Clinical manifestations of LCO are

Clinical manifestations of LCO are determined by changes in heart rate/rhythm, preload, afterload and/or contractility. Heart rate/rhythm is controlled by the depolarization rate of the sinoatrial node, which can be modified by hormones (e.g. epinephrine, thyroxin), concentration of electrolytes in plasma, body temperature, autonomic nervous system and stretching of the atrium wall (Guyton and Hall, 2006). Preload corresponds to ventricular filling pressure at the moment of its maximum stretching and is influencedbytheventricularend-diastolicvolumeand the Frank–Starling mechanism. On the other hand, the afterload refers to blood pressure or resistance at the moment of ventricular ejection. Its values are modified according to the intraventricular pressure, ventricular diameter, wall thickness of artery, aortic compliance, peripheral vascular resistance and blood viscosity. Finally, contractility or cardiac inotropy corresponds to the force generated by myocardial muscle during systole, indirectly assessed by the left ventricular stroke workindex (GuytonandHall, 2006;Jarvis, 2008; Smeltzer and Bare, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะทางคลินิกของ LCO จะถูกกำหนดตามการเปลี่ยนแปลงอัตราการเต้นหัวใจ/จังหวะ โหลด afterload หรือ contractility อัตราการเต้นหัวใจ/จังหวะถูกควบคุม โดยอัตราการ depolarization ของโหน sinoatrial ซึ่งอาจเป็น modified โดยฮอร์โมน (เช่นอะดรีนาลิน thyroxin), ความเข้มข้นของไลต์ในพลาสมา อุณหภูมิร่างกาย ระบบประสาทอัตโนมัติและการยืดของผนังของเอเทรียม (Guyton และฮอลล์ 2006) โหลดตรงกับแรงดัน filling หัวใจห้องล่าง ณเวลาที่ยืดตัวสูงสุด และเป็นกลไก Frank–Starling influencedbytheventricularend-diastolicvolumeand บนมืออื่น ๆ afterload ที่อ้างอิงถึงความดันโลหิตหรือความต้านทานขณะขับหัวใจห้องล่าง ค่าของ modified ตามความดัน intraventricular หัวใจห้องล่างเส้นผ่าศูนย์กลาง ความหนาของผนังของหลอดเลือดแดง ปฏิบัติเอออร์ตา อุปกรณ์ต่อพ่วงความต้านทานของหลอดเลือด และความหนืดของเลือดได้ สุดท้าย contractility หรือหัวใจ inotropy ตรงกับแรงที่สร้างขึ้น โดย myocardial กล้ามเนื้อช่วง systole ประเมินทางอ้อม โดย workindex จังหวะหัวใจห้องล่างซ้าย (GuytonandHall, 2006จาร์วิส 2008 Smeltzer และเปลือย 2551)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการทางคลินิกของ LCO จะถูกกำหนดโดยการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเต้นหัวใจ / จังหวะโหลด afterload และ / หรือการหดตัว อัตราการเต้นหัวใจ / จังหวะถูกควบคุมโดยอัตราการสลับขั้วของโหนด sinoatrial ซึ่งสามารถแก้ไขได้โดยฮอร์โมน (เช่น epinephrine, thyroxin), ความเข้มข้นของอิเล็กโทรไลในพลาสมาอุณหภูมิของร่างกายระบบประสาทอัตโนมัติและการยืดของผนังห้องโถง (Guyton และฮอลล์ , 2006) Preload สอดคล้องกับความดัน ventricular กรอกในขณะนี้สูงสุดของการยืดและ influencedbytheventricularend-diastolicvolumeand กลไกแฟรงค์-ตาร์ลิ่ง ในทางกลับกัน, afterload หมายถึงความดันโลหิตหรือความต้านทานในขณะที่มีกระเป๋าหน้าท้องออก ค่ามันจะมีการปรับเปลี่ยนไปตามความดัน intraventricular ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกระเป๋าหน้าท้อง, ความหนาของผนังหลอดเลือดแดงของการปฏิบัติตามตัวของหลอดเลือดต่อพ่วงความต้านทานของหลอดเลือดและความหนืดของเลือด สุดท้ายหดตัวหรือการเต้นของหัวใจ inotropy สอดคล้องกับแรงที่เกิดจากกล้ามเนื้อหัวใจตายในระหว่าง systole ทางอ้อมการประเมินจากกระเป๋าหน้าท้องด้านซ้ายจังหวะ workindex (GuytonandHall 2006; จาร์วิส 2008; และสเมลท์เซอร์เปลือย, 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาการทางคลินิกของว่าถูกกำหนดโดยการเปลี่ยนแปลงในอัตราจังหวะการเต้นของหัวใจเป็นสัดเปียกชื้นและ / หรือการหดตัว . อัตราการเต้นของหัวใจจะถูกควบคุมโดยการเปลี่ยนโพลาไรเซชันของโหนด ซึ่ง sinoatrial ซึ่งสามารถโมดิจึงเอ็ด โดยฮอร์โมน เช่น ฮอร์โมนอะดรีนาลีนกระตุ้น ) , ความเข้มข้นของเกลือแร่ในเลือด อุณหภูมิของร่างกายระบบประสาทและการยืดของผนังของหัวใจห้องบน ( ไกเติ้นและ Hall , 2006 ) โหลดสอดคล้องกับหัวใจจึงบอกแรงดันในเวลาสูงสุดของการยืด และอยู่ในfl uencedbytheventricularend diastolicvolumeand Frank - สตาร์ลิ่งกลไก บนมืออื่น ๆ , เปียกชื้น หมายถึง แรงดันเลือดขณะที่หัวใจ หรือต้านทานการขับออกมาค่าของโมไดจึงเอ็ดตามความดัน intraventricular เส้นผ่าศูนย์กลางของความหนาของผนังหลอดเลือดแดง , มาตรฐานของอุปกรณ์ต่อพ่วง vascular resistance และไขมันในเลือด ในที่สุดการหดตัวหรือหัวใจ inotropy สอดคล้องกับแรงที่เกิดจากโรคของกล้ามเนื้อระหว่างการบีบตัวของหัวใจโดยอ้อมประเมิน โดยหัวใจห้องล่างซ้าย จังหวะ workindex ( guytonandhall , 2006 ; จาร์วิส , 2008 ;สเมลต์เซอร์และเปลือย , 2008 )