Negligence can be characterized as

Negligence can be characterized as a failure to exercise reasonable care or ordinary vigilance that results in an injury to another. In many ways, negligence simply codifies two fundamental ethical precepts: "ought implies can" (we can¬not reasonably oblige someone to do what they cannot do) and "one ought not harm others." People have done an ethical wrong when they cause harm to oth-ers in ways that they can reasonably be expected to have avoided. Negligence includes acts of both commission and omission. One can be negligent by doing something that one ought not (e.g., speeding in a school zone) or by failing to do something that one ought to have done (e.g., neglecting to inspect a product before sending it to market).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมาทสามารถจะมีลักษณะเป็นความล้มเหลวที่จะใช้การดูแลที่เหมาะสมหรือความระมัดระวังสามัญที่ส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บไปยังอีก ในหลาย ๆ หมวดหมู่ความประมาทเพียงสองศีลพื้นฐานจริยธรรม "หมายถึงควรสามารถ" (เราสามารถ¬ไม่สมควรบังคับคนที่จะทำสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถทำ) และ "หนึ่งไม่ควรเป็นอันตรายต่อคนอื่น ๆ"คนได้ทำผิดจริยธรรมเมื่อพวกเขาทำให้เกิดอันตรายต่อ ERS-OTH ในรูปแบบที่พวกเขาสมควรได้รับการคาดหวังว่าจะมีการหลีกเลี่ยง. ความประมาทรวมถึงการกระทำของทั้งสองคณะกรรมการและการละเลย. ใครสามารถประมาทด้วยการทำสิ่งที่หนึ่งที่ไม่ควร (เช่น เร่งในโรงเรียนเขต) หรือความล้มเหลวที่จะทำสิ่งที่หนึ่งควรจะได้ทำ (เช่นละเลยที่จะตรวจสอบสินค้าก่อนที่จะส่งไปยังตลาด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถเป็นลักษณะละเลยเป็นความล้มเหลวการออกกำลังกายการดูแลเหมาะสมหรือระมัดระวังปกติที่มีผลการบาดเจ็บอีก ในหลาย ๆ ละเลยเพียง codifies ศีลจริยธรรมพื้นฐานสอง: "ควรหมายถึงสามารถ" (เรา can¬not สมไว้ใครทำอะไรที่พวกเขาไม่ทำ) และ "หนึ่งควรไม่เป็นอันตราย ต่อผู้อื่นได้"คนทำไม่ถูกต้องมีจริยธรรมเมื่อเกิดอันตรายกับสกู๊ปอื่น ๆ วิธีที่พวกเขาสามารถประหยัดสามารถคาดว่าจะได้หลีกเลี่ยง ละเลยรวมถึงทำหน้าที่ของคณะกรรมการและกระทำการอัน หนึ่งสามารถ negligent โดยทำบางสิ่งบางอย่างที่หนึ่งควรไม่ (เช่น เพิ่มในโซนโรงเรียน) หรือการทำสิ่งที่หนึ่งควรจะทำ (เช่น neglecting การตรวจสอบผลิตภัณฑ์ก่อนส่งตลาด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความประมาทเลินเล่อสามารถลักษณะเป็นความล้มเหลวในการให้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรหรือไม่ประมาททั่วไปที่ได้รับบาดเจ็บจากที่อื่น ในหลายๆอย่างเรียบง่ายความประมาทเลินเล่อ codifies ทั้งสองอย่างมีจริยธรรมศีลขั้นพื้นฐาน"ควรจะหมายถึงสามารถ"(เราสามารถบังคับใครบางคนจะทำสิ่งที่พวกเขากำลังทำไม่ได้)และ"ไม่ควรทำร้ายผู้ อื่น ¬ ไม่เหมาะสม"ผู้คนได้ทำอย่างมีจริยธรรมไม่ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำให้ความเสียหายต่อ oth - ers ในวิธีที่พวกเขาสามารถเป็นที่คาดหวังว่าจะได้พยายามหลีกเลี่ยงอย่างเหมาะสม ความประมาทเลินเล่อประกอบด้วยการกระทำอันเป็นการกระทำการงดเว้นการกระทำและทั้งสอง หนึ่งสามารถประมาทโดยการทำบางสิ่งบางอย่างที่หนึ่งไม่ควร(เช่นความเร็วในโซนที่โรงเรียนที่)หรือโดยการไม่ปฏิบัติตามสิ่งที่หนึ่งควรจะได้ทำได้(เช่นเราละเลยที่จะตรวจสอบ ผลิตภัณฑ์ ก่อนส่งไปยังตลาด)