This is a short book, but I still d

This is a short book, but I still didn't finish it. I was too disturbed by the fact that the real author maybe wanted to kill his own son and was using this novel as a way of working through that.

Also, and this is kind of strange, the first few chapters reminded me of Bud, Not Buddy because the narrator in both is a little kid in a terrible situation who's just so darn upbeat about everything. And by "upbeat" I don't mean optimistic, I mean uses a lot of whimsical expression punctuated with exclamation points like "Golly!" and "Gee whiz!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่เป็นหนังสือสั้น ๆ แต่ฉันยังไม่เสร็จสิ้น นอกจากนี้ฉันเกินไปถูกรบกวนความจริงที่ว่า ผู้เขียนจริงอาจจะอยากฆ่าลูกชายของเขาเอง และใช้นวนิยายนี้เป็นวิธีการทำงานโดยที่ ยัง และนี้คือชนิดของแปลก สองสามบทแรกเตือนฉันของดอกตูม เพื่อนไม่ได้เนื่องจากผู้บรรยายทั้ง เด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ ในสถานการณ์ที่น่ากลัวที่ก็แฟร์ ๆ upbeat เกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง โดย "upbeat" ฉันไม่ หมายความว่าในเชิงบวก ผมหมายถึงใช้ของนิพจน์ที่ใช้จินตนาการ punctuated จุดเครื่องหมายอัศเจรีย์เช่น "Golly " และ "Gee whiz

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นหนังสือที่สั้น แต่ฉันยังไม่เสร็จ ฉันก็ถูกรบกวนโดยข้อเท็จจริงที่ว่าผู้เขียนจริงอาจจะต้องการฆ่าลูกชายของเขาเองและใช้ใหม่นี้เป็นวิธีการทำงานที่

ยังและนี่ก็แปลก บทแรก ทำให้ผมนึกถึงเพื่อน ไม่ใช่เพื่อนเพราะผู้บรรยายทั้งสองเป็นเด็กในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่เพิ่งดังฮึ่ม upbeat เกี่ยวกับทุกอย่างและ " ดี " ไม่ได้หมายถึง มองโลกในแง่ดี ผมหมายถึงใช้มากของการแสดงออก คั่น ด้วยเครื่องหมายอัศเจรีย์จุดแปลกเช่น " พระเจ้า ! " " ว้าว !