Now my poor spending too much. Ah,

Now my poor spending too much. Ah, just one thousand baht you sent is not enough. I need to pay a The mortgage motorcycle braces telephone, the Internet, and many more, I do not dare to mention it to you. But now it's too heavy for me, and I will accept it. That Thailand is not dependable To self-sufficiency I have only you and Mom And now, my mother and I need the money more. Mom and I was your age is increasing every year. It was certainly a matter of money as well. I never wear new clothes. I have an old garment. Because there is no money to buy it. I eat every day, it will not anymore. I hope you understand, please do not ignore me again ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ ฉันไม่ใช้จ่ายมากเกินไป อา เพียงหนึ่งพันบาทคุณส่งไม่เพียงพอ ต้องจ่ายเงินจำนองรถจักรยานยนต์วงเล็บปีกกาโทรศัพท์ อินเทอร์เน็ต และอื่น ๆ ฉันไม่กล้าพูดถึงคุณ แต่ตอนนี้ มันหนักเกินไปสำหรับฉัน และฉันจะยอมรับ ประเทศไทยไม่ใช่เชื่อถือได้เพื่อพึ่งพาตัวเองมีเพียงคุณ และแม่และตอนนี้ แม่ของฉัน และฉันต้องการเงินเพิ่มเติม แม่และมีอายุของคุณจะเพิ่มขึ้นทุกปี แน่นอนมันเป็นเรื่องของการเงินเช่น ผมไม่เคยใส่เสื้อผ้าใหม่ เสื้อผ้าเก่าแล้ว เนื่องจากไม่มีเงินซื้อมันได้ ผมกินทุกวัน มันจะไม่ได้อีก หวังว่าคุณเข้าใจ กรุณาอย่าได้ละเว้นฉันอีก...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้การใช้จ่ายที่ไม่ดีของฉันมากเกินไป Ah เพียงหนึ่งพันบาทคุณส่งให้ไม่เพียงพอ ฉันต้องจ่ายรถจักรยานยนต์จำนองวงเล็บโทรศัพท์, อินเทอร์เน็ตและอื่น ๆ อีกมากมายผมไม่กล้าที่จะพูดเรื่องนี้กับคุณ แต่ตอนนี้มันหนักเกินไปสำหรับฉันและฉันจะยอมรับมัน ว่าประเทศไทยไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้ในการพึ่งตัวเองฉันมีเพียงคุณและคุณแม่และตอนนี้แม่ของฉันและฉันต้องการเงินมากขึ้น แม่และผมก็อายุของคุณจะเพิ่มขึ้นทุกปี มันก็แน่นอนเรื่องของเงินได้เป็นอย่างดี ฉันไม่เคยสวมใส่เสื้อผ้าใหม่ ฉันมีเสื้อผ้าเก่า เพราะไม่มีเงินที่จะซื้อมัน ฉันกินทุกวันก็จะไม่ได้อีกต่อไป ฉันหวังว่าคุณเข้าใจโปรดอย่าละเลยฉันอีกครั้ง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ใช้ที่น่าสงสารของฉันมากเกินไป อ่า แค่หนึ่งพันบาท ส่งมาไม่เพียงพอ ฉันต้องจ่ายค่าจัดฟันรถจักรยานยนต์จํานอง โทรศัพท์ อินเทอร์เน็ต และอื่นๆ อีกมากมาย ผมไม่กล้าที่จะพูดกับคุณ แต่ตอนนี้มันหนักเกินไปสำหรับผม และผมจะยอมรับมัน ที่ประเทศไทยไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้เพื่อการพึ่งตนเอง มีเพียงพ่อและแม่ ตอนนี้ แม่ของฉันและฉันต้องการเงินเพิ่มเติมแม่ผมอายุของคุณจะเพิ่มขึ้นทุกปี มันก็เรื่องของเงินเป็นอย่างดี ผมไม่เคยสวมเสื้อผ้าใหม่ ฉันมีเสื้อผ้าเก่า . เพราะไม่มีเงินที่จะซื้อมัน ฉันกินทุกวัน มันก็ไม่ได้อีก ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจ โปรดอย่าเมินใส่ฉันอีก . . . . . . .