「Yashiro-san.」「Oh? So it’s you, Ber

「Yashiro-san.」

「Oh? So it’s you, Bernadette.」

Not having much to teach to Kuon on top of the ship, I lightly taught her the practice method that I usually do in my spare time since it could be done within a room. It was now a time where I left Kuon, who was lying down like mud on top of the hammock in her room, alone and went up to the ship’s deck. Bernadette was on the deck.

The sun had sunk before I knew it, and the setting sun turned the sea red.

And then, Bernadette, who was on the deck before me, was also illuminated by the setting sun, and I saw an expression that was different from normal.

「Where’s Kuon-san?」

「Right now, she’s within her dreams. I’m sure she’ll be crying from muscle pains tomorrow.」

To me who smiled with a smirk, Bernadette did a giggling laugh.
Putting my elbows on the deck’s handrail, I gazed at the ocean.

The gentle sea breeze and the sounds of the wavelets felt good.
Maybe because Bernadette who was beside me also thought so, she slowly closed her eyes.

「Ah…………」

I thought that her gesture was, pure and beautiful.

But, I wasn’t fascinated by Bernadette’s gesture for something rude.

「? ……Is something wrong?」

Seeing me frozen up while looking at her, Bernadette tilted her head.

…………She resembled her.
She really resembled her. I couldn’t help but think, that her gesture, resembled her’s.

「Although it was on an airship. ……Olivia also, had a habit of closing her eyes when she was feeling the wind. ………That’s why, I thought you resembled her.」

I was able to understand, although it was sudden, why Jean said that she resembled her.
It wasn’t about the external features like the chest or physique.
How she was honest with herself without any two-facedness……It was in that part that she resembled her.

「Sorry about saying that so suddenly. This kind of thing is……」

When I apologized to Bernadette who seemed to want to say something, she shook her head and said 「That’s not it at all」.

「I was thinking that I wanted to hear about it. About three years ago, about the journey that Yashiro-san and Saint-sama……Olivia-san had spent together. About what you thought about, about what you fought. ……If you don’t mind, please let me listen to it.」

Staring at me, her eyes unwavering, she powerfully looked at me.

「……It’ll probably be more boring than the other day, you know?」

「Fufun. Yashiro-san, if you start crying, I can go “there, there” again for you, you know?」

「Y, you little……Hmph! I’ll let you hear a sentimental, spoken fondly of story that will make you feel like you’re overflow with sugar from the mouth.」

Retaliating to her way of speaking that made fun of me with frivolous talk, I looked up at the sky that turned into the night sky, and started talking about things one by one.

「Olivia, she was a girl that like to roll things around when she ate and would say things that weren’t very princess-like.」

While looking up at the red moon floating in the sky, I sent my heart out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Yashiro ซัง. ร้านอาหาร「Oh ดังนั้นจึงเป็นคุณ แดต. ร้านอาหารฉันไม่มีการสอนการ Kuon บนเรือ เบาสอนเธอวิธีการปฏิบัติที่ฉันมักจะทำในเวลาว่างของฉันตั้งแต่ก็สามารถทำได้ภายในห้องพัก ได้ขณะนี้เป็นเวลาที่ฉันซ้าย Kuon ที่นอนลงเหมือนโคลนอยู่บนเปลในห้องพักของเธอ เพียงอย่างเดียว และขึ้นไปที่ดาดฟ้าของเรือ แดตถูกบนดาดฟ้าดวงอาทิตย์ได้อับปางก่อนฉันรู้ และอาทิตย์เปิดทะเลแดงแล้ว แดต ที่บนดาดฟ้าฉันก่อน ยังแสงไฟ โดยอาทิตย์ และผมเห็นว่าแตกต่างจากปกติของ 「Where Kuon ซัง? ร้านอาหาร「Right ตอนนี้ เธออยู่ในฝันของเธอ แน่ใจว่าเธอจะร้องไห้จากกล้ามเนื้อปวดพรุ่งนี้. ร้านอาหารให้ฉันที่ยิ้มเกเร แดตไม่หัวเราะสงกรานต์วางข้อศอกของฉันบนราวของดาดฟ้า จ้องที่มหาสมุทรสามารถทำลมทะเลเบา ๆ และเสียงของ wavelets ที่รู้สึกดีอาจจะเนื่องจากแดตที่ฉันคิดนั้น เธอค่อย ๆ ปิดดวงตาของเธอ「Ah...ร้านอาหารฉันคิดว่า ท่าทางของเธอ ถูก สวยงาม และบริสุทธิ์แต่ ฉันไม่ได้หลง โดยท่าทางของแดตสิ่งหยาบ「? …… สิ่งผิดปกติ? ร้านอาหารเห็นฉันแช่แข็งขึ้นขณะเธอ แดตเอียงหัวของเธอ………… เธอคล้ายกับเธอเธอจริง ๆ คล้ายกับเธอ ฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า ว่า ท่าทางของเธอ คล้ายกับเธอได้「Although ในการเหาะ …… โอลิเวีย ยังมีนิสัยของการปิดดวงตาของเธอเมื่อเธอรู้สึกลม ……… ที่ทำไม ผมคิดว่า คล้ายเธอ. ร้านอาหารผมสามารถเข้าใจ แม้ว่าจะกะทันหัน ทำไมจีนกล่าวว่า เธอคล้ายกับเธอมันไม่ได้เกี่ยวกับคุณสมบัติภายนอกเช่นหน้าอกหรือร่างกายว่าเธอซื่อสัตย์กับตัวเอง โดยไม่มี two-facedness ใด ๆ ... มันเป็นชิ้นส่วนว่า เธอคล้ายกับเธอ「Sorry เกี่ยวกับการบอกที่มาก็เพื่อ สิ่ง... ร้านอาหารเมื่อฉันเสียใจแดตที่ต้องการจะบอกอะไร เธอส่ายหัวของเธอ และกล่าวว่า 「That ของไม่ได้ที่ all」「I คิดว่า ผมจะได้ยินเกี่ยวกับมัน ประมาณ 3 ปี เกี่ยวกับการเดินทางที่ยาชิโร่ซังและซาเซนต์... โอลิเวียซานได้ใช้เวลาร่วมกัน เกี่ยวกับสิ่งที่คุณคิดว่า เกี่ยวกับ เกี่ยวกับสิ่งที่คุณต่อสู้ …… หากคุณไม่ทราบ โปรดแจ้งให้เราฟังร้านอาหารจ้องมองฉัน ดวงตาของเธอไม่เปลี่ยนใจ เธอให้มองที่ฉัน「…… มันอาจจะน่าเบื่อยิ่งกว่าวันอื่น ๆ คุณรู้ว่า? ร้านอาหาร「Fufun ยาชิโร่ซัง ถ้าคุณเริ่มร้องไห้ ไป "มี มี" อีกครั้ง สำหรับคุณ คุณรู้ว่า? ร้านอาหาร「Y คุณน้อย... Hmph ฉันจะให้คุณได้ยินอารมณ์ พูดเรื่องที่จะทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่ด้วยความรักล้น ด้วยน้ำตาลจากปาก. ร้านอาหารRetaliating กับเรื่องวิธีการพูดที่ทำสนุกของฉันกับพูดไม่สำคัญ ฉันมองขึ้นท้องฟ้าที่เปิดสู่ท้องฟ้ายามค่ำคืน และเริ่มต้นพูดถึงสิ่งหนึ่ง「Olivia เธอเป็นสาวที่ชอบสะสมสิ่งรอบตัวเมื่อเธอกิน และจะพูดสิ่งที่ไม่เหมือนเจ้าหญิงมาก ด้วยร้านอาหารขณะที่มองพระจันทร์แดงที่ลอยฟ้า ฉันส่งใจออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 Yashiro-San. 」「โอ้? ดังนั้นจึงเป็นคุณ Bernadette. ' ไม่ได้มีมากพอที่จะสอน Kuon ด้านบนของเรือที่ฉันสอนเธอเบา ๆ วิธีการปฏิบัติที่ฉันมักจะทำในเวลาว่างของฉันตั้งแต่มันสามารถทำได้ภายในห้อง ตอนนี้มันเป็นเวลาที่ผมออกจาก Kuon ที่กำลังนอนลงเหมือนโคลนที่ด้านบนของเปลญวนในห้องพักของเธอคนเดียวและก็ขึ้นไปยังดาดฟ้าของเรือ Bernadette อยู่บนดาดฟ้า. ดวงอาทิตย์จมก่อนที่ผมจะรู้ว่ามันและพระอาทิตย์สีแดงหันทะเล. แล้ว Bernadette ซึ่งเป็นบนดาดฟ้าก่อนผมก็สว่างไสวไปด้วยแสงพระอาทิตย์และฉันเห็นการแสดงออก ที่แตกต่างจากปกติ. 「ที่ไหน Kuon ซัง? 」「ตอนนี้เธออยู่ภายในความฝันของเธอ ฉันแน่ใจว่าเธอจะร้องไห้จากการปวดกล้ามเนื้อในวันพรุ่งนี้. ' ให้ฉันที่ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ Bernadette ได้หัวเราะหัวเราะคิกคัก. วางข้อศอกของฉันบนราวดาดฟ้าของฉันจ้องมองทะเล. ลมทะเลอ่อนโยนและเสียง ของคลื่นรู้สึกดี. อาจจะเป็นเพราะผู้ที่เป็น Bernadette ข้างฉันยังคิดเช่นนั้นเธอค่อย ๆ ปิดตาของเธอ. 「อา ............ 」ผมคิดว่าท่าทางของเธอบริสุทธิ์และสวยงาม. แต่ผมไม่ได้หลงโดย Bernadette ของ ท่าทางสำหรับสิ่งที่หยาบคาย. 「? ...... สิ่งผิดปกติ? 」เห็นฉันแช่แข็งขึ้นในขณะที่กำลังมองหาที่เธอ Bernadette เอียงศีรษะของเธอ. ............ เธอคล้ายกับเธอ. จริง ๆ แล้วเธอคล้ายกับเธอ ฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าท่าทางของเธอคล้ายกับของเธอ. 「แม้ว่ามันจะเป็นบนเรือเหาะ โอลิเวีย ...... ยังมีนิสัยของการปิดตาของเธอเมื่อเธอรู้สึกลม ......... นั่นเป็นเหตุผลที่ผมคิดว่าคุณคล้ายกับเธอ. ' ฉันก็สามารถที่จะเข้าใจแม้ว่ามันจะเป็นอย่างฉับพลันทำไมฌองบอกว่าเธอคล้ายกับเธอ. มันไม่ได้เกี่ยวกับคุณลักษณะภายนอกเช่นหน้าอกหรือร่างกาย. วิธีที่เธอเป็นคนซื่อสัตย์ ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีสอง facedness ...... มันคือส่วนหนึ่งที่คล้ายกับว่าเธอเธอ. 「ขออภัยเกี่ยวกับที่บอกว่าอย่างกะทันหัน ชนิดของสิ่งนี้คือ ...... 」เมื่อฉันขอโทษ Bernadette ที่ดูเหมือนจะต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างที่เธอส่ายหัวของเธอและกล่าวว่า「ที่ไม่มันเลย」. 「ฉันคิดว่าฉันอยากจะได้ยินเกี่ยวกับมัน ประมาณสามปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับการเดินทางที่ Yashiro ซังและ Saint-sama ...... โอลิเวียซานได้ใช้เวลาร่วมกัน เกี่ยวกับสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับเกี่ยวกับสิ่งที่คุณต่อสู้ ...... ถ้าคุณไม่ทราบโปรดแจ้งให้เราฟังมัน. ' จ้องมองมาที่ผมดวงตาของเธอมั่นเธอมีอำนาจมองมาที่ฉัน. 「 ...... มันอาจจะน่าเบื่อมากขึ้นกว่าวันอื่น ๆ ที่คุณรู้หรือไม่? 」「 Fufun Yashiro ซังถ้าคุณเริ่มต้นร้องไห้ฉันจะไป "มีมี" อีกครั้งสำหรับคุณคุณรู้หรือไม่? 」「 Y คุณเล็ก ๆ น้อย ๆ ...... ฮึ่ม! ฉันจะให้คุณได้ยินเสียงพูดพล่ามพูดด้วยความรักของเรื่องที่จะทำให้คุณรู้สึกว่าคุณกำลังล้นกับน้ำตาลจากปาก. ' ตอบโต้กับวิธีการพูดที่ทำให้ความสนุกของฉันกับการพูดคุยเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอผมมองขึ้นไปที่ ท้องฟ้าที่กลายเป็นท้องฟ้ายามค่ำคืนและเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งหนึ่งโดยหนึ่ง. 「โอลิเวียเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบที่จะม้วนสิ่งรอบ ๆ เมื่อเธอกินและจะพูดสิ่งที่ไม่มากเจ้าหญิงเหมือน. ' ขณะที่มองขึ้น ที่ดวงจันทร์สีแดงลอยอยู่ในท้องฟ้าผมส่งหัวใจของฉันออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 Yashiro ซาน 」「โอ ? เธอ」 เบอร์นาเด็ตต์ไม่ได้มีมากที่จะสอนให้กวนบนเรือ ผมค่อย ๆสอนเธอฝึกวิธีที่ฉันมักจะทำในเวลาว่าง เพราะมันอาจจะทำภายในห้อง มันคือตอนนี้เวลาที่ฉันซ้ายกวน ใครนอนเหมือนโคลนบนเปลญวนในห้องของเธอเพียงลำพัง และขึ้นไปที่ดาดฟ้าของเรือ เบอร์นาเด็ตต์บนดาดฟ้าดวงอาทิตย์จมลงไป ก่อนที่ผมจะรู้ตัว และพระอาทิตย์กลายเป็นทะเลสีแดงและจากนั้น เบอร์นาเดท ที่บนดาดฟ้าก่อนฉันก็ส่องพระอาทิตย์ ผมเห็นสีหน้าที่แปลกไปจากปกติ「แล้วกวนซาน 」「ตอนนี้ เธออยู่ในความฝันของเธอ ฉันแน่ใจว่าเธอจะต้องร้องไห้ ปวดกล้ามเนื้อ」พรุ่งนี้ .สำหรับฉัน คนที่ยิ้มกับรอยยิ้ม เบอร์นาเด็ตต์ทำขำขำเอาข้อศอกของฉันบนราวบันไดของดาดฟ้า ฉันจ้องมองไปที่ทะเลค่อยๆ ลมทะเล และเสียงของคลื่นที่ทำให้รู้สึกดีอาจจะเพราะเบอร์นาเด็ตต์ ที่ข้างๆ ฉันก็คิดเช่นนั้น เธอค่อยๆปิดตาของเธอ」「อ่า .ฉันว่าท่าทางของเธอ บริสุทธิ์ และสวยงามแต่ฉันไม่ได้หลงเสน่ห์เบอร์นาเดตต์ท่าทางอย่างหยาบคาย「 ? . . . . . . . มีอะไรเหรอ ? 」เห็นฉันแช่แข็งขึ้นขณะมองเธอ เบอร์นาเด็ตต์เอียงศีรษะของเธอ. เธอเหมือนเธอเธอเหมือนเธอ ฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าท่าทางของเธอเหมือนเธอ .「แม้ว่าจะอยู่บนเครื่องบิน . . . . . . . โอลิเวียยัง มีนิสัยชอบปิดตาของเธอเมื่อเธอรู้สึกลม . . . นั่นคือเหตุผลที่ฉันคิดว่าเธอเหมือนเธอ 」ผมเข้าใจ แต่มันกระทันหัน ทำไมจีนบอกว่าเธอเหมือนเธอมันไม่ได้เกี่ยวกับภายนอกคุณสมบัติเช่นหน้าอกหรือรูปร่างว่าเธอซื่อสัตย์กับตัวเอง ไม่มีสอง facedness . . . . . . . มันในส่วนที่เธอเหมือนเธอ「ขอโทษพูดกระทันหัน สิ่งนี้ . . . . . . . 」เมื่อฉันไปขอโทษเบอร์นาเด็ตต์ที่ดูเหมือนจะต้องการที่จะพูดบางอย่าง เธอส่ายหน้าและบอกว่า「ไม่ใช่เลย」 .「ฉันคิดว่าฉันต้องการจะได้ยินเกี่ยวกับมัน เมื่อประมาณ 3 ปีก่อน เกี่ยวกับการเดินทางที่ Yashiro ซานและนักบุญซามะ . . . . . . . โอลิเวีย ซาน ได้ใช้เวลาร่วมกัน เกี่ยวกับสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับเรื่องที่คุณทะเลาะกัน . . . . . . . ถ้าไม่รังเกียจกรุณาให้ฉันฟังมัน 」มองฉัน แววตาแน่วแน่ เธอใช้กำลังมองฉัน「 . . . . . . . มันอาจจะน่าเบื่อกว่าวันอื่น ๆ , คุณก็รู้ ? 」「 fufun . โยชิโรซัง ถ้าคุณร้องไห้ ผมสามารถไป " ที่นั่น " อีกครั้ง สำหรับคุณ คุณรู้มั้ย ? 」「 Y , คุณน้อย . . . . . . . ฮึ่ม ! ผมจะให้คุณได้ยินอารมณ์อ่อนไหว ชอบพูดเรื่องที่ทำให้คุณรู้สึกเหมือนคุณกำลังเอ่อล้นด้วยน้ำตาลจากปาก 」ตอบโต้กับวิธีที่เธอพูดทำให้ผมสนุกกับพูดคุยเล่นๆ ผมเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่กลายเป็นท้องฟ้ายามค่ำคืน และเริ่มพูดเกี่ยวกับสิ่งหนึ่งโดยหนึ่ง「โอลิเวีย เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบม้วนสิ่งรอบ ๆ เมื่อเธอกินและจะพูดเรื่องที่ไม่ค่อย」เจ้าหญิงชอบในขณะที่มองไปที่พระจันทร์สีแดงลอยอยู่บนฟ้า ผมส่งหัวใจของฉันออก