After more than two decades—that is

After more than two decades—that is, the 1940s and the 1950s—of increasing
centralization of government power and authority in both more developed and
less developed countries, governments around the world began, during the
1960s and 1970s, to decentralize their hierarchical structures in an effort to
make public service delivery more efficient and to extend service coverage by
giving local administrative units more responsibility. During the 1970s and
1980s, globalization forced some governments to recognize the limitations and
constraints of central economic planning and management. A shift during the
same period in development theories and strategies in international aid agencies
away from central economic planning and trickle-down theories of economic
growth toward meeting basic human needs, growth-with-equity objectives, and
participatory development also led to increasing calls for decentralization.7
International assistance organizations promoted decentralization as an essential
part of a “process approach” to development that depended primarily on selfhelp
by local communities and local governments.8 National governments
decentralized in order to accelerate development, break bureaucratic bottlenecks
arising from centralized government planning and management, and participate
more effectively in a globalizing economy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากกว่าสองทศวรรษ — นั่นคือ ช่วงทศวรรษ 1950 และทศวรรษ 1940 โดย — เพิ่มชอบรวมศูนย์อำนาจและอำนาจทั้งที่พัฒนามากขึ้น และน้อยกว่าประเทศที่พัฒนาแล้ว รัฐบาลทั่วโลกเริ่มต้น ระหว่างการ1960s และทศวรรษ 1970 การ decentralize โครงสร้างลำดับชั้นของพวกเขาในการพยายามทำการส่งมอบบริการสาธารณะมีประสิทธิภาพมากขึ้นและ การขยายความครอบคลุมของบริการโดยทำให้หน่วยการปกครองท้องถิ่นรับผิดชอบเพิ่มเติม ในช่วงทศวรรษ 1970 และทศวรรษ 1980 โลกาภิวัตน์ถูกบังคับบางรัฐบาลรู้จักข้อจำกัด และข้อจำกัดของศูนย์กลางเศรษฐกิจการวางแผนและการจัดการ กะในระหว่างช่วงเวลาเดียวกันในการพัฒนาทฤษฎีและกลยุทธ์ในหน่วยงานความช่วยเหลือนานาชาติการวางแผนทางเศรษฐกิจกลางและทฤษฎี trickle-down ของเศรษฐกิจต่อการประชุมพื้นฐานมนุษย์ความต้องการ วัตถุประสงค์ของการเจริญเติบโตด้วยหุ้น การเติบโต และนอกจากนี้ยัง นำไปสู่การเพิ่มการเรียก decentralization.7 การพัฒนาแบบมีส่วนร่วมองค์กรช่วยเหลือนานาชาติส่งเสริมการกระจายอำนาจการแพร่กระจายเป็นจำเป็นส่วนหนึ่งของ "กระบวนการวิธีการแบบ" เพื่อพัฒนาที่ขึ้นอยู่กับหลัก selfhelpโดยชุมชนท้องถิ่นและรัฐบาลแห่งชาติท้องถิ่น governments.8แบบกระจายศูนย์เพื่อเร่งพัฒนา ทำลายเครื่องราชการเกิดจากส่วนกลางรัฐบาลวางแผนและการจัดการ และการมีส่วนร่วมมีประสิทธิภาพมากขึ้นในเศรษฐกิจ globalizing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากใช้เวลานานกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมานั่นคือปี 1940 และปี 1950 การเพิ่มขึ้นของศูนย์อำนาจของรัฐบาลและผู้มีอำนาจทั้งในการพัฒนามากขึ้นและประเทศที่พัฒนาน้อยกว่ารัฐบาลทั่วโลกเริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่1960 และ 1970 เพื่อกระจายอำนาจโครงสร้างลำดับชั้นของพวกเขาใน ความพยายามที่จะทำให้การส่งมอบการบริการสาธารณะที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและจะขยายพื้นที่ให้บริการโดยให้หน่วยงานปกครองส่วนท้องถิ่นรับผิดชอบมากขึ้น ในช่วงปี 1970 และปี1980 โลกาภิวัตน์บังคับบางรัฐบาลที่จะยอมรับข้อ จำกัด และข้อจำกัด ของการวางแผนทางเศรษฐกิจและการจัดการกลาง กะในช่วงเวลาเดียวกันในทฤษฎีการพัฒนาและกลยุทธ์ในหน่วยงานความช่วยเหลือจากนานาชาติออกไปจากการวางแผนทางเศรษฐกิจภาคกลางและหยดลงทฤษฎีเศรษฐกิจการเจริญเติบโตที่มีต่อการตอบสนองความต้องการพื้นฐานของมนุษย์เป้าหมายการเติบโตที่มีส่วนได้เสียและการพัฒนาแบบมีส่วนร่วมนำไปสู่การเพิ่มขึ้นเรียกร้องให้decentralization.7 องค์กรความช่วยเหลือนานาชาติการส่งเสริมการกระจายอำนาจเป็นสิ่งสำคัญส่วนหนึ่งของวิธีการ "กระบวนการ" ในการพัฒนาที่ขึ้นอยู่กับหลักในการ selfhelp โดยชุมชนท้องถิ่นและรัฐบาลท้องถิ่น governments.8 แห่งชาติกระจายอำนาจเพื่อที่จะเร่งการพัฒนา, การทำลายคอขวดของระบบราชการที่เกิดขึ้นจากการวางแผนของรัฐบาลส่วนกลางและการบริหารจัดการและมีส่วนร่วมได้อย่างมีประสิทธิภาพในเศรษฐกิจยุคโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากกว่าสองทศวรรษที่ 1940 และ 1950 , ที่เพิ่มขึ้นของศูนย์กลางของอำนาจรัฐและอำนาจทั้งในการพัฒนามากขึ้นประเทศที่พัฒนาน้อยกว่า รัฐบาลทั่วโลกเริ่มระหว่างทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , การกระจายอำนาจของลำดับชั้นโครงสร้างในความพยายามที่จะทำให้การส่งมอบบริการประชาชนอย่างมีประสิทธิภาพและเพื่อขยายความคุ้มครองให้บริการโดยให้หน่วยการบริหารท้องถิ่นรับผิดชอบมากขึ้น ในช่วงปี 1970 และยุคโลกาภิวัตน์ทำให้รัฐบาลตระหนักถึงข้อ จำกัด และข้อจำกัดของการวางแผนเศรษฐกิจและการจัดการ การเปลี่ยนแปลงระหว่างช่วงเวลาเดียวกันในการพัฒนาทฤษฎีและกลยุทธ์ในการช่วยเหลือหน่วยงานระหว่างประเทศห่างจากการวางแผนเศรษฐกิจภาคกลางและหยดลงทฤษฎีทางเศรษฐกิจการไปประชุมตามความต้องการพื้นฐานของมนุษย์การเจริญเติบโตและมีความเป็นธรรมการพัฒนาแบบมีส่วนร่วม นำการเรียกร้องการกระจายอำนาจ .ความช่วยเหลือระหว่างประเทศองค์กรส่งเสริมการกระจายอำนาจเป็นสำคัญส่วนหนึ่งของกระบวนการ " แนวทาง " การพัฒนาที่สำคัญหลักใน selfhelpโดยชุมชนท้องถิ่น และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 รัฐบาลแห่งชาติการกระจายอํานาจในการเร่งการพัฒนา ทำลายระบบราชการคอขวดการวางแผนและการจัดการที่เกิดขึ้นจากรัฐบาลส่วนกลาง และมีส่วนร่วมได้อย่างมีประสิทธิภาพในโลกาภิวัตน์เศรษฐกิจ