Poor old Joe "King" Oliver. What ja

Poor old Joe "King" Oliver. What jazz fans tend to forget, and seldom learn about, is what happens to their jazz heroes once they became passé. Joe Oliver ended his days as a janitor living in extreme poverty. He died alone and pretty much forgotten and ignored. Art Tatum suffered a similar fate- once his style had come and gone, he couldn't BUY a gig. Well before Joe Pass died, you could often find him playing near-empty New York clubs. Lester Young spent his last years living in a seedy apartment, drinking and smoking his life away, listening to records, rarely if ever playing.

Today, jazz fans like to gush on about the accomplishments and the great performances and recordings of the "jazz greats", but nobody, it seems, is willing to address the END of their careers, and the manner in which the public, recording labels and fellow musicians kicked them to the kerb once their day in the sun was done.

By all accounts, Joe Oliver did a LOT for young musicians, including his protege, Louis Armstrong. If any of them returned the favour, including Louis Armstrong, I've never heard about it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ดีเก่าโจ "คิง" Oliver แฟนแจ๊สอะไรมักจะ ลืม และค่อยเรียนรู้ จะเกิดอะไรขึ้นกับแจ๊สฮีโร่ของพวกเขาเมื่อพวกเขากลายเป็น passé Joe Oliver สิ้นสุดวันของเขาเป็น janitor ที่อาศัยอยู่ในความยาก เขาตายคนเดียว และสวยมากลืม และละเว้น Art แมนประสบชะตากรรมคล้ายกัน - เมื่อสไตล์ของเขาได้มา และหายไป เขาไม่สามารถซื้อการแสดง คุณสามารถมักพบเขาเล่นสโมสรนิวยอร์กใกล้ว่างก่อนผ่านโจเสียชีวิต โต้หนุ่มสาวใช้เวลาปีเขาอาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนท์จ๋อย ดื่ม และสูบบุหรี่ชีวิตห่างกัน ระเบียน ฟังไม่ค่อยได้ถ้าเคยเล่นวันนี้ แฟนแจ๊สชอบพุ่งบนเกี่ยวกับความสำเร็จ และแสดงดีและบันทึกของ "ชื่อแจ๊ส" แต่ไม่มีใคร เหมือน คือยินดีที่อยู่ตอนท้ายของอาชีพ และลักษณะที่ประชาชน ป้ายชื่อและเพื่อนนักดนตรีเตะพวกเขาไป kerb เมื่อวันแดดเสร็จเรียบร้อยแล้วโดยบัญชีทั้งหมด Oliver Joe ไม่มากสำหรับหนุ่มนักดนตรี รวม protégé เขา Louis Armstrong เหล่านั้นกลับแจ่ม Louis Armstrong รวมทั้งผมได้เคยได้ยินเกี่ยวกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แย่เก่าโจ "กษัตริย์" โอลิเวอร์ สิ่งที่แจ๊สแฟน ๆ มักจะลืมและไม่ค่อยจะเรียนรู้เกี่ยวกับเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับวีรบุรุษดนตรีแจ๊สของพวกเขาเมื่อพวกเขากลายเป็นกุญแจ โจโอลิเวอร์สิ้นสุดวันที่เขาเป็นภารโรงที่อาศัยอยู่ในความยากจน เขาเสียชีวิตเพียงอย่างเดียวและสวยมากลืมและละเลย ศิลปะทาทั่มได้รับความเดือดร้อน fate- ที่คล้ายกันครั้งเดียวสไตล์ของเขาได้มาและหายไปเขาไม่สามารถซื้อกิ๊ก โจดีก่อนที่จะเสียชีวิตผ่านคุณมักจะพบว่าเขาเล่นอยู่ใกล้ว่างสโมสรนิวยอร์ก เลสเตอร์หนุ่มใช้เวลาหลายปีสุดท้ายของเขาที่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นจ๋อยดื่มและสูบบุหรี่ในชีวิตของเขาไปฟังประวัติไม่ค่อยถ้าเคยเล่น. วันนี้แฟนเพลงแจ๊สเหมือนพรั่งพรูที่เกี่ยวกับความสำเร็จและการแสดงที่ยอดเยี่ยมและการบันทึกของ "แก่นแจ๊ส " แต่ไม่มีใครดูเหมือนว่ายินดีที่จะอยู่ปลายทางของอาชีพของพวกเขาและในลักษณะที่ประชาชนบันทึกฉลากและเพื่อนนักดนตรีเตะพวกเขาเพื่อเหนี่ยวรั้งวันละครั้งของพวกเขาในดวงอาทิตย์ได้ทำ. โดยบัญชีทั้งหมดโจ โอลิเวอร์ไม่มากสำหรับนักดนตรีหนุ่มสาวรวมถึงบุตรบุญธรรมของเขาหลุยส์อาร์มสตรอง ถ้าใด ๆ ของพวกเขากลับมารวมทั้งหลุยส์อาร์มสตรอง, ฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้