An investigation on Vietnam’s publi

An investigation on Vietnam’s public debt solvency implies that, by the end of 2010, the public debt-to-GDP, external debt to GDP, and external public debt to GDP ratios were over 55%, 40%, and 30% respectively. It is hard to say whether they went over safety levels, since different research produced different warnings for different countries. For example, Li et al (2010) pointed out that Eastern European and Central Asian countries were normally in crises with their external debt to GDP ratio surging to highs between 42% and 88%. Meanwhile, low and lower middle income countries fell into crises with a much lower ratio. External and external public debt in these economies before crises occurred accounted for less than 40% of GDP. However, it is noticeable that Vietnam’s solvency situation has been deteriorating rapidly in recent
years. According to the MoF statistics, within two years, from 2008 to 2010, its public debt to GDP ratio rose by over 20 percentage points, from 36.2% to 57.3%, while the external public debt to GDP ratio also went up over 6 percentage points, from 25.1% to above 31.1%. The increasing trend clearly threatens Vietnam’s financial safety and the country needs to respond in a timely fashion. In addition, Vietnam’s public debt to total budget revenue ratio is also rising rapidly. In particular, by the end of 2010, total public debt was about double of the total budget revenue,up from 1.6 times in 2008. Meanwhile, state budget remains in deep deficit in the last few years and there are no signs of improvement
in the near future. State budget projections imply that the government will continue to carry out expansionary fiscal policies with annual budget deficit of approximately 5% of GDP. As a consequence, the public debt to GDP ratio will certainly not halt at the current level of around 57%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสอบสวนในเวียดนามของสภาพคล่องในหนี้สาธารณะหมายถึงที่ สิ้นปี 2010 สาธารณะหนี้การ -GDP, GDP หนี้สินภายนอก และหนี้สาธารณะภายนอก GDP อัตรา คำกว่า 55%, 40%, 30% ตามลำดับ เป็นการยากที่จะพูดว่า พวกเขาไปกว่าระดับที่ปลอดภัย เนื่องจากคำเตือนต่าง ๆ ในต่างประเทศผลิตงานวิจัยต่าง ๆ ตัวอย่าง Li et al (2010) ชี้ให้เห็นว่าประเทศยุโรปตะวันออกและเอเชียกลางได้ตามปกติในกรณีเกิดอุบัติภัยกับหนี้สินภายนอกต่อ GDP พล่านไปหน้าระหว่าง 42% และ 88% ในขณะเดียวกัน ต่ำ และรายได้กลางประเทศตกเป็นวิกฤตด้วยอัตราต่ำมากต่ำกว่า หนี้สาธารณะภายนอก และภายในประเทศก่อนวิกฤตเหล่านี้เกิดขึ้นในการลงบัญชีสำหรับน้อยกว่า 40% ของ GDP อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้ชัดเจนว่า สถานการณ์สภาพคล่องในเวียดนามมีการเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็วในล่าสุดปี ตามสถิติของกระทรวงการคลัง ภายใน 2 ปี จาก 2008-2010 ของหนี้สาธารณะต่อ GDP กุหลาบ ด้วยกว่า 20 จุด จาก 36.2% 57.3% ในขณะที่หนี้สาธารณะภายนอกต่อ GDP ยังขึ้นไปกว่า 6 จุด จาก 25.1% เหนือ 31 1 ล้าน% แนวโน้มเพิ่มขึ้นชัดเจนคุกความปลอดภัยทางการเงินของเวียดนาม และประเทศต้องตอบในเวลานั้น นอกจากนี้ เวียดนามของหนี้สาธารณะต่อรายได้งบประมาณรวมยังสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะ โดยสิ้นปี 2010 หนี้สาธารณะรวมได้เกี่ยวกับคู่ของรายได้งบประมาณรวม ขึ้นจาก 1.6 เท่าในปี 2008 ในขณะเดียวกัน รัฐงบประมาณยังคงติดลึกในสิ่งสุดท้ายปี และมีอยู่ไม่มีร่องรอยของการปรับปรุงในอนาคตอันใกล้นี้ ประมาณการงบประมาณที่รัฐเป็นสิทธิ์แบบว่า รัฐบาลจะยังคงดำเนินนโยบายคลังขยายตัวทางการเงินที่มีการขาดดุลงบประมาณประจำปีประมาณ 5% ของ GDP ผล หนี้สาธารณะต่อ GDP จะแน่นอนไม่หยุดในระดับปัจจุบันประมาณ 57%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสืบสวนเกี่ยวกับหนี้สาธารณะของเวียดนามละลายหมายความว่าในตอนท้ายของปี 2010 ที่มีหนี้สินต่อจีดีพีสาธารณะหนี้ต่างประเทศต่อ GDP และหนี้สาธารณะภายนอกอัตราส่วนจีดีพีมากกว่า 55%, 40% และ 30% ตามลำดับ มันยากที่จะบอกได้ว่าพวกเขาไปมากกว่าระดับปลอดภัยตั้งแต่การวิจัยที่แตกต่างกันคำเตือนการผลิตที่แตกต่างกันสำหรับประเทศที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นหลี่, et al (2010) ชี้ให้เห็นว่าเอเชียยุโรปตะวันออกและภาคกลางของประเทศได้ตามปกติในวิกฤตหนี้ภายนอกต่อ GDP เพิ่มขึ้นที่จะคิดฟุ้งซ่านระหว่าง 42% และ 88% ในขณะเดียวกันในระดับต่ำและต่ำกว่าประเทศที่มีรายได้ปานกลางตกอยู่ในวิกฤตที่มีอัตราที่ต่ำกว่ามาก ภายนอกและภายนอกหนี้สาธารณะในประเทศเหล่านี้ก่อนที่วิกฤตที่เกิดขึ้นคิดเป็นน้อยกว่า 40% ของ GDP
แต่ก็เป็นที่เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์ความมั่นคงของเวียดนามได้รับการทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็วในที่ผ่านมาปีที่ผ่านมา ตามสถิติของกระทรวงการคลังภายในสองปี 2008-2010 หนี้สาธารณะต่อ GDP เพิ่มขึ้นกว่า 20 เปอร์เซ็นต์จาก 36.2% เป็น 57.3% ในขณะที่หนี้สาธารณะภายนอกต่อ GDP ก็ขึ้นไปมากกว่า 6 คะแนนร้อยละ จาก 25.1% เป็น 31.1% ดังกล่าวข้างต้น แนวโน้มที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดคุกคามความปลอดภัยทางการเงินของเวียดนามและประเทศที่ต้องการที่จะตอบสนองในทันท่วงที นอกจากนี้เวียดนามหนี้สาธารณะงบประมาณอัตราส่วนรายได้รวมยังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนท้ายของปี 2010 หนี้สาธารณะรวมเกี่ยวกับคู่ของรายได้จากงบประมาณทั้งหมดเพิ่มขึ้นจาก 1.6 เท่าในปี 2008
ในขณะที่งบประมาณของรัฐยังคงอยู่ในการขาดดุลลึกลงไปในไม่กี่ปีที่ผ่านมาและไม่มีสัญญาณของการปรับปรุงในอนาคตอันใกล้. รัฐประมาณการงบประมาณหมายความว่ารัฐบาลจะยังคงดำเนินนโยบายการคลังแบบขยายตัวที่มีการขาดดุลงบประมาณปีละประมาณ 5% ของ GDP เป็นผลให้หนี้สาธารณะต่อ GDP จะไม่แน่นอนหยุดที่ระดับปัจจุบันประมาณ 57%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การก่อหนี้สาธารณะของเวียดนามละลายหมายถึง , โดยสิ้น 2010 , หนี้สาธารณะต่อ GDP หนี้ต่างประเทศต่อ GDP และหนี้สาธารณะต่อ GDP ให้ภายนอกมากกว่า 55% , 40% และ 30% ตามลำดับ มันเป็นเรื่องยากที่จะกล่าวว่าพวกเขาไปกว่าระดับความปลอดภัย เนื่องจากงานวิจัยต่าง ๆที่ผลิตเตือนที่แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ตัวอย่างเช่นLi et al ( 2010 ) ชี้ว่า ยุโรป ตะวันออกกลาง และประเทศในเอเชียได้ตามปกติในวิกฤตหนี้ต่อ GDP ของพวกเขากับเพิ่มขึ้นสูงสุดระหว่าง 42 % และ 88% ขณะเดียวกัน ต่ำ และ ประเทศรายได้กลางล่างตกอยู่ในวิกฤต ด้วยอัตราส่วนลดมาก ภายนอกและภายนอกของหนี้สาธารณะในประเทศเหล่านี้ก่อนวิกฤตที่เกิดขึ้นคิดเป็นน้อยกว่า 40% ของ GDP อย่างไรก็ตามจะเห็นได้ชัดเจนว่า สถานการณ์การละลายของเวียดนามได้ทวีความรุนแรงขึ้นอย่างรวดเร็วในปีล่าสุด
ปี ตามรายงานสถิติ ภายใน 2 ปี จากปี 2553 ของสาธารณะอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP เพิ่มขึ้นกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ จากร้อยละ 57.3 36.2 % ในขณะที่ภายนอกสาธารณะอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP ก็ขึ้นไปกว่า 6 เปอร์เซ็นต์ จากที่ปรับตัวเพิ่มขึ้นเหนือ 31.1 %มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน คุกคามเวียดนามทางการเงินความปลอดภัยและความต้องการของประเทศ เพื่อตอบสนองทันเวลา นอกจากนี้ อัตราส่วนหนี้สินต่อรายได้ภาครัฐของเวียดนาม งบประมาณรวมนอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะ , โดยสิ้น 2010 , หนี้สาธารณะรวมประมาณสองเท่าของงบประมาณเงินรายได้รวม เพิ่มขึ้นจาก 1.6 เท่าในปี 2551 ในขณะเดียวกันงบประมาณของรัฐยังคงขาดดุลในลึกในไม่กี่ปีและยังไม่มีสัญญาณของการปรับปรุง
ในอนาคตอันใกล้ ประมาณการงบประมาณรัฐ แสดงให้เห็นว่า รัฐบาลจะยังคงดำเนินนโยบายการคลังขยายตัวด้วยการขาดดุลงบประมาณปีละประมาณ 5 % ของ GDP เป็นผลให้หนี้สาธารณะต่อจีดีพีจะไม่หยุดที่ระดับปัจจุบันประมาณ 57 เปอร์เซ็นต์