Four Seasons fill the measure of th

Four Seasons fill the measure of the year;
There are four seasons in the mind of Man:
He hath his lusty Spring, when Fancy clear
Takes in all beauty with an easy span:
He has his Summer, when luxuriously
He chews the honied cud of fair Spring thoughts,
Till in his Soul, dissolv’d, they come to be
Part of himself: He hath his Autumn Ports
And havens of repose, when his tired wings
Are folded up, and he content to look
On Mists in idleness—to let fair things
Pass by unheeded as a threshold brook.
He has his winter too of Pale misfeature

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฟร์ซีซั่กรอกตัวชี้วัดของปี;
มีสี่ฤดูกาลในใจของมนุษย์คือ
พระองค์ทรงฤดูใบไม้ผลิมีชีวิตชีวาของเขาเมื่อแฟนซีชัดเจน
ใช้เวลาในความงามทั้งหมดที่มีช่วงง่าย:
เขามีฤดูร้อนของเขาเมื่อหรูหรา
เขาเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้อง honied ของ ความคิดของฤดูใบไม้ผลิยุติธรรม
จนกระทั่งในจิตวิญญาณของเขา dissolv'd พวกเขามาเป็น
ส่วนหนึ่งของตัวเอง: พระองค์ทรงพอร์ตฤดูใบไม้ร่วงของเขา
และเฮเวนส์ของการพักผ่อนเมื่อปีกเหนื่อยของเขา
จะพับขึ้นและเขาเนื้อหาที่จะมองไป
ในหมอกในความเกียจคร้านไป ปล่อยให้สิ่งที่เป็นธรรม
ผ่านโดยถูกมองข้ามลำธารเป็นเกณฑ์.
เขามีฤดูหนาวของเขามากเกินไปของซีด misfeature

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ฤดูเติมวัดปี ;
มี 4 ฤดู ในจิตใจของมนุษย์ :
ทรงสปริงแข็งแรงของเขา เมื่อ
ชัดเจนแฟนซีจะใช้เวลาในทุกความงามด้วยมีช่วงง่าย :
เขาในฤดูร้อน เมื่อหรูหรา
มัน honied เอื้องคิดแฟร์ฤดูใบไม้ผลิ
จนถึงในวิญญาณ เขา dissolv จะมาเป็นส่วนหนึ่งของตัวเขาเอง เขาได้

และ พอร์ต ฤดูใบไม้ร่วงของเขา havens พักผ่อน เมื่อปีกของเขาเหนื่อย
ที่พับขึ้นและเขาพอใจที่จะดู
เมื่อหมอกในความเกียจคร้านให้ยุติธรรมสิ่ง
ผ่านไปไม่สนใจเป็นเกณฑ์ บรูค
เขามีฤดูหนาวของเขาก็ซีด misfeature