Prolonged night shift is associated

Prolonged night shift is associated with high burnout rate, but the physiological effects of a 16 h
shift remain undetermined. Here we evaluated fatigue and stress via salivary assays to determine
the correlation between stress and fatigue and prolonged night shifts. Twenty-five nurses (9 men,
16 women; 16 h night shift (n = 13), 8 h day shift (n = 12)) from Juntendo University Koshigaya
Hospital were evaluated for four consecutive workdays separated by off days. Salivary samples
were collected upon waking and before sleep on non-working days, before and after the day and
night shifts, and before and after the break during the nocturnal schedule, and analyzed for levels
of cortisol, chromogranin A, α-amylase activity and secretory immunoglobulin A (sIgA). On nonworking
days, cortisol levels showed similar kinetic pattern in both nurses. On working days, daytime
nurses’ cortisol levels showed normal circadian pattern throughout the shift. Night nurses’
cortisol levels at the beginning of the shift were comparable to that of the normal morning elevation.
α-Amylase activity in the night shift nurses was higher than day shift nurses through each period.
No significant differences in chromogranin A and sIgA levels were detected between day and
night shift workers. A 16 h night shift may cause marked circadian misalignment in cortisol levels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กะกลางคืนเป็นเวลานานมีความเกี่ยวข้องกับความเหนื่อยหน่ายอัตราสูง แต่ผลกระทบทางสรีรวิทยาของ 16
ชั่วโมงกะยังคงบึกบึน ที่นี่เราประเมินความเมื่อยล้าและความเครียดผ่านการตรวจน้ำลายในการกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและความเมื่อยล้าและกะกลางคืนเป็นเวลานาน
พยาบาลยี่สิบห้า (9 ชาย
16 หญิง 16 ชั่วโมงกะกลางคืน (n = 13), 8 ชั่วโมงกะวัน (n = 12)) จากมหาวิทยาลัย Juntendo Koshigaya
โรงพยาบาลได้รับการประเมินเป็นเวลาสี่วันทำการติดต่อกันแยกจากกันโดยวันที่ออก ตัวอย่างน้ำลายที่ถูกเก็บรวบรวมเมื่อตื่นและก่อนนอนในวันที่ไม่ทำงานก่อนและหลังวันและกะกลางคืนและก่อนและหลังการหยุดพักในระหว่างช่วงเวลาที่ออกหากินเวลากลางคืนและวิเคราะห์ระดับคอร์ติซอ, chromogranin A, กิจกรรมαอะไมเลสและ อิมมูโนหลั่ง A (sIgA) ไม่ทำงานในวันที่ระดับ cortisol แสดงให้เห็นรูปแบบการเคลื่อนไหวที่คล้ายกันในหอผู้ป่วยทั้งสอง ในวันที่การทำงานในเวลากลางวันพยาบาลระดับ cortisol แสดงให้เห็นรูปแบบที่เป็นกลางปกติตลอดการเปลี่ยนแปลง พยาบาลคืนระดับ cortisol ที่จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงได้เทียบเท่ากับที่ของระดับความสูงตอนเช้าตามปกติ. แอลฟาอะไมเลสกิจกรรมพยาบาลกะกลางคืนสูงกว่าพยาบาลกะวันที่ผ่านช่วงเวลาแต่ละ. ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน chromogranin A และระดับ sIgA เป็น ตรวจพบระหว่างวันและคืนคนงานกะ กะกลางคืน 16 ชั่วโมงอาจทำให้เกิดแนว circadian การทำเครื่องหมายในระดับ cortisol

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาดึก เกี่ยวข้องกับอัตราความสูง แต่ผลทางสรีรวิทยาของกะ 16 H
ยังคงไม่กระจ่างชัด . ที่นี่เราประเมินความเมื่อยล้าและความเครียดผ่านน้ำลาย ) เพื่อตรวจสอบ
ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและความเหนื่อยล้าจากเมื่อคืนกะ ยี่สิบห้าพยาบาล 9 คน
16 หญิง 16 กะกลางคืน ; H ( n = 13 ) , กะ 8 ชั่วโมงวัน ( n = 12 ) จาก มหาวิทยาลัยจุนเท็นโด Koshigaya
โรงพยาบาลได้รับการประเมินติดต่อกันสี่วันแยกจากกันโดยปิดวัน การเก็บตัวอย่างน้ำลาย
เมื่อตื่นนอนและก่อนนอนไม่ทำงานวัน ก่อนและหลังวัน
กะกลางคืน และก่อนและหลังจากหยุดในช่วงเวลากลางคืน และวิเคราะห์ระดับ
ของ cortisol , chromogranin , แอลฟาอะไมเลสพบกิจกรรมและอิมมูโนโกลบูลิน ( SIGA ) ใน nonworking
วันระดับ cortisol มีรูปแบบการเคลื่อนไหวที่คล้ายกันทั้งในพยาบาล ทำงานวัน กลางวัน
พยาบาลระดับฮอร์โมนให้ปกติเป็นกลางรูปแบบตลอดทั้งกะ ราตรีพยาบาล
ระดับ cortisol ที่เริ่มเปลี่ยนเป็นเทียบเท่ากับที่ของปกติเช้าระดับความสูง แอลฟาอะไมเลส
กิจกรรมเวรดึกพยาบาลสูงกว่าพยาบาลเวรเช้า
ผ่านแต่ละช่วงเวลาไม่แตกต่างกัน และพบ chromogranin SIGA ระดับระหว่างวัน
พนักงานกะกลางคืน 16 H กะดึกอาจทำให้เป็นกลางการทำเครื่องหมายในระดับฮอร์โมน