Antibiotics (Abxs) are applied by m

Antibiotics (Abxs) are applied by millions of people and billions of
farm animals worldwide every day. Although their use has saved
countless lives, Abxs also can negatively impact the physiology
and psychology of the patients (Bercik and Collins, 2014; Mostafa
and Miller, 2014). Some of these changes have been
ascribed to the impact of Abxs on the gut-brain axis, as the microbiota
colonizing the intestinal lumen are thought to affect their
host’s vegetative and cognitive functions (Diaz Heijtz et al., 2011;
Mayer, 2011). Clinical and experimental evidence indicates that
the microbiota-brain relationship plays a crucial role in the development
of metabolic and mental diseases (Bested et al., 2013).
The lifelong production of new neurons in the subgranular
zone (SGZ) of the dentate gyrus (DG) in the hippocampus is a
cell-based process of neuronal plasticity in adult mammals
(Kempermann et al., 2008). Previous studies have shown that
adult hippocampal neurogenesis occurs in rodents (Altman
and Das, 1965; Cameron et al., 1993; Kaplan and Bell, 1983,
1984; Kaplan and Hinds, 1977; Kempermann et al., 1997;
Kuhn et al., 1996; Seki and Arai, 1993), non-human primates
(Gould et al., 2001; Kornack and Rakic, 1999), and humans
(Eriksson et al., 1998; Spalding et al., 2013). Adult neurogenesis
has been linked to hippocampus-dependent cognitive function
(Bruel-Jungerman et al., 2007; Deng et al., 2010), and it is
required for memory resolution and for proper pattern separation
in the DG of the hippocampus (Aimone et al., 2011; Jessberger
et al., 2008; Sahay et al., 2011; Stringer et al., 2015). The hippocampus
has long been studied for its critical involvement in many
mental diseases (Bloom, 1975; Holsboer, 1988).
Decreases in hippocampal neurogenesis can be induced by
lack of maternal care (Mirescu et al., 2004) or social isolation
(Lu et al., 2003), both paradigms leading to behavioral aberrances.
It was reported that chronic stress (Pham et al., 2003)
and alcohol (Nixon and Crews, 2002) have a negative impact
on hippocampal neurogenesis (Schoenfeld and Gould, 2013)
and also lead to mental disorders, such as major depression,
posttraumatic stress disorder, and Alzheimer’s disease (Jacobs
et al., 2000; Reif et al., 2007; Sahay and Hen, 2007; Santarelli
et al., 2003). In all three disorders, clinical evidence suggests
that the individual level of overall activity, either physical or
cognitive, partly counteracts the impairment (Daley, 2008; Pajonk
et al., 2010; Sagatun et al., 2007; Scarmeas et al., 2009;
Wilson et al., 2002). These findings provide indirect evidence
that, in humans, activity can improve neurogenesis comparable
to the effects of a voluntary exercise or an enriched environment
in rodents (Kempermann et al., 1997; van Praag et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ยาปฏิชีวนะ (Abxs) โดยผู้คนนับล้านและพันล้านฟาร์มสัตว์ทั่วโลกทุกวัน แม้ว่ามีบันทึกการใช้ชีวิตนับไม่ถ้วน Abxs ยังสามารถส่งผลกระทบในเชิงสรีรวิทยาการและจิตวิทยาของผู้ป่วย (Bercik และคอลลินส์ 2014 อะทอและมิ ลเลอร์ 2014) บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้กำหนดผลกระทบของ Abxs บนแกนสมองลำไส้ เป็นจุลินทรีย์อาณานิคมเซลล์ลำไส้มีความคิดที่มีผลต่อการโฮสต์ของฟังก์ชันของพืช และองค์ความรู้ (ดิแอ Heijtz et al. 2011เมเยอร์ 2011) หลักฐานการ ทดสอบบ่งชี้ว่าความสัมพันธ์ของจุลินทรีย์สมองมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเผาผลาญ และจิตใจโรค (Bested et al. 2013)การผลิตเซลล์ประสาทใหม่ในการ subgranular ตลอดชีวิตโซน (SGZ) ของรอยนูนอาจ (DG) ในฮิบโปเซลล์ตามกระบวนการของการปั้นเส้นประสาทในผู้ใหญ่เลี้ยงลูกด้วยนม(Kempermann et al. 2008) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่ที่เกิดขึ้นในหนู (Altmanและ Das, 1965 คาเมรอน et al. 1993 Kaplan และเบลล์ 19831984 Kaplan และไฮน์ 1977 Kempermann et al. 1997Kuhn et al. 1996 เซกิและราอิ 1993), ม้า(กูลด์ et al. 2001 Kornack และ Rakic, 1999), และมนุษย์(Eriksson et al. 1998 Spalding et al. 2013) ผู้ใหญ่ neurogenesisมีการเชื่อมโยงการทำงานทางปัญญาขึ้นอยู่กับฮิบโป(Bruel-Jungerman et al. 2007 เตง et al. 2010), และเป็นrequired for memory resolution and for proper pattern separationin the DG of the hippocampus (Aimone et al., 2011; Jessbergeret al., 2008; Sahay et al., 2011; Stringer et al., 2015). The hippocampushas long been studied for its critical involvement in manymental diseases (Bloom, 1975; Holsboer, 1988).Decreases in hippocampal neurogenesis can be induced bylack of maternal care (Mirescu et al., 2004) or social isolation(Lu et al., 2003), both paradigms leading to behavioral aberrances.It was reported that chronic stress (Pham et al., 2003)and alcohol (Nixon and Crews, 2002) have a negative impacton hippocampal neurogenesis (Schoenfeld and Gould, 2013)and also lead to mental disorders, such as major depression,posttraumatic stress disorder, and Alzheimer’s disease (Jacobset al., 2000; Reif et al., 2007; Sahay and Hen, 2007; Santarelliet al., 2003). In all three disorders, clinical evidence suggeststhat the individual level of overall activity, either physical orcognitive, partly counteracts the impairment (Daley, 2008; Pajonket al., 2010; Sagatun et al., 2007; Scarmeas et al., 2009;Wilson et al., 2002). These findings provide indirect evidencethat, in humans, activity can improve neurogenesis comparableto the effects of a voluntary exercise or an enriched environmentin rodents (Kempermann et al., 1997; van Praag et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาปฏิชีวนะ ( abxs ) ถูกใช้โดยผู้คนนับล้านและพันล้านของฟาร์มสัตว์ทั่วโลก ทุกวัน แม้ว่าการใช้มีการบันทึกชีวิตนับไม่ถ้วน abxs ยังสามารถส่งผลกระทบในเชิงลบต่อสรีรวิทยาและจิตวิทยาของผู้ป่วย ( bercik 2014 ; ถ้าคน และ คอลลินและมิลเลอร์ ปี 2014 ) บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้รับหมวดผลกระทบของ abxs บนไส้แกนสมองเป็นไมโครไบโ ้าcolonizing ภายในลำไส้มีความคิดที่จะส่งผลกระทบต่อพวกเขาฟังก์ชันพืชและการเป็นเจ้าภาพ ( Diaz heijtz et al . , 2011 ;เมเยอร์ , 2011 ) ทางคลินิกและการทดลองพบว่าไมโครไบโ ้าความสัมพันธ์ที่สมองมีบทบาทสําคัญในการพัฒนาของการเผาผลาญอาหารและสุขภาพจิตโรค ( เอาชนะ et al . , 2013 )ตลอดชีวิต สร้างเซลล์ประสาทใหม่ใน subgranularโซน ( sgz ) ของ dentate กิราส ( DG ) จากสมอง คือปัจจุบันกระบวนการลักษณะของพลาสติกในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ผู้ใหญ่( เคมเปอร์แมนน์ et al . , 2008 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่น้ำหนัก neurogenesis เกิดขึ้นในหนู ( อัลท์แมนและ ดาส , 1965 ; Cameron et al . , 1993 ; Kaplan และระฆัง ปี 19831984 ; Kaplan และไฮน์ , 1977 ; เคมเปอร์แมนน์ et al . , 1997 ;คูน et al . , 1996 ; เซกิ และไม่ใช่มนุษย์ - บิชอพไร , 1993 )( Gould et al . , 2001 ; kornack และ rakic , 1999 ) และมนุษย์( ริคสัน et al . , 1998 ; Spalding et al . , 2013 ) neurogenesis ผู้ใหญ่ที่ได้รับการเชื่อมโยงไปยังสมอง ขึ้นอยู่กับฟังก์ชันทางปัญญา( bruel jungerman et al . , 2007 ; เติ้ง et al . , 2010 ) และเป็นเป็นหน่วยความจำสำหรับการแยกความละเอียดและรูปแบบที่เหมาะสมใน DG ของฮิปโปแคมปัส ( aimone et al . , 2011 ; jessbergeret al . , 2008 ; sahay et al . , 2011 ; ตง et al . , 2015 ) ฮิปโปแคมปัสได้รับการวิจารณ์ในการศึกษาของหลายโรคจิต ( บาน , 1975 ; holsboer , 1988 )น้ำหนักลดลงใน neurogenesis สามารถชักนำโดยการขาดการดูแลของมารดา ( mirescu et al . , 2004 ) หรือการแยกทางสังคม( Lu et al . , 2003 ) ทั้งกระบวนทัศน์สู่ aberrances พฤติกรรมมีรายงานว่า ความเครียดเรื้อรัง ( ฟาม et al . , 2003 )และแอลกอฮอล์ ( Nixon และลูกเรือ , 2002 ) ได้รับผลกระทบทางลบในน้ำหนัก ( และ neurogenesis ชอนเฟลด์กูล , 2013 )และยังนำไปสู่ความผิดปกติทางจิต เช่น โรคซึมเศร้าตลาดหลักทรัพย์โตเกียวและโรคอัลไซเม ( จาคอบส์et al . , 2000 ; ริฟ et al . , 2007 ; sahay และไก่ , 2007 ; santarelliet al . , 2003 ) ทั้ง 3 โรค หลักฐานทางคลินิกแสดงให้เห็นที่ระดับของแต่ละกิจกรรมโดยรวม ทั้งทางกายภาพ หรือการคิดต้นทุนบางส่วนช่วย ( เดลีย์ , 2008 ; pajonket al . , 2010 ; sagatun et al . , 2007 ; scarmeas et al . , 2009วิลสัน et al . , 2002 ) ผลการวิจัยเหล่านี้มีหลักฐานทางอ้อมว่า ในมนุษย์ กิจกรรมที่สามารถปรับปรุง neurogenesis เปรียบผลของการออกกำลังกายโดยสมัครใจหรือสภาพแวดล้อมในหนู ( เคมเปอร์แมนน์ et al . , 1997 ; ฟาน ปราก et al . , 1999 )