Objective: Sleep loss affects function of humans in terms of cognition, learning, and also memory. Suboptimum
sleep is inevitable during residency training especially in internal medicine. Regulation of maximum hours of
work per week and duty period for in-training physicians has been established in some countries, but not yet in
Thailand. This study aims to describe the sleep hygiene, perception of reduced sleep hours, and daytime perfor- mance of internal medicine residents during the first year of training in one major teaching hospital in Thailand.
Methods: Self-administered questionnaires were distributed to first-year internal medicine residents after informed
consent at the time of orientation before training for baseline data, then at 6 and 12 months after training.
Results: Among 56 participants, the mean age was 27 ± 1 years, and 30 of them were female. Average sleep
hours was significantly decreased (p < 0.001) from 7.0 hr at baseline (M0) to 6.0 hr at month 6 (M6) and 6.1 hr
at month 12 (M12). On the contrary, the Epworth Sleepiness Scale (ESS) was significantly increased after being
the trainee (5.7/24 at M0, 8.6 at M6, and 8.0 at M12, p < 0.001). Perception of reduced sleep hours did not change
significantly after training (42.9/65 at M0, 43.5 at M6, and 43.0 at M12, p > 0.46). Daytime function in terms of
fatigue, irritability, depressed mood, impaired memory, poor concentration, and decreased learning ability were
significantly increased at M6 and remained stable at M12, except for the further increment of irritability and
impaired memory (p < 0.05). Conflict events with colleagues were significantly increased at M12 and medical
errors were significantly increased at M6 and stable at M12 (p < 0.05).
Conclusion: Internal medicine residency training greatly influences the sleep quality of physicians. Tendency
towards sleep loss may be one of the stressful environments determining their self-reported impairment of day- time functions.
Objective: Sleep loss affects function of humans in terms of cognition, learning, and also memory. Suboptimumsleep is inevitable during residency training especially in internal medicine. Regulation of maximum hours ofwork per week and duty period for in-training physicians has been established in some countries, but not yet inThailand. This study aims to describe the sleep hygiene, perception of reduced sleep hours, and daytime perfor- mance of internal medicine residents during the first year of training in one major teaching hospital in Thailand.Methods: Self-administered questionnaires were distributed to first-year internal medicine residents after informedconsent at the time of orientation before training for baseline data, then at 6 and 12 months after training.Results: Among 56 participants, the mean age was 27 ± 1 years, and 30 of them were female. Average sleephours was significantly decreased (p < 0.001) from 7.0 hr at baseline (M0) to 6.0 hr at month 6 (M6) and 6.1 hrat month 12 (M12). On the contrary, the Epworth Sleepiness Scale (ESS) was significantly increased after beingthe trainee (5.7/24 at M0, 8.6 at M6, and 8.0 at M12, p < 0.001). Perception of reduced sleep hours did not changesignificantly after training (42.9/65 at M0, 43.5 at M6, and 43.0 at M12, p > 0.46). Daytime function in terms offatigue, irritability, depressed mood, impaired memory, poor concentration, and decreased learning ability weresignificantly increased at M6 and remained stable at M12, except for the further increment of irritability andimpaired memory (p < 0.05). Conflict events with colleagues were significantly increased at M12 and medicalerrors were significantly increased at M6 and stable at M12 (p < 0.05).Conclusion: Internal medicine residency training greatly influences the sleep quality of physicians. Tendencytowards sleep loss may be one of the stressful environments determining their self-reported impairment of day- time functions.
การแปล กรุณารอสักครู่..
วัตถุประสงค์ : สูญเสียนอนมีผลต่อการทำงานของต่อมนุษย์ในแง่ของการรับรู้ การเรียนรู้ และความจำ suboptimumนอนหลับเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในการฝึกอบรมทันตแพทย์ประจำบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยาภายใน การควบคุมสูงสุด ชั่วโมงทำงาน / สัปดาห์ หน้าที่และระยะเวลาในการฝึกอบรมแพทย์ได้รับการก่อตั้งขึ้นในบางประเทศ แต่ยังไม่ในประเทศไทย การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายนอนอนามัย การลดชั่วโมงนอน กลางวัน perfor - แมนส์แพทย์ประจำบ้านอายุรศาสตร์ ในช่วงปีแรกของการฝึกในโรงพยาบาลสาขาหนึ่งในประเทศไทยวิธีการ : ตนเอง แบบสอบถามแจกจ่ายให้ประชาชนทราบภายใน 1 ปีหลังจากยายินยอมเวลาปฐมนิเทศก่อนฝึกข้อมูลพื้นฐาน แล้ว ที่ 6 และ 12 เดือนหลังการฝึกผลลัพธ์ : ระหว่าง 56 คน อายุเฉลี่ย 27 ± 1 ปี , และ 30 คน เป็นหญิง นอนเฉลี่ยชั่วโมงเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.001 ) จาก 7.0 HR ที่ baseline ( m0 ) 6.0 ชั่วโมงในเดือน 6 ( M6 ) และ 6.1 ชั่วโมงในเดือน 12 ( m12 ) ในทางตรงกันข้าม , Epworth ความง่วงมาตราส่วน ( ESS ) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ หลังจากที่ถูกฝึกงาน ( 5.7/24 ที่ m0 8.6 ที่ M6 และ 8.0 ที่ m12 , p < 0.001 ) การลดชั่วโมงนอนไม่ได้เปลี่ยนอย่างหลังการฝึกอบรม ( 42.9/65 ที่ m0 43.5 ที่ , M6 และ 43.0 ที่ m12 p > 0.46 ) กลางวันทำงานในแง่ของความเมื่อยล้า , หงุดหงิด , ซึมเศร้า อารมณ์ ความจำบกพร่อง สมาธิไม่ดี และลดความสามารถในการเรียนรู้คือสูงขึ้น และยังคงมีเสถียรภาพที่ M6 m12 ยกเว้นเพิ่มต่อไปอีก หงุดหงิด และความจำบกพร่อง ( P < 0.05 ) เหตุการณ์ความขัดแย้งกับเพื่อนร่วมงานเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ m12 และทางการแพทย์ข้อผิดพลาดที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ m12 M6 และมั่นคงที่ ( P < 0.05 )สรุป : การฝึกแพทย์ประจำบ้านอายุรศาสตร์อย่างมากมีผลกับคุณภาพการนอนหลับของแพทย์ แนวโน้มนอนต่อการสูญเสียอาจจะหนึ่งในสภาพแวดล้อมที่เคร่งเครียด การบกพร่อง self-reported ของฟังก์ชันวัน - เวลา
การแปล กรุณารอสักครู่..