร... ปัญหานักท่องเที่ยว... ต้องแน่ใจว่า คุณไม่วายร้ายบางในปลอมออกไปซูเปอร์แมน... (หล่อ ลักษณะไปรำคาญ) ยังไม่ตลก... ฉันสามารถใช้คำแนะนำ... ได้ดีเยี่ยม (เขาช้าไปหวังว่า เธอจะหยุดเขา)หล่อ: ขออภัย... ผมไม่ได้หมายถึง จะ เจ็บ(Kent กลับอย่างมีความสุข)Kent: คุณได้เดินทาง... ที่ทำให้คนเหนื่อย ฉันเข้าใจหล่อ: ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนบ้าKent: Why? A lot of people think Metropolis should be bigger... In fact our founding fathers thought our town would be a city one day being situated on a major river near the junction of four states...Lo: Enough history okay?Kent: Sorry... got it... Back to you... Where were we?Lo: Idiot.Kent: That's right. I'm listening.Lo: Thanks.Kent: Anytime... So why you feeling bad?Lo: I came here because of a dream.Kent: Really?Lo: I had this dream about Metropolis... It was more like a city but this statue... It's exactly the same.Kent: You ever see pictures?Lo: Never. Kent: Wild... So why come see it?Lo: Because of something that happened in my dream... Something that happened at this statue that was pretty wonderful. Something I'd really like more than anything.Kent: What?Lo: It will sound dumb.Kent: Go ahead. You can tell me. Lo: I fell in love. Kent: Really? Under a Superman statue?Lo: Under this statue.Kent: You get a good look at the guy?Lo: He had on a superman shirt.Kent: Plenty of those around here.. I have one... Didn't wear it today though... I can go put it on.Lo: Slow down there, Flash... I don't think you're the guy.Kent: Oh... Lo: It can't be the first guy I run in to... That's too lucky... Sorry to hurt your feelings but I don't feel it. The chemistry. The dream had a whole lot of chemistry. And an explosion. (she gets lost in thought)Kent: No worries. Maybe I can help. Tell me more about the dream. Maybe I know the guy.Lo: Not much more that I remember. Oh wait. He had on glasses too. Kent: Glasses and Superman shirt. Anything else?Lo: The other thing about the dream that was really odd was that I felt the urge to cash in my life savings too... Something told me I'd need it for this trip. Kent: Your entire life savings. Is there... in your purse?Lo: Everything I have is right here. (They are quiet a minute. Kent is looking at her and she looks away shyly. Suddenly Kent grabs the purse and runs. Lo jumps up in shock)Lo (cont.): Hey! Wait a minute! Wh... what?! No! This isn't right! I come to your stupid town and the first thing that happens is that I'm mugged? First guy I meet and he's a con man. Kent the con man. Ah! Why am I so stupid? Don't talk to strangers. (Yells at statue) Isn't that what you teach this kids, Superman? Well, I blew it. Blabbed to some random dude and he mugs me. Why did I follow a dream? I am an idiot. A stupid, dumb bubblehead. (she plops down on a bench)I'm always a victim. There's not enough heroes in this world. Not enough Supermans. Sure, there's bunches of you parading around in costumes, but there's not many real men of steel. Not any willing to take a bullet for me. (she jumps up again)And you know what?! My life savings was 50 bucks! How's that for irony? And my credit cards are maxed out! Ha! Jokes on you! (plops down on bench again)I just want my lucky key chain back.(Simon, a guy in glasses and a zip up jacket, enters with her purse)
Simon: Is this your purse?
(Lo is so stunned she doesn't know what to say)
Simon: I didn't mean to go through your purse but I needed to find an ID or something. I found your driver's license. It looks a bit like you... but you're... you're prettier in person.
Lo: Thank you!
(she runs up and hugs him)
Simon: Tough day?
(she lets go of him and nods)
Lo: Very... how did you find it?
Simon: I tripped the guy who was running away with it.
Lo: You did?
Simon: Kind of an accident. I'm a bit of a klutz. But I wouldn't give it back once I got it. I've known Kent for a long time and when you see him at a purse, you know he's not headed to a superhero cross-dressing competition.
(Lo laughs)
Simon (cont.): You have a nice laugh.
Lo: I hate my laugh. I snort.
Simon: It's cute.
Lo: So, you from around here?
Simon: Kind of. I work at the SuperMuseum. I wasn't born here but I lived here for a while. I stumbled on this little town and fell in love with it. I kept coming back until I didn't leave again.
Lo: Something just kind of drew you here.
Simon: Give me Metropolis over Chicago any day.
Lo: Chicago sucks.
Simon: And blows.
(They laugh)
Simon (cont.): Want me to show you around?
Lo: Sure. I'd like that.
(She takes his arm)
Simon: We'll do the walking tour. I left my cape at home.
Lo: You wouldn't happen to have on a Superman t-shirt would you?
(He unzips his jacket and shows her)
Simon: I do. Why?
Lo: No reason.
(She has a big smile, takes his arm again and they exit happily ever after)
END OF SCRIPT

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โยนของตัวอักษร (1 หญิงและเพศชาย 2) LO: ผู้หญิงในการค้นหาของบางสิ่งบางอย่าง. KENT: พลเมืองในท้องถิ่นของมหานคร. SIMON. เจ้าของร้านค้าในพื้นที่กรุงเทพมหานคร MAN ซีน 1 Lo ยืนโดยรูปปั้นซูเปอร์แมนและ / หรือภาพจิตรกรรมฝาผนังของซูเปอร์แมน มองไปรอบ ๆ ที่เมืองโดยรอบ นักแสดงและแม้กระทั่งสุนัขในเครื่องแต่งกายซูเปอร์แมนสามารถเดินผ่านฉากเพื่อเริ่มการแสดงพิเศษถ้ามีอยู่ เธอมีกล้องถ่ายภาพและนำภาพสุ่มจากมุมที่แปลก เคนท์เป็นเรื่องเกี่ยวกับบุคคลเพียงคนเดียวไม่ได้สวมใส่สิ่งที่เกี่ยวข้องกับซูเปอร์แมนและได้รับการดู Lo เมื่อเธอนั่งอยู่ที่ม้านั่งใกล้กับรูปปั้นเธอปรากฏเศร้าและเครียด เคนท์ย้ายใน. เคนท์: ฉันสามารถช่วยคุณได้อย่างไร คุณดูบิตหายไป. ทองหล่อ: นี่คือมหานคร? เคนท์:. หนึ่งและมีเพียงลัวส์: ฉันคิดอะไรบางอย่างที่มีขนาดใหญ่มาก. เคนท์: ทุกคนไม่. ลัวส์: มีลักษณะเหมือน Smallville. เคนต์: แฟนซูเปอร์แมน? Lo: Not really. เคนท์ นั่นเป็นครั้งแรก ฉันเดิมพันที่คุณเป็นคนแรกที่ไปเยือนเมืองที่ไม่ได้เป็นแฟนนี้. ทองหล่อ: ไม่มีเหตุผลอื่นที่จะมาที่นี่? เคนท์: Nope. ทองหล่อ: เพื่อให้เป็นซูเปอร์แมนจริงๆจากที่นี่? เคนท์: ดังนั้นพวกเขาจึงบอกว่า ... ไม่เคยพบ เขา .. ดีบางทีฉันได้ .. พบจำนวนมากของคนแต่งตัวเหมือนเขา ... แต่ไม่มีของพวกเขาวิ่งกระสุนหรือรถไฟ และไม่มีใครบินที่นี่ เราไม่ได้มีสนามบิน. ทองหล่อ: อืมมม? โอ้ ... โจ๊ก (ไม่หัวเราะมารยาท แต่ไม่น่าเชื่อ) เคนต์: เคนท์ชื่อของฉันโดยวิธี. ทองหล่อ: เคนท์? ในขณะที่คลาร์กเคนท์? เคนท์: ถ้าคุณเป็นเพศชายและเกิดในเมืองนี้มีโอกาสที่ดีที่คุณกำลังตั้งชื่อคลาร์กเคนท์หรือ. ทองหล่อ: โอ้ที่รัก ... ที่จะต้องมีความแปลกอยู่ในโรงเรียน. เคนแคลเป็น . ได้รับความนิยมแม้ว่าLo: แคลเคนท์: สำหรับ Kal-El ... ชื่อของซูเปอร์แมนจริง. ทองหล่อ: มันจำเป็นต้องใช้ในเมืองที่จะทราบข้อเท็จจริงทั้งหมดนี้ซูเปอร์แมนหรือคุณเพียงแค่เบื่อ? เคนท์: คุณไม่สามารถช่วยให้รู้ว่า สิ่งนี้ที่นี่ .. มันทุกที่ ... รายการเมนูชื่อถนนเล่นอย่างต่อเนื่องในหนังสือพิมพ์ ... Lo: น่ารำคาญเคนท์: ไม่ได้จริงๆ ... มันเป็นชนิดของดีที่มีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เมืองของเราที่ไม่ซ้ำกัน บางสิ่งที่พิเศษที่จะเรียก ... ของเราเองการ์ตูนดีซีทำแม้มันอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 21 มกราคม 1972 (เขาสังเกตเห็นเธอไม่ได้ฟังจริงๆและยิ้ม) คุณน่าเบื่อ? Lo. ชนิดของเคนท์: ฉันสามารถถามชื่อของคุณ? Lo : คนโทรหาฉัน Lo. เคนท์: Lo? สั้นลัวส์? Lo: Nope ... ที่จะแปลกเกินไป ... แม้ว่าจะดีกว่าชื่อจริงของฉัน ... Lola. เคนท์: มันเป็นชื่อที่มีความสุข. ทองหล่อ: ถ้าคุณพูดอย่างนั้น. เคนท์: ดังนั้นคุณ ok แล้ว ? ต้องการทิศทางหรืออะไร? Lo. นี่คือที่ที่ผมไปเคนท์: แต่คุณไม่ได้เป็นแฟน? Lo: ข้อผิดพลาดคุณนักท่องเที่ยวทุกคนที่เป็นแบบนี้? เคนท์: นั่นคือสิ่งที่เราทำในมหานคร ... นักท่องเที่ยว Bug ... ต้องให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้คนร้ายบางส่วนในการปลอมตัวออกไปรับซูเปอร์แมน ... (Lo ดูรำคาญออกไป) ยังไม่ตลก ... ฉันสามารถใช้คำใบ้ ... มีการเยี่ยมชมที่ดี (เขาช้าไปหวังว่าเธอจะหยุดเขา) Lo: ขออภัย ... ผมไม่ได้หมายความว่าจะมีอาการปวด. (เคนท์กลับอย่างมีความสุข) เคนท์: คุณได้รับการเดินทาง ... นั่นทำให้คนเหนื่อย ฉันเข้าใจ. ทองหล่อ: ฉันรู้สึกเหมือนคนงี่เง่า. เคนท์: ทำไม? ผู้คนจำนวนมากคิดว่าควรจะเป็นมหานครที่ใหญ่กว่า ... ในความเป็นจริงบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของเราคิดว่าเมืองของเราจะเป็นเมืองที่วันหนึ่งถูกตั้งอยู่บนแม่น้ำสายหลักที่อยู่ใกล้แยกสี่รัฐ ... Lo: พอประวัติศาสตร์โอเคเคนท์: ขออภัย ... ได้มัน ... กลับไป ... คุณอยู่ที่ไหนเรา? Lo. โง่เคนท์: ที่เหมาะสม ฉันฟัง. ทองหล่อขอบคุณ. เคนท์: ทุกที่ทุกเวลา ... ดังนั้นทำไมคุณรู้สึกไม่ดี? Lo: ผมมาที่นี่เพราะความฝัน. เคนต์: จริงๆLo: ผมมีความฝันเกี่ยวกับมหานครนี้ ... มันเป็นเหมือน เมือง แต่รูปปั้นนี้ ... มันเหมือนกัน. เคนท์: คุณเคยเห็นภาพ? Lo: ไม่เคย. เคนท์: ป่า ... เหตุใดจึงต้องมาดูได้หรือไม่Lo: เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในความฝันของฉัน ... บางสิ่งบางอย่าง ที่เกิดขึ้นในรูปปั้นนี้ว่าเป็นสิ่งที่วิเศษสวย สิ่งที่ผมต้องการมากกว่าสิ่งใด. เคนท์: อะไรLo: มันจะเสียงใบ้. เคนท์: ไปข้างหน้า คุณสามารถบอกฉัน. ทองหล่อ: ฉันตกหลุมรัก. เคนท์: จริงเหรอ? ภายใต้รูปปั้นซูเปอร์แมน? Lo. ภายใต้รูปปั้นนี้เคนท์: คุณจะได้รับดูดีที่คนที่แต่งตัวประหลาด? Lo: เขามีต่อเสื้อซูเปอร์แมน. เคนท์: ความอุดมสมบูรณ์ของคนรอบข้างที่นี่ .. ฉันมีหนึ่ง ... ไม่ได้สวมใส่ วันนี้ แต่ ... ฉันสามารถไปวางไว้บน. ทองหล่อ: ช้าลงมีแฟลช ... ฉันไม่คิดว่าคุณผู้ชาย. เคนท์: โอ้ ... Lo: มันไม่สามารถเป็นคนแรก ผมทำงานใน ... นั่นเป็นโชคดีเกินไป ... ขออภัยที่จะทำร้ายความรู้สึกของคุณ แต่ผมไม่รู้สึกว่ามัน เคมี ความฝันที่มีเป็นจำนวนมากทั้งจากภาควิชาเคมี และการระเบิด (เธอได้รับหายไปในความคิด) เคนท์: ไม่ต้องกังวล บางทีฉันอาจจะสามารถช่วย บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับความฝัน บางทีฉันอาจจะรู้ว่าผู้ชายคน. ทองหล่อ: ไม่ ๆ อีกมากมายที่ผมจำได้ โอ้รอ เขามีแว่นตาเกินไป. เคนท์: แว่นตาและเสื้อซูเปอร์แมน ? สิ่งอื่นLo: สิ่งอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับความฝันที่แปลกจริงๆคือการที่ฉันรู้สึกกระตุ้นให้เงินสดในเงินฝากออมทรัพย์ชีวิตของฉันเกินไป ... บางสิ่งบางอย่างบอกฉันว่าฉันจะต้องใช้สำหรับการเดินทางครั้งนี้. เคนท์: เงินออมทั้งชีวิตของคุณ มี ... ในกระเป๋าเงินของคุณ? Lo. ทุกอย่างที่ฉันมีอยู่ที่นี่(... พวกเขามีความเงียบสงบนาทีเคนท์ที่กำลังมองหาของเธอและเธอมองออกไปอย่างอาย ๆ ทันใดนั้นเคนท์คว้ากระเป๋าวิ่งและกระโดดขึ้น Lo ในช็อต) Lo (ต่อ.): Hey! รอนาที! Wh ... สิ่งที่ ?! ไม่มี! นี้ไม่ได้เป็นที่ถูกต้อง! ฉันมาถึงเมืองโง่ของคุณและสิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือว่าฉันปล้น? ผู้ชายคนแรกที่ฉันได้พบและเขาเป็นนักโทษชาย เคนท์นักโทษชาย Ah! ฉันโง่ดังนั้นทำไม? ไม่ได้พูดคุยกับคนแปลกหน้า (ตะโกนใส่รูปปั้น) ไม่ได้ว่าสิ่งที่คุณสอนเด็ก ๆ นี้ซูเปอร์แมน? ดีฉันพัดมัน blabbed บางส่วนครับสุ่มและเขาแก้วฉัน ทำไมฉันถึงได้ทำตามความฝัน? ผมงี่เง่า โง่ Bubblehead ใบ้. (เธอ plops ลงบนม้านั่ง) ฉันมักจะตกเป็นเหยื่อ มีไม่มากพอที่วีรบุรุษในโลกนี้ ไม่เพียงพอ Supermans ตรวจสอบว่ามีการอัดแน่นของคุณควงไปรอบ ๆ ในเครื่องแต่งกาย แต่มีไม่ได้ผู้ชายที่แท้จริงมากของเหล็ก ไม่ได้ยินดีที่จะใช้กระสุนสำหรับฉัน. (เธอกระโดดขึ้นอีกครั้ง) และคุณรู้ว่าสิ่งที่ ?! เงินฝากออมทรัพย์ชีวิตของฉันคือ 50 เหรียญ! ว่าเป็นวิธีที่ประชด? และบัตรเครดิตของฉันจะ maxed ออก! ฮา! ! Jokes กับคุณ(plops ลงบนม้านั่งอีกครั้ง) ผมแค่อยากพวงกุญแจโชคดีของฉันกลับ. (ไซมอนเป็นคนในแก้วและแจ็คเก็ตซิปขึ้นเข้ากับกระเป๋าถือของเธอ) ไซมอน: นี่คือกระเป๋าเงินของคุณ? (Lo ใจหายดังนั้น เธอไม่ทราบว่าจะพูด) ไซมอน: ผมไม่ได้หมายความว่าจะไปผ่านกระเป๋าเงินของคุณ แต่ผมต้องการที่จะหาตัวประชาชนหรือบางสิ่งบางอย่าง ผมพบว่าใบอนุญาตขับรถของคุณ ดูเหมือนบิตเช่นคุณ ... แต่คุณ ... คุณสวยในคน. ทองหล่อ: ขอขอบคุณ! (เธอวิ่งขึ้นและกอดเขา) ไซมอน: วันที่ยากลำบาก(เธอให้ไปของเขาและพยักหน้า) Lo: มาก ... ไม่ว่าคุณจะพบมันได้หรือไม่ไซมอน: ผมสะดุดผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งไปกับมัน. ทองหล่อ: คุณไม่? ไซมอน: ชนิดของการเกิดอุบัติเหตุ ฉันบิตของชะมัด แต่ฉันจะไม่ให้มันกลับมาเมื่อผมได้รับมัน ผมรู้จักเคนท์เป็นเวลานานและเมื่อคุณเห็นเขาในกระเป๋าคุณรู้ว่าเขาไม่ได้มุ่งหน้าไปยังซูเปอร์แข่งขันข้ามแต่งตัว. (Lo หัวเราะ) ไซมอน (ต่อ.): คุณมีความสุขหัวเราะ. ทองหล่อ: ผม เกลียดเสียงหัวเราะของฉัน ฉัน snort. ไซมอน: มันน่ารัก. ทองหล่อ: ดังนั้นคุณจากทั่วนี่? ไซมอน: ชนิดของ ผมทำงานที่ SuperMuseum ผมไม่ได้เกิดที่นี่ แต่ผมอาศัยอยู่ที่นี่ในขณะที่ ฉัน stumbled นี้เมืองเล็ก ๆ และตกหลุมรักกับมัน ผมเก็บไว้กลับมาจนกว่าฉันจะไม่ได้ออกมาอีกครั้ง. ทองหล่อ: บางสิ่งบางอย่างเพียงแค่ชนิดของดึงคุณมาที่นี่. ไซมอน: ให้ฉันมหานครชิคาโกกว่าวันใด. Lo ชิคาโกดูด. ไซมอน: และพัด. (พวกเขาหัวเราะ) ไซมอน (ต่อ ): ต้องการให้ฉันไปแสดงรอบ? Lo: แน่นอน ฉันต้องการที่. (เธอใช้แขนของเขา) ไซมอน: เราจะทำเดินทัวร์ ผมออกจากเสื้อคลุมของฉันที่บ้าน. ทองหล่อ: คุณจะไม่เกิดขึ้นที่จะมีในเสื้อยืดซูเปอร์แมนที่คุณจะ(เขา unzips แจ็คเก็ตของเขาและแสดงให้เห็นว่าเธอ) ไซมอน: I do ทำไม? Lo: ไม่มีเหตุผล. (เธอมีรอยยิ้มขนาดใหญ่ใช้แขนของเขาอีกครั้งและพวกเขาออกอย่างมีความสุขหลังจากที่เคย) END ของสคริปต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โยนของตัวอักษร ( 1 หญิง 2 คน )

lo : ผู้หญิงในการค้นหาของบางอย่าง

เคนท์ : พลเมืองท้องถิ่นของกรุงเทพมหานคร .

ไซมอน : เป็นเจ้าของร้านท้องถิ่น

กรุงเทพมหานครชาย 1 ฉาก

หล่อยืนโดยซูเปอร์แมนซูเปอร์แมนจิตรกรรมฝาผนัง รูปปั้น และ / หรือ มองไปรอบ ๆที่ รอบๆเมือง นักแสดงและแม้กระทั่งสุนัขในชุดซุปเปอร์แมนสามารถเดินทะลุฉากที่จะเริ่มแสดง ถ้าพิเศษที่มีอยู่เธอมีกล้อง และใช้ภาพแบบสุ่มจากมุมที่แปลก เคนท์เป็นคนเดียวที่ไม่ได้ใส่อะไรที่เกี่ยวข้องกับซูเปอร์แมน และได้มองโล เมื่อเธอนั่งอยู่ที่ม้านั่งใกล้ รูปปั้น ดูเหมือนว่าเธอกำลังเศร้า และเครียด ย้ายเคนท์ในเคนท์ .
: ฉันสามารถช่วยให้คุณ ? คุณมองบิตสูญหาย .
lo : เป็นมหานครนี้
เคนท์ : หนึ่งเดียวเท่านั้น
ลูอิส : ผมนึกอะไรที่ใหญ่กว่า
เคนท์ : ทุกคน
ลูอิส : เหมือนสมอลล์วิลล์
เคนท์ : พัดลม ยอดมนุษย์
Lo : ไม่จริง
เคนท์ : นั่นเป็นครั้งแรก ฉันพนันได้เลยว่าคุณเป็นคนแรกที่จะเยี่ยมชมเมืองนี้ คนที่ไม่ใช่แฟนคลับ
lo : ไม่มีเหตุผลอื่นที่จะมาที่นี่

Lo เคนท์ : ไม่ค่ะ แล้วเป็นซุปเปอร์แมนจริงๆจากที่นี่ ?
เคนท์ : เขาบอกว่า . . . . . . . ไม่เคยเจอเขา . . . . . . . บางทีฉันก็ . . . . . . . เจอผู้ชายหลายคนแต่งตัวเหมือนเขา . . . . . . . แต่ไม่มีผู้ใดของพวกเขาวิ่งกระสุนหรือรถไฟและไม่มีใครมาที่นี่ เราไม่มีสนามบิน
Lo : หือ ? โอ้ . . . . . . . ตลก ( มันเป็นมารยาทหัวเราะแต่มันไม่มีข้อสงสัย )
เคนท์ : ผมชื่อ เคน โดยทาง
lo : เคนท์ ในขณะที่คลาร์ก เคนท์ หรือ
เคนท์ : ถ้าคุณเป็นเพศชาย และเกิดในเมืองนี้ มันเป็นโอกาสที่ดีที่คุณชื่อ คลาร์ก เคนท์ หรือ โล .
: โอ้ . . . . . . . ที่ได้จะแปลกในโรงเรียน
เคนท์ : Kal ที่ดึงดูดในความนิยมแม้ว่า .
lo : คาล ?
เคนท์ : คาลเอล . . . . . . .ชื่อจริงของซูเปอร์แมน .
Lo : มันต้องอยู่ในเมืองนี้เพื่อทราบข้อเท็จจริง ซูเปอร์แมน หรือคุณแค่เป็นโอตาคุ ?
เคนท์ : คุณไม่สามารถช่วยให้รู้สิ่งนี้มา . . . . . . . มันทุกที่ . . . . . . . รายการเมนูชื่อถนน คงปุนในหนังสือพิมพ์ . . . . . . .
lo : น่ารำคาญ
เคนท์ : ไม่ใช่ . . . . . . มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะมีบางอย่างที่ทำให้เมืองของเราที่ไม่ซ้ำกัน บางสิ่งที่พิเศษที่จะเรียกของเราเอง . . . . . . .หนังสือการ์ตูนดีซีทำให้มันอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 21 มกราคมปี 1972 . เขาสังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้จริง ๆฟังแล้วยิ้ม ) เบื่อคุณมั้ย ?
lo : ชนิดของ .
เคนท์ : ชื่ออะไรนะ
lo : คนอื่นเรียกฉันว่า โล
เคนท์ : lo สั้นสำหรับลูอิส
lo : เปล่า . . . . . . . มันแปลกเกินไป . . . . . . . แม้ว่ากว่าชื่อจริงของผม . . . . . . . โลล่า
เคนท์ : ชื่อเพราะดี
lo : ถ้าคุณพูดงั้น
เคนท์ : งั้นนายโอเคแล้ว ? ต้องการคำแนะนำหรืออะไร ?
lo :นี่คือที่ที่ผมจะไป
เคนท์ : แต่คุณไม่ได้เป็นแฟน ?
lo : คุณบั๊กทั้งหมดนักท่องเที่ยวแบบนี้
เคนท์ : นั่นคือสิ่งที่เราทำในคร . . . นักท่องเที่ยวแมลง . . . . . . . ต้องให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้มีคนร้ายปลอมตัวออกไปซุปเปอร์แมน . . . . . . . ( ลอดูไปรำคาญ ) ยังไม่ขำ . . . . . . . ฉันสามารถใช้คำแนะนำ . . . . . . . มีการเข้าชมที่ดี ( เขาช้าไป หวังว่าเธอจะหยุดเขา )
lo : ขอโทษ . . . . . . . ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เจ็บปวด
( )
เคนท์เคนท์อย่างมีความสุข ) : ลูกเดินทางมา . . . . . . . ที่ทำให้คนเบื่อ ผมเข้าใจ
โล : ผมรู้สึกเหมือนคนโง่
เคนท์ : ทำไม ? หลายคนคิดว่า กรุงเทพมหานครควรมีขนาดใหญ่ . . . . . . . ในความเป็นจริงบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของเราว่าเมืองของเราจะเป็นเมือง หนึ่ง วัน ถูกตั้งอยู่บนแม่น้ำใหญ่ใกล้แยกสี่รัฐ . . . . . . .
lo : ประวัติศาสตร์โอเคพอ

เคนท์ : ขอโทษนะ . . . . . . . แล้ว . . . . . . . กลับมาให้คุณ . . . . . . .เราอยู่ไหน ?

ว : ปัญญาอ่อน เคนท์ : ใช่แล้ว ผมฟังอยู่

ว : ขอบคุณ เคนท์ : ทุกที่ทุกเวลา . . . . . . . ทำไมคุณรู้สึกไม่ดีหรอ ?
lo : ฉันมาที่นี่ก็เพราะความฝัน
เคนท์ : จริงเหรอ ?
lo : ฉันมีความฝันเกี่ยวกับคร . . . มันเป็นเหมือนเมืองแต่รูปปั้นนี้ . . . . . . . เหมือนกันเลย คุณเคยเห็นภาพ
เคนท์ ?
lo : ไม่เคย
เคนท์ : ป่า . . . . . ทำไมต้องมาเจอมัน
lo : เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในความฝันของฉัน . . . . . . .. สิ่งที่เกิดขึ้นที่รูปปั้นที่สวยยอดเยี่ยม อะไรที่ฉันต้องการมากกว่าสิ่งอื่นใด
เคนท์ : อะไร ?
lo : จะเสียงโง่
เคนท์ : เอาเลย คุณสามารถบอกฉัน
lo : ฉันตกหลุมรัก
เคนท์ : จริงเหรอ ? ภายใต้รูปปั้นซูเปอร์แมน ?
Lo : ใต้รูปปั้นนี้ .
เคนท์ : คุณดูดีขึ้นนะ
lo : เขาใส่เสื้อเป็นซุปเปอร์แมน .
เคนท์ : มากมายที่นี่ . . . . . . . ฉันมีหนึ่ง . . . . . . .ไม่ได้สวมมัน แต่วันนี้ . . . . . . . ฉันสามารถไปใส่

lo : ชะลอตัวลงมี แฟลช . . . . . . . ผมไม่คิดว่าคุณเป็นผู้ชาย
เคนท์ : โอ้ . . . . . . .
lo : มันไม่ได้เป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันวิ่ง . . . . . . งั้นก็โชคดี . . . . . . . ขอโทษที่ทำร้ายความรู้สึกของคุณ แต่ฉันไม่รู้สึกถึงมัน เคมีที่เข้ากัน ฝันมีมากทั้งของเคมี และก็ระเบิด ( เธอหลงทางในความคิด )
เคนท์ : ไม่ต้องกังวล บางทีฉันอาจช่วยได้บอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับความฝัน บางทีฉันอาจจะรู้จักเขา
lo : ไม่มากที่ผมจำได้ โอ้ รอเดี๋ยว เขาใส่แว่นด้วย
เคนท์ : แว่นตาและเสื้อซุปเปอร์แมน . อะไรอีก ?

Lo : อีกเรื่องความฝันที่แปลกจริงๆ คือ ผมรู้สึกกระตุ้นที่จะเงินสดในบัญชีเงินฝากของผมด้วย . . . . . . . บางอย่างบอกฉันว่าฉันต้องการมันสำหรับการเดินทางนี้
เคนท์ : เงินออมของคุณ มี . . . . . . . ในกระเป๋าของคุณ
lo :ทุกอย่างที่ฉันต้องอยู่ตรงนี้
( พวกเขาเงียบสิ เคนมองเธอ และ เธอมองไปอย่างเคอะเขิน อยู่ดีๆเคนท์คว้ากระเป๋าและวิ่ง โล กระโดดขึ้นช็อค )
Lo ( ต่อ ) : เฮ้ ! เดี๋ยวก่อน ! อะ . . . . . . . อะไร ? ! ! ! ! ! ! ! นี่มันไม่ถูกต้อง ! ผมมาถึงเมืองที่งี่เง่า และสิ่งแรกที่เกิดขึ้นก็คือ ผมโดนปล้น ? ผู้ชายคนแรกที่ฉันเจอ และเขาเป็นนักต้มตุ๋น เคนท์และนักโทษ อ่า ! ทำไมฉันถึงโง่อย่างนี้ ?อย่าพูดกับคนแปลกหน้า ( ตะโกนใส่รูปปั้น ) นั้นไม่ใช่สิ่งที่คุณสอนเด็ก ซุปเปอร์แมน ฉันทำมันพัง โพล่งออกไปบางสุ่มเพื่อนเขาแก้วฉัน ทำไมผมทำตามความฝัน ฉันเป็นคนโง่จริงๆ โง่ โง่ บับเบิ้บเฮด .
( เธอ plops ลงบนม้านั่ง )

ฉันก็เป็นเหยื่อ ไม่มีวีรบุรุษเพียงพอในโลกนี้ supermans ไม่เพียงพอ แน่นอน มีพวงของคุณที่เดินไปมา ในชุดแต่ไม่มีชายจริงของเหล็ก ไม่เต็มใจที่จะรับกระสุนแทนฉัน ( เธอกระโดดขึ้นอีก )

และคุณรู้อะไรไหม ? ! ประหยัดชีวิต 50 เหรียญ ฟังดูประชด ? และบัตรเครดิตของฉันถูก maxed ออก ฮ่าๆๆๆ เรื่องเกี่ยวกับคุณ !
( plops ลงบนม้านั่งอีกครั้ง )
ฉันเพียงต้องการพวงกุญแจนำโชคของผมกลับมา .
( ไซม่อน ผู้ชายใส่แว่น และ รูดซิปเสื้อ ใส่กับกระเป๋าของเธอ )
ไซมอน : นี่กระเป๋าของคุณ
( โลก็อึ้งไม่รู้จะพูดอะไร )
ไซมอน : ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะไปผ่านกระเป๋าสตางค์ของคุณ แต่ฉันต้องการที่จะหา ID หรืออะไรบางอย่าง ฉันพบใบขับขี่ มันเหมือน คุณ . . . . . . . แต่เธอ . . . . . . คุณสวยกว่าในคน .
lo : ขอบคุณครับ
( เธอวิ่งขึ้นและกอดเขา )
ไซมอน : วันหนักๆ ?
( เธอปล่อยเขาและพยักหน้า )
หล่อมาก . . . . . . . แกเจอมันได้ยังไง ?
ไซมอน :ฉันสะดุดล้มคนที่หนีไปกับมัน
lo : คุณ ?
ไซมอน : ชนิดของอุบัติเหตุ ฉันบิตของเซ่อซ่า . แต่ผมจะไม่คืนมันเมื่อฉันได้รับมัน ผมรู้จัก เคนท์ เป็นเวลานาน และเมื่อเขาเห็นเธอที่กระเป๋า คุณก็รู้ เขาไม่ได้ไปซูเปอร์ฮีโร่ข้ามน้ำสลัดการแข่งขัน .
( โลหัวเราะ )
ไซมอน ( ต่อ ) : คุณมีหัวเราะดี
lo : ฉันเกลียดเสียงหัวเราะของข้า ฉันทำเสียงขึ้นจมูก .
ไซมอน : มันน่ารัก
Lo : ดังนั้นแถว ๆ นี้เหรอ ?
ไซมอน : ชนิดของ ผมทำงานที่ supermuseum . ฉันไม่ได้เกิดที่นี่ แต่ฉันอาศัยอยู่ที่นี่สักพัก ฉัน stumbled เมื่อนี้เมืองเล็ก ๆและตกหลุมรักกับมัน ผมกลับมาจนผมไม่ได้ไปอีกแล้ว
lo : บางอย่างก็ดึงเธอมา ให้ฉันมากกว่า
ไซมอนมหานครชิคาโกวัน .

ไซมอนโล : ชิคาโก ห่วยแตก และพัด

( หัวเราะ ) ไซมอน ( ต่อ ) :ต้องการให้ฉันแสดงให้คุณรอบ ?
lo : แน่ใจ ฉันก็ชอบอย่างนั้น .
( เธอใช้แขนของเขา )
ไซมอน : พวกเราจะเดินทัวร์ ฉันทิ้งงานไว้ที่บ้าน
lo : คุณจะไม่เกิดขึ้นจะเป็นซุปเปอร์แมนเสื้อยืดที่คุณจะ ?
( เขา unZIPs เสื้อของเขาและการแสดงของเธอ )
ไซมอน : ฉัน ทำไม ?
lo : ไม่มีเหตุผล .
( เธอยิ้มใหญ่ , ใช้แขนของเขาอีกครั้งและพวกเขาออกจากมีความสุข )
จบบท