Zone Map, the hatched green zone is

Zone Map, the hatched green zone is the rural and
agricultural conservation area, the solid green zone
is the rural and agricultural area (Figure 4). These two
green zones are supposed to be areas for water
detention and floodways. The water’s edges were
once rural, but now they barely have any green space
left and no natural edges. Properties along the water
edges, where public recreation and multifunctional
purposes should be facilitated, are instead owned
privately while few public developments have taken
place.
When looking at Bangkok’s green spaces, it
can be seen that the city has scattered green space.
Figure 5 has gathered all the green areas of Bangkok
together and overlaid them with green areas of
rural and agricultural land from the Bangkok Urban
Planning and Land Zone Map (Figure 4) to show the
proximate locations of these areas. This shows that
there is no network connecting these green areas.
Rivers and “Klongs” (canals) are forms of natural
borders and also linkages, but they are hardly used
to connect these green areas. Today, most of the
klongs are structural with solid embankments, used
only for the city’s drainage system. The detention
areas as shown are undeveloped and vacant:
mostly wetlands and marshlands. The detention areas
appeared on the map already included 20 of the 21
“Kaem Lings”. The Kaem Ling Project was initiated
by His Majesty the King as 21 detention areas all
over Bangkok Metropolitan Region. The last one is
located right outside of Bangkok. This project seems
to be the only functional green infrastructure system
in Bangkok. Yet for a city situated only 2 meters
above sea level, a high tide is sufficient to flood some
of the areas along the river and klongs. Is this system
adequate for the whole of Bangkok? The system that
we have now is surely not enough, unconnected and
unmaintained.
Our green spaces are individual standalone
spaces scattered throughout the city. The modifications
of human developments on the land have
created fragmented patterns that threaten indigenous
plant and wildlife communities in dispersal to
another patches of green area and associated in
ecological function and processes such as:
• City’s development implies land alteration
in response to human needs, which reduces the
amount of natural area. Habitat diversity is diminished
by the loss of wetland to sprawl, which results in
fewer numbers of species and a decline among some
of those species that survive.
• Developments have obstructed nature’s
ability to respond to climate change and population
reduction while reducing wildlife genetic diversity and
limiting wildlife migration.
• The fragmentation of natural spaces
converted into small isolated patches of green
spaces, which alters a natural system’s function,
reduces the number and diversity of natural plants
and wildlife, and increases edge habitat.
• Water resource degradation reduces the
capacity of flood controls, traps sediments and
filters excess unwanted nutrients, while threatening
wildlife habitat and plant species that support the
environment.
5. Bangkok’s Future
With sustainable design approaches, the
presumptions of the more information’s gather and
the future prediction for the city green infrastructure
are important. Designing for future, we must interpret
as much data as possible to create a deliberate city

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนที่โซน โซนสีเขียวขีดอยู่ชนบท และพื้นที่เกษตรอนุรักษ์ โซนสีเขียวทึบเป็นพื้นที่ชนบท และเกษตรกรรม (รูป 4) สองคนนี้โซนสีเขียวควรจะเป็นพื้นที่น้ำกักขังและ floodways ขอบของน้ำเมื่อชนบท แต่ตอน นี้พวกเขาแทบไม่มีพื้นที่สีเขียวใด ๆซ้ายและขอบไม่ธรรมชาติ คุณสมบัติตามน้ำขอบ สาธารณะพักผ่อนหย่อนใจ และมัลติฟังก์ชั่วัตถุประสงค์ควรอำนวยความสะดวก เป็นเจ้าของแทนเอกชนในขณะที่มีดำเนินการพัฒนาสาธารณะเพียงไม่กี่สถานที่เมื่อกำลังดูพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานคร มันจะได้ว่า เมืองมีกระจัดกระจายพื้นที่สีเขียวรูปที่ 5 ได้รวบรวมทุกพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครร่วมกัน และวางทับด้วยสีเขียวของที่ดินทางการเกษตร และชนบทจากเขตเมืองกรุงเทพมหานครการวางแผน และ แผนที่เขตที่ดิน (รูป 4) เพื่อแสดงการที่ตั้งธนบุรีพื้นที่เหล่านี้ นี้แสดงให้เห็นว่ามีไม่มีเครือข่ายที่เชื่อมต่อพื้นที่สีเขียวเหล่านี้แม่น้ำและ "ทราบข้อมูล") เป็นรูปแบบของธรรมชาติเส้นขอบ และยังเชื่อมโยง แต่พวกเขาแทบไม่ใช้การเชื่อมต่อพื้นที่สีเขียวเหล่านี้ วันนี้ ส่วนใหญ่ของการล่องมีโครงสร้าง ด้วยไม้ทำนบ ใช้สำหรับระบบระบายน้ำของเมืองเท่านั้น การกักขังพื้นที่ดังที่เป็นบริสุทธิ์ และว่าง:ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำและพระยานคร พื้นที่กักกันปรากฏบนแผนที่รวมแล้ว 20 กับ 21"Lings หนองแขม" โครงการหลิงหนองแขมโดยพระเป็นพื้นที่กักกัน 21 ทั้งหมดทั่วกรุงเทพฯ ปริมณฑล สุดท้ายคือตั้งอยู่ทางด้านนอกของกรุงเทพมหานคร ดูเหมือนว่าโครงการนี้ระบบโครงสร้างพื้นฐานสีเขียวทำงานเท่านั้นในกรุงเทพมหานคร ยัง เมืองห่างเพียง 2 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล น้ำสูงเพียงพอน้ำท่วมบางส่วนพื้นที่ริมแม่น้ำและล่อง นี้เป็นระบบเพียงพอสำหรับทั้งหมดของกรุงเทพมหานคร ระบบที่เรามีตอนนี้คือย่อมไม่เพียงพอ กับ และวิบากพื้นที่สีเขียวของเราแต่ละแบบสแตนด์อโลนพื้นที่กระจายอยู่ทั่วทั้งเมือง การปรับเปลี่ยนของการพัฒนามนุษย์บนแผ่นดินได้สร้างรูปแบบที่มีการกระจายตัวที่คุกคามคนพื้นเมืองพืชและสัตว์ป่าชุมชนกระจายไปอีกซอฟต์แวร์ของพื้นที่สีเขียว และสัมพันธ์กันระบบนิเวศฟังก์ชันและกระบวนการเช่น:•เมืองพัฒนาหมายถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดินในการตอบสนองความต้องการของมนุษย์ ซึ่งลดการจำนวนพื้นที่ธรรมชาติ ความหลากหลายของแหล่งที่อยู่อาศัยจะลดน้อยลงโดยการสูญเสียของพื้นที่ชุ่มน้ำนอนแผ่ ผลตัวเลขน้อยลงของสายพันธุ์และลดลงในบางพันธุ์เหล่านั้นที่อยู่รอด•พัฒนาได้ขัดขวางธรรมชาติความสามารถในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและประชากรลดลงในขณะที่ลดความหลากหลายทางพันธุกรรมของสัตว์ป่า และการจำกัดการย้ายถิ่นของสัตว์ป่า•การกระจายตัวของพื้นที่ธรรมชาติแปลงเป็นแพทช์แยกขนาดเล็กสีเขียวพื้นที่ ซึ่งเปลี่ยนแปลงฟังก์ชันของระบบธรรมชาติลดจำนวนและความหลากหลายของพืชธรรมชาติและสัตว์ป่า และที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้นขอบ•น้ำทรัพยากรย่อยสลายช่วยลดการความจุของตัวควบคุมน้ำท่วม กับดักตะกอน และกรองส่วนเกินที่ไม่พึงประสงค์สารอาหาร ในขณะที่คุกคามสัตว์ป่าและพันธุ์พืชสายพันธุ์ที่สนับสนุนการสิ่งแวดล้อม5. กรุงเทพในอนาคตด้วยวิธีการออกแบบอย่างยั่งยืน การpresumptions ของการรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม และการคาดเดาในอนาคตสำหรับโครงสร้างพื้นฐานเมืองสีเขียวมีความสำคัญ การออกแบบเพื่ออนาคต เราต้องตีความข้อมูลมากที่สุดเพื่อสร้างเมืองที่มีเจตนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซนแผนที่โซนสีเขียวฟักเป็นชนบทและ
เขตอนุรักษ์ทางการเกษตรโซนสีเขียวที่เป็นของแข็ง
เป็นพื้นที่ชนบทและเกษตรกรรม (รูปที่ 4) สองคนนี้เป็น
พื้นที่สีเขียวที่ควรจะเป็นพื้นที่สำหรับน้ำ
กักกันและ floodways ขอบน้ำของคน
ในชนบทครั้งเดียว แต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะไม่ได้มีพื้นที่สีเขียว
ซ้ายและไม่มีขอบธรรมชาติ คุณสมบัติพร้อมน้ำ
ขอบที่พักผ่อนหย่อนใจของประชาชนและมัลติฟังก์ชั่
วัตถุประสงค์ควรได้รับการอำนวยความสะดวกเป็นเจ้าของแทน
เอกชนในขณะที่การพัฒนาของประชาชนไม่กี่ได้นำ
สถานที่.
เมื่อมองไปที่พื้นที่สีเขียวของกรุงเทพฯก็
สามารถมองเห็นได้ว่าเป็นเมืองที่มีการกระจายพื้นที่สีเขียว.
รูปที่ 5 มี รวบรวมทุกพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานคร
ด้วยกันและหุ้มด้วยพื้นที่สีเขียวของ
ที่ดินประเภทชนบทและเกษตรกรรมจากกรุงเทพฯเมือง
การวางแผนและที่ดินโซนแผนที่ (รูปที่ 4) เพื่อแสดง
สถานที่ใกล้เคียงในพื้นที่เหล่านี้ นี้แสดงให้เห็นว่า
มีการเชื่อมต่อเป็นเครือข่ายพื้นที่สีเขียวเหล่านี้. ไม่มี
แม่น้ำและ "klongs" (คลอง) เป็นรูปแบบของธรรมชาติ
เส้นขอบและยังเชื่อมโยง แต่พวกเขาแทบจะไม่ถูกนำมาใช้
ในการเชื่อมต่อพื้นที่สีเขียวเหล่านี้ วันนี้ส่วนใหญ่ของ
klongs มีโครงสร้างเขื่อนของแข็งที่ใช้
เฉพาะสำหรับระบบระบายน้ำของเมือง กักกัน
พื้นที่ตามที่แสดงอยู่ยังไม่ได้พัฒนาและว่าง:
ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำและที่ราบลุ่ม พื้นที่กักกัน
ปรากฏบนแผนที่ที่มีอยู่แล้วรวม 20 คนจาก 21
"แก้มป๊า" หลิงโครงการแก้มได้ริเริ่มขึ้น
โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็น 21 พื้นที่กักกันทั้งหมด
กว่ากรุงเทพและปริมณฑล สุดท้ายคือ
ที่ตั้งอยู่นอกขวาของกรุงเทพฯ โครงการนี้ดูเหมือน
จะเป็นเพียงระบบโครงสร้างพื้นฐานสีเขียวทำงาน
ในกรุงเทพฯ แต่สำหรับเมืองที่ตั้งอยู่เพียง 2 เมตร
เหนือระดับน้ำทะเลเป็นน้ำสูงเพียงพอที่จะเกิดน้ำท่วมบางส่วน
ของพื้นที่ริมแม่น้ำและ klongs คือระบบนี้
เพียงพอสำหรับทั้งกรุงเทพฯ? ระบบที่
เรามีตอนนี้เป็นแน่นอนไม่พอไม่เกี่ยวเนื่องกันและ
unmaintained.
พื้นที่สีเขียวของเรามีแบบสแตนด์อโลนแต่ละ
พื้นที่กระจายอยู่ทั่วเมือง การปรับเปลี่ยน
ของการพัฒนามนุษย์บนแผ่นดินได้
สร้างรูปแบบการแยกส่วนที่คุกคามพื้นเมือง
พืชและสัตว์ป่าชุมชนในการแพร่กระจายไปยัง
แพทช์ของพื้นที่สีเขียวอื่นและร่วมใน
การทำงานของระบบนิเวศและกระบวนการต่าง ๆ เช่น:
การพัฒนา•เมืองหมายถึงการเปลี่ยนแปลงที่ดิน
ในการตอบสนองความต้องการของมนุษย์ซึ่ง ช่วยลด
ปริมาณของพื้นที่ธรรมชาติ ความหลากหลายที่อยู่อาศัยจะลดน้อยลง
จากการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำที่จะแผ่กิ่งก้านสาขาซึ่งส่งผลให้
ตัวเลขที่น้อยลงของสายพันธุ์และการลดลงในหมู่บาง
สายพันธุ์ที่อยู่รอด.
•การพัฒนาได้บดบังธรรมชาติของ
ความสามารถในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและจำนวนประชากร
ที่ลดลงในขณะที่ลดสัตว์ป่าความหลากหลายทางพันธุกรรมและ
การ จำกัด การโยกย้ายสัตว์ป่า.
•ความการกระจายตัวของพื้นที่ธรรมชาติ
แปลงเป็นแพทช์แยกเล็ก ๆ ของสีเขียว
พื้นที่ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงการทำงานของระบบธรรมชาติ,
ช่วยลดจำนวนและความหลากหลายของพืชธรรมชาติ
และสัตว์ป่าและเพิ่มขอบที่อยู่อาศัย.
•ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรน้ำลด
กำลังการผลิต การควบคุมน้ำท่วมตะกอนกับดักและ
กรองสารอาหารที่ไม่พึงประสงค์ส่วนเกินในขณะที่การขู่
ที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและพันธุ์พืชที่สนับสนุน
สภาพแวดล้อม.
5 อนาคตของกรุงเทพฯ
ด้วยวิธีการออกแบบอย่างยั่งยืนที่
สมมติฐานของข้อมูลเพิ่มเติมของการรวบรวมและ
การทำนายในอนาคตสำหรับโครงสร้างพื้นฐานสีเขียวเมือง
ที่มีความสำคัญ ออกแบบสำหรับอนาคตเราจะต้องตีความ
ข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่จะสร้างเมืองโดยเจตนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนที่โซน โซนสีเขียว เป็นชนบทและฟักออกมาอนุรักษ์พื้นที่เกษตร โซนสีเขียวทึบเป็นชนบทและเกษตรกรรม พื้นที่ ( รูปที่ 4 ) เหล่านี้สองโซนสีเขียวควรจะเป็นพื้นที่น้ำการกักกันและ floodways . ขอบของน้ำคือหนึ่งในชนบท แต่ตอนนี้พวกเขาแทบจะไม่มีพื้นที่ใด ๆ สีเขียวซ้ายและขอบไม่มีธรรมชาติ คุณสมบัติตามน้ำขอบ , ที่สาธารณะและสันทนาการโดยวัตถุประสงค์ควรจะติดตั้งจะแทนเจ้าของส่วนตัวในขณะที่การพัฒนาสาธารณะน้อย เอาสถานที่เมื่อมองไปที่พื้นที่สีเขียวของกรุงเทพฯ ,จะเห็นได้ว่าเมืองนี้มีกระจายอยู่พื้นที่สีเขียวรูปที่ 5 ได้รวบรวมทุกพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครด้วยกัน และหุ้มด้วยพื้นที่สีเขียวชนบทและเกษตรกรรมจากกรุงเทพฯเมืองการวางแผนที่ดินและแผนที่โซน ( รูปที่ 4 ) เพื่อแสดงใกล้ที่ตั้งของพื้นที่เหล่านี้ นี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีเครือข่ายที่เชื่อมต่อพื้นที่สีเขียวเหล่านี้แม่น้ำและคลอง ( คลอง ) เป็นรูปแบบของธรรมชาติเส้นขอบและยังเชื่อมโยง แต่พวกเขาแทบจะไม่ใช้เพื่อเชื่อมต่อพื้นที่สีเขียวเหล่านี้ วันนี้ , ที่สุดของเป็นโครงสร้างที่มีคลองเขื่อนแข็งใช้สำหรับเมืองของระบบการระบายน้ำ กักกันที่แสดงเป็นแกน และพื้นที่ว่าง :ส่วนใหญ่ชายเลนและมาร์แลนด์ พื้นที่กักกันที่ที่ปรากฏในแผนที่รวมแล้ว 20 จาก 21" แก้มจาก " การริเริ่มโครงการแก้มลิงโดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็น 21 พื้นที่กักกันทั้งหมดทั่วเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล สุดท้ายคือตั้งอยู่นอกเขตกรุงเทพมหานคร โครงการนี้ดูเหมือนว่าเป็นเพียงหน้าที่ สีเขียวโครงสร้างพื้นฐานระบบใน กรุงเทพมหานคร ยังเป็นเมืองตั้งอยู่เพียง 2 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล , น้ำขึ้นท่วมบางเพียงพอของพื้นที่ตามแนวแม่น้ำและคลอง . ระบบนี้คือเพียงพอสำหรับทั้งกรุงเทพ ระบบที่ตอนนี้เราได้ย่อมไม่เพียงพอ อ้างว้าง และunmaintained .เป็นสีเขียวของเราแต่ละแบบสแตนด์อโลนเป็นกระจายอยู่ทั่วเมือง ปรับเปลี่ยนการพัฒนามนุษย์ในที่ดินมีสร้างรูปแบบการแยกส่วนที่คุกคามพื้นเมืองพืชและสัตว์ป่าในการแพร่กระจายไปยังชุมชนอีกแพทช์ของสีเขียวและพื้นที่ที่เกี่ยวข้องนิเวศวิทยาฟังก์ชันและกระบวนการเช่น :การพัฒนาของเมือง หมายถึง การเปลี่ยนแปลง - ที่ดินในการตอบสนองต่อความต้องการของมนุษย์ ซึ่งช่วยลดปริมาณของพื้นที่ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมความหลากหลายจะลดลงโดยการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำยาอุทัย ซึ่งผลลัพธ์ในตัวเลขน้อยลงและลดลงในบางชนิดชนิดของผู้ที่รอดชีวิต- การพัฒนาได้บดบังธรรมชาติความสามารถในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และประชากรลดลดและสัตว์ป่าความหลากหลายทางพันธุกรรมการจำกัดการอพยพสัตว์ป่า- การกระจายตัวของพื้นที่ธรรมชาติแปลงเป็นขนาดเล็กที่แยกเป็นชั้นๆ สีเขียวเป็นซึ่งจะเปลี่ยนแปลงการทำงานเป็นระบบธรรมชาติของลดจำนวนและความหลากหลายของพืชธรรมชาติและสัตว์ป่า และเพิ่มขอบที่อยู่อาศัยความเสื่อมโทรมของทรัพยากรบวกน้ำ ลดความจุของการควบคุมน้ำท่วม ดักตะกอน และตัวกรองที่ไม่พึงประสงค์สารอาหารส่วนเกินในขณะที่ขู่สัตว์ป่าที่อยู่อาศัยและชนิดของพืชที่สนับสนุนสิ่งแวดล้อม5 . อนาคตของกรุงเทพฯกับแนวทางการออกแบบที่ยั่งยืนข้อสันนิษฐานของข้อมูลเพิ่มเติมที่รวบรวม และการคาดการณ์ในอนาคตสำหรับโครงสร้างพื้นฐานเมืองสีเขียวเป็นสำคัญ การออกแบบเพื่ออนาคต เราต้องตีความข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่จะสร้างเมืองสุขุม