The [Dragon’s Remnant Shadow] seemed to pelt its relentless attacks like an intense rain as they shot towards Gryphon from all directions. This time, the number and intensity of the attacks were much different from the previous ones. In this sort of situation, even Izayoi was starting to doubt his ability to block all the attacks that would mean the difference between life and death for them both. And it was in that kind of situation that the Gryphon continued to press on towards the Citadel with only the goal in mind.
“WUUUUUAAAAAAAAAAAAGGGGGHHH!”[1]
It was now just a hundred meters away from the Citadel. And in terms of a Gryphon’s speed, that would be translated into a distance that would be covered within a blink of an eye. Even so, each and every attack and block with the Trident seemed to feel much longer and Izayoi did not have time to talk as he solely focused on his task---Smacking away the attacks that seemed to grow into a torrent of black long and sharp raindrops.
The barrage of fierce attacks continued to fire from the front but Gry did not pause in his steps.
The both of them galloped to the point where they could almost touch the drop off cliff face that marked the edge of the Citadel--- Suddenly, Gry’s wings were bitten off by the shadow.
“Gaargh…..!”
“GRY!”
The dark shadow spears had morphed into sharp fangs bit and chewed at Gry’s wings.
Instantly, a spray of blood dyed his lion back a bright shade of red and a sharp burning pain seemed to pierce to the roots of the wings. Although suffering such a shameful wound---the loss of the Eagle wings that symbolized the Gryphon’s pride, Gry continued to press on in the air.
Gripping the wind with his front talons, he propelled Izayoi and himself forward with a kick of his hind legs.
Falling into a tumble, they crash landed into the Outer wall of the Citadel where Izayoi immediately got up to carry Gry on his back while smashing through the tightly closed door with his foot to take cover inside the walls.
“You idiot……Didn’t I say it from the start? What’s most important is to have our body intact!”
“…Don’t… Don’t mind it… The hope that are carried by my…my wings are incomparable to that of your hands and legs. I think it should be clear who here is more likely to be able to save [Underwood].”
For [Underwood], just a pair of wings would be a good sacrifice---Gry who had beads of cold sweat beading his body continued to smile as he said those words.
Izayoi clicked his tongue in irritation as he took off his school jacket to tourniquet Gry’s wing. Having been torn at its sleeves and now torn up some more to create a makeshift bandage, it would seem that there won’t be a possibility of him wearing it ever again.
“Oh darn. That’s the only set of clothing that I have you know? How are you going to pay for that eh?” Izayoi continued to click his tongue in displeasure.
“Well, that’s really unfortunate……”
Gry breathed heavily as he forced a wry smile.
Izayoi who had finished with the bandaging looked from a crevice in the ruins to scout the situation outside and managed to catch sight of Leticia’s shadow framed in the skies.
“……she’s searching for us.”
“Is that so?......Well, I will hide while you search out Yō and the others---”
“No. There’s a change of plans…… It’s all the fault of some idiot that gave me a reason to defeat her.”
“What?” Gry asked in disbelief.
Izayoi ignored the question as he left the ruins with eyes filled with rage.
With a leap, Izayoi stood on the Outer wall of the Citadel and looked down upon the Citadel.
……is this what they term as [Glories of ancient battles becoming just another pipedream]?[2]But talking about a Citadel of the skies, shouldn’t it be a wondrous piece of ancient architecture? What’s with this bleak look that doesn’t seem to be worth a penny to look at?
Izayoi gave a dissatisfied sniff. Though he might rarely meet out such harsh judgement with his opinions, it was something that couldn’t be helped for he was thoroughly not in the mood then and had never felt worse in his life.
In the lifespan of his seventeen years, Izayoi was sure that there wasn’t anyone in his memory whom he had owed his life to and he sure didn’t owe it to Canaria either.
Never did he expect to be indebted to someone so quickly after arriving in Little Garden and one that was this big too. In a sense, it sure felt like a waste.
And so Izayoi raised the Trident, battered and badly weathered down by the many blocks that he managed to knock away with ---
“I swear that I will collect the debt with interest….. YOU FAKE COPY OF LETICIA---!”
The challenge was declared with the throw that travelled faster than the Third cosmic velocity towards the Leticia Shadow.
And the shadow that suddenly detected the imminent attack spun at the last minute and narrowly missed becoming a pinned specimen on the Trident.
However, chunks of the Outer Wall were sent closely after the first attack by Izayoi’s kicks.
And these were chunks that were much tougher than dealing with bullets for each and every brick like rubble were closing in at that high speed and individually packing a devastating blow with every impact. To which Leticia quickly expanded the cloak around her to form a shadow screen which she hid behind after making the judgement that such an attack was unavoidable. The sound of the explosions as they hit their mark echoed loudly but Leticia herself seemed to be unhurt.
That did not mean anything to Izayoi who was glad to have stolen her sight albeit momentarily. Clenching his right fist, he lunged towards Leticia.
Leticia continued to use the Shadow cloak to protect herself while materialising hundreds of shadow spears around it, some of which pointed towards Izayoi’s direction. It was clear that she believed herself to be safe as long as she attacked all that was around her.
Even so, Izayoi leaped straight for the porcupine-looking defence that would have been a flawless attack if launched at the same time.
There was no fear in his eyes for the word ‘retreat’ had never been in his mind from the start. Not caring about the black spears that came flying towards him like a heavy downpour, Izayoi continued to press on in that selfless style, which was unlike his usual self as blood flowed from his cuts, to land a strike that shattered the shadow cloak.
Gry who happened to see it from the crevice was so surprised that he gave a low growl:
“That……How can it be……?!”
Witnessing Izayoi’s chain of attacks, Gry finally understood that the words declared by the boy weren’t just a stubborn steak that didn’t want to admit defeat. The words that came from his mouth ‘As long as we can successfully land on the Citadel, we can solve the problem’ was what he had just shown. For Leticia had already been successfully suppressed by him.
Grabbing Leticia by the front of her clothes to draw her out of the protection of the broken shadow cloak, Izayoi flung her into the nearest sector of the Outer Walls. The battered Leticia twitched a little after slamming into the structures before all motion ceased from her.
Izayoi caught up and straddled the figure to pin it down while staring at it with such a ferocious gleam in his eyes that Leticia couldn’t help but widen her eyes while being stumped for words---
“Caught ya……! Times up, bye now Leticia’s fake!”
Followed by a barrage of fists.
Seeming like a person out for revenge against the previous attacks he suffered, Izayoi swung his fist down repeatedly, not even allowing the tips of her hair to escape his punches. The intense concentration followed with his focused punches would have made one worry about the stability of the Citadel in fear of it collapsing under the stress he gave to it.
Displaying the vengeful spirit of returning a received punch a hundred fold to the person, he smashed the body of Leticia with a violent and cruel flurry of attacks that would have likened him to the demonic spirit Rakshasa.
---And just a minute past the start of the battle, the shadow that had the appearance of Leticia was no more to be seen.
Standing up in the huge crater that he had created, Izayoi patted the dust off his clothes---
“……Although it might have possessed Divinity, it will only be at that sort of level if it isn’t the main body.”
“---!”
Gry was so shocked that he couldn’t close his beak. If it weren’t for his back that was throbbing with pain, he would have been utterly stupefied by the sight.
And when Izayoi returned to the ruins, Gry asked awkwardly: “……Could I have done something unnecessary?”
“Hm?”
“No, to tell the truth …I just saw what you did out there and I sure didn’t expect for you to be able to pin down the opponent that easily……”
Oh, you were referring about that… Izayoi frowned a little as he placed a hand on his hip.
“Nope. The words that I’ve said are not lies. If I were to try land on my own, it would have been a high chance for me to be knocked away to somewhere below. In fact, it might also be likely for me to lose my limbs in the process. So… Um well…how should I say it…Yeah to be honest, you were a great help. Thank you Gry.”
Izayoi rubbed at the speck of dried blood on his forehead as he thanked Gry politely.
“This is a debt that I swear to repay you. But here, let’s put more pressure on that and stop the bleeding for you shall we, before we go off to find Kasukabe and the others.”
“I got it……Ouch---”
*Lan~tern ♪* came the sound from the entrance of the ruins to which Izayoi and Gry turned to look in surprise.
What stood there in mid-air was a puppet holding a lantern hiding behind a pillar peeking at them.
การ [มังกรสติเงา] ประจักษ์ pelt โจมตีของ relentless เช่นฝนรุนแรงพวกเขายิงต่อ Gryphon จากทุกทิศทาง เวลานี้ จำนวนและความรุนแรงของการโจมตีแตกต่างมากจากก่อนหน้านี้ ในการจัดเรียงของสถานการณ์ Izayoi แม้กำลังเริ่มสงสัยความสามารถในการบล็อกการโจมตีทั้งหมดที่จะหมายถึง ความแตกต่างระหว่างชีวิตและความตายสำหรับพวกเขาทั้งสอง ของเขา และในแบบของสถานการณ์ที่ Gryphon ที่ยังคงกดบนไปทางป้อมด้วยเป้าหมายในใจเท่านั้น"WUUUUUAAAAAAAAAAAAGGGGGHHH" [1]ขณะนี้มีเพียง 100 เมตรจากป้อม และในแง่ของความเร็วของ Gryphon ที่จะถูกแปลเป็นระยะทางที่ครอบคลุมภายในชั่วพริบตา มาก แต่ละโจมตีและบล็อกกับโรงดูเหมือนใจนานกว่า และ Izayoi ไม่มีเวลาพูดคุยกับเขาแต่เพียงผู้เดียวเน้นงานของเขา--Smacking ไปโจมตีที่ดูเหมือนจะเติบโตเป็น torrent ของฝนยาว และคมสีดำเขื่อนกั้นน้ำการโจมตีรุนแรงต่อไฟจากด้านหน้า แต่ Gry ไม่ได้หยุดในขั้นตอนของเขาของพวกเขา galloped ไปยังจุดที่พวกเขาสามารถสัมผัสหล่นจากหน้าผาเกือบทั้งหน้าที่ขอบของตัวป้อม-ก็ทำเครื่องหมาย ปีกของ Gry ถูกกัดออกเงา"Gaargh...""GRY"หอกเงามืดมี morphed ในคมเขี้ยวบิต และ chewed ที่ปีกของ Gryทันที สเปรย์เลือดย้อมสิงโตเขากลับสีสดใสของสีแดง และแสบคมดูเหมือนแทงรากของปีก แม้ทุกข์ทรมานดังกล่าวถึงแม้แผล--สูญเสียปีกนกอินทรีย์ที่ความภาคภูมิใจของ Gryphon รูปเฟือง Gry ยังคงกดบนอากาศความลมกับ talons หน้าของเขา เขาจาก Izayoi และตัวเองไปข้างหน้าพร้อมเตะขาหลังฟอลเกลือกกลิ้งตัว พวกเขาความผิดพลาดที่ดินเป็นป้อมกำแพงรอบนอกที่ Izayoi ทันทีมีค่าสืบ Gry เขาในขณะที่ดีที่สุดผ่านประตูปิดแน่นด้วยเท้าของเขาจะครอบคลุมภายในกำแพง"คุณคนบ้า... ฉันไม่ได้พูดว่า ตั้งแต่เริ่มต้น สิ่งสำคัญสุดคือการ มีร่างกายเหมือนเดิม"“… ไม่ ไม่ทราบ... ความหวังที่มีจำหน่ายของฉัน...ปีกของฉันจะเข้าไปที่มือและขาของคุณ ผมคิดว่า ควรมีความชัดเจนที่นี่คือแนวโน้มที่จะสามารถบันทึก [Underwood] "[Underwood], เพียงคู่ของปีกจะเป็นดีบูชา -Gry ที่มีเม็ดเหงื่อเย็น beading ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อรอยยิ้มเขากล่าวคำเหล่านั้นIzayoi คลิลิ้นของเขาในการระคายเคืองเขาเอาออกเสื้อโรงเรียนเขาให้สายรัด Gry วิง มีขาดที่แขนของมัน และตอนนี้ ขาดค่าบางอย่างเพิ่มเติมเพื่อสร้างแผลติด ดูเหมือนว่า จะไม่มีความเป็นไปได้ของเขาสวมใส่อีกด้วย"โอ้ darn เป็นชุดเฉพาะของเสื้อผ้าที่คุณทราบหรือไม่ อย่างไรคุณจะจ่ายสำหรับเอ๊ะ" Izayoi ต่อคลิลิ้นของเขาไม่พอใจใน"ดี ที่เป็นโชคร้ายจริง ๆ..."Gry หายใจหนักเท่าเขาบังคับยิ้ม wryIzayoi ที่ได้เสร็จสิ้น ด้วยการสัมผัสพันแผลมองจากรอยแยกพังไป scout สถานการณ์ภายนอก และได้เห็นเงาของเลทิเซียกรอบในท้องฟ้า"...เธอกำลังค้นหาเรา""คือว่าเพื่อ?... ดี ฉันจะซ่อนในขณะที่คุณค้นหา Yō และอื่น ๆ---"หมายเลข" มีการเปลี่ยนแปลงแผนการ... เป็นข้อบกพร่องทั้งหมดของบางคนโง่ที่ให้ผมมีเหตุผลที่จะเอาชนะเธอ""อะไร" Gry ถามใน disbeliefIzayoi ละเว้นคำถาม ตามที่เขาออกจากซากปรักหักพังที่ มีสายตาที่เต็มไป ด้วยความโกรธกับก้าว Izayoi ยืนบนป้อมกำแพงรอบนอก และมองลงป้อม.. ก็นี้ก็ระยะเป็น [สิริของต่อสู้โบราณที่กลายเป็น เพียงหนึ่ง pipedream] [2] แต่พูดถึงป้อมปราการของท้องฟ้า ไม่ควรมีชิ้นส่วนของสถาปัตยกรรมโบราณอันตระการตาหรือไม่ คืออะไร มีลักษณะเยือกเย็นนี้ที่ดูเหมือนไม่คุ้มค่าเงินที่Izayoi ให้สูดอากาศไม่พอ แม้ว่าเขาอาจไม่ค่อยกับออกตัดสินรุนแรงเช่นความเห็นของเขา มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถช่วยเขาไม่ได้ทำในอารมณ์แล้ว และก็ไม่รู้สึกเลวร้ายยิ่งในชีวิตของเขาในอายุของเขาปี 17, Izayoi ได้แน่ว่า เลยทุกคนในหน่วยความจำของเขาที่เขามีหนี้ชีวิตของเขาและเขาแน่ใจว่าไม่ได้ค้างชำระมัน Canaria อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้เขาคาดว่าจะอยู่ถึงคนอย่างรวดเร็วหลังจากมาถึงในสวนเล็กและหนึ่งที่ถูกนี้ใหญ่เกินไป ในความรู้สึก มันแน่ใจว่ารู้สึกเหมือนเสียและดังนั้น Izayoi ยกโรง จากวิกฤต weathered เลวลง โดยบล็อกหลายที่เขาจัดการกระแทกไป ด้วย--"ฉันสาบานว่า ฉันจะเก็บหนี้กับดอกเบี้ย... คุณปลอมสำเนาเลทิเซีย--"ความท้าทายถูกประกาศพร้อมโยนที่เดินทางได้เร็วกว่าความเร็วจักรวาลสามต่อเงาเลทิเซียและเงาที่ตรวจพบการโจมตีพายุฝนฟ้าคะนองทันใดนั้นปั่นนาทีสุดท้าย และพลาดกลายเป็น ตัวอย่างที่ถูกตรึงไว้ในโรงแคบ ๆอย่างไรก็ตาม ก้อนของผนังภายนอกมีส่งอย่างใกล้ชิดหลังจากการโจมตีครั้งแรก ด้วยการเตะของ Izayoiและมีก้อนที่รุนแรงมากกว่าจัดการกับสัญลักษณ์สำหรับอิฐแต่ละเหมือนอิฐถูกปิดในความเร็วที่สูง และแยกบรรจุระเบิดล้างผลาญกับผลกระทบต่อทุก ซึ่งเลทิเซียขยายเสื้อคลุมรอบ ๆ เธอแบบหน้าจอเงาที่เธอซ่อนอยู่เบื้องหลังหลังจากทำการตัดสินการโจมตีดังกล่าวได้หลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างรวดเร็ว เสียงระเบิดที่เป็นพวกเขาตีความหมายที่ได้พูดย้ำดังแต่เลทิเซียตัวเองดูเหมือนจะ unhurtที่ไม่ได้หมายถึง อะไรการ Izayoi เจ้ายินดีมีขโมยสายตาของเธอแม้ว่าที่ข้าม เด็กนอนกัดกำปั้นขวาของเขา เขา lunged ต่อเลทิเซียเลทิเซียยังคงใช้เสื้อคลุมเงาเพื่อป้องกันตัวเองในขณะที่หลายร้อย materialising หอกเงารอบ ๆ ซึ่งชี้ไปทางทิศของ Izayoi เป็นชัดเจนว่า เธอเชื่อว่าตัวเองจะปลอดภัยตราบใดที่เธอโจมตีทั้งหมดที่ใกล้เธอดังนั้นแม้ Izayoi leaped การป้องกันวงศ์เม่นมองที่จะได้รับการโจมตีไร้ที่ติถ้าเปิดตัวในเวลาเดียวกันมีความกลัวในตาสำหรับคำว่า 'หนี' ไม่ได้ในจิตใจของเขาตั้งแต่เริ่มต้น ไม่ดูแลเกี่ยวกับหอกสีดำที่มาพร้อมการเดินทางไปยังเขาเช่นฝนหนัก Izayoi ต่อการกดในแบบที่เสียสละ ซึ่งแตกต่างจากปกติของเขาตัวเองเป็นเลือดที่เกิดขึ้นจากการตัดของเขา เพื่อแผ่นดินนัดหยุดงานที่เสื้อคลุมเงาแตกเป็นเสี่ยง ๆGry ที่เห็นจากรอยแยกที่เกิดขึ้นดังนั้นประหลาดใจว่า เขาให้ growl ต่ำ:"ว่า... มันจะ...!"พยานของ Izayoi โซ่โจมตี Gry จนเข้าใจว่า คำประกาศ โดยเด็กไม่เพียงสเต็กปากแข็งที่ไม่ต้องการยอมรับความพ่ายแพ้ คำที่มาจากปากของเขา 'ตราบใดที่เราสามารถแผ่นดินท่องสำเร็จ เราสามารถแก้ปัญหา' มีอะไรเขาก็แค่แสดง สำหรับเลทิเซียได้แล้วได้เรียบร้อยไว้ก่อนโดยโลภเลทิเซีย โดยด้านหน้าของเสื้อผ้าของเธอเพื่อดึงเธอออกจากการป้องกันของเสื้อคลุมเงาแตก Izayoi ส่วนใหญ่เธอเป็นภาคที่ใกล้ที่สุดของผนังภายนอก เลทิเซีย battered twitched เล็กน้อยหลังจาก slamming ลงในโครงสร้างก่อนเคลื่อนไหวทั้งหมดเพิ่มจากเธอIzayoi จม และ straddled ตัวเลขเมื่อต้องการตรึงลงในขณะที่จ้องนั้นด้วยเช่นเป็นชายฉกรรจ์คล้ายปีศาจในตาที่เลทิเซียไม่สามารถช่วย แต่ขยายดวงตาของเธอขณะกำลังตันปัญญาสำหรับคำ--“Caught ya……! Times up, bye now Leticia’s fake!”Followed by a barrage of fists.Seeming like a person out for revenge against the previous attacks he suffered, Izayoi swung his fist down repeatedly, not even allowing the tips of her hair to escape his punches. The intense concentration followed with his focused punches would have made one worry about the stability of the Citadel in fear of it collapsing under the stress he gave to it.Displaying the vengeful spirit of returning a received punch a hundred fold to the person, he smashed the body of Leticia with a violent and cruel flurry of attacks that would have likened him to the demonic spirit Rakshasa.---And just a minute past the start of the battle, the shadow that had the appearance of Leticia was no more to be seen.Standing up in the huge crater that he had created, Izayoi patted the dust off his clothes---“……Although it might have possessed Divinity, it will only be at that sort of level if it isn’t the main body.”“---!”Gry was so shocked that he couldn’t close his beak. If it weren’t for his back that was throbbing with pain, he would have been utterly stupefied by the sight.And when Izayoi returned to the ruins, Gry asked awkwardly: “……Could I have done something unnecessary?”“Hm?”“No, to tell the truth …I just saw what you did out there and I sure didn’t expect for you to be able to pin down the opponent that easily……”Oh, you were referring about that… Izayoi frowned a little as he placed a hand on his hip.“Nope. The words that I’ve said are not lies. If I were to try land on my own, it would have been a high chance for me to be knocked away to somewhere below. In fact, it might also be likely for me to lose my limbs in the process. So… Um well…how should I say it…Yeah to be honest, you were a great help. Thank you Gry.”Izayoi rubbed at the speck of dried blood on his forehead as he thanked Gry politely.“This is a debt that I swear to repay you. But here, let’s put more pressure on that and stop the bleeding for you shall we, before we go off to find Kasukabe and the others.”“I got it……Ouch---”*Lan~tern ♪* came the sound from the entrance of the ruins to which Izayoi and Gry turned to look in surprise.What stood there in mid-air was a puppet holding a lantern hiding behind a pillar peeking at them.
การแปล กรุณารอสักครู่..