Harold Pinter usually understates h

Harold Pinter usually understates his themes; though broad, their subtlety prevents them from dominating his drama. In The Dumb Waiter, he provides symbols which approach allegorical significance concerning man’s inability to cope with the modern world. Man is stifled by an industrial society that never explains, that never lets him see the end product. Ben and Gus know nothing of what comes before their killing the victim or of what comes after. They are simply rote killers on an assembly line of death. The result is boredom, which for Gus leads to dissatisfaction and a presumably tragic end.

As uncomfortable as this monotony is, Ben and Gus feel terror at the interruption of routine. The ritual in their conversation and actions allows them to talk without being heard or hearing, to do without thought or reflection. They do not settle arguments by logic or fact but through hierarchy. In the mindless world of rote and ritual, thought is dangerous.

The dumbwaiter descends from above with its mundane but irrational demands like some unseen god, asking for more from man than he can give. Ben, the loyal servant, gives all he has and, without questioning tries to fill the impossible demands that are made of them. Gus, sensing the injustice of their lot, mundanely envisions the edenic world denied to him.

Ben and Gus also represent victims and victimizers in the political arena, where the remote lawmakers and an impervious bureaucracy obfuscate the purpose of the state. People are not served, they serve. The compartmental division of the state leaves the citizen blindly following without recourse. Pinter, the conscientious objector, may intend to evoke the imperatives of the military as well: The soldier must unquestioningly kill and be killed.

Even language becomes ritualized in the play, so that what is said is never comprehended. It never bothers Gus that Ben is not listening to him. When Ben reads to Gus, neither comprehends. They are unaware of the brutality in their own language, which, in turn, masks the brutality in their lives. Their existence is dreamlike, reality dissipated in the rote. Together they are isolated; they function in harmonic awareness only when the speechless ritual of murder occurs. Faced with a departure from their familiar routine, they end by terrorizing themselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮาโรลด์พินเทอร์มัก understates ชุดของเขา ว่ากว้าง ถึงความละเอียดอ่อนของป้องกันให้อำนาจเหนือละครของเขา ในที่เสิร์ฟใบ้ เขาแสดงสัญลักษณ์สำคัญที่ allegorical วิธีการของมนุษย์ไม่สามารถรับมือกับโลกสมัยใหม่ที่เกี่ยวข้องกับการ คนเป็น stifled โดยมีอุตสาหกรรมสังคมที่ไม่เคยอธิบาย ที่ไม่เคยให้เขาดูผลิตภัณฑ์สุดท้าย เบนและ Gus รู้อะไรสิ่งที่มาก่อนของพวกเขาฆ่าเหยื่อ หรือสิ่งที่มาหลังจาก พวกเขาอาจเพียงแค่ยาบนบรรทัดส่วนประกอบของการเสียชีวิตได้ ผลคือ ความเบื่อ ซึ่งสำหรับ Gus ความไม่พอใจและจบที่น่าอนาถเป็นอึดอัดเป็นบคคลเหล่านี้นี้ เบนและ Gus รู้สึกก่อการร้ายที่ขัดจังหวะประจำ พิธีกรรมในการสนทนาและการกระทำของพวกเขาช่วยให้พวกเขาพูดคุย โดยไม่มีการได้ยิน หรือได้ ยิน จะทำโดยไม่คิด หรือสะท้อน นอกจากนี้พวกเขาไม่ชำระอาร์กิวเมนต์ ตามตรรกะหรือความเป็นจริง แต่ ผ่านลำดับชั้น ในโลก mindless rote และพิธีกรรม คิดว่าเป็นอันตรายDumbwaiter ทอดจากเหนือกับความต้องของโลกีย์ แต่จำนวนอตรรกยะเช่นบางพระ unseen สอบถามเพิ่มเติมจากคนมากกว่าเขาสามารถให้ Ben คนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ ให้ทุกพระองค์และ โดยไม่ ต้องสงสัยพยายามกรอกความต้องการเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขา Gus ตรวจความอยุติธรรมของพวกเขามาก mundanely envisions edenic โลกปฏิเสธเขาเบนและ Gus ยังหมายถึงเหยื่อและ victimizers ในเวทีทางการเมือง ซึ่งร่างกฎหมายระยะไกลและระบบราชการการ impervious obfuscate วัตถุประสงค์ของรัฐ คนที่จะไม่ได้รับ พวกเขาให้บริการ ส่วน compartmental ของรัฐจากประชาชนต่ออย่างคนตาบอด โดยไม่มีเบี้ย พินเทอร์ โดยมโน อาจต้องการเรามอบให้ imperatives ของทหารเช่น: ทหารต้อง unquestioningly ฆ่า และถูกฆ่าได้แม้ภาษาจะ ritualized ในเล่น เพื่อที่จะพูดคือไม่ comprehended มันไม่เคยรบกวน Gus ที่เบนไม่ฟังเขา เมื่อเบนอ่านไป Gus ไม่ comprehends พวกเขาจะไม่รู้ความโหดร้ายในภาษาของตนเอง ซึ่ง จะ มาสก์ความโหดร้ายในชีวิต การดำรงอยู่ของพวกเขาคือฝัน จริง dissipated ใน rote กันจะแยก พวกเขาได้ในความรู้ที่มีค่าเฉพาะเมื่อพิธีกรรมพูดของฆาตกรรมเกิดขึ้น พวกเขาประสบกับออกจากขั้นตอนความคุ้นเคย จบ โดย terrorizing ตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮาโรลด์พิมัก understates รูปแบบของเขา แม้ว่ากว้างความละเอียดอ่อนของพวกเขาป้องกันไม่ให้มีอำนาจเหนือละคร ในบริกรเขามีสัญลักษณ์ซึ่งวิธีการอย่างมีนัยสำคัญเชิงเปรียบเทียบเกี่ยวกับการไร้ความสามารถของมนุษย์ที่จะรับมือกับโลกสมัยใหม่ มนุษย์กลั้นจากสังคมอุตสาหกรรมที่ไม่เคยอธิบายที่ไม่เคยปล่อยให้เขาเห็นสินค้าที่สิ้นสุด เบนและกัสรู้อะไรจากสิ่งที่มาก่อนที่พวกเขาฆ่าเหยื่อหรือของสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจาก พวกเขาเป็นเพียงนักฆ่าท่องจำในสายการประกอบของความตาย ผลที่ได้คือความเบื่อหน่ายซึ่งสำหรับกัสนำไปสู่ความไม่พอใจและสิ้นสุดที่น่าเศร้าสันนิษฐาน. ในฐานะที่เป็นความน่าเบื่ออึดอัดนี้คือเบนและกัสรู้สึกหวาดกลัวในการหยุดชะงักของกิจวัตรประจำวัน พิธีกรรมในการสนทนาและการกระทำของพวกเขาช่วยให้พวกเขาที่จะพูดคุยโดยไม่ต้องได้ยินหรือได้ยินจะทำโดยไม่คิดหรือการสะท้อน พวกเขาไม่ได้ชำระโดยข้อโต้แย้งตรรกะหรือความเป็นจริง แต่ผ่านลำดับชั้น ในโลกที่ไม่มีเหตุผลของการท่องจำและพิธีกรรมความคิดที่เป็นอันตราย. ชักอาหารขึ้นลงลงมาจากด้านบนที่มีความต้องการทางโลก แต่ไม่ลงตัวเช่นบางพระเจ้าที่มองไม่เห็นขอเพิ่มเติมจากชายคนหนึ่งกว่าที่เขาสามารถให้ เบนข้าราชการซื่อสัตย์, ช่วยให้ทุกอย่างที่เขามีและโดยไม่ตั้งคำถามพยายามที่จะเติมเต็มความต้องการที่เป็นไปไม่ได้ที่จะทำของพวกเขา กัสตรวจจับความอยุติธรรมของจำนวนมากของพวกเขา mundanely วาดภาพโลก edenic ปฏิเสธเขา. เบนและกัสยังเป็นตัวแทนของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและ victimizers ในเวทีการเมืองที่ฝ่ายนิติบัญญัติระยะไกลและระบบราชการไม่อนุญาตทำให้งงงวยวัตถุประสงค์ของรัฐ คนที่ไม่ได้ทำหน้าที่พวกเขาให้บริการ ส่วน compartmental ของรัฐออกจากพลเมืองสุ่มสี่สุ่มห้าต่อไปโดยไม่ต้องอาศัย พินที่คัดค้านอาจทำให้เกิดความตั้งใจที่จะตอบสนองความต้องการของทหารได้เป็นอย่างดี. ทหารปริยายต้องฆ่าและถูกฆ่าตายแม้จะกลายเป็นภาษาritualized ในการเล่นเพื่อให้สิ่งที่ถูกกล่าวจะไม่เข้าใจ มันไม่เคยรบกวนกัสที่เบนไม่ได้ฟังเขา เมื่อเบนที่จะอ่านกัส comprehends ไม่ พวกเขาไม่รู้จักความโหดร้ายในภาษาของตัวเองซึ่งในการเปิดหน้ากากโหดร้ายในชีวิตของพวกเขา การดำรงอยู่ของพวกเขาเป็นเหมือนฝันเป็นจริงกระจายไปในท่องจำ ร่วมกันพวกเขาจะแยก; พวกเขาทำงานในการรับรู้ฮาร์โมนิเฉพาะเมื่อพูดพิธีกรรมของการฆาตกรรมเกิดขึ้น ต้องเผชิญกับการเดินทางจากงานประจำที่คุ้นเคยของพวกเขาพวกเขาจบด้วยการทรมานตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮาโรลด์ พินเทอร์มักจะ understates รูปแบบของเขา ถึงแม้ว่าจะกว้าง ความละเอียดอ่อนของพวกเขาป้องกันพวกเขาจากในละคร ในเขาโง่ เขามีสัญลักษณ์ที่เกี่ยวกับวิธีการเปรียบเทียบความสำคัญของมนุษย์ไม่สามารถที่จะรับมือกับโลกสมัยใหม่ มันอึดอัด โดยสมาคมอุตสาหกรรมที่ไม่เคยอธิบาย ไม่เคยให้เขาได้เห็นสินค้าที่สิ้นสุดเบน และ กัสไม่รู้เรื่องอะไรมาก่อน พวกเขาฆ่าเหยื่อ หรืออะไรมา พวกเขาเป็นฆาตกรเพียงการท่องจำในแอสเซมบลีบรรทัดตาย ผลที่ได้คือความเบื่อหน่ายที่กัสนำไปสู่ความไม่พอใจและสิ้นสุดที่น่าจะอนาถ .

ไม่สบายที่น่าเบื่อนี้ เบน และ กัสรู้สึกหวาดกลัวในการหยุดชะงักของรูทีนพิธีกรรมในการสนทนา และการกระทำของพวกเขาช่วยให้พวกเขาที่จะพูดคุยโดยไม่ต้องได้ยินหรือได้ยิน ทำอะไรโดยไม่คิด หรือสะท้อน พวกเขาไม่จัดการข้อโต้แย้งโดยตรรกะหรือความจริง แต่ผ่านลำดับขั้น ในโลกที่ไม่สนใจพิธีกรรมการท่องจำและคิดว่ามันอันตราย

ลิฟท์ส่งอาหารลงมาจากข้างบนกับความต้องการของโลกีย์ แต่ไม่มีเหตุผล เหมือนเห็นพระเจ้าขอเพิ่มเติมจากมนุษย์มากกว่าที่เขาสามารถให้ เบน ผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์ ให้ทุกอย่างที่เขามี และ ไม่มีการพยายามที่จะเติมเต็มความต้องการที่เป็นไปไม่ได้ ทำของพวกเขา กัส ความอยุติธรรมของมากของโลกการศึกษาในทางโลก envisions edenic ปฏิเสธเขา

เบนและกัสยังเป็นตัวแทนของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและ victimizers ในเวทีการเมือง ,ที่ฝ่ายนิติบัญญัติระยะไกลและราชการไม่อนุญาตทำให้สับสนวัตถุประสงค์ของรัฐ คนไม่เสิร์ฟ พวกเขาให้บริการ ส่วน compartmental สภาพใบประชาชนสุ่มสี่สุ่มห้าต่อไปนี้โดยไม่ต้องช่วย พิน , ผู้ฟ้องร้อง รอบคอบ อาจต้องการความรวดเร็วของทหารเช่นกัน : ทหารต้อง unquestioningly ฆ่าและถูกฆ่า

แม้แต่ภาษากลายเป็น ritualized ในการเล่น ดังนั้น คำพูดมันไม่ทำตาม . มันไม่กวนใจกัสว่าเบนจะไม่ฟังเขา เมื่อเบนอ่านกัสและ comprehends . พวกเขาไม่รู้จักความโหดในภาษาของตนเอง ซึ่งในการเปิดหน้ากากความโหดร้ายในชีวิตของพวกเขา การดำรงอยู่ของพวกเขาคือเหมือนฝัน ความเป็นจริง กระจายในการท่องจำ ด้วยกัน พวกเขาจะแยก ;พวกเขาในการทำงานประสานกันเพียงรับรู้ เมื่อพิธีกรรมพูดไม่ออกของการฆาตกรรมเกิดขึ้น เผชิญกับการเดินทางจากงานประจำที่คุ้นเคยของพวกเขา พวกเขาจบด้วย ทำร้ายตัวเอง