- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
In the current study the investigat
In the current study the investigator developed seven areas of focus. The sections included:
1. Contributing factors to medication errors.
2. Experiences with medication errors.
3. Barriers to reporting medication errors.
4. Factors increasing likelihood of reporting medication errors.
5. Communication of medication errors.
6. Helpfulness of medication administration technology.
7. Nurse demographics and characteristics.
In part one of the survey, questions A through M asked the participant to rate how important each individual factor is in contributing to medication errors. Factors that were included are: dose calculation, depth of medication knowledge, interruptions during the medication process, usefulness of policies and procedures related to medication administration, nursing workload, patient acuity, overtime hours per day and week, incomplete medication orders, lack of clinical expertise in the area one is working, newness to nursing practice, hostile or tense feelings during medication administration, and, lastly, a blank area to write in other barriers deemed important by the nurse which had not been included on the list.
Part two of the survey addressed nurses‟ experience with medication errors. The focus of questions A through C included: the number of medication errors made by the nurse or a colleague that resulted in harm to a patient over the past year, along with the number of medication errors committed over the past year that did not harm the patient. The last question in this section evaluated the number of medication errors that were reported in the past 12 months, those that caused harm to a patient, and the number of errors reported that did not cause harm.
Part three of the survey addressed nurses‟ perceptions regarding barriers to reporting medication errors. Statements A through I included: focus on the individual rather than the system, thinking colleagues will feel the nurse is incompetent, feeling the error is not important enough to report, fear of blame, finding reporting to be too detailed or time consuming, afraid of a reprimand, afraid of consequences, and feeling a near miss is not an error. A blank area was also included for the nurse to write in other barriers felt to be important to error reporting.
Part four included factors which might increase the likelihood of medication error reporting. Statements A through H included: violation of any of the “five rights” of medication administration, anonymous reporting process, safety of the patient has been compromised, benefits of reporting are identified by nurse, no fear of retaliation in the workplace, positive relationship with supervisor, and positive relationship with physicians the nurse works with on the unit. A blank area was included for the nurse to write in other important factors not identified in the statement list.
Part five included three statements associated with communication of medication errors. These were: reporting the medication error to the patient, reporting the error to a family member if appropriate, and use of medication error report cards for hospitals which are then published for the public to review.
Part six of the survey assessed how helpful nurses felt medication administration technology had been in decreasing medication errors. Technology included in questions A through D are: bar coded medication administration, computerized physician order entry, automated medication dispensing, and smart infusion pumps.
Lastly, section seven included nurse demographics and background characteristics. Question 1 through 17 included: gender, ethnic background, age, highest level of education, if national certification in a clinical specialty has been attained, years of clinical experience, time since attending pharmacology continuing education, how pharmacology was taught in the nurse‟s undergraduate program, work schedule, shift worked along with rotation of shift, time since mathematical skills have been formally tested, frequency of working over 12 hours in one day, if the nurse would feel safe being
cared for in the hospital in which she or he works, if nurse works in same practice setting, size of hospital, and type of unit or area where she or he works.
Most items on the survey were closed format, featuring Likert-type responses. All scales throughout the survey were bipolar, utilizing several responses which included: “Never to Always”, “Major Barrier to Not a Barrier”, “Highly Likely to Highly Unlikely”, “Strongly Agree to Strongly Disagree”, and “Very Helpful to Not Helpful at All”. In addition, numerous questions asked the respondent to check or circle an appropriate response. Several questions required the respondent to write in a numerical number. Lastly, several questions had the option of writing in an “other” option.
1. Contributing factors to medication errors.
2. Experiences with medication errors.
3. Barriers to reporting medication errors.
4. Factors increasing likelihood of reporting medication errors.
5. Communication of medication errors.
6. Helpfulness of medication administration technology.
7. Nurse demographics and characteristics.
In part one of the survey, questions A through M asked the participant to rate how important each individual factor is in contributing to medication errors. Factors that were included are: dose calculation, depth of medication knowledge, interruptions during the medication process, usefulness of policies and procedures related to medication administration, nursing workload, patient acuity, overtime hours per day and week, incomplete medication orders, lack of clinical expertise in the area one is working, newness to nursing practice, hostile or tense feelings during medication administration, and, lastly, a blank area to write in other barriers deemed important by the nurse which had not been included on the list.
Part two of the survey addressed nurses‟ experience with medication errors. The focus of questions A through C included: the number of medication errors made by the nurse or a colleague that resulted in harm to a patient over the past year, along with the number of medication errors committed over the past year that did not harm the patient. The last question in this section evaluated the number of medication errors that were reported in the past 12 months, those that caused harm to a patient, and the number of errors reported that did not cause harm.
Part three of the survey addressed nurses‟ perceptions regarding barriers to reporting medication errors. Statements A through I included: focus on the individual rather than the system, thinking colleagues will feel the nurse is incompetent, feeling the error is not important enough to report, fear of blame, finding reporting to be too detailed or time consuming, afraid of a reprimand, afraid of consequences, and feeling a near miss is not an error. A blank area was also included for the nurse to write in other barriers felt to be important to error reporting.
Part four included factors which might increase the likelihood of medication error reporting. Statements A through H included: violation of any of the “five rights” of medication administration, anonymous reporting process, safety of the patient has been compromised, benefits of reporting are identified by nurse, no fear of retaliation in the workplace, positive relationship with supervisor, and positive relationship with physicians the nurse works with on the unit. A blank area was included for the nurse to write in other important factors not identified in the statement list.
Part five included three statements associated with communication of medication errors. These were: reporting the medication error to the patient, reporting the error to a family member if appropriate, and use of medication error report cards for hospitals which are then published for the public to review.
Part six of the survey assessed how helpful nurses felt medication administration technology had been in decreasing medication errors. Technology included in questions A through D are: bar coded medication administration, computerized physician order entry, automated medication dispensing, and smart infusion pumps.
Lastly, section seven included nurse demographics and background characteristics. Question 1 through 17 included: gender, ethnic background, age, highest level of education, if national certification in a clinical specialty has been attained, years of clinical experience, time since attending pharmacology continuing education, how pharmacology was taught in the nurse‟s undergraduate program, work schedule, shift worked along with rotation of shift, time since mathematical skills have been formally tested, frequency of working over 12 hours in one day, if the nurse would feel safe being
cared for in the hospital in which she or he works, if nurse works in same practice setting, size of hospital, and type of unit or area where she or he works.
Most items on the survey were closed format, featuring Likert-type responses. All scales throughout the survey were bipolar, utilizing several responses which included: “Never to Always”, “Major Barrier to Not a Barrier”, “Highly Likely to Highly Unlikely”, “Strongly Agree to Strongly Disagree”, and “Very Helpful to Not Helpful at All”. In addition, numerous questions asked the respondent to check or circle an appropriate response. Several questions required the respondent to write in a numerical number. Lastly, several questions had the option of writing in an “other” option.
0/5000
ในการศึกษาปัจจุบัน เอกชนจะพัฒนาพื้นที่เจ็ดของโฟกัส ส่วนรวม:1. สนับสนุนปัจจัยให้ยาผิด2. ประสบการณ์ยาข้อผิดพลาด3. อุปสรรคการรายงานข้อผิดพลาดของยา4. ปัจจัยที่เพิ่มโอกาสของการรายงานข้อผิดพลาดของยา5. สื่อสารของยา6. ประโยชน์ของเทคโนโลยีการจัดการยา7. นมประชากรและลักษณะในส่วน หนึ่งของการสำรวจ คำถาม A ถึง M ถามผู้เข้าร่วมการจัดอันดับความสำคัญแต่ละปัจจัยแต่ละตัวอยู่ในเอื้อต่อการใช้ยาผิด ปัจจัยที่มีอยู่คือ: ยาคำนวณ ความลึกของความรู้ยา ขัดจังหวะระหว่างกระบวนการยา ประโยชน์ของนโยบายและกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการบริหารยา งานพยาบาล ผู้ป่วย acuity ชั่วโมงทำงานล่วงเวลาต่อวันและสัปดาห์ ใบสั่งยาไม่สมบูรณ์ ขาดความเชี่ยวชาญทางคลินิกในพื้นที่หนึ่งเป็นทำ ใหม่ฝึกพยาบาล ความรู้สึกเป็นศัตรู หรือตึงเครียดในระหว่างการบริหารยา และพื้นที่ว่างให้เขียนในอุปสรรคอื่น ๆ ถือว่าสำคัญ โดยพยาบาลที่ได้ไม่ได้รวมในรายการส่วนสองของแบบสำรวจส่งประสบการณ์ nurses‟ มีข้อผิดพลาดยา เน้นคำถาม A ถึง C รวม: จำนวนข้อผิดพลาดยาโดยพยาบาลหรือผู้ร่วมงานที่ทำให้เกิดอันตรายกับผู้ป่วยมากกว่าปีผ่านมา พร้อมกับหมายเลขข้อผิดพลาดยามุ่งมั่นมากกว่าปีผ่านมาที่ไม่เป็นอันตรายต่อผู้ป่วย คำถามสุดท้ายในส่วนนี้จำนวนของข้อผิดพลาดของยาที่มีรายงานในรอบ 12 เดือน ผู้ที่ทำให้เกิดอันตรายกับผู้ป่วย ประเมิน และรายงานจำนวนข้อผิดพลาดที่ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายส่วนสามของแบบสำรวจอยู่ nurses‟ การรับรู้เกี่ยวกับอุปสรรคการรายงานข้อผิดพลาดยา งบ A ผ่านฉันอยู่: เน้นตัวบุคคลมากกว่าระบบ เพื่อนร่วมงานความคิดจะรู้สึกพยาบาลคือไร้การความสามารถ การรู้สึกพลาดคือไม่สำคัญพอรายงาน ตำหนิ การค้นหารายงานมีรายละเอียดมากเกินไป หรือใช้เวลานาน กลัว reprimand ผลกระทบ กลัวความกลัว และรู้สึกนางสาวใกล้ ไม่ผิด ยังเป็นพื้นที่ว่างเปล่าให้พยาบาลเขียนในอุปสรรคอื่น ๆ รู้สึกจะต้องรายงานข้อผิดพลาดส่วนรวม 4 ปัจจัยซึ่งอาจเพิ่มโอกาสของการรายงานข้อผิดพลาดของยา งบ A ถึง H รวม: ละเมิดของ "ห้าสิทธิ" ของการบริหารยา ความปลอดภัย เกี่ยวกับกระบวนการที่ไม่ระบุชื่อของผู้ป่วยถูกโจมตี ประโยชน์ของการรายงานจะระบุ โดยพยาบาล ไม่กลัวต่างในทำงาน ความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับผู้ควบคุมงาน และความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับแพทย์พยาบาลทำงานร่วมกับในหน่วยงาน พื้นที่ว่างให้พยาบาลเขียนในปัจจัยสำคัญอื่น ๆ ที่ไม่ระบุในรายการใบแจ้งยอดได้ส่วนห้ารวมงบสามที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารของยา มี: รายงานข้อผิดพลาดยาผู้ป่วย รายงานข้อผิดพลาดเพื่อสมาชิกในครอบครัวตามความเหมาะสม และใช้ยาผิดพลาดรายงานบัตรสำหรับโรงพยาบาลที่แล้วเผยแพร่ประชาชนตรวจสอบส่วนที่ 6 แบบสำรวจราคาประเมินประโยชน์วิธีพยาบาลรู้สึกยาจัดการเทคโนโลยีได้ในการลดข้อผิดพลาดของยา เป็นเทคโนโลยีที่รวมอยู่ในคำถาม A ถึง D: มีบาร์โค้ดบริหารยา รายการใบสั่งแพทย์คอมพิวเตอร์ มหาศาลยาอัตโนมัติ และสมาร์ทคอนกรีตปั๊มสุดท้าย ส่วนเจ็ดพยาบาลรวมข้อมูลประชากร และลักษณะพื้นหลัง คำถามที่ 1 ถึง 17 รวม: เพศ เชื้อชาติ อายุ การศึกษา ระดับสูงสุดถ้ามีการบรรลุแห่งชาติรับรองในพิเศษทางคลินิก ปีของประสบการณ์ทางคลินิก เวลาตั้งแต่เข้าศึกษาเภสัชวิทยาต่อเนื่อง วิธีเภสัชวิทยาถูกสอนใน nurse‟s ปริญญา ตารางการทำงาน เลื่อนทำงาน ด้วยการหมุนเวียนของกะ เวลาตั้งแต่ได้รับทักษะทางคณิตศาสตร์อย่างเป็นกิจจะลักษณะทดสอบ ความถี่ของการทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงในหนึ่งวันถ้าพยาบาลจะรู้สึกปลอดภัยดูแลสำหรับในโรงพยาบาลที่เธอหรือเขาทำงาน หากพยาบาลทำงานในทางปฏิบัติเดียวกันที่ตั้ง ขนาดของโรงพยาบาล และชนิดของหน่วยหรือพื้นที่ที่การทำงานของเธอหรือเขาสินค้าส่วนใหญ่ในการสำรวจถูกปิดรูปแบบ มีการตอบสนองชนิดของ Likert เครื่องชั่งน้ำหนักทั้งหมดตลอดการสำรวจถูกไฟที่ไบโพลาร์ ใช้การตอบสนองหลายซึ่งรวม: "ไม่เคยให้เสมอ" "สำคัญอุปสรรคจะไม่มีสิ่งกีดขวาง" "สูงน่าจะสูงไม่น่า" "ขอยอมรับการขอไม่เห็นด้วย" และ "มากประโยชน์เพื่อไม่เป็นประโยชน์ที่ทั้งหมด" นอกจากนี้ คำถามมากมายถามตอบเพื่อตรวจสอบ หรือวงกลมการตอบสนองที่เหมาะสม หลายคำถามต้องตอบเขียนจำนวนตัวเลข สุดท้าย คำถามที่ถามมีตัวเขียนตัวเลือก "อื่นๆ"
การแปล กรุณารอสักครู่..
In the current study the investigator developed seven areas of focus. The sections included:
1. Contributing factors to medication errors.
2. Experiences with medication errors.
3. Barriers to reporting medication errors.
4. Factors increasing likelihood of reporting medication errors.
5. Communication of medication errors.
6. Helpfulness of medication administration technology.
7. Nurse demographics and characteristics.
In part one of the survey, questions A through M asked the participant to rate how important each individual factor is in contributing to medication errors. Factors that were included are: dose calculation, depth of medication knowledge, interruptions during the medication process, usefulness of policies and procedures related to medication administration, nursing workload, patient acuity, overtime hours per day and week, incomplete medication orders, lack of clinical expertise in the area one is working, newness to nursing practice, hostile or tense feelings during medication administration, and, lastly, a blank area to write in other barriers deemed important by the nurse which had not been included on the list.
Part two of the survey addressed nurses‟ experience with medication errors. The focus of questions A through C included: the number of medication errors made by the nurse or a colleague that resulted in harm to a patient over the past year, along with the number of medication errors committed over the past year that did not harm the patient. The last question in this section evaluated the number of medication errors that were reported in the past 12 months, those that caused harm to a patient, and the number of errors reported that did not cause harm.
Part three of the survey addressed nurses‟ perceptions regarding barriers to reporting medication errors. Statements A through I included: focus on the individual rather than the system, thinking colleagues will feel the nurse is incompetent, feeling the error is not important enough to report, fear of blame, finding reporting to be too detailed or time consuming, afraid of a reprimand, afraid of consequences, and feeling a near miss is not an error. A blank area was also included for the nurse to write in other barriers felt to be important to error reporting.
Part four included factors which might increase the likelihood of medication error reporting. Statements A through H included: violation of any of the “five rights” of medication administration, anonymous reporting process, safety of the patient has been compromised, benefits of reporting are identified by nurse, no fear of retaliation in the workplace, positive relationship with supervisor, and positive relationship with physicians the nurse works with on the unit. A blank area was included for the nurse to write in other important factors not identified in the statement list.
Part five included three statements associated with communication of medication errors. These were: reporting the medication error to the patient, reporting the error to a family member if appropriate, and use of medication error report cards for hospitals which are then published for the public to review.
Part six of the survey assessed how helpful nurses felt medication administration technology had been in decreasing medication errors. Technology included in questions A through D are: bar coded medication administration, computerized physician order entry, automated medication dispensing, and smart infusion pumps.
Lastly, section seven included nurse demographics and background characteristics. Question 1 through 17 included: gender, ethnic background, age, highest level of education, if national certification in a clinical specialty has been attained, years of clinical experience, time since attending pharmacology continuing education, how pharmacology was taught in the nurse‟s undergraduate program, work schedule, shift worked along with rotation of shift, time since mathematical skills have been formally tested, frequency of working over 12 hours in one day, if the nurse would feel safe being
cared for in the hospital in which she or he works, if nurse works in same practice setting, size of hospital, and type of unit or area where she or he works.
Most items on the survey were closed format, featuring Likert-type responses. All scales throughout the survey were bipolar, utilizing several responses which included: “Never to Always”, “Major Barrier to Not a Barrier”, “Highly Likely to Highly Unlikely”, “Strongly Agree to Strongly Disagree”, and “Very Helpful to Not Helpful at All”. In addition, numerous questions asked the respondent to check or circle an appropriate response. Several questions required the respondent to write in a numerical number. Lastly, several questions had the option of writing in an “other” option.
1. Contributing factors to medication errors.
2. Experiences with medication errors.
3. Barriers to reporting medication errors.
4. Factors increasing likelihood of reporting medication errors.
5. Communication of medication errors.
6. Helpfulness of medication administration technology.
7. Nurse demographics and characteristics.
In part one of the survey, questions A through M asked the participant to rate how important each individual factor is in contributing to medication errors. Factors that were included are: dose calculation, depth of medication knowledge, interruptions during the medication process, usefulness of policies and procedures related to medication administration, nursing workload, patient acuity, overtime hours per day and week, incomplete medication orders, lack of clinical expertise in the area one is working, newness to nursing practice, hostile or tense feelings during medication administration, and, lastly, a blank area to write in other barriers deemed important by the nurse which had not been included on the list.
Part two of the survey addressed nurses‟ experience with medication errors. The focus of questions A through C included: the number of medication errors made by the nurse or a colleague that resulted in harm to a patient over the past year, along with the number of medication errors committed over the past year that did not harm the patient. The last question in this section evaluated the number of medication errors that were reported in the past 12 months, those that caused harm to a patient, and the number of errors reported that did not cause harm.
Part three of the survey addressed nurses‟ perceptions regarding barriers to reporting medication errors. Statements A through I included: focus on the individual rather than the system, thinking colleagues will feel the nurse is incompetent, feeling the error is not important enough to report, fear of blame, finding reporting to be too detailed or time consuming, afraid of a reprimand, afraid of consequences, and feeling a near miss is not an error. A blank area was also included for the nurse to write in other barriers felt to be important to error reporting.
Part four included factors which might increase the likelihood of medication error reporting. Statements A through H included: violation of any of the “five rights” of medication administration, anonymous reporting process, safety of the patient has been compromised, benefits of reporting are identified by nurse, no fear of retaliation in the workplace, positive relationship with supervisor, and positive relationship with physicians the nurse works with on the unit. A blank area was included for the nurse to write in other important factors not identified in the statement list.
Part five included three statements associated with communication of medication errors. These were: reporting the medication error to the patient, reporting the error to a family member if appropriate, and use of medication error report cards for hospitals which are then published for the public to review.
Part six of the survey assessed how helpful nurses felt medication administration technology had been in decreasing medication errors. Technology included in questions A through D are: bar coded medication administration, computerized physician order entry, automated medication dispensing, and smart infusion pumps.
Lastly, section seven included nurse demographics and background characteristics. Question 1 through 17 included: gender, ethnic background, age, highest level of education, if national certification in a clinical specialty has been attained, years of clinical experience, time since attending pharmacology continuing education, how pharmacology was taught in the nurse‟s undergraduate program, work schedule, shift worked along with rotation of shift, time since mathematical skills have been formally tested, frequency of working over 12 hours in one day, if the nurse would feel safe being
cared for in the hospital in which she or he works, if nurse works in same practice setting, size of hospital, and type of unit or area where she or he works.
Most items on the survey were closed format, featuring Likert-type responses. All scales throughout the survey were bipolar, utilizing several responses which included: “Never to Always”, “Major Barrier to Not a Barrier”, “Highly Likely to Highly Unlikely”, “Strongly Agree to Strongly Disagree”, and “Very Helpful to Not Helpful at All”. In addition, numerous questions asked the respondent to check or circle an appropriate response. Several questions required the respondent to write in a numerical number. Lastly, several questions had the option of writing in an “other” option.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ในการศึกษาปัจจุบันนักพัฒนาด้านการโฟกัส ส่วนรวม :
1 การบริจาคปัจจัยที่มีผลต่อความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
2 ประสบการณ์กับความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
3 อุปสรรคในการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา .
4 ปัจจัยที่เพิ่มโอกาสของการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา .
5 การสื่อสารของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
6 ประโยชน์ของเทคโนโลยีการบริหารยา .
7ประชากรพยาบาลและลักษณะ .
ในส่วนหนึ่งของการสำรวจคำถามผ่าน M ถามผู้เข้าร่วมให้คะแนนความสำคัญแต่ละปัจจัยในการเกิดความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา . ปัจจัยที่ถูกรวมเป็น : การคำนวณขนาดความลึกของความรู้ด้านยา , การหยุดชะงักในระหว่างกระบวนการยา ประโยชน์ของนโยบายและกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการดูแลพยาบาลงานมองเห็นผู้ป่วย , ชั่วโมงล่วงเวลาต่อวันและสัปดาห์ สั่งซื้อยาไม่ครบ ขาดความเชี่ยวชาญทางคลินิกในพื้นที่หนึ่งคือการทำงาน นวัตกรรมเพื่อการปฏิบัติการพยาบาล เป็นศัตรู หรือตึงเครียดความรู้สึกในระหว่างการบริหาร และสุดท้าย พื้นที่ว่างให้เขียนในอุปสรรคอื่น ๆถือว่าสำคัญ โดยพยาบาลที่ไม่ได้ถูกรวมบน
รายการส่วนที่สองของการสำรวจการพยาบาล‟ประสบการณ์กับความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา . เน้นคำถามผ่าน C รวมหมายเลขของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยาโดยพยาบาลหรือเพื่อนร่วมงานที่ส่งผลอันตรายต่อผู้ป่วยมากกว่าปีที่ผ่านมา พร้อมกับจำนวนของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยาได้มากกว่าปีที่ผ่านมาที่ไม่ได้เป็นอันตรายต่อผู้ป่วยคำถามล่าสุดในส่วนนี้ประเมินตัวเลขของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา พบว่าในรอบ 12 เดือน ที่ทำอันตรายต่อผู้ป่วยและจำนวนของข้อผิดพลาดที่รายงานที่ไม่ก่อให้เกิดอันตราย ส่วนที่ 3 ของการสำรวจ
ส่งพยาบาล‟การรับรู้เกี่ยวกับอุปสรรคในการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา . งบผ่านรวมถึง :
1 การบริจาคปัจจัยที่มีผลต่อความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
2 ประสบการณ์กับความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
3 อุปสรรคในการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา .
4 ปัจจัยที่เพิ่มโอกาสของการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา .
5 การสื่อสารของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา .
6 ประโยชน์ของเทคโนโลยีการบริหารยา .
7ประชากรพยาบาลและลักษณะ .
ในส่วนหนึ่งของการสำรวจคำถามผ่าน M ถามผู้เข้าร่วมให้คะแนนความสำคัญแต่ละปัจจัยในการเกิดความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา . ปัจจัยที่ถูกรวมเป็น : การคำนวณขนาดความลึกของความรู้ด้านยา , การหยุดชะงักในระหว่างกระบวนการยา ประโยชน์ของนโยบายและกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการดูแลพยาบาลงานมองเห็นผู้ป่วย , ชั่วโมงล่วงเวลาต่อวันและสัปดาห์ สั่งซื้อยาไม่ครบ ขาดความเชี่ยวชาญทางคลินิกในพื้นที่หนึ่งคือการทำงาน นวัตกรรมเพื่อการปฏิบัติการพยาบาล เป็นศัตรู หรือตึงเครียดความรู้สึกในระหว่างการบริหาร และสุดท้าย พื้นที่ว่างให้เขียนในอุปสรรคอื่น ๆถือว่าสำคัญ โดยพยาบาลที่ไม่ได้ถูกรวมบน
รายการส่วนที่สองของการสำรวจการพยาบาล‟ประสบการณ์กับความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา . เน้นคำถามผ่าน C รวมหมายเลขของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยาโดยพยาบาลหรือเพื่อนร่วมงานที่ส่งผลอันตรายต่อผู้ป่วยมากกว่าปีที่ผ่านมา พร้อมกับจำนวนของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยาได้มากกว่าปีที่ผ่านมาที่ไม่ได้เป็นอันตรายต่อผู้ป่วยคำถามล่าสุดในส่วนนี้ประเมินตัวเลขของความคลาดเคลื่อนในการใช้ยา พบว่าในรอบ 12 เดือน ที่ทำอันตรายต่อผู้ป่วยและจำนวนของข้อผิดพลาดที่รายงานที่ไม่ก่อให้เกิดอันตราย ส่วนที่ 3 ของการสำรวจ
ส่งพยาบาล‟การรับรู้เกี่ยวกับอุปสรรคในการรายงานความคลาดเคลื่อนทางยา . งบผ่านรวมถึง :
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Don't forget to take the medicine.
- Thanks allot dear I only will be back to
- I also had meeting with Mentors once a w
- ฉันไม่เคยไปญี่ปุ่นแต่ฉันอยากไปมาก
- ไม่เกี่ยวกับอายุ
- I do not understand
- หุ่นยนต์สามารถดูแลเด็กหุ่นยนต์สามารถทำอา
- เศรษฐี
- ฉันควรจะอยู่ที่นี่
- Jetzt mache ich einen Job, aber haben ni
- but I hope you will not disapear after 1
- coupled
- ปลานิจนิ่งมะนาว
- The inhibition of rot of the peppers was
- So how do you know so many English speak
- ชาร์ตแบตเตอรี่
- In this paper, we investigate the testin
- Look for thins of tuna with ‘dolphin – f
- ขอให้ผ่านสิ่งไม่ดีไปได้ด้วยเถอะ
- direct access
- your family want something different for
- How many you drinks to much coffee ?
- Up to 36 125 calf survival records were
- Mais il n'y a chance d'aller à l'extérie
