Nearly all have forgotten that exce

Nearly all have forgotten that excessive debt was part of the problem in 1997. The only difference is that back then, the excessive debt was built up mainly by private companies - mostly financial institutions who raised cheap foreign loans to finance unproductive investment in areas like real estate. With the baht fixed at 25 to the dollar, all assumed they could finance their debt at the same foreign exchange rate for the foreseeable future. Thailand's short-term foreign debts, which had to be repaid within 12 months, remained at 65 per cent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกือบทั้งหมดได้ลืมว่า หนี้มากเกินไปเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาในปี 1997 ข้อแตกต่างได้ว่า กลับมาแล้ว หนี้สินมากเกินไปถูกสร้างขึ้น โดยบริษัทเอกชน - ส่วนใหญ่สถาบันการเงินที่ยกสินเชื่อต่างประเทศราคาประหยัดกับทางเงินการลงทุนในพื้นที่ต่าง ๆ เช่นอสังหาริมทรัพย์ก่อ กับเงินบาทคงที่ 25 เป็นเงินดอลลาร์ ทั้งหมดสันนิษฐานอาจเงินหนี้สินที่อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราเดียวกันสำหรับในอนาคตอันใกล้ ของประเทศไทยระยะสั้นต่างประเทศหนี้สิน ซึ่งมีบางส่วนได้ภายใน 12 เดือน ยังคงอยู่ที่ร้อยละ 65

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกือบทั้งหมดจะลืมว่าหนี้ที่มากเกินไปเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่เกิดขึ้นในปี 1997 แตกต่างเพียงว่ากลับมาแล้วหนี้ที่มากเกินไปถูกสร้างขึ้นโดยส่วนใหญ่ บริษัท เอกชน - ส่วนใหญ่สถาบันการเงินที่ยกเงินกู้ยืมต่างประเทศราคาถูกเพื่อเป็นเงินทุนในการลงทุนที่ไม่ก่อผลในพื้นที่เช่นจริง ที่ดิน ด้วยค่าเงินบาทคงที่ 25 ดอลล่าทั้งหมดสันนิษฐานว่าพวกเขาจะเป็นเงินทุนสำหรับหนี้ของพวกเขาในอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเหมือนกันในอนาคตอันใกล้ ของไทยในระยะสั้นหนี้ต่างประเทศซึ่งจะต้องมีการชำระคืนภายใน 12 เดือนยังคงอยู่ที่ร้อยละ 65

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบลืมว่าหนี้ที่มากเกินไปก็เป็นส่วนหนึ่งของปัญหาในปี 1997 ความแตกต่างเท่านั้นคือ ว่า ตอนนั้น หนี้ที่มากเกินไปจะถูกสร้างขึ้นส่วนใหญ่โดย บริษัท เอกชน - ส่วนใหญ่สถาบันการเงินที่เลี้ยงดูเงินกู้ต่างประเทศราคาถูกเพื่อการลงทุน ยอมรับในพื้นที่ เช่น อสังหาริมทรัพย์ กับบาทที่ 25 ดอลลาร์ทุกคนคิดว่าพวกเขาสามารถตราสารหนี้ที่อัตราแลกเปลี่ยนเดียวกันในอนาคตอันใกล้ ประเทศไทยของหนี้ต่างประเทศระยะสั้น ซึ่งต้องได้รับภายใน 12 เดือน อยู่ที่ร้อยละ 65 .